¹Moab tungtang thu: sepaihte TOUPA Pathianin hichinin a chi: Nebo tung a gik hi: hihgawpin a omta: Kiriathaim bel zahlaksakin a omta, lak suan ahi. Misgab bel zahlak leh hihsiatin a omta.

¹خداوند قادر مطلق، خدای اسرائیل، در مورد موآب چنین می فرماید: «افسوس بحال مردم نِبو، زیرا شهر شان ویران شده است. قریۀ تایم تسخیر شد و قلعه هایش را خراب کردند.

²Moab minthanna a mangta; Heshbon ah a siatna ding genin, Kisa un, nam a hihna akipan i hihmang ding uh, a chi ua. Aw Madmen khua, nang leng sukdaih sisip na hi dinga, namsauin a hondelh ding.

²شان و شوکت مواب از بین رفت. مردم در حِشبون نقشۀ ویرانی آن را کشیدند و گفتند: «بیائید این قوم را ریشه کن سازیم!» تو هم ای شهر مَدمین، در خاموشی مطلق فرو می روی، زیرا باشندگانت را شمشیر، پراگنده می سازد.

³Horonaim akipana kikou husa, lohna leh siatna thupi mahmah.

³مردم حورونایم فریاد می زنند: «نابودی! شکستِ بزرگی!»

⁴Moaba a mang hi, a tate kap ging zakin a om hi,

⁴موآب از بین رفت! کودکانش هم فریاد بر می آورند.

⁵Luhith te ah kapin a pai tou ua, Horonaim sul ah manthatna kikou ging lunglelhuai a ja uh.

⁵فراریان در حالیکه زار زار گریه می کنند، بر فراز تپه های لُوحِیت می روند و از سرازیری حورونایم فریاد غم و اندوه بگوش می رسد.

⁶Tai mang unla, na hinna uh humbit un, gamdang gam sabengtung bang in om un.

⁶«بگریزید! خود را از خطر نجات بدهید و در بیابان پناه ببرید!»

⁷Na nasep leh na sum leh pai na muan jiakin nang leng matin na om sin ahi; Khemosh bel sala pi ah dinga, a siampute leh a heutute toh.

⁷تو ای موآب، به قدرت و ثروتت اتکاء کردی، بنابران، دشمن ترا تسخیر می کند. خدایت، کموش هم با کاهنان و بزرگانش تبعید می شوند.

⁸Kho chih ah hihsemi a hontung ding, kho khat lel inleng a pel kei ding; phaijang gam leng a mang ding; phaijang leng hihsiat ahi ding. TOUPAN a chihsa bang takin.

⁸تمام شهرها ویران می گردند و هیچیک در امان نمی ماند. وادی و دشت همه خراب می شوند، زیرا من، خداوند، اراده کرده ام.

⁹A len mang theihna dingin Moab kha pia unla, a khuate a segawp dinga, tengmi om louin.

⁹نمک برای خراب کردن مزرعه های موآب بگذارید، ‏زیرا بزودی ویران می شود. شهرهایش خراب و غیر مسکون می گردند.»

¹⁰Limsaklou taka Pathian na semmi hamsethuakin om henla, sisan a suah dinga a namsau zang nuam loumi hamsethuakin om hen.

¹⁰(لعنت بر آن کسی که در کارهای خداوند غفلت ورزد و شمشیر خود را به خون رنگین نسازد.)

¹¹A tuailai akipan Moabin nuam a saa, a uain a bohkhum theka, bel danga tei tuah leng a tuak keia, sala piin a om ngeisam kei hi, a lim ngeingeia lim gigein, a gim leng a lamdang tuan kei.

¹¹«موآب از ابتدا آرام و آسوده بوده و هرگز به تبعید نرفته است. او مانند شراب دست نخورده ای است که از یک ظرف به ظرف دیگر ریخته نشده، به همین دلیل طعم و بوی آن تغییر نکرده است.

¹²Huaiziakin ngaiun, Ni a hongtung hi, a bungkhe ding mi ka honsawl dinga, huan amau a bungkhe ding uh, chih TOUPA thu pawt ahi: a belte a vuaksak ding ua, a umte a hihkek ding uh.

