1Salige er de hvis vei er ulastelig, som vandrer i Herrens lov.
1Ne mutlu yolları temiz olanlara,RABbin yasasına göre yaşayanlara! 119. Mezmur akrostiş biçimde yazılmış bir şiirdir.
2Salige er de som tar vare på hans vidnesbyrd, som søker ham av hele sitt hjerte
2Ne mutlu Onun öğütlerine uyanlara,Bütün yüreğiyle Ona yönelenlere!
3og ikke gjør urett, men vandrer på hans veier.
3Hiç haksızlık etmezler,Onun yolunda yürürler.
4Du har gitt dine befalinger forat en skal holde dem nøie.
4Koyduğun koşullaraDikkatle uyulmasını buyurdun.
5O, at mine veier måtte bli faste, så jeg holder dine forskrifter!
5Keşke kararlı olsamSenin kurallarına uymakta!
6Da skal jeg ikke bli til skamme når jeg gir akt på alle dine bud.
6Hiç utanmayacağım,Bütün buyruklarını izledikçe.
7Jeg vil prise dig i hjertets opriktighet når jeg lærer din rettferdighets lover å kjenne.
7Şükredeceğim sana temiz yürekle,Adil hükümlerini öğrendikçe.
8Dine forskrifter vil jeg holde; du må ikke rent forlate mig!
8Kurallarını yerine getireceğim,Bırakma beni hiçbir zaman!
9Hvorved skal den unge holde sin sti ren? Ved å holde sig efter ditt ord.
9Genç insan yolunu nasıl temiz tutar?Senin sözünü tutmakla.
10Av hele mitt hjerte har jeg søkt dig; la mig ikke fare vill fra dine bud!
10Bütün yüreğimle sana yöneliyorum,İzin verme buyruklarından sapmama!
11I mitt hjerte har jeg gjemt ditt ord forat jeg ikke skal synde imot dig.
11Aklımdan çıkarmam sözünü,Sana karşı günah işlememek için.
12Lovet være du, Herre! Lær mig dine forskrifter!
12Övgüler olsun sana, ya RAB,Bana kurallarını öğret.
13Med mine leber har jeg forkynt alle lover fra din munn.
13Ağzından çıkan bütün hükümleriDudaklarımla yineliyorum.
14Over dine vidnesbyrds vei har jeg gledet mig, som over all rikdom.
14Sevinç duyuyorum öğütlerini izlerken,Sanki benim oluyor bütün hazineler.
15På dine befalinger vil jeg grunde og tenke på dine stier.
15Koşullarını derin derin düşünüyorum,Yollarını izlerken.
16I dine forskrifter forlyster jeg mig, jeg glemmer ikke ditt ord.
16Zevk alıyorum kurallarından,Sözünü unutmayacağım.
17Gjør vel imot din tjener, så jeg kan leve! Da vil jeg holde ditt ord.
17Ben kuluna iyilik et ki yaşayayım,Sözüne uyayım.
18Lat op mine øine, så jeg kan skue de underfulle ting i din lov!
18Gözlerimi aç,Yasandaki harikaları göreyim.
19Jeg er en gjest på jorden; skjul ikke dine bud for mig!
19Garibim bu dünyada,Buyruklarını benden gizleme!
20Min sjel er knust, så jeg lenges efter dine lover til enhver tid.
20İçim tükeniyor,Her an hükümlerini özlemekten.
21Du har truet de overmodige, de forbannede, som farer vill fra dine bud.
21Buyruklarından sapanLanetli küstahları azarlarsın.
22Ta skam og forakt bort fra mig! For jeg har tatt vare på dine vidnesbyrd.
22Uzaklaştır benden küçümsemeleri, hakaretleri,Çünkü öğütlerini tutuyorum.
23Fyrster har også sittet og talt sammen imot mig; din tjener grunder på dine forskrifter.
23Önderler toplanıp beni kötüleseler bile,Ben kulun senin kurallarını derin derin düşüneceğim.
