¹Huan, ngaiin Juda gam akipan in Pathian mi khat, Toupa thu in Bethel ah a honga: huan, Jeroboam bel maitam chinah gimlim hal ding in ana dinga.

¹Og sjá, þegar Jeróbóam stóð fyrir altarinu til þess að færa þar reykelsisfórn, kom guðsmaður nokkur frá Júda til Betel að boði Drottins

²Huan, Toupa thuin matam a kikou khuma, maitam aw, maitam, Toupan hichiin a chi, ngaiin, David inkote lakah tapa a min Josia a hong piang dinga, na tunga gimlim hal sekpa, mun sang siampute na tunga kithoihna dingin a honlan dinga, na tungah mihing guhte a honhal ding uh chiin, achia.

²og æpti gegn altarinu að boði Drottins og mælti: ,,Altari, altari! Svo segir Drottinn: Sonur mun fæðast húsi Davíðs, Jósía að nafni. Hann mun á þér slátra hæðaprestunum, þeim er færa reykelsisfórnir á þér, og mannabeinum mun á þér brennt verða.``

³Huan, huai ni mahin chiamtehna a pia a, hiai toupan chiamtehna ding a chih ahi: ngaiin, maitam a hong khangkham dinga, a tunga meivute a hong bo vek ding, chih, chiin.

³Og hann boðaði tákn þann dag og mælti: ,,Þetta er tákn þess, að Drottinn hafi talað: Sjá, altarið mun rifna og askan, sem á því er, steypast niður.``

⁴Huan, hichi ahia, Pathian miin Bethel a maitam a kikou khum thu kumpipan a jakin, Jeroboam in, Man uh, chiin maitam akipan in a khut in a sawk a. Huan, mat tuma a sawkna khut a zota a, huchiin a khut a kaikik nawn theita kei.

⁴Þegar konungur heyrði orð guðsmannsins, þau er hann æpti gegn altarinu í Betel, þá bandaði Jeróbóam með hendinni frá altarinu og mælti: ,,Takið hann höndum!`` Þá visnaði hönd hans, er hann hafði bandað með móti honum, og hann gat ekki dregið hana að sér aftur.

⁵Pathian miin Toupa thua chiamtehna dinga a gen bangin maitam leng a khanga, maitam a meivute leng a bo vek.

⁵En altarið rifnaði og askan steyptist niður af altarinu, samkvæmt tákninu, er guðsmaðurinn hafði boðað eftir skipun Drottins.

⁶Huan, Kumpipan a dawnga, Pathian mi kiangah, ka khut a hongdam nawn theihna dingin Toupa na Pathian hehpihna ngen inla, hon thumsak dih ve, achia. Huan, Pathian miin Toupa kiangah a ngena, huan, Kumpipa khut a hongdam nawna, a malam bangmah in hong om nawnta a.

⁶Þá tók konungur til máls og mælti við guðsmanninn: ,,Blíðka þú Drottin, Guð þinn, og bið fyrir mér, svo að ég geti aftur dregið höndina að mér.`` Þá blíðkaði guðsmaðurinn Drottin, svo að konungur gat aftur dregið að sér höndina, og varð hún jafngóð.

⁷Huchiin, Kumpipan Pathian mi kiangah, ka in lamah ka kiangah pongpai inla, hongkhawl tawldam tadih ve, huan, kipahman ka honpe ding hi, achia.

⁷Því næst mælti konungur við guðsmanninn: ,,Kom þú heim með mér og hress þig, og mun ég gefa þér gjöf nokkra.``

⁸Huan, Pathian miin kumpipa kiangah, na in kimkhat zah zong honpe sin mahle chiin, na kiangah ka hongpai tuan kei ding, hiai laiah tanghou ka nein tui himhim ka dawn sam kei ding:

⁸En guðsmaðurinn mælti við konung: ,,Þótt þú gæfir mér hálfa aleigu þína, þá mundi ég samt eigi með þér fara, og eigi mundi ég matar neyta og eigi vatn drekka á þessum stað.

⁹Tanghou va nein tui himhim leng vadawn kenla, na vahohna lampi ah leng kik nawn ken, chia Toupa thua sawl ka hi, achia.

⁹Því að svo hefir mér boðið verið fyrir orð Drottins, er var á þessa leið: ,Þú skalt eigi matar neyta né vatn drekka, og þú skalt eigi snúa aftur sömu leiðina sem þú komst.```

¹⁰Huchiin lampi dangah a paia, Bethela a hongkuana lampi ah a paita kei hi.

¹⁰Síðan fór hann burt aðra leið og sneri eigi aftur sömu leiðina sem hann hafði farið til Betel.

¹¹Bethel khuaah jawlnei putek khat a oma; a tapa khatin huai nia Bethela Pathian mi thilhih tengteng a hilh vek a: kumpipa kianga a thu gente leng a pa uh a hilh lai ua.

