¹Huai laiin Jeroboam tapa Abija a china.

¹Í þann tíma sýktist Abía, sonur Jeróbóams.

²Huan, Jeroboamin a ji kiangah, thou inla, Jeroboam ji ahi chih a hon theih theihlouhna ding un kihihlamdang inla, Silo ah vahoh dih ve; ngaiin, huaiah jawlnei Ahija, hiai mite tunga kumpipa dia ka hongom ding ka tungtang thu genpa a om hi.

²Þá sagði Jeróbóam við konu sína: ,,Far nú og klæð þig dularbúningi, svo að enginn megi kenna, að þú ert kona Jeróbóams, og far til Síló. Þar er Ahía spámaður, sá er um mig sagði, að ég mundi verða konungur yfir lýð þessum.

³Huan, tanghoubeu sawm leh tanghou pei lianloute leh khuaiju thawl khat tawi inla, a kiangah vahoh dih: naupang omdan ding honna hilh ding, a chi a.

³Og tak með þér tíu brauð og kökur og krús með hunangi og gakk þú inn til hans. Hann mun segja þér, hvernig fara mun um sveininn.``

⁴Huan, Jeroboam jiin huchibangin a hiha, a thou a, Silo ah a hoha, Ahija inah avahohta hi. Ahijain khua a mu thei nawn keia; a upat jiakin a mit lah a mialta ngala.

⁴Kona Jeróbóams gjörði svo, lagði af stað og fór til Síló, og gekk inn í hús Ahía. Ahía mátti ekki sjá, því að augu hans voru stirðnuð af elli.

⁵Huan, TOUPAN Ahija kiangah, ngaiin, Jeroboam ji a tapa tungtanga thu hongdong dingin a hong; a chi a naa: hichibangin nahilh ding: hichi ahi dinga, a honglut chiangin numei dang hileh kilawm takin a hongkibawl sin ahi, a chi a.

⁵En Drottinn hafði sagt við Ahía: ,,Sjá, kona Jeróbóams kemur til þess að leita frétta hjá þér um son sinn, því að hann er sjúkur. Svo og svo skalt þú til hennar mæla.`` Þegar hún kom og lést vera önnur en hún var,

⁶Huan, hichi ahi a, Ahijain huchia hongpi a honglut laia a khe sik ging a najak takin, nang Jeroboam ji, hong lut dih ve; bang achia ahia mi danga na kibawl? Tanchin hoih lou tak nang honhilh dia sawl kei ve,.

⁶og Ahía heyrði fótatak hennar, er hún kom að dyrunum, þá sagði hann: ,,Kom þú inn, kona Jeróbóams! Hvers vegna læst þú vera önnur en þú ert, þar sem ég þó er sendur til þín með hörð tíðindi?

⁷Pai nawn inla, Jeroboam kiangah, TOUPA, Israelte Pathianin hichiin a chi, mipite laka kipan ka hontawisanga, ka mi Israelte tungah heutuin ka honbawla,

⁷Far þú og seg Jeróbóam: Svo segir Drottinn, Guð Ísraels: Sakir þess að ég hóf þig upp af alþýðu manna og gjörði þig að höfðingja yfir lýð mínum Ísrael,

⁸David inkuante gam ka suta, huai nang ka honpia: himahleh nang ka sikha David bangin na om keia, aman jaw ka thupiakte a poma, ka mitmuha thil hoih kia hih tumin a lungtang tengtengin a honjui jela;

⁸og svipti ætt Davíðs konungdóminum og fékk þér hann í hendur, en þú hefir eigi verið sem þjónn minn Davíð, er hélt boðorð mín og var mér hlýðinn af öllu hjarta, svo að hann gjörði það eitt, er rétt var í mínum augum,

⁹Nang bel na maa mite tengteng sangin thil nahihkhial mahmah sea, non hehsakna dingin Pathian dangte leh milim sunte na bawla, non nungngattaa:

⁹heldur hefir þú gjört meira illt en allir þeir, sem á undan þér voru, og hefir farið og gjört þér aðra guði, og það steypt líkneski, til þess að egna mig til reiði, og hefir kastað mér aftur fyrir þig _

¹⁰Huaijiakin ngaiin, Jeroboam inko tungah thil hoih lou ka hontungsak dinga, Jeroboam akipanin ta pasal taphot Israel gama mi nehden leh den louh leng ka hihmang dinga, min ek a phiat siang sipsip bang maiin Jeroboam inkuan a gam vek ma siah kaphiat mang sin ahi.