24Dine vidnesbyrd er også min lyst; de er mine rådgivere.
24Öğütlerin benim zevkimdir,Bana akıl verirler.
25Min sjel er nedtrykt i støvet; hold mig i live efter ditt ord!
25Toza toprağa serildim,Sözün uyarınca yaşam ver bana.
26Jeg fortalte dig mine veier, og du svarte mig; lær mig dine forskrifter!
26Yaptıklarımı açıkladım, beni yanıtladın;Kurallarını öğret bana!
27La mig forstå dine befalingers vei! Så vil jeg grunde på dine undergjerninger.
27Koşullarını anlamamı sağla ki,Harikalarının üzerinde düşüneyim.
28Min sjel gråter av sorg; reis mig op efter ditt ord!
28İçim eriyor kederden,Sözün uyarınca güçlendir beni!
29Vend løgnens vei bort fra mig, og unn mig din lov!
29Yalan yoldan uzaklaştır,Yasan uyarınca lütfet bana.
30Trofasthets vei har jeg utvalgt, dine lover har jeg satt for mig.
30Ben sadakat yolunu seçtim,Hükümlerini uygun gördüm.
31Jeg henger ved dine vidnesbyrd; Herre, la mig ikke bli til skamme!
31Öğütlerine dört elle sarıldım, ya RAB,Utandırma beni!
32Dine buds vei vil jeg løpe; for du frir mitt hjerte fra angst.
32İçime huzur verdiğin içinBuyrukların doğrultusunda koşacağım.
33Lær mig, Herre, dine forskrifters vei! Så vil jeg ta vare på den inntil enden.
33Kurallarını nasıl izleyeceğimi öğret bana, ya RAB,Öyle ki, onları sonuna kadar izleyeyim.
34Lær mig! Så vil jeg ta vare på din lov og holde den av hele mitt hjerte.
34Anlamamı sağla, yasana uyayım,Bütün yüreğimle onu yerine getireyim.
35Led mig frem på dine buds sti! For i den har jeg min lyst.
35Buyrukların doğrultusunda yol göster bana,Çünkü yolundan zevk alırım.
36Bøi mitt hjerte til dine vidnesbyrd og ikke til vinning!
36Yüreğimi haksız kazanca değil,Kendi öğütlerine yönelt.
37Vend mine øine bort fra å se efter tomhet, hold mig i live på din vei!
37Gözlerimi boş şeylerden çevir,Beni kendi yolunda yaşat.
38Opfyll for din tjener ditt ord, som er for dem som frykter dig!
38Senden korkulması içinBen kuluna verdiğin sözü yerine getir.
39Ta bort min vanære, som jeg frykter for! For dine lover er gode.
39Korktuğum hakaretten uzak tut beni,Çünkü senin ilkelerin iyidir.
40Se, jeg lenges efter dine befalinger; hold mig i live ved din rettferdighet!
40Çok özlüyorum senin koşullarını!Beni doğruluğunun içinde yaşat!
41La dine nådegjerninger, Herre, komme over mig, din frelse efter ditt ord!
41Bana sevgini göster, ya RAB,Sözün uyarınca kurtar beni!
42Jeg vil gi den svar som håner mig; for jeg setter min lit til ditt ord.
42O zaman beni aşağılayanlaraGereken yanıtı verebilirim,Çünkü senin sözüne güvenirim.
43Ta ikke sannhets ord så rent bort fra min munn! For jeg bier på dine dommer.
43Gerçeğini ağzımdan düşürme,Çünkü senin hükümlerine umut bağladım.
44Jeg vil holde din lov stadig, evindelig og alltid.
44Yasana sürekli,Sonsuza dek uyacağım.
45La mig vandre i fritt rum! For jeg spør efter dine befalinger.
45Özgürce yürüyeceğim,Çünkü senin koşullarına yöneldim ben.
46Jeg vil tale om dine vidnesbyrd for konger og skal ikke bli til skamme.
46Kralların önünde senin öğütlerinden söz edecek,Utanç duymayacağım.
