¹TOUPA na Pathian un luah dinga a honpiak gamah, gam lakah mi hihlupa na om bang hita leh, a hihlummi theih louh hita leh:

¹Ef maður finnst veginn í landi því, er Drottinn Guð þinn gefur þér til eignar, liggjandi úti á víðavangi, en enginn veit, hver hann hefir drepið,

²Na upate uh leh na vaihawmte uh a hongpai ding ua, a hihlup na kim khua akipanin a teh ding ua:

²þá skulu öldungar þínir og dómendur fara út og mæla fjarlægðina til borganna, er liggja hringinn í kringum hinn vegna.

³Huan, hichi ahi dinga, a luanga kipana kho naipen, huai kho upaten bawng hon laka bawngla, zat nai louh, hakkol po nai lou a kai ding ua:

³Og sú borg, sem næst er hinum vegna, _ öldungar þeirrar borgar skulu taka kvígu, sem eigi hefir höfð verið til vinnu né gengið hefir undir oki.

⁴Huan, huai kho upaten bawngla, tui luanna, leileh louh lai leh bangmah chin louhna guamah a kaisuk ding ua, guamah bawngla ngawng a tan ding ua:

⁴Því næst skulu öldungar borgarinnar fara með kvíguna ofan í dal með sírennandi vatni, sem hvorki er yrktur né sáinn, og þar í dalnum skulu þeir brjóta kvíguna úr hálsliðnum.

⁵Huan, Levi tapa siamputen a honjuan ding ua, amau TOUPA na Pathian un a nasemmi leh TOUPA mina vualjawlmi dinga a sehte lah ahi ngalua; thubuai leh kivuak thu agen bangbang uh ahi ding.

⁵Þá skulu prestarnir, synir Leví, ganga fram, _ því að þá hefir Drottinn Guð þinn útvalið til að þjóna sér og til þess að blessa í nafni Drottins, og eftir atkvæði þeirra skal skera úr öllum þrætumálum og meiðslamálum _,

⁶Huan, luang naihpen kho upate tengtengin guama bawngla ngawng a tan tunguah a khut uh a sil ding ua:

⁶og allir öldungar þeirrar borgar, þeir er næstir eru hinum vegna, skulu þvo hendur sínar yfir kvígunni, sem hálsbrotin var í dalnum,

⁷Ka khut un hiai sisan a suah keia, ka mit un leng a mu sam kei.

⁷og þeir skulu taka til orða og segja: ,,Vorar hendur hafa ekki úthellt þessu blóði og augu vor hafa ekki séð það.

⁸TOUPA aw, na tatkhiak na mi Israelte lakah poikhoih lou sisan suahna om phal ken, a chi ding ua, a pang ding uh ahi. Huchiin sisan thuah ngaihdam ahi ding uh.

⁸Fyrirgef, Drottinn, lýð þínum, Ísrael, er þú hefir leyst, og lát ekki lýð þinn Ísrael gjalda saklauss blóðs!`` Og þeim skal blóðsökin upp gefin verða.

⁹Huchibangin TOUPA mitmuha thil hoih hihin poikhoihlou sisan suahna na laka kipan na dangsak ding hi.

⁹Þannig skalt þú hreinsa þig af saklausra manna blóði, svo að þér vegni vel, er þú gjörir það sem rétt er í augum Drottins.

¹⁰Na melmate uh sim dinga na kipatkhiak ua, TOUPA na Pathian un na khut ua a honpiaka, sala n api ua,

¹⁰Þegar þú fer í hernað við óvini þína og Drottinn Guð þinn gefur þá í hendur þér og þú hertekur fólk meðal þeirra,

¹¹Sal laka numei melhoih tak, na mi deihlam uh, ji dinga na mi deihlam tak uh na muh uleh;

¹¹og þú sér meðal hinna herteknu konu fríða sýnum og fellir hug til hennar og vilt taka hana þér fyrir konu,

¹²Huchiin na in uah na pi ding ua; a lu a met dinga, a khutchin a tan ding;

¹²þá skalt þú leiða hana inn í hús þitt, og hún skal raka höfuð sitt og skera neglur sínar

¹³Huan, a sal puannak a suah ding ