¹Nebat tapa kumpipa Jeroboam kum sawm leh kum giat a lal kumin Judate tungah Abijam a lal pana.

¹Á átjánda ríkisári Jeróbóams Nebatssonar varð Abía konungur yfir Júda.

²Jerusalem khuaah kum thum a lala: a nu min Maaka, Abisalom tanu ahi.

²Þrjú ár ríkti hann í Jerúsalem. Móðir hans hét Maaka, dóttir Absalons.

³A maa apan thil gilou a hih tengteng a hih teia: a pu David lungtang bangin a lungtang Toupa a Pathian lamah a hoih kim tei kei hi.

³Hann drýgði allar sömu syndirnar, er faðir hans hafði fyrir honum haft, og hjarta hans var ekki óskipt gagnvart Drottni, Guði hans, eins og hjarta Davíðs forföður hans.

⁴Himahleh David jiakin Toupa a Pathianin a nunga a tapa hongdin khiakna ding leh Jerusalem khua ding kipsak dingin Jerusalem khuaah khawnvak anei saka;

⁴Því að það var eingöngu Davíðs vegna, að Drottinn, Guð hans, gaf honum lampa í Jerúsalem, að hann hóf sonu hans eftir hann og lét Jerúsalem standa,

⁵Hit mi Uria tungtang chih louhin Davidin Toupa mitmuha thil hoih a hih sek jiaka leh a dam sung tenga hih dinga thu a piak peuhmah a sel ngei het louh jiakin.

⁵af því að Davíð hafði gjört það sem rétt var í augum Drottins og aldrei á ævi sinni vikið frá neinu því, er hann hafði fyrir hann lagt, nema hvernig hann fór með Úría Hetíta.

⁶Rehoboam bel a damsung teng Jeroboam toh a kidou ngitnget ua.

⁶Rehabeam átti í ófriði við Jeróbóam alla ævi.

⁷Abijam tanchin dangte leh a thilhih tengteng Juda kumpipate lal lai thu gelhna buah atuang ka hia? Huan, Abijam leh Jeroboam a kidou sek uh.

⁷Það, sem meira er að segja um Abía, og allt, sem hann gjörði, það er ritað í Árbókum Júdakonunga. Og þeir áttu í ófriði saman, Abía og Jeróbóam.

⁸Huan, Abijam bel a pute kiangah a ihmua; huchiin David khopi ah a vui uh; huan, a sikin a tapa Asa a lalta hi.

⁸Og Abía lagðist til hvíldar hjá feðrum sínum og var grafinn í Davíðsborg. Og Asa sonur hans tók ríki eftir hann.

⁹Israel kumpipa Jeroboam kum sawmnih a lal kumin Asa bel Judate tungah a lal pana.

⁹Á tuttugasta ríkisári Jeróbóams, konungs í Ísrael, varð Asa konungur yfir Júda.

¹⁰Huan, kum sawmli leh kum khat Jerusalem ah a lala: a nu min Maaka, Abisalom tanu ahi.

¹⁰Fjörutíu og eitt ár ríkti hann í Jerúsalem. Móðir hans hét Maaka, dóttir Absalons.

¹¹Huan, Asain a pu David bang mahin Toupa mitmuhin thil hoih a hih jel hi.

¹¹Asa gjörði það sem rétt var í augum Drottins, eins og Davíð forfaðir hans.

¹²Huan, pasal kijuakte gama akipan a delhkhia, a puten milim a nabawlte tengteng uh a thelthang sak vek a.

¹²Hann rak þá menn úr landi, er helgað höfðu sig saurlifnaði, og útrýmdi öllum skurðgoðum, sem forfeður hans höfðu gjöra látið.

¹³Huan, a nu Maaka leng, milim kihhuai mahmah Asehr a bawl sak jiakin, a kumpinu hih a tawpsaktaa; huan, Asain a milim bawl a satpuka, kidron luiah a hal hi.

¹³Hann svipti jafnvel Maöku móður sína drottningartigninni, fyrir það að hún hafði gjöra látið hræðilegt asérulíkneski. Og Asa hjó sundur þetta hræðilega líkneski hennar og brenndi það í Kídrondal.

¹⁴Munsagte ahihleh a thelthang sak keia; himahleh Asa lungtang a damsung tengin Toupa lamah a hoih bukim hi.

¹⁴En hæðirnar voru ekki afnumdar. Þó var hjarta Asa óskipt gagnvart Drottni alla ævi hans.

¹⁵Huan, a pan thil a nalatsate leh, a mah mahin analatsa, dangkachi te, dangkaeng te, tuiumbelsuan te Toupa inah a la lut hi.

¹⁵Hann lét og flytja í hús Drottins helgigjafir föður síns, svo og helgigjafir sínar _ silfur, gull og áhöld.

¹⁶Huan, Asa leh Israel kumpipa Baasaa lal sung teng un a kidou gige uh.

¹⁶En þeir áttu ófrið saman alla ævi, Asa og Basa konungur í Ísrael.

¹⁷Huan, Israel kumpipa Baasain Judate a vasuala, Juda kumpipa Asa kianga lut ding leh pawtkhe ding dalna dingin Rama khua a bawl hi.

¹⁷Og Basa, konungur í Ísrael, fór herför á móti Júda og víggirti Rama, svo að enginn maður gæti komist út eða inn hjá Asa Júdakonungi.

¹⁸Huchiin Asain Toupa in leh kumpipa ina gou om lai dangkachi leh dangkaeng tengteng a laa, a sikhate a piaa; huan, kumpipa Asain Damaska khuaa om Suria kumpipa Hezion ta Tabrimmon tapa Benhadad kiangah,

¹⁸Þá tók Asa allt silfrið og gullið, sem enn var eftir í féhirslum húss Drottins, og fjársjóðu konungshallarinnar og seldi í hendur mönnum sínum. Síðan sendi Asa konungur þá til Benhadads Tabrimmonssonar, Hesíonssonar, konungs á Sýrlandi, er bjó í Damaskus, með þessa orðsending:

¹⁹Kei leh nang kalah lehkapa leh na pa kalah thukhun a om: ngaiin, kipahman dingin dangkachi leh dangkaeng ka hon khak hi; chih leh, Israel kumpipa Baasain hontawpsanna dingin a kianga na thukhun suse mai dih, chiin a khaka.

¹⁹,,Sáttmáli er milli mín og þín, milli föður míns og föður þíns. Sjá, ég sendi þér gjöf í silfri og gulli. Skalt þú nú rjúfa bandalag þitt við Basa Ísraelskonung, svo að hann hafi sig á burt frá mér.``

²⁰Huan, Benhadadin kumpipa Asa thu a napoma, huchiin Israel khuate sual dingin a sepaih heute a sawla, Ijon khua te, Dan khua te, Abel-bethmaaka khua te, Kinneroth bial tengteng, Napthali gam tengteng toh a suala.

²⁰Benhadad tók vel máli Asa konungs og sendi hershöfðingja sína móti borgum Ísraels og vann Íjón og Dan og Abel-Bet-Maaka og allt Kinnerót, svo og allt Naftalí-land.

²¹Huan, hichi ahia, Baasa in huai thu ana jak takin Rama kho bawl a tawpa, Tirza khuaah a omta hi.

²¹Þegar Basa spurði það, hætti hann að víggirða Rama og sneri heim til Tirsa.

²²Huchiin kumpipa Asain Juda gam tengteng ah thu a thang sak vialvial a; kuamah awl mahmah a om kei uh: huchiin Baasain Rama kho bawlna ding a suang leh sing a zatte a nawn ua; huan, huaite zangin kumpipa Asa in Mizpa khua leh Benjamin gama Geba khua a bawl a.

²²En Asa konungur bauð út öllum Júdamönnum _ enginn var undanskilinn. Og þeir fluttu burt steinana og viðinn, sem Basa hafði víggirt Rama með, og víggirti Asa konungur með þeim Geba í Benjamín og Mispa.

²³Asa tanchin dang tengteng te, a thilhih te hihdan tengteng te, a thilhih tengteng te, a kho bawlte Juda kumpipate lal lei thu gelhna bu ah a tuang kei maw? Ahihhangin a tek lamin a khe ah hi banghiam a honveita hi.

²³Það sem meira er að segja um Asa og hreystiverk hans og allt það, er hann gjörði, og borgirnar, sem hann víggirti, það er allt ritað í Árbókum Júdakonunga. Þó má geta þess, að á efri árum gjörðist hann fótaveikur.

²⁴Huan, a ihmu a, a pu David khopi ah a pute lakah a vui ua; huan, a tapa Jehosaphet a sikin a lal hi.

²⁴Og Asa lagðist til hvíldar hjá feðrum sínum og var grafinn hjá feðrum sínum í borg Davíðs, forföður síns. Og Jósafat sonur hans tók ríki eftir hann.

²⁵Huan, Jeroboam tapa Nadab Juda kumpipa Asa lal kum kum nihna ah Israelte tungah a lal pana, Israelte tungah kum nih a lal a.

²⁵Nadab, sonur Jeróbóams, varð konungur yfir Ísrael á öðru ríkisári Asa, konungs í Júda, og ríkti hann tvö ár yfir Ísrael.

²⁶Toupa mitmuh in thil hoihlou tak a hih seka, apa lampi a tawna, Isreal te thilhih a khialsaka a hihkhelhna pentak aman leng ahih tei hi.

²⁶Hann gjörði það sem illt var í augum Drottins og fetaði í fótspor föður síns og drýgði þær syndir, er hann hafði drýgt og komið Ísrael til að drýgja.

²⁷Huan, Issakar inkuan te laka mi Ahija tapa Baasa in amah a guk sawma, Philistia te tan, Gebbethon khua ah Baasa in a thata; Nadab leh Israelte tengteng in Gebbethon khua a um lai uh ahi.

²⁷En Basa, sonur Ahía af ætt Íssakars, hóf samsæri gegn honum og vann sigur á honum við Gibbeton, sem Filistar áttu. En Nadab og allur Ísrael sátu þá um Gibbeton.

²⁸Juda kumpipa Asa lal kum thumna ah ahi Baasa in a thah a, asika a lal.

²⁸Þannig drap Basa hann á þriðja ríkisári Asa, konungs í Júda, og tók ríki eftir hann.

²⁹Huan, hichi ahia, kumpipa ahihtakin a hihchimih matan Jeroboam inkote tengteng a that a; a hing peuhmah khat leng Jeroboam a hawi sak kei; Toupa Silo khua a mi a sikha Ahija zanga ana gensa bangin:

²⁹En er hann var konungur orðinn, drap hann alla ætt Jeróbóams. Hann lét engan eftir verða af konungsættinni, þann er anda dró, uns hann hafði gjöreytt henni, og rættist þannig orð Drottins, sem hann hafði talað fyrir munn þjóns síns, Ahía frá Síló,

³⁰Huai bel Israelte thil hihkhial saka ahih, Jeroboam khelhnate jiak leh Toupa, Israel te Pathian a hehsak jiak ahi.

³⁰vegna synda Jeróbóams, þeirra er hann hafði drýgt og komið Ísrael til að drýgja, er hann egndi Drottin, Guð Ísraels, til reiði.

³¹Nadab tanchin dangte leh a thilhih tengteng Israel kumpipate lal lai thu gelhna bu ah a tuang ka hia?

³¹Það sem meira er að segja um Nadab og allt, sem hann gjörði, það er ritað í Árbókum Ísraelskonunga.

³²Huan, Asa leh Israel kumpipa Baasa a lal sung teng un a kidou gige uh.

³²En þeir áttu ófrið saman alla ævi, Asa og Basa, konungur í Ísrael.

³³Juda kumpipa Asa lal kum thum na ah Ahija tapa Baasa Tirza khua ah Israel te tengteng tungah a lal pana, kum sawmnih leh kum li a lal hi.Toupa mitmuhin thilh hoihlou mahmah a hih seka, Jeroboam lampi zuih a jui tei a Israel te thil hihkhial saka a hih khelhna ahih tei hi.

³³Á þriðja ríkisári Asa, konungs í Júda, varð Basa, sonur Ahía, konungur yfir öllum Ísrael, og ríkti hann tuttugu og fjögur ár í Tirsa.Hann gjörði það sem illt var í augum Drottins og fetaði í fótspor Jeróbóams og drýgði þær syndir, er hann hafði drýgt og komið Ísrael til að drýgja.

³⁴Toupa mitmuhin thilh hoihlou mahmah a hih seka, Jeroboam lampi zuih a jui tei a Israel te thil hihkhial saka a hih khelhna ahih tei hi.

³⁴Hann gjörði það sem illt var í augum Drottins og fetaði í fótspor Jeróbóams og drýgði þær syndir, er hann hafði drýgt og komið Ísrael til að drýgja.