¹²اما زمانی می رسد که من کسانی را می فرستم تا او را بر زمین بریزند، ظروف او را خالی کرده و خُمهایش را ذره ذره کنند.

¹³Israel inkoten a muanpi pen uh Bethel a zahpih bang un Moabin Khemosh a zahpih ta ding hi.

¹³آنگاه موآب از داشتن خدای خود، کموش خجل می شود، مثلیکه قوم اسرائیل از وجود بت خود در بیت ئیل شرمنده و سرافگنده شدند.

¹⁴Pasal hoih leh galdoumi hangsan i hi ua, bangchidana chi na hi ua?

¹⁴چطور می توانید بگوئید: «ما مردم قهرمان و جنگجویان شجاع هستیم؟»

¹⁵Moab bel hihgawpin a oma, a khopi meikhuin a kahkhinta, a tangval hon hoihte teng a puk khinta ua, chih Kumpipa, a min sepaihte TOUPA thu pawt ahi.

¹⁵موآب و شهرهایش ویران می شوند و بهترین جوانانش بقتل می رسند. پادشاهِ که نامش خداوند قادر مطلق است چنین می گوید:

¹⁶Moab siatna a hongtung lellel, a thuakna ding a kinoh.

¹⁶بلا و مصیبت بزودی بر سر موآب می آید و زمان نابودی اش به سرعت فرا می رسد.

¹⁷Nou a kima mitengin amah sunin a min thei tengin leng chiang khauh leh chiang thupi a kitanta hi, chi un.

¹⁷ای دوستان و همسایگان موآب و ای همه کسانی که با نام او آشنا هستید، برایش ماتم کنید و بگوئید: «قدرت و بزرگی او چگونه درهم شکست.»

¹⁸Aw nang tanu, Dibona teng, na thupina pai suk san inla, dantakin tuin: Moab lokmin nang a honsuala, na kulhte lah a hihseta ngala.

¹⁸ای باشندگان دیبون، از جایگاه جلالت فرود آی و بر زمین خشک بنشین، زیرا غارتگران موآب بر تو هجوم می آورند و قلعه هایت را ویران می کنند.

¹⁹Aw Aroera teng nu, kong bulah ding inla, enkhia in, taikekpa leh gelhkhenu ding inla, Banga maijena? chiin.

¹⁹شما هم ای ساکنین عروعیر، بر سر راه بایستید و تماشا کنید. از مردان و زنانی که فرار می کنند بپرسید که چه واقعه شده است.

²⁰Moab zahlaksakin a omta, a chim gawpta ngala, mau tuaituaiin kap un, Moab hihsiat a hita, chih Arnon ah phuang un.

²⁰بگوئید که موآب خجل شده و شکست خورده است. گریه کنان و با فریاد در کنار دریای اَرنُون بگوئید که موآب خراب و ویران شده است.

²¹Gamtam tungah vaihawmna a hongtungta, Holon ah te, Zahjah ah te, Mephaath ah te,

²¹زمان مجازات مردمی که در دشتها و شهرهای حولون، یَهصَه، میفاعت،

²²leh Dibon ah te, Nebo ah te, Beth-diblathiam ah te,

²²دیبون، نِبو، بیت دِبلاتایِم،

²³leh Keriathiam ah te, Beth-gamul ah te, Beth-mmon ah te,

²³قریۀ تایم، بیت جامول، بیت معون،

²⁴leh Kerioth ah te, Bozrah ah te leh Moab gama khua tengteng, a gamla leh a naiah te leng.

²⁴قِریُوت، بُزره و تمام شهرهای دور و نزدیک موآب زندگی می کنند، رسیده است.»

²⁵Moab ki bel attanin a oma, a ban bel hihtanin aomta, chih TOUPA thu pawt ahi.

²⁵خداوند می فرماید: «قدرت موآب از بین می رود و بازویش می شکند.

²⁶Amah khamsak unla; TOUPA tungah a kiliansak ngala; huan, Moab bel amah luak ah a kitholh dinga, nuizatin a om lai ding hi.

²⁶موآب را مست سازید، زیرا علیه من تمرد کرده است. بگذارید که در قی خود غوطه بخورد و رسوا و مسخره شود.

