¹Huan, hichi ahi a, Saula sihnung in David Amalekte sim a hongkik a, David Ziklag khua a ni nih a om nung in;

¹Eftir dauða Sáls, þá er Davíð var heim kominn og hafði unnið sigur á Amalekítum og hann hafði verið tvo daga um kyrrt í Siklag,

²Hichi ahi a, a ni thum ni in ngai in, mikhat a panmun ua kipan Saula kiang apat in a puante botkek in a lu a lei kai niaunuau a hongpai a;

²þá kom skyndilega þriðja daginn maður úr herbúðum Sáls. Var hann í rifnum klæðum og hafði ausið mold yfir höfuð sér. Og er hann kom til Davíðs, féll hann til jarðar og laut honum.

³Huan, David kiang a hongtun in lei a khupboh in chibai a buk. Huan, David in a kiang ah, Koi a kipan a hongpai na hia? a chi a; huan, aman a kiang ah, Israel mite panmun akipan a hong taikhia ka hi, a chi a.

³Og Davíð sagði við hann: ,,Hvaðan kemur þú?`` Hann svaraði honum: ,,Ég komst undan úr herbúðum Ísraels.``

⁴Huan, David in a kiang ah, Bangchi bang in thil a om a? hon hilh dih ve, a chi a. Aman a dawng a, Kidouna a kipan mite a taikek ua, mi tampi a puk ua, a si uh; huan, Saula leh a tapa Jonathan te leng a si tuaktuak uh, a chi a.

⁴Davíð sagði við hann: ,,Hvernig hefir gengið? Seg mér það.`` Hann svaraði: ,,Liðið er flúið úr orustunni, og margir úr liðinu eru líka fallnir og dauðir. Líka eru þeir Sál og Jónatan sonur hans dauðir.``

⁵Huan, David in amah hilhpa tangval kiang ah, Bangchi in ahia Saula leh a tapa Jonathan asih uh na theih? a chi a.

⁵Þá sagði Davíð við manninn, sem flutti honum tíðindin: ,,Hvernig veistu það, að þeir Sál og Jónatan sonur hans eru dauðir?``

⁶Huan, a hilhpa tangval in, Bangchi chi hiam in Gilboa tang ah ka na omkha zenzen a, huan, ngai in, Saula a teipi ngai a ding ka mu a, huan, kangtalaite leh sakol tungtuang miten a hon naihta ua.

⁶Þá svaraði maðurinn, sem flutti honum tíðindin: ,,Alveg af tilviljun kom ég upp á Gilbóafjall. Þar hitti ég Sál. Studdist hann við spjót sitt, en vagnar og riddarar voru á hælum honum.

⁷Huan, a nunglam a ngat leh a hon mu a, a honsam a. Huan, ken, Hiai ah ka om hi, chi in ka dawng a.

⁷Hann sneri sér þá við, og er hann sá mig, kallaði hann á mig, og ég svaraði: ,Hér er ég.`

⁸Huchi in, ka kiang ah, Kua na hia? a hon chi a. Huan, ken, Amalek mi ka hi, chi in ka dawng hi.

⁸Og hann sagði við mig: ,Hver ert þú?` Ég svaraði: ,Ég er Amalekíti.`

⁹Huan, aman ka kiang ah, Ka kiang ah hong ding inla hong that mai dih, ka hinglai vanglak a, lungdonna in lah a hon manta ngal a, a chi a.

⁹Þá sagði hann við mig: ,Kom þú hingað til mín og deyð þú mig, því að mig sundlar, og þó er ég enn með fullu fjöri.`

¹⁰Huchi in a kiang ah ka dingta, huchia puk gawp khinsa a dam zou nawn samsam kei ding chih ka theih ziak in ka thatta mai hi, a lu a lallukhu leh a ban a tau ka la a, ka pu kiang ah ka hon tawi hi, a chi a.

¹⁰Þá gekk ég til hans og vann á honum, því að ég vissi að hann gat ekki lifað eftir ófarir sínar. Tók ég kórónuna af höfði honum og hringinn af armlegg hans og færi ég þér nú, herra minn!``

¹¹Huchi in David in a puansilhte a botkekta; huchibang mah in a kiang a mi om tengteng in ahih uh:

¹¹Þá þreif Davíð í klæði sín og reif þau sundur. Svo gjörðu og allir menn, þeir er með honum voru.

¹²Huchi in Saula leh a tapa Jonathan leh TOUPA mite leh Israel inkuante a sun ua, a kah ua, nitaklam tan in an a ngawl ua, namsau a hihlup ahih ziak un.

¹²Og þeir syrgðu og grétu og föstuðu til kvelds sakir Sáls og Jónatans sonar hans og sakir lýðs Drottins og húss Ísraels, af því að þeir voru fallnir fyrir sverði.

¹³Huan, David in amah hilhpa tangval kiang ah, Koilam mi na hia? a chi a.

