¹Halleluja! Pris Herren, for han er god, hans miskunnhet varer evindelig.

¹Övgüler sunun, RABbe!RABbe şükredin, çünkü O iyidir,Sevgisi sonsuzdur.

²Hvem kan utsi Herrens veldige gjerninger, forkynne all hans pris?

²RABbin büyük işlerini kim anlatabilir,Kim Ona yeterince övgü sunabilir?

³Salige er de som tar vare på det som rett er, den som gjør rettferdighet til enhver tid.

³Ne mutlu adalete uyanlara,Sürekli doğru olanı yapanlara!

⁴Kom mig i hu, Herre, efter din nåde mot ditt folk, se til mig med din frelse,

⁴Ya RAB, halkına lütfettiğinde anımsa beni,Onları kurtardığında ilgilen benimle.

⁵så jeg kan se på dine utvalgtes lykke, glede mig med ditt folks glede, rose mig med din arv!

⁵Öyle ki, seçtiklerinin gönencini göreyim,Ulusunun sevincini,Kendi halkının kıvancını paylaşayım.

⁶Vi har syndet med våre fedre, vi har gjort ille, vi har vært ugudelige.

⁶Atalarımız gibi biz de günah işledik,Suç işledik, kötülük ettik.

⁷Våre fedre i Egypten aktet ikke på dine undergjerninger, de kom ikke i hu dine mange nådegjerninger, men var gjenstridige ved havet, ved det Røde Hav.

⁷Atalarımız MısırdaykenYaptığın harikaları anlamadı,Çok kez gösterdiğin sevgiyi anımsamadı,Denizde, Kızıldenizde başkaldırdılar.

⁸Dog frelste han dem for sitt navns skyld, for å kunngjøre sitt velde,

⁸Buna karşın RAB gücünü göstermek için,Adı uğruna kurtardı onları.

⁹og han truet det Røde Hav, og det blev tørt, og han lot dem gå gjennem dypene som i en ørken,

⁹Kızıldenizi azarladı, kurudu deniz,Yürüdüler enginde Onun öncülüğünde,Çölde yürür gibi.

¹⁰og han frelste dem av hans hånd som hatet dem, og forløste dem av fiendens hånd,

¹⁰Kendilerinden nefret edenlerin elinden aldı onları,Düşmanlarının pençesinden kurtardı.

¹¹og vannet skjulte deres motstandere, det blev ikke én av dem tilbake.

¹¹Sular yuttu hasımlarını,Hiçbiri kurtulmadı.

¹²Da trodde de på hans ord, de sang hans pris.

¹²O zaman atalarımız Onun sözlerine inandılar,Ezgiler söyleyerek Onu övdüler.

¹³Men snart glemte de hans gjerninger, de bidde ikke på hans råd;

¹³Ne var ki, RABbin yaptıklarını çabucak unuttular,Öğüt vermesini beklemediler.

¹⁴men de blev grepet av begjærlighet i ørkenen, og de fristet Gud på det øde sted.

¹⁴Özlemle kıvrandılar çölde,Tanrıyı denediler ıssız yerlerde.

¹⁵Da gav han dem det de vilde ha, men sendte tærende sykdom over deres liv.

¹⁵Tanrı onlara istediklerini verdi,Ama üzerlerine yıpratıcı bir hastalık gönderdi.

¹⁶Og de blev avindsyke mot Moses i leiren, mot Aron, Herrens hellige.

¹⁶Onlar ordugahlarında Musayı,RABbin kutsal kulu Harunu kıskanınca,

¹⁷Jorden oplot sig og slukte Datan og skjulte Abirams hop,

¹⁷Yer yarıldı ve Datanı yuttu,Aviramla yandaşlarının üzerine kapandı.

¹⁸og en ild satte deres hop i brand, en lue brente op de ugudelige.

¹⁸Ateş kavurdu onları izleyenleri,Alev yaktı kötüleri.

¹⁹De gjorde en kalv ved Horeb og tilbad et støpt billede,

¹⁹Bir buzağı heykeli yaptılar Horevde,Dökme bir puta tapındılar.

²⁰og de byttet sin ære* mot billedet av en okse, som eter gress. / {* 5MO 10, 21.}

²⁰Tanrının yüceliğini,Ot yiyen öküz putuna değiştirdiler.

²¹De glemte Gud, sin frelser, som hadde gjort store ting i Egypten,

²¹Unuttular kendilerini kurtaran Tanrıyı,Mısırda yaptığı büyük işleri,

²²undergjerninger i Kams land, forferdelige ting ved det Røde Hav.

²²Ham ülkesinde yarattığı harikaları,Kızıldeniz kıyısında yaptığı müthiş işleri.

²³Da sa han at han vilde ødelegge dem, dersom ikke Moses, hans utvalgte, hadde stilt sig i gapet for hans åsyn for å avvende hans vrede fra å ødelegge dem.

²³Bu yüzden onları yok edeceğini söyledi Tanrı,Ama seçkin kulu Musa Onun önündeki gedikte durarak,Yok edici öfkesinden vazgeçirdi Onu.

²⁴Og de foraktet det herlige land, de trodde ikke hans ord,

²⁴Ardından hor gördüler güzelim ülkeyi,Tanrının verdiği söze inanmadılar.

