Paite

Indonesian

Job

32

1Huchibangin hiai mi thumte Job dawn a tawpta ua, amah mit a diktat a hih jiakin.
1Karena Ayub yakin sekali akan kebenaran dirinya, maka ketiga sahabatnya itu pun tak mau menjawab dia lagi.
2Huailaiin Buz mi Barakel tapa Elihu hehna a kuangkhia a, Ram innkuana mi: Job tungah a hehna kuangkhiaa, Pathian hizo loua amah siam a kitansak jiakin.
2Tetapi di situ ada seorang yang bernama Elihu anak Barakheel, seorang keturunan Bus dari kaum Ram. Ia tidak dapat menahan marahnya, karena Ayub membenarkan dirinya sendiri dan mempersalahkan Allah.
3A lawm thumte tungah leng a hehna a kuangkhiaa, dawnna ding neiloua, hinapia lah Job a mohpaih jiak un.
3Ia juga marah kepada ketiga sahabat Ayub itu karena mereka tidak dapat membantah kata-kata Ayub, meskipun mereka mempersalahkannya.
4Amah sanga a upatjawk jiak uh, Job kianga thugen dingin Elihuin a ngak a.
4Elihu orang yang paling muda di antara mereka, sebab itu ia menunggu sampai semuanya selesai berbicara.
5Huan hiai mi thumte kama dawnna a om kei chih a theihin, a hehna a kuangkhia hi.
5Setelah melihat bahwa ketiga orang itu tidak dapat menjawab, ia menjadi marah,
6Huchiin Buz mi Barakel tapa Elihuin a dawnga: Ka naupanga, huan nou na upa mahmah uh; huaijaikin ka daia, ka lungsim ka hon ensak ngam kei hi.
6dan berkata demikian, "Aku masih muda, sedangkan kamu sudah tua, sebab itu aku takut dan ragu mengemukakan pendapatku.
7Huchiin ka chi, Niten thu a gen ding uh, huan kum tampiin pilna a sinsak ding hi.
7Pikirku, kamulah yang harus berbicara, yang lebih tua harus membagikan hikmatnya.
8Himahleh mihing lungsim a oma, huan Thilbangkimtheiin amaute theihsiamna a pia hi.
8Tetapi yang memberi hikmat kepada manusia, hanyalah Roh Allah Yang Mahakuasa.
9A pilte mi thupite ahi kei ua, vaihawmna theisiamte leng upate ahi sam kei uh.
9Orang menjadi bijak, bukan karena lanjut umurnya; orang mengerti yang benar, bukan karena tinggi usianya.
10Huaijiakin, hongngaikhia un; ken leng ka lungsim ka ensak ding, ka chi.
10Sebab itu, dengarkanlah aku; izinkanlah aku mengatakan pendapatku.
11Ngai un, na thute uh ka ngaka, gen ding na zon khiak lai un, na thusutte uh ka ngaikhia.
11Dengan sabar aku mendengarkan ketika kamu berbicara, dan menanti ketika kamu mencari kata-kata yang bijaksana.
12Ahi, kon limsaka, huan, ngai un, kuamah Job thuzoh zou na om kei uh, ahihkeileh na lak uah, a thute dawng.
12Kuperhatikan dengan saksama; kudengar kamu menemui kegagalan. Kesalahan dalam kata-kata Ayub tak dapat kamu buktikan.
13Pilna I muta, chi lou dingin pilvang un; mihing hilouin Pathianin amah a zou thei hi:
13Bagaimana dapat kamu katakan bahwa hikmat telah kamu temukan? Karena kamu terpaksa menyerah. Yang bisa menjawab Ayub hanyalah Allah.
14Aman lah kei siatna dingin a thute ahihkeia; ken leng nou thugente in amah ka dawng sam kei ding.
14Kepadamulah Ayub berbicara, dan bukan kepadaku, tetapi aku tak akan memberi jawaban seperti kamu.
15Lamdang asa ua, a dawng nawnta kei uh; gen ding thu khat leng a neikei uh.
15Ayub, mereka bingung dan tak dapat memberi jawaban; tak ada yang dapat mereka katakan.
16Thu a genlouh jiak uh, a ding kinken ua, a dawn nawnlouh jiakin ka ngak diam?
16Mereka berdiri saja, tak dapat berbicara lagi. Haruskah aku menunggu meskipun mereka berdiam diri?
17Ken leng ka dawn ding ka dong hia, ka lungsim ka ensak sam ding hi.
17Tidak, sekarang akan kuberi jawaban; pendapatku akan kusampaikan.
18Thuin lah ka dim ngala; ka sunga khain a honsawl teitei hi.
18Tak sabar lagi aku menunggu. Tak dapat lagi kutahan kata-kataku.
19Ngai un, ka gilpi pawtkhiakna neilou uain bang ahi; khuainulhaite bangin puakjak dingin mansain a om hi.
19Jika aku diam saja, akan pecahlah aku, seperti kantong yang penuh dengan anggur baru.
20Ka halh theihna dingin, ka pau ding; ka mukte ka hong dinga ka dawng ding hi.
20Aku harus berbicara, supaya hatiku tenang; aku harus membuka mulutku dan memberi jawaban.
21Mihing himhim mihinna honzahtaksak kei un, ka hon ngen hi; kuamah kiangah leng maitangphatna min ka pe ding hi.Maitangphatna minte piak ding ka thei ngal keia; huchilouinjaw kei a honla zok ding hi.
21Tak akan kubela siapa pun dalam sengketa ini dan tak seorang pun akan kupuji-puji.
22Maitangphatna minte piak ding ka thei ngal keia; huchilouinjaw kei a honla zok ding hi.
22Cara menyanjung-nyanjung pun, aku tidak tahu, dan seandainya aku melakukan itu, Allah akan segera menghukum aku.