47Jeg har min lyst i dine bud, som jeg elsker.
47Senin buyruklarından zevk alıyor,Onları seviyorum.
48Jeg løfter mine hender til dine bud, som jeg elsker, og jeg vil grunde på dine forskrifter.
48Saygı ve sevgi duyuyorum buyruklarına,Derin derin düşünüyorum kurallarını.
49Kom i hu ordet til din tjener, fordi du har gitt mig håp!
49Kuluna verdiğin sözü anımsa,Bununla umut verdin bana.
50Det er min trøst i min elendighet at ditt ord har holdt mig i live.
50Acı çektiğimde beni avutan budur,Sözün bana yaşam verir.
51De overmodige har spottet mig såre; fra din lov er jeg ikke avveket.
51Çok eğlendiler küstahlar benimle,Yine de yasandan şaşmadım.
52Jeg kom dine dommer fra evighet i hu, Herre, og jeg blev trøstet.
52Geçmişte verdiğin hükümleri anımsayınca,Avundum, ya RAB.
53En brennende harme har grepet mig over de ugudelige, som forlater din lov.
53Çileden çıkıyorum,Yasanı terk eden kötüler yüzünden.
54Dine forskrifter er blitt mine lovsanger i min utlendighets hus.
54Senin kurallarındır ezgilerimin konusu,Konuk olduğum bu dünyada.
55Jeg kom om natten ditt navn i hu, Herre, og jeg holdt din lov.
55Gece adını anarım, ya RAB,Yasana uyarım.
56Dette blev mig gitt: at jeg har tatt vare på dine befalinger.
56Tek yaptığım,Senin koşullarına uymak.
57Herren er min del, sa jeg, idet jeg holdt dine ord.
57Benim payıma düşen sensin, ya RAB,Sözlerini yerine getireceğim, dedim.
58Jeg bønnfalt dig av hele mitt hjerte: Vær mig nådig efter ditt ord!
58Bütün yüreğimle sana yakardım.Lütfet bana, sözün uyarınca.
59Jeg eftertenkte mine veier og vendte mine føtter til dine vidnesbyrd.
59Tuttuğum yolları düşündüm,Senin öğütlerine göre adım attım.
60Jeg hastet og ventet ikke med å holde dine bud.
60Buyruklarına uymak içinElimi çabuk tuttum, oyalanmadım.
61De ugudeliges strikker har omspent mig, din lov har jeg ikke glemt.
61Kötülerin ipleri beni sardı,Yasanı unutmadım.
62Midt om natten står jeg op for å prise dig for din rettferdighets lover.
62Doğru hükümlerin içinGece yarısı kalkıp sana şükrederim.
63Jeg holder mig til alle dem som frykter dig, og som holder dine befalinger.
63Dostuyum bütün senden korkanların,Koşullarına uyanların.
64Jorden er full av din miskunnhet, Herre; lær mig dine forskrifter!
64Yeryüzü sevginle dolu, ya RAB,Kurallarını öğret bana!
65Du har gjort vel imot din tjener, Herre, efter ditt ord.
65Ya RAB, iyilik ettin kuluna,Sözünü tuttun.
66Lær mig god skjønnsomhet og kunnskap! For jeg tror på dine bud.
66Bana sağduyu ve bilgi ver,Çünkü inanıyorum buyruklarına.
67Før jeg blev ydmyket, fór jeg vill; men nu holder jeg ditt ord.
67Acı çekmeden önce yoldan sapardım,Ama şimdi sözüne uyuyorum.
68Du er god og gjør godt; lær mig dine forskrifter!
68Sen iyisin, iyilik edersin;Bana kurallarını öğret.
69De overmodige har spunnet løgn sammen imot mig; jeg holder dine befalinger av hele mitt hjerte.
69Küstahlar yalanlarla beni lekeledi,Ama ben bütün yüreğimle senin koşullarına uyarım.
70Deres hjerte er som en fettklump; jeg har min lyst i din lov.