¹⁰sakir þessa leiði ég ógæfu yfir hús Jeróbóams og mun uppræta fyrir honum hvern karlmann, bæði þræl og frelsingja í Ísrael. Og ég mun sópa burt húsi Jeróbóams, eins og saur er sópað burt, uns úti er um hann með öllu.

¹¹Jeroboam inko laka mi, khopia si peuhmahte uiin a ne ding ua; huan, gama si peuhmahte tunga leng vasaten a ne dinguh: huai tuh TOUPAN a gen khin ahi.

¹¹Hvern þann er deyr af ættmennum Jeróbóams innan borgar, munu hundar eta, og hvern þann, sem deyr úti á víðavangi, munu fuglar himins eta, því að Drottinn hefir talað það.

¹²Huchiin, thou inla na in lamah pai nawn maiin: khopi sung na sik takin naupang a si ding hi.

¹²En statt þú nú upp og far heim til þín. Þegar þú stígur fæti inn í borgina, mun sveinninn deyja.

¹³Huchiin Israelte tengtengin a sun ding ua, a vui ding uh; Jeroboam inkote lakah amah kia lah hana koih ding ahi sin ngala: Jeroboam inkuan lakah amah kiaa TOUPA Israelte Pathian tunga hoihna banghiam alat jiakin.

¹³Og allur Ísrael mun harma hann, og menn munu grafa hann, því að hann er sá eini af ætt Jeróbóams, er greftrun mun hljóta, af því að eitthvað hefir það verið í fari hans, er Drottni, Guði Ísraels, geðjaðist að í ætt Jeróbóams.

¹⁴Huan, TOUPAN tu tawtawa Jeroboam inkuan honghihmangtu ding Israelte tunga kumpipa a kibawl ding: tuin leng bangchi ding a hita a?

¹⁴Og Drottinn mun skipa konung yfir Ísrael, er uppræta mun hús Jeróbóams. Þetta er dagurinn, og hvað er nú þegar farið að koma fram?

¹⁵TOUPAN lah tuia phaiphek lingling bangmaiin Israelte a honsatling dinga; huchiin Toupa hehsaka a Asehrte uh a bawl jiak un a pute uh a napiaksa, hiai gam hoih tak akipan Israelte a hon botkhe siang vek dinga, lui khen lamah a honhihjak vek ding.

¹⁵Drottinn mun slá Ísrael, eins og reyrinn riðar í vatninu, og hann mun útrýma Ísrael úr þessu góða landi, er hann gaf feðrum þeirra, og tvístra þeim fyrir austan Efrat, af því að þeir hafa gjört sér asérur og egnt Drottin til reiði.

¹⁶Huan, Israelte thil hihkhialsaka ahih Jeroboam khelhnate jiakin Israelte a lehngatsan ding, chiin, a chi a.

¹⁶Og hann mun ofurselja Ísrael vegna synda þeirra, er Jeróbóam hefir drýgt og komið Ísrael til að drýgja.``

¹⁷Huan, Jeroboam ji a thou a, a pawtkhia, Tirza khua a vatunga: huan, in kongpi bul avatun takin naupang a sita hi.

¹⁷Þá stóð kona Jeróbóams upp, hélt af stað og kom til Tirsa, en er hún steig yfir þröskuld hússins, dó sveinninn.

¹⁸Huan, TOUPAN a sikha Jawlnei Ahija zanga thu agen bang ngeiin Israelte tengtengin a vui ua, a sunta uhi.

¹⁸Og þeir grófu hann og allur Ísrael harmaði hann, og rættist þannig orð Drottins, er hann hafði talað fyrir munn þjóns síns, Ahía spámanns.

¹⁹Jeroboam tanchin dang- a gal sual thu te, a vaihawm thu te bel- ngaiin, Israel kumpipate vaihawm lai thu gelhna bu ah a tuang hi.

¹⁹Það sem meira er að segja um Jeróbóam, hvernig hann herjaði og hvernig hann ríkti, það er ritað í Árbókum Ísraelskonunga.

²⁰Huchiin Jeroboam vaihawm sung kum sawmnih leh kum nih ahi: huan, a pute kiangah a ihmua, a tapa Nadab amah sikin a honglal ta hi.

²⁰Og sá tími, sem Jeróbóam ríkti, var tuttugu og tvö ár. Þá lagðist hann til hvíldar hjá feðrum sínum, en Nadab sonur hans tók ríki eftir hann.