¹³Þá sagði Davíð við manninn, sem flutti honum tíðindin: ,,Hvaðan ert þú?`` Hann svaraði: ,,Ég er sonur hjábýlings nokkurs, sem er Amalekíti.``

¹⁴Huan, aman, Gamdang mi, Amalek mi tapa ka hi, a chi a, a dawng a. Huan, David in a kiang ah, TOUPA sathau nilh hihmang ding a tung a khutkhak bangchidan a laulou na hia leh? a chi a.

¹⁴Þá sagði Davíð við hann: ,,Hvernig dirfðist þú að hefja hönd til þess að drepa Drottins smurða?``

¹⁵Huchi in David in tangval khat a sam a, va naih inla, va that in, a chi a. Huan, a vasat a, a sita hi.

¹⁵Og Davíð kallaði á einn af sveinunum og mælti: ,,Kom þú hingað og drep hann.`` Og hann hjó hann banahögg.

¹⁶Huan, David in a kiang ah, na sisan nangmah lutung mah ah om heh; nangmah mah kam ngei in, TOUPA sathau nilh ka that ahi, chi in lah na phuang ngal a, a chi a.

¹⁶En Davíð mælti til hans: ,,Blóð þitt komi yfir höfuð þér! því að þú hefir sjálfur kveðið upp dóm yfir þér, er þú sagðir: ,Ég hefi deytt Drottins smurða.```

¹⁷Huchi in David in Saula leh a tapa Jonathan hiai kahla in a kah a;

¹⁷Davíð orti þetta sorgarkvæði eftir þá Sál og Jónatan son hans,

¹⁸Huan, thalkap la Juda suante sinsak ding in a sawl chiat a, ngai in, Jasar laibu a gelh ahi.

¹⁸og hann bauð að kenna Júda sonum Kvæðið um bogann. Sjá, það er ritað í Bók hinna réttlátu:

¹⁹Aw Israel, na thupina na mun sangte ah a that ua, mi liante a pukta uhi;

¹⁹Prýðin þín, Ísrael, liggur vegin á fjöllum þínum. En að hetjurnar skuli vera fallnar!

²⁰Gath ah genkei unla, Askelon kongzing ah phuangkei un; Huchilou in zaw Philistia tanute a kipak ding ua, zeksum louh tanute nuamsa in a kikou kha ding uhi.

²⁰Segið ekki frá því í Gat, kunngjörið það eigi á Askalon-strætum, svo að dætur Filista fagni eigi og dætur óumskorinna hlakki eigi.

²¹Nou Gilboa tangte aw, na tunguah daitui leh vuah kekei hen, thillat dingte leng suah sam ken; huailai ah lah mi lian lum kihhuai tak in a pai ngal ua, Saula lum, sathau nilhlouh mi lum bang maiin.

²¹Þér Gilbóafjöll, eigi drjúpi dögg né regn á yður, þér svikalönd, því að þar var snarað burt skildi kappanna, skildi Sáls, sem eigi verður framar olíu smurður.

²²Thahte sisan a kipan leh mi lian thau a kipan in Jonathan thal a kik nawnkei a, Saula namsau lah a vuak in a kiknawn ngeikei.

²²Frá blóði hinna vegnu, frá feiti kappanna hörfaði bogi Jónatans ekki aftur, og eigi hvarf sverð Sáls heim við svo búið.

²³Saula leh Jonathan hindan lah a deihhuai in a kilawm a, a sih un leng a khenkei uh, mipite sang in a hatzaw ua, humpinelkaite sang in a hatzaw uh.

²³Sál og Jónatan, ástúðugir og ljúfir í lífinu, skildu eigi heldur í dauðanum. Þeir voru örnum léttfærari, ljónum sterkari.

²⁴Nou Israel tanute aw, Saula kah un, puansan kilawmte na tungah a bang a, na puan khawng ua dangka-eng a zephoihnate hon bansakpa ahi.

²⁴Ísraels dætur, grátið Sál! Hann skrýddi yður skarlati yndislega, hann festi gullskart á klæðnað yðar.

²⁵Kidou laitak a mi liante a napuk maizen uh! Na mun sangte ah Jonathan a thatta uh.

²⁵En að hetjurnar skyldu falla í bardaganum og Jónatan liggja veginn á hæðum þínum!

²⁶Ka unaupa Jonathan, na tungthu ah ka lungzing petmah hi; ka tungah na hoih thei mahmah a, na hon itna a lamdang hi, numei itna a khup hi.Mi liante a puk ua, kidouna vante leng a mangthang khinta!

²⁶Sárt trega ég þig, bróðir minn Jónatan, mjög varstu mér hugljúfur! Ást þín var mér undursamlegri en ástir kvenna.En að hetjurnar skuli vera fallnar og hervopnin glötuð!

²⁷Mi liante a puk ua, kidouna vante leng a mangthang khinta!

²⁷En að hetjurnar skuli vera fallnar og hervopnin glötuð!