²⁷Israel nang ding nuihzabawlna ahita kei maw? Gutate lakah a tel ahia? Amah tungtang na gen tengin na lu na sing ngala.

²⁷ای موآب، بیاد داری که چطور قوم اسرائیل را مسخره می کردی؟ با آن ها چنان رفتار می کردی که گوئی با دزدان دستگیر شده اند.

²⁸Moab a tengte aw, khopite taisan unla, kawl kalah teng un, vakhu, kohawm sika bu bawl sek bangin om un.

²⁸ای ساکنین موآب، شهرهای تان را ترک کنید، در بین صخره ها زندگی کنید و مانند فاخته ها که در شگاف سنگها آشیانه می سازند، در مغاره ها بسر برید.

²⁹Moab kisaktheihna ka nazata ua, a kisathei ngut ve, a kikoih sandan, a kisaktheih dan, a kiotsak dan leh a lungtang kideih dan te.

²⁹موآب بسیار مغرور است و از غرور و هوای بلند و تکبر و خودبینی او همگی خبر دارند.

³⁰A hehna bangmah ahi kei chih ka thei; a kiotsaknaten bangmah a hihko kei, chih TOUPA thu pawt ahi.

³⁰من، خداوند از غرور و فخرهای بیجا و کارهای بیهودۀ او شنیده ام،

³¹Huchiin Moab tungah ka mau tuaituai dinga, ahi, Moab pumpi adingin ka kap ding, Kirheres mite sun ahi ding uh.

³¹بنابران، برای موآب گریه می کنم و برای مردم قیرحارَس ماتم می گیرم.

³²Jazer kah sanga thupi in ka honkah dinga, aw Sibmah grep kung, na hiangte tuipi tungah a kiphalh dedopa, Jazer tuipi leng a tung hialta a, na nipi thei leh grep gahte hihsemiin a bawm hi.

³²زیادتر از آنچه که برای مردم یعزیر گریستم، برای شما ای ساکنین سِبمه، گریه می کنم. شاخه های تاک شهر سِبمه تا به بحیرۀ مُرده و تا به یعزیر می رسید، اما حالا بر میوه های تابستانی و انگورهایت غارتگران هجوم آورده اند.

³³Nuamna leh kipahna a mang khin hi, thei bil leh Moab gam akipan: uain sukna khuka ka uain ka beisaktaa, kuamahin nuamsaa kikouin a chil nawn kei ding uh.

³³صدای خوشی و سُرُور از سرزمین حاصلخیز موآب بگوش نمی رسد. از چرخُشت ها دیگر شراب بیرون نمی آید و کسی انگور را با خوشحالی نخواهد فشرد. فریادی که شنیده می شود، فریاد خوشی نیست.

³⁴Hesbon leh Elealeh ah a kikou ua, Jahaz tantanin aw a suah ua, Zoar akipan Horonaim tan, Eglah-shelish tanin leng, Nimrim tui kim khawng a dai ding.

³⁴مردم حِشبون و اَلِعالَه فریاد می زنند و فریاد شان تا یاهز، صوغر، حورونایم و عِجلَت شَلیشه شنیده می شود. حتی جویهای نِمریم هم خشک شده اند.

³⁵Huailouin leng Moab mun sangte thil lanmi leh a pathian te adia gimlim halmi ka hihmang ding, TOUPA thu pawtin a chi.

³⁵من در موآب به زندگی کسانی که در بتخانه ها برای بتهای خود قربانی می کنند و خوشبوئی می سوزانند، خاتمه می دهم.

³⁶Huchiin tamngai bangin ka lungtang Moab adingin a ginga, Kirheres mite dingin thiltumging bangin ka lungtang a ginga; huaijiakin nianglehtaia thil a muhsate a mangthang khinta hi.

³⁶دلم برای موآب و قیرحارَس همچون نی ناله می کند، زیرا تمام ثروتی را که به دست آورده بودند، از بین رفت.

³⁷Lu chiteng met giau ahia, kha mul chiteng met ahi; khut tengteng at ahia; kawngte ah saiip puan a om chiat hi.