²¹Huan, Solomon tapa Rehoboam Juda gamah a lala. Alal tung laiin Rehoboam kum sawmli leh kum khata upa ahi a, TOUPAN a min omsak nadinga Israel nam tengtengte laka a tel khopi Jerusalem ah kum sawm leh kum sagih a lala: a nu min Naama, Ammon mi ahi.

²¹Rehabeam sonur Salómons varð konungur í Júda. Rehabeam hafði einn um fertugt, þá er hann varð konungur, og seytján ár ríkti hann í Jerúsalem, borginni, sem Drottinn hafði útvalið af öllum ættkvíslum Ísraels til þess að láta nafn sitt búa þar. Móðir hans hét Naama og var ammónítísk.

²²Judaten Toupa mitmuhin thil gilou a hih ua; apute uh thilhih tengteng khupin a khelhnate un a mullitna a tokthou sak ahi.

²²Júda gjörði það sem illt var í augum Drottins, og þeir vöktu vandlæting hans enn meir en feður þeirra höfðu gjört með öllum þeim syndum, er þeir drýgðu.

²³Tang sang tengah leh sing hing teng nuaiah suangphuh te phutin mun sangte leh Asehrte nangawn lah a bawl ngalua;

²³Því að einnig þeir gjörðu sér fórnarhæðir, merkissteina og asérur á öllum háum hólum og undir hverju grænu tré.

²⁴Huan, huai gamah pasal kijuakte leng a om ua: Israel suante maa TOUPAN a delhkhiak namte thilhih kihhuai chiteng bang a hih teita uhi.

²⁴Þeir menn voru og í landinu, er helguðu sig saurlifnaði. Þeir aðhöfðust alla þá sömu svívirðing, sem þær þjóðir frömdu, er Drottinn hafði stökkt burt undan Ísraelsmönnum.

²⁵Huan, kumpipa Rehoboam lal kum nga kumin hichi ahia, Aigupta kumpipa Sisakin Jerusalem khua a vasuala:

²⁵Á fimmta ríkisári Rehabeams fór Sísak Egyptalandskonungur herför móti Jerúsalem

²⁶Toupa ina goute leh kumpipa ina goute a laa, a vekin a la khina: huan, Solomon dangkaeng lum bawl tengteng leng a la tel vek hi.

²⁶og tók fjársjóðu Drottins húss og fjársjóðu konungshallarinnar, tók það allt saman. Hann tók og alla gullskildina, sem Salómon hafði gjöra látið.

²⁷Huan, kumpipa Rehoboamin huaite tang dingin dal lumte a bawla, kumpipa in kongpi vengmi heutute a kem saka.

²⁷En Rehabeam konungur lét í þeirra stað gjöra eirskildi og fékk þá höfuðsmönnum lífvarðarins til geymslu, þeim er geyma dyra á höll konungs.

²⁸Huan, hichi ahia, kumpipa Toupa ina a lut peuhmah chiangin vengmiten a tawi ua, huan, dantanah a koih nawn jel uhi.

²⁸Og í hvert sinn er konungur gekk í hús Drottins, báru varðliðsmennirnir skildina, og fóru síðan með þá aftur í herbergi varðliðsmannanna.

²⁹Rehoboam tanchin dangte leh a thilhih tengteng Juda kumpipate lal lai thu gelhna bu ah a tuang keimaw?

²⁹Það sem meira er að segja um Rehabeam, og allt, sem hann gjörði, það er ritað í Árbókum Júdakonunga.

³⁰Rehoboam leh Jeroboam bel kidou himhimin a om nak ua.Huan, Rehoboam a pute kiangah a ihmua, David khopi ah a pute lakah a vuita ua: a nu min Naama, Ammon mi ahi. Huan, a tapa Abijam a sikin a honglalta hi.

³⁰Þeir áttu ávallt í ófriði saman, Rehabeam og Jeróbóam.Og Rehabeam lagðist til hvíldar hjá feðrum sínum og var jarðaður hjá feðrum sínum í Davíðsborg. En móðir hans hét Naama og var ammónítísk. Og Abía sonur hans tók ríki eftir hann.

³¹Huan, Rehoboam a pute kiangah a ihmua, David khopi ah a pute lakah a vuita ua: a nu min Naama, Ammon mi ahi. Huan, a tapa Abijam a sikin a honglalta hi.

³¹Og Rehabeam lagðist til hvíldar hjá feðrum sínum og var jarðaður hjá feðrum sínum í Davíðsborg. En móðir hans hét Naama og var ammónítísk. Og Abía sonur hans tók ríki eftir hann.