70Onların yüreği yağ bağladı,Bense zevk alırım yasandan.
71Det var mig godt at jeg blev ydmyket, forat jeg kunde lære dine forskrifter.
71İyi oldu acı çekmem;Çünkü kurallarını öğreniyorum.
72Din munns lov er mig bedre enn tusen stykker gull og sølv.
72Ağzından çıkan yasa benim içinBinlerce altın ve gümüşten daha değerlidir.
73Dine hender har skapt mig og gjort mig; gi mig forstand, forat jeg må lære dine bud!
73Senin ellerin beni yarattı, biçimlendirdi.Anlamamı sağla ki buyruklarını öğreneyim.
74De som frykter dig, skal se mig og glede sig; for jeg venter på ditt ord.
74Senden korkanlar beni görünce sevinsin,Çünkü senin sözüne umut bağladım.
75Jeg vet, Herre, at dine dommer er rettferdighet, og i trofasthet har du ydmyket mig.
75Biliyorum, ya RAB, hükümlerin adildir;Bana acı çektirirken bile sadıksın.
76La din miskunnhet være mig til trøst efter ditt ord til din tjener!
76Ben kuluna verdiğin söz uyarınca,Sevgin beni avutsun.
77La din miskunnhet komme over mig, forat jeg kan leve! For din lov er min lyst.
77Sevecenlik göster bana, yaşayayım,Çünkü yasandan zevk alıyorum.
78La de overmodige bli til skamme! For de har trykket mig ned uten årsak; jeg grunder på dine befalinger.
78Utansın küstahlar beni yalan yere suçladıkları için.Bense senin koşullarını düşünüyorum.
79La dem vende tilbake til mig, de som frykter dig og kjenner dine vidnesbyrd!
79Bana dönsün senden korkanlar,Öğütlerini bilenler.
80La mitt hjerte være fullkomment i dine forskrifter, forat jeg ikke skal bli til skamme!
80Yüreğim kusursuz uysun kurallarına,Öyle ki, utanç duymayayım.
81Min sjel vansmekter av lengsel efter din frelse; jeg venter på ditt ord.
81İçim tükeniyor senin kurtarışını özlerken,Senin sözüne umut bağladım ben.
82Mine øine vansmekter av lengsel efter ditt ord idet jeg sier: Når vil du trøste mig?
82Gözümün feri sönüyor söz verdiklerini beklemekten,‹‹Ne zaman avutacaksın beni?›› diye soruyorum.
83For jeg er som en skinnsekk i røk*; dine forskrifter glemmer jeg ikke. / {* d.e. jeg tørker bort.}
83Dumandan kararmış tuluma döndüm,Yine de unutmuyorum kurallarını.
84Hvor mange er vel din tjeners dager? Når vil du holde dom over mine forfølgere?
84Daha ne kadar bekleyecek kulun?Ne zaman yargılayacaksın bana zulmedenleri?
85De overmodige har gravd graver for mig, de som ikke skikker sig efter din lov.
85Çukur kazdılar benim içinYasana uymayan küstahlar.
86Alle dine bud er trofasthet; uten årsak forfølger de mig; hjelp mig!
86Bütün buyrukların güvenilirdir;Haksız yere zulmediyorlar, yardım et bana!
87På lite nær har de tilintetgjort mig i landet; men jeg har ikke forlatt dine befalinger.
87Nerdeyse sileceklerdi beni yeryüzünden,Ama ben senin koşullarından ayrılmadım.
88Hold mig i live efter din miskunnhet! Så vil jeg ta vare på din munns vidnesbyrd.
88Koru canımı sevgin uyarınca,Tutayım ağzından çıkan öğütleri.
89Til evig tid, Herre, står ditt ord fast i himmelen.
89Ya RAB, sözünGöklerde sonsuza dek duruyor.
90Fra slekt til slekt varer din trofasthet; du grunnfestet jorden, og den stod der.