¹¹Í Betel bjó gamall spámaður. Og synir hans komu og sögðu honum frá öllu því, sem guðsmaðurinn hafði gjört í Betel þennan dag, og orð þau, er hann hafði talað til konungs. Og er þeir sögðu föður sínum frá þessu,

¹²Huan, a pa un a kiang uah, koilam lampi a tawna? A chi a. A tapaten Juda gam akipana hongpai Pathian mi pai nawna lampi a kawkmuh uh.

¹²mælti faðir þeirra til þeirra: ,,Hvaða leið fór hann?`` Og synir hans sýndu honum, hvaða leið guðsmaðurinn, sem kominn var frá Júda, hefði farið.

¹³Huchiin a tapate kiangah, sabengtung honbawl sak dih uh, a chi a. Huchiin sabengtung a bawl sak ua; huchiin a tuangta.

¹³Og hann sagði við sonu sína: ,,Söðlið mér asnann.`` Og þeir söðluðu asnann fyrir hann og hann steig á bak,

¹⁴Huan, Pathian mi a delhtaa, toso sing nuaia a tu a vamua: a kiangah, nang na hi maw Juda gam akipana hong Pathian mi? a chi a. Huan, aman, Hi e, a chi a.

¹⁴hélt á eftir guðsmanninum og fann hann, þar sem hann sat undir eik nokkurri. Hann mælti til hans: ,,Ert þú guðsmaðurinn, sem kom frá Júda?`` Hinn svaraði: ,,Er ég víst.``

¹⁵Huchiin aman a kiangah, ka in lamah ka kiangah hong inla, tanghou hongne dih ve, a chi a.

¹⁵Þá sagði gamli spámaðurinn við hann: ,,Kom þú heim með mér og neyt matar.``

¹⁶Huan, aman, nang toh kik nawn thei kahi kei, na kianga hong thei leng ka hi sam kei: hiai laiah na kiangah thanghou ka nein tui himhim leng ka dawn sam kei ding:

¹⁶Hinn mælti: ,,Ég get eigi snúið við með þér né með þér farið, mun og hvorki matar neyta né vatn drekka á þessum stað.

¹⁷Tanghou vanein, tui himhim leng vadawn ken la, na vahohna lampi ah leng kik nawn ken, chia Toupa thua hilh lah ka hi ngal a, a chi a.

¹⁷Því að við mig hefir verið sagt fyrir orð Drottins: ,Þú skalt hvorki neyta þar matar né vatn drekka, þú skalt ekki snúa aftur sömu leiðina sem þú komst.```

¹⁸Huan, aman a kiangah, kei leng nang bang maha jawlnei ka hi vo oi; angelin Toupa thuin, tanghoute nea tuite dawn dingin na in lamah pi kik nawnin, chiin a honhoupih hi, a chi a. Himahleh a kiangah juau a gen ahi.

¹⁸Gamli spámaðurinn sagði þá við hann: ,,Ég er einnig spámaður, eins og þú, og engill hefir talað við mig eftir orði Drottins á þessa leið: ,Far þú með hann aftur heim til þín, að hann megi matar neyta og vatn drekka.``` En hann laug að honum.

¹⁹Huchiin a kiangah a kik nawna, a inah tanghoute a nein tui te a dawnta hi.

¹⁹Sneri hann þá við með honum og neytti matar í húsi hans og drakk vatn.

²⁰Huan, hichi ahi a, dohkan a um lai un a pi kiknawnpa jawlnei kiangah Toupa thu a hongtunga:

²⁰En er þeir sátu undir borðum, kom orð Drottins til spámannsins, er snúið hafði hinum aftur.

²¹Juda gama kipana hongpai Pathian mi kiangah, TOUPAN hichiin a chi, Toupa thu gen na man louha, Toupa na Pathianin thu a honpiak na pom louh jiak leh,

²¹Og hann kallaði til guðsmannsins, er kominn var frá Júda, og mælti: ,,Svo segir Drottinn: Sökum þess að þú óhlýðnaðist skipun Drottins og varðveittir eigi boð það, er Drottinn, Guð þinn, fyrir þig lagði,

²²Na vakik nawna, tanghou vanein tui himhim leng va dawm ken, a chihna mun mahmaha tanghou na neka, tui te na dawn jiakin na luang na pute hana koih ahi tei kei ding, chiin a gen kheta hi.

²²heldur snerir við og neyttir matar og drakkst vatn á þeim stað, er hann sagði um við þig: ,Þú skalt þar eigi matar neyta né vatn drekka` _ þá skal lík þitt eigi koma í gröf feðra þinna.``

²³Huan, hichi ahia, tanghou te a neka, tuite a dawn zohin, jawlnei a pi kik nawnpa sabengtung a bawl saka.

