Norwegian

Turkish

Psalms

116

1Jeg elsker Herren, for han hører min røst, mine inderlige bønner.
1RABbi seviyorum,Çünkü O feryadımı duyar.
2For han har bøiet sitt øre til mig, og alle mine dager vil jeg påkalle ham.
2Bana kulak verdiği için,Yaşadığım sürece Ona sesleneceğim.
3Dødens rep hadde omspent mig, og dødsrikets angster hadde funnet mig; nød og sorg fant jeg.
3Ölüm iplerine dolaşmıştım,Ölüler diyarının kâbusu yakama yapışmıştı,Sıkıntıya, acıya gömülmüştüm.
4Men jeg påkalte Herrens navn: Akk Herre, frels min sjel!
4O zaman RABbi adıyla çağırdım,‹‹Aman, ya RAB, kurtar canımı!›› dedim.
5Herren er nådig og rettferdig, og vår Gud er barmhjertig.
5RAB lütufkâr ve adildir,Sevecendir Tanrımız.
6Herren verner de enfoldige; jeg var elendig, og han frelste mig.
6RAB saf insanları korur,Tükendiğim zaman beni kurtardı.
7Kom igjen, min sjel, til din ro! For Herren har gjort vel imot dig.
7Ey canım, yine huzura kavuş,Çünkü RAB sana iyilik etti.
8For du fridde min sjel fra døden, mitt øie fra gråt, min fot fra fall.
8Sen, ya RAB, canımı ölümden,Gözlerimi yaştan,Ayaklarımı sürçmekten kurtardın.
9Jeg skal vandre for Herrens åsyn i de levendes land.
9Yaşayanların diyarında,RABbin huzurunda yürüyeceğim.
10Jeg trodde, for jeg talte; jeg var såre plaget.
10İman ettim,‹‹Büyük acı çekiyorum›› dediğim zaman bile. bile›› ya da ‹‹İman ettim, bu nedenle konuştum. Büyük acı çekiyorum›› (bkz. 2Ko.4:13).
11Jeg sa i min angst: Hvert menneske er en løgner.
11Şaşkınlık içinde,‹‹Bütün insanlar yalancı›› dedim.
12Hvormed skal jeg gjengjelde Herren alle hans velgjerninger imot mig?
12Ne karşılık verebilirim RABbe,Bana yaptığı onca iyilik için?
13Jeg vil løfte frelsens beger og påkalle Herrens navn.
13Kurtuluş sunusu olarak kadeh kaldırıpRABbi adıyla çağıracağım.
14Jeg vil holde for Herren mine løfter, og det for hele hans folks øine.
14Bütün halkının önünde,RABbe adadıklarımı yerine getireceğim.
15Kostelig i Herrens øine er hans frommes død.
15RABbin gözünde değerlidirSadık kullarının ölümü.
16Akk Herre! Jeg er jo din tjener, jeg er din tjener, din tjenerinnes sønn; du har løst mine bånd.
16Ya RAB, ben gerçekten senin kulunum;Kulun, hizmetçinin oğluyum,Sen çözdün bağlarımı.
17Dig vil jeg ofre takkoffer, og Herrens navn vil jeg påkalle.
17Ya RAB, seni adınla çağırıpŞükran kurbanı sunacağım.
18Jeg vil holde for Herren mine løfter, og det for hele hans folks øine,
18RABbe adadıklarımı yerine getireceğimBütün halkının önünde,
19i forgårdene til Herrens hus, midt i dig, Jerusalem. Halleluja!
19RAB'bin Tapınağı'nın avlularında,Senin orta yerinde, ey Yeruşalim! RAB'be övgüler sunun!