90Sadakatin kuşaklar boyu sürüyor,Kurduğun yeryüzü sapasağlam duruyor.
91Til å utføre dine dommer står de* der enn idag; for alle ting er dine tjenere. / {* himmelen og jorden.}
91Bugün hükümlerin uyarınca ayakta duran her şeySana kulluk ediyor.
92Dersom din lov ikke hadde vært min lyst, var jeg omkommet i min elendighet.
92Eğer yasan zevk kaynağım olmasaydı,Çektiğim acılardan yok olurdum.
93Til evig tid skal jeg ikke glemme dine befalinger; for ved dem har du holdt mig i live.
93Koşullarını asla unutmayacağım,Çünkü onlarla bana yaşam verdin.
94Din er jeg, frels mig! For jeg har søkt dine befalinger.
94Kurtar beni, çünkü seninim,Senin koşullarına yöneldim.
95De ugudelige har bidd på mig for å ødelegge mig; jeg gir akt på dine vidnesbyrd.
95Kötüler beni yok etmeyi beklerken,Ben senin öğütlerini inceliyorum.
96På all fullkommenhet har jeg sett en ende, men ditt bud strekker sig såre vidt.
96Kusursuz olan her şeyin bir sonu olduğunu gördüm,Ama senin buyruğun sınır tanımaz.
97Hvor jeg har din lov kjær! Hele dagen grunder jeg på den.
97Ne kadar severim yasanı!Bütün gün düşünürüm onun üzerinde.
98Dine bud gjør mig visere enn mine fiender; for til evig tid eier jeg dem.
98Buyrukların beni düşmanlarımdan bilge kılar,Çünkü her zaman aklımdadır onlar.
99Jeg er blitt klokere enn alle mine lærere; for jeg grunder på dine vidnesbyrd.
99Bütün öğretmenlerimden daha akıllıyım,Çünkü öğütlerin üzerinde düşünüyorum.
100Jeg er forstandigere enn de gamle; for jeg har tatt vare på dine befalinger.
100Yaşlılardan daha bilgeyim,Çünkü senin koşullarına uyuyorum.
101Fra enhver ond sti har jeg holdt mine føtter borte forat jeg kunde holde ditt ord.
101Sakınırım her kötü yoldan,Senin sözünü tutmak için.
102Fra dine lover er jeg ikke avveket; for du har lært mig.
102Ayrılmam hükümlerinden,Çünkü bana sen öğrettin.
103Hvor dine ord er søte for min gane, mere enn honning for min munn!
103Ne tatlı geliyor verdiğin sözler damağıma,Baldan tatlı geliyor ağzıma!
104Av dine befalinger får jeg forstand; derfor hater jeg all løgnens sti.
104Senin koşullarına uymakla bilgelik kazanıyorum,Bu yüzden nefret ediyorum her yanlış yoldan.
105Ditt ord er en lykte for min fot og et lys for min sti.
105Sözün adımlarım için çıra,Yolum için ışıktır.
106Jeg har svoret, og jeg har holdt det, å ta vare på din rettferdighets lover.
106Adil hükümlerini izleyeceğime ant içtim,Andımı tutacağım.
107Jeg er såre nedbøiet; Herre, hold mig i live efter ditt ord!
107Çok sıkıntı çektim, ya RAB;Koru hayatımı sözün uyarınca.
108La min munns frivillige offere tekkes dig, Herre, og lær mig dine lover!
108Ağzımdan çıkan içten övgüleriKabul et, ya RAB,Bana hükümlerini öğret.
109Jeg går alltid med livet i hendene, men din lov har jeg ikke glemt.
109Hayatım her an tehlikede,Yine de unutmam yasanı.
110De ugudelige har lagt snare for mig, men jeg har ikke forvillet mig fra dine befalinger.
110Kötüler tuzak kurdu bana,Yine de sapmadım senin koşullarından.
111Jeg har fått dine vidnesbyrd i eie evindelig; for de er mitt hjertes glede.
111Öğütlerin sonsuza dek mirasımdır,Yüreğimin sevincidir onlar.
112Jeg har bøiet mitt hjerte til å gjøre efter dine forskrifter evindelig, inntil enden.
112KararlıyımSonuna kadar senin kurallarına uymaya.
113De tvesinnede hater jeg, men din lov elsker jeg.
113Döneklerden tiksinir,Senin yasanı severim.
114Du er mitt skjul og mitt skjold, jeg venter på ditt ord.
114Sığınağım ve kalkanım sensin,Senin sözüne umut bağlarım.
115Vik fra mig, I som gjør ondt, forat jeg må holde min Guds bud!
115Ey kötüler, benden uzak durun,Tanrımın buyruklarını yerine getireyim.
116Hold mig oppe efter ditt ord, forat jeg kan leve, og la mig ikke bli til skamme med mitt håp!
116Sözün uyarınca destek ol bana, yaşam bulayım;Umudumu boşa çıkarma!
117Støtt mig, så jeg må bli frelst! Da vil jeg alltid skue med lyst på dine forskrifter.
117Sıkı tut beni, kurtulayım,Her zaman kurallarını dikkate alayım.
118Du akter for intet alle dem som farer vill fra dine forskrifter; for deres svik er forgjeves.
118Kurallarından sapan herkesi reddedersin,Çünkü onların hileleri boştur.
119Som slagg bortrydder du alle ugudelige på jorden; derfor elsker jeg dine vidnesbyrd.
119Dünyadaki kötüleri cüruf gibi atarsın,Bu yüzden severim senin öğütlerini.
120Av redsel for dig gyser min kropp, og jeg frykter for dine dommer.
120Bedenim ürperiyor dehşetinden,Korkuyorum hükümlerinden.
121Jeg har gjort rett og rettferdighet; du vil ikke overgi mig til dem som undertrykker mig.
121Adil ve doğru olanı yaptım,Gaddarların eline bırakma beni!
122Gå i borgen for din tjener, forat det kan gå ham vel! La ikke de overmodige undertrykke mig!
122Güven altına al kulunun mutluluğunu,Baskı yapmasın bana küstahlar.
123Mine øine vansmekter av lengsel efter din frelse og efter din rettferdighets ord.
123Gözümün feri sönüyor,Beni kurtarmanı,Adil sözünü yerine getirmeni beklemekten.
124Gjør med din tjener efter din miskunnhet, og lær mig dine forskrifter!
124Kuluna sevgin uyarınca davran,Bana kurallarını öğret.
125Jeg er din tjener; lær mig, så jeg kan kjenne dine vidnesbyrd!
125Ben senin kulunum, bana akıl ver ki,Öğütlerini anlayabileyim.
126Det er tid for Herren å gripe inn; de har brutt din lov.
126Ya RAB, harekete geçmenin zamanıdır,Yasanı çiğniyorlar.
127Derfor elsker jeg dine bud mere enn gull, ja mere enn fint gull.
127Bu yüzden senin buyruklarını,Altından, saf altından daha çok seviyorum;
128Derfor holder jeg alle befalinger om alle ting for å være rette; jeg hater all løgnens sti.
128Koyduğun koşulların hepsini doğru buluyorum,Her yanlış yoldan tiksiniyorum.
129Underfulle er dine vidnesbyrd; derfor tar min sjel vare på dem.
129Harika öğütlerin var,Bu yüzden onlara candan uyuyorum.
130Dine ords åpenbaring oplyser, den gjør enfoldige forstandige.
130Sözlerinin açıklanışı aydınlık saçar,Saf insanlara akıl verir.
131Jeg åpnet min munn og sukket av lengsel; for jeg stundet efter dine bud.
131Ağzım açık, soluk soluğayım,Çünkü buyruklarını özlüyorum.
132Vend dig til mig og vær mig nådig, som rett er mot dem som elsker ditt navn!
132Bana lütufla bak,Adını sevenlere her zaman yaptığın gibi.