²³En er gamli spámaðurinn hafði etið og drukkið, lét hann söðla asnann fyrir spámanninn, er hann hafði snúið aftur.

²⁴Huan, a pai taa lam kalah humpinelkai toh a kituak ua, ana keita hi: huan, a luang lampiah lumlehin a oma, sabengtung a kiangah a dinga, humpinelkai leng luang chin mahah a ding thek.

²⁴Hélt hann nú af stað, en ljón mætti honum á leiðinni og drap hann. Og lík hans lá þar endilangt á veginum, og asninn stóð yfir því, og ljónið stóð yfir líkinu.

²⁵Huan, ngaiin, mi ava hoh ua, lampia luang lumleha om leh, luang china humpinelkai ding thek a vamu ua: jawlnei putek pi omna khuaah a va gen uh.

²⁵Og er menn fóru þar fram hjá, sáu þeir líkið liggja endilangt á veginum og ljónið standandi yfir líkinu. Þá komu þeir og sögðu frá því í borginni, þar sem gamli spámaðurinn átti heima.

²⁶Huan, lam kal akipan vapi kik nawnpa jawlneiin huai thu a najak takin, Pathian mi, Toupa thu gen mang nuam loupa ei ve: huchiin TOUPAN a kianga a gen, a thu bangbanga TOUPAN humpinelkai kianga pia a, a nahama, a nakeilumta ahi ve, a chi a.

²⁶Og er spámaðurinn, er snúið hafði hinum aftur, heyrði þetta, mælti hann: ,,Það er guðsmaðurinn, sem óhlýðnaðist skipun Drottins. Fyrir því hefir Drottinn gefið hann ljóninu. Það hefir mulið hann sundur og drepið hann eftir orði Drottins, er hann hafði til hans talað.``

²⁷Huan, a tapate kiangah, sabengtung honbawlsak dih uh, chiin a gen a. Huan, a bawl sak ua.

²⁷Þá mælti hann til sona sinna: ,,Söðlið mér asnann.`` Þeir gjörðu svo.

²⁸Huan, a kuantaa, a luang lampia lumleha na om leh, sabengtung leh humpinelkai a luang china na ding thek a vamu a: humpinelkaiin luang a nane nai keia, sabengtung leng a nahihkeh kei.

²⁸Síðan hélt hann af stað og fann lík hans liggjandi endilangt á veginum, og asnann og ljónið standandi yfir líkinu. En ljónið hafði hvorki etið líkið né mulið sundur asnann.

²⁹Huan, jawlneiin Pathian mi luang a doma, sabengtung tungah a koiha, a kikpihtaa: huchiin jawlnei putek omna khuaah sun ding leh vui dingin a la luta hi.

²⁹Þá tók spámaðurinn upp lík guðsmannsins, lagði það á asnann og flutti það til borgarinnar til þess að harma hann og jarða.

³⁰Huan, a luang amah hanah a siala; huchiin, ka unaupa khawk hina mahmah e! chiin a kah uh.

³⁰Og hann lagði lík hans í gröf sína, og menn hörmuðu hann, segjandi: ,,Æ, bróðir minn!``

³¹Huan, hichi ahia, a vui khit nungin a tapate kiangah, ka sih chiangin Pathian mi vuina hanah honvui sam u: a guh chin ah ka guhte honkoih un.

³¹En er hann hafði jarðað hann, sagði hann við sonu sína: ,,Þegar ég dey, þá jarðið mig í þeirri gröf, sem guðsmaðurinn er jarðaður í. Leggið mín bein hjá hans beinum.

³²Pathian thua Bethela maitam leh, Samari gam khopitea mun sang in tengteng a kikoukhumna thu hongtung ngeingei ding lah ahi ngala, chiin a gen a.

³²Því að orðin, sem hann að boði Drottins æpti gegn altarinu í Betel og gegn öllum hæðahofunum í borgum Samaríu, munu vissulega rætast.``

³³Huai thil zohin Jeroboamin a omdan dik lou a tawpsan tuan keia, vantang laka mi mun sang siampu dingin a bawl siampute a om theihna dingun a deihdeih a hihtuam jel hi.Huai thil Jeroboam inkuan khelhna amau ingamsaktu leh khovel akipan hihmagthang geihtu a honghi ta.

³³Ekki sneri Jeróbóam sér eftir þennan atburð frá sínum vonda vegi, heldur gjörði að nýju óvalda menn að hæðaprestum. Hann vígði hvern sem vildi, og varð sá hinn sami þannig hæðaprestur.En þetta varð húsi Jeróbóams til syndar og til þess að uppræta það og afmá af jörðinni.

³⁴Huai thil Jeroboam inkuan khelhna amau ingamsaktu leh khovel akipan hihmagthang geihtu a honghi ta.

³⁴En þetta varð húsi Jeróbóams til syndar og til þess að uppræta það og afmá af jörðinni.