²⁵og de knurret i sine telt, de hørte ikke på Herrens røst.

²⁵Çadırlarında söylendiler,Dinlemediler RABbin sesini.

²⁶Da opløftet han sin hånd og svor at han vilde la dem falle i ørkenen

²⁶Bu yüzden RAB elini kaldırdıVe çölde onları yere sereceğine,Soylarını ulusların arasına saçacağına,Onları öteki ülkelere dağıtacağına ant içti.

²⁷og la deres avkom falle iblandt hedningene og sprede dem i landene.

²⁸Sonra Baal-Peora bel bağladılar,Ölülere sunulan kurbanları yediler.

²⁸Og de bandt sig til Ba'al-Peor og åt av offere til døde*, / {* d.e. de livløse avgudsbilleder.}

²⁹Öfkelendirdiler RABbi yaptıklarıyla,Salgın hastalık çıktı aralarında.

²⁹og de vakte harme ved sine gjerninger, og en plage brøt inn iblandt dem.

³⁰Ama Pinehas kalkıp araya girdi,Felaketi önledi.

³⁰Da stod Pinehas frem og holdt dom, og plagen stanset;

³¹Bu doğruluk sayıldı ona,Kuşaklar boyu, sonsuza dek sürecek bu.

³¹og det blev regnet ham til rettferdighet fra slekt til slekt evindelig.

³²Yine RABbi öfkelendirdiler Meriva suları yanında,Musanın başına dert açıldı onlar yüzünden;

³²Og de vakte vrede ved Meribas vann, og det gikk Moses ille for deres skyld;

³³Çünkü onu sinirlendirdiler,O da düşünmeden konuştu.

³³for de var gjenstridige mot hans* Ånd, og han talte tankeløst med sine leber. / {* d.e. Guds.}

³⁴RABbin onlara buyurduğu gibiYok etmediler halkları,

³⁴De ødela ikke de folk som Herren hadde talt til dem om,

³⁵Tersine öteki uluslara karıştılar,Onların törelerini öğrendiler.

³⁵men de blandet sig med hedningene og lærte deres gjerninger,

³⁶Putlarına taptılar,Bu da onlara tuzak oldu.

³⁶og de tjente deres avguder, og disse blev dem til en snare,

³⁷Oğullarını, kızlarınıCinlere kurban ettiler.

³⁷og de ofret sine sønner og sine døtre til maktene*. / {* d.e. avgudene.}

³⁸Kenan putlarına kurban olsun diyeOğullarının, kızlarının kanını,Suçsuzların kanını döktüler;Ülke onların kanıyla kirlendi.

³⁸og de utøste uskyldig blod, sine sønners og sine døtres blod, som de ofret til Kana'ans avguder, og landet blev vanhelliget ved blod.

³⁹Böylece yaptıklarıyla kirli sayıldılar,Vefasız duruma düştüler töreleriyle.

³⁹De blev urene ved sine gjerninger og drev hor ved sin adferd.

⁴⁰RABbin öfkesi parladı halkına karşı,Tiksindi kendi halkından.

⁴⁰Da optendtes Herrens vrede mot hans folk, og han fikk avsky for sin arv.

⁴¹Onları ulusların eline teslim etti.Onlardan nefret edenler onlara egemen oldu.

⁴¹Og han gav dem i hedningers hånd, og de som hatet dem, hersket over dem,

⁴²Düşmanları onları ezdi,Boyun eğdirdi hepsine.

⁴²og deres fiender trengte dem, og de blev ydmyket under deres hånd.

⁴³RAB onları birçok kez kurtardı,Ama akılları fikirleri başkaldırmaktaydıVe alçaltıldılar suçları yüzünden.

⁴³Mange ganger utfridde han dem; men de var gjenstridige i sine råd, og de sank ned i usseldom for sin misgjernings skyld.

⁴⁴RAB yine de ilgilendi sıkıntılarıylaYakarışlarını duyunca.

⁴⁴Og han så til dem når de var i nød, idet han hørte deres klagerop.

⁴⁵Antlaşmasını anımsadı onlar uğruna,Eşsiz sevgisinden ötürü vazgeçti yapacaklarından.

⁴⁵Og i sin godhet mot dem kom han sin pakt i hu, og det gjorde ham ondt efter hans store miskunnhet,

⁴⁶Merhamet koydu onları tutsak alanların yüreğine.

⁴⁶og han lot dem finne barmhjertighet for alle deres åsyn som hadde ført dem i fangenskap.

⁴⁷Kurtar bizi, ey Tanrımız RAB,Topla bizi ulusların arasından.Kutsal adına şükredelim,Yüceliğinle övünelim.

⁴⁷Frels oss, Herre vår Gud, og samle oss fra hedningene til å love ditt hellige navn, rose oss av å kunne prise dig!

⁴⁸Öncesizlikten sonsuza dek,İsrail'in Tanrısı RAB'be övgüler olsun!Bütün halk, ‹‹Amin!›› desin.RAB'be övgüler olsun!

⁴⁸Lovet være Herren, Israels Gud, fra evighet og til evighet! Og alt folket sier: Amen. Halleluja!