133Gjør mine trin faste ved ditt ord, og la ingen urett herske over mig!
133Adımlarımı pekiştir verdiğin söz uyarınca,Hiçbir suç bana egemen olmasın.
134Forløs mig fra menneskers vold! Så vil jeg holde dine befalinger.
134Kurtar beni insan baskısından,Koşullarına uyabileyim.
135La ditt åsyn lyse for din tjener, og lær mig dine forskrifter!
135Yüzün aydınlık saçsın kulunun üzerine,Kurallarını öğret bana.
136Mine øine flyter bort i vannstrømmer over dem som ikke holder din lov.
136Oluk oluk yaş akıyor gözlerimden,Çünkü uymuyorlar yasana.
137Du er rettferdig, Herre, og dine dommer er rettvise.
137Sen adilsin, ya RAB,Hükümlerin doğrudur.
138Du har fastsatt dine vidnesbyrd i rettferdighet og stor trofasthet.
138Buyurduğun öğütler doğruVe tam güvenilirdir.
139Min nidkjærhet har fortært mig, fordi mine motstandere har glemt dine ord.
139Gayretim beni tüketti,Çünkü düşmanlarım unuttu senin sözlerini.
140Ditt ord er vel renset, og din tjener elsker det.
140Sözün çok güvenilirdir,Kulun onu sever.
141Jeg er liten og foraktet; jeg har ikke glemt dine befalinger.
141Önemsiz ve horlanan biriyim ben,Ama koşullarını unutmuyorum.
142Din rettferdighet er en evig rettferdighet, og din lov er sannhet.
142Adaletin sonsuza dek doğrudur,Yasan gerçektir.
143Nød og trengsel fant mig; dine bud er min lyst.
143Sıkıntıya, darlığa düştüm,Ama buyrukların benim zevkimdir.
144Dine vidnesbyrd er rettferdige til evig tid; lær mig, forat jeg kan leve!
144Öğütlerin sonsuza dek doğrudur;Bana akıl ver ki, yaşayayım.
145Jeg roper av hele mitt hjerte; svar mig, Herre! Jeg vil ta vare på dine forskrifter.
145Bütün yüreğimle haykırıyorum,Yanıtla beni, ya RAB!Senin kurallarına uyacağım.
146Jeg roper til dig, frels mig! Så vil jeg holde dine vidnesbyrd.
146Sana sesleniyorum,Kurtar beni,Öğütlerine uyayım.
147Jeg var årle oppe i morgenlysningen og ropte om hjelp; jeg ventet på dine ord.
147Gün doğmadan kalkıp yardım dilerim,Senin sözüne umut bağladım.
148Mine øine var oppe før nattevaktene, forat jeg kunde grunde på ditt ord.
148Verdiğin söz üzerinde düşüneyim diye,Gece boyunca uyku girmiyor gözüme.
149Hør min røst efter din miskunnhet! Herre, hold mig i live efter dine lover!
149Sevgin uyarınca sesime kulak ver,Hükümlerin uyarınca, ya RAB, yaşam ver bana!
150De er kommet nær som jager efter ugjerning; fra din lov er de kommet langt bort.
150Yaklaşıyor kötülük ardınca koşanlar,Yasandan uzaklaşıyorlar.
151Du er nær, Herre, og alle dine bud er sannhet.
151Oysa sen yakınsın, ya RAB,Bütün buyrukların gerçektir.
152For lenge siden vet jeg av dine vidnesbyrd at du har grunnet dem for evig tid.
152Çoktan beri anladımÖğütlerini sonsuza dek verdiğini.
153Se min elendighet og utfri mig! For jeg har ikke glemt din lov.
153Çektiğim sıkıntıyı gör, kurtar beni,Çünkü yasanı unutmadım.
154Før min sak og forløs mig, hold mig i live efter ditt ord!
154Davamı savun, özgür kıl beni,Sözün uyarınca koru canımı.
155Frelse er langt borte fra de ugudelige; for de søker ikke dine forskrifter.