³⁷همگی از غم و غصه موی سر و ریش خود را کندند، دستهای خود را خراشیدند و لباس ماتم پوشیدند.

³⁸Moab in tung tengteng ah te, kongzing ah te, mun chih ah kahna a oma; Moab bel bel phatuam nawn lou bangin ka hihkham khinta hi, chih TOUPA thu pawt ahi.

³⁸از سر بامهای خانه ها و میدانهای موآب صدای گریه و ماتم بگوش می رسد، زیرا من موآب را مانند ظرف بیکاره ای شکسته و ذره ذره کرده ام. خداوند فرموده است.

³⁹Seta namai e! Segawp zou hina tel e: Moab zahlakin a lehngatta ve: huchiin Moab bel a kimavela mite tenteng adin nuihzabawlna leh mulkimhuai a honghita.

³⁹ببینید چگونه ویران شده است و چگونه ناله می کند. موآب رسوا و مایۀ خنده و تمسخر و وحشت همسایگان خود شده است.»

⁴⁰TOUPAN hichiin ahi ahi: Ngaiin, mu bangin a leng sin, Moab tungah a kha a jak ding.

⁴⁰خداوند می فرماید: «قومی مانند عقابی با بالهای گشوده بر موآب فرود می آید.

⁴¹Kerioth lak ahia, a kulhte a phawng guiha, huai niin Moab pasalphate lungtang numei nauvei lungtang bang mai ahi ding.

⁴¹شهرهایش را تصرف می کند و قلعه هایش را ویران می سازد. در آن روز حال جنگجویان موآب به حال زنی می ماند که درد زایمان می کشد.

⁴²Moab a mangthang ding, nam a ching nawn kei ding; TOUPA a nuaisiah jawk jiakin.

⁴²از قوم موآب دیگر نام و نشانی باقی نمی ماند، زیرا در برابر من کبر و غرور نشان داد.

⁴³Launa, kokhuk leh tangte, aw Moab luahmi, na tungah a tung hi, chih TOUPA thu pawt ahi.

⁴³ای مردم موآب، وحشت و چاه و دام در سر راه تان قرار دارد. خداوند فرموده است.

⁴⁴Launa taisanmi kokhuk ah a ke ding, kokhuka pawt thangah a awk ding, a gawtna kum ka hontun sin ngala, a tungah, Moab tungah ngei, chih TOUPA thu pawt ahi.

⁴⁴هر کسی که از دست وحشت بگریزد، در چاه می افتد و هر کسی که خود را از چاه نجات بدهد در دام گرفتار می شود، زیرا من روزی را برای مجازات موآب تعیین کرده ام. این گفتۀ خداوند است.

⁴⁵Hesbon lim ah takekpawl bah gawpin a khawl ding ua, Hesbon akipanin mei a pawta, Sihon laka kipanin meikuang, Moab bak sam a kang khina, chiak vengvungmite sipa sam toh.

⁴⁵فراریان خسته و درمانده به حِشبون پناه می برند، اما شهر حِشبون که زمانی سیحون پادشاه بر آن حکومت می کرد، در شعله های آتش می سوزد.

⁴⁶Na tung a gik hi, aw Moab! Khemosh mite a mangta ua; na tapa te sala piin, na tanute salin a tangta uh.Himahleh ni nanung chiangin Moab omdan ka hei dinga, chih TOUPA thu pawt ahi. Hichi tan Moab tungthu ahi hi.

⁴⁶وای بر حال قوم موآب! پیروان کموش هلاک شدند و دختران و پسران شان به اسارت برده شده اند.اما با اینهم من، خداوند، در روزهای آخر سعادت از دست رفتۀ موآب را اعاده می کنم.» در اینجا پیشگوئی در بارۀ موآب ختم می شود.

⁴⁷Himahleh ni nanung chiangin Moab omdan ka hei dinga, chih TOUPA thu pawt ahi. Hichi tan Moab tungthu ahi hi.

⁴⁷اما با اینهم من، خداوند، در روزهای آخر سعادت از دست رفتۀ موآب را اعاده می کنم.» در اینجا پیشگوئی در بارۀ موآب ختم می شود.