155Kurtuluş kötülerden uzaktır,Çünkü senin kurallarına yönelmiyorlar.
156Din miskunnhet er stor, Herre; hold mig i live efter dine dommer!
156Çok sevecensin, ya RAB,Hükümlerin uyarınca koru canımı.
157Mange er mine forfølgere og mine motstandere; jeg er ikke avveket fra dine vidnesbyrd.
157Bana zulmedenler, düşmanlarım çok,Yine de sapmadım senin öğütlerinden.
158Jeg så de troløse og vemmedes, dem som ikke holdt ditt ord.
158Tiksinerek bakıyorum hainlere,Çünkü uymuyorlar senin sözüne.
159Se at jeg har elsket dine befalinger! Herre, hold mig i live efter din miskunnhet!
159Bak, ne kadar seviyorum koşullarını,Sevgin uyarınca, ya RAB, koru canımı.
160Summen av ditt ord er sannhet, og til evig tid står all din rettferdighets lov fast.
160Sözlerinin temeli gerçektir,Doğru hükümlerinin tümü sonsuza dek sürecektir.
161Fyrster forfulgte mig uten årsak, men mitt hjerte fryktet for dine ord.
161Yok yere zulmediyor bana önderler,Oysa yüreğim senin sözünle titrer.
162Jeg gleder mig over ditt ord som en som finner meget bytte.
162Ganimet bulan biri gibiVerdiğin sözlerde sevinç bulurum.
163Løgn har jeg hatet og avskydd, din lov har jeg elsket.
163Tiksinir, iğrenirim yalandan,Ama senin yasanı severim.
164Syv ganger om dagen har jeg prist dig for din rettferdighets lover.
164Doğru hükümlerin içinSeni günde yedi kez överim.
165Megen fred har de som elsker din lov, og det er ikke noget anstøt for dem.
165Yasanı sevenler büyük esenlik bulur,Hiçbir şey sendeletmez onları.
166Jeg har ventet på din frelse, Herre, og jeg har holdt dine bud.
166Ya RAB, kurtarışına umut bağlar,Buyruklarını yerine getiririm.
167Min sjel har holdt dine vidnesbyrd, og jeg elsket dem såre.
167Öğütlerine candan uyar,Onları çok severim.
168Jeg har holdt dine befalinger og dine vidnesbyrd; for alle mine veier er for ditt åsyn.
168Öğütlerini, koşullarını uygularım,Çünkü bütün davranışlarımı görürsün sen.
169La mitt klagerop komme nær for ditt åsyn, Herre! Lær mig efter ditt ord!
169Feryadım sana erişsin, ya RAB,Sözün uyarınca akıl ver bana!
170La min inderlige bønn komme for ditt åsyn! Frels mig efter ditt ord!
170Yalvarışım sana ulaşsın;Verdiğin söz uyarınca kurtar beni!
171Mine leber skal flyte over av lovsang; for du lærer mig dine forskrifter.
171Dudaklarımdan övgüler aksın,Çünkü bana kurallarını öğretiyorsun.
172Min tunge skal synge om ditt ord; for alle dine bud er rettferdighet.
172Dilimde sözün ezgilere dönüşsün,Çünkü bütün buyrukların doğrudur.
173La din hånd være mig til hjelp! For jeg har utvalgt dine befalinger.
173Elin bana yardıma hazır olsun,Çünkü senin koşullarını seçtim ben.
174Jeg lenges efter din frelse, Herre, og din lov er min lyst.
174Kurtarışını özlüyorum, ya RAB,Yasan zevk kaynağımdır.
175La min sjel leve og love dig, og la dine dommer hjelpe mig!
175Beni yaşat ki, sana övgüler sunayım,Hükümlerin bana yardımcı olsun.
176Jeg har faret vill; opsøk din tjener som et tapt får! for jeg har ikke glemt dine bud.
176Kaybolmuş koyun gibi avare dolaşıyordum;Kulunu ara,Çünkü buyruklarını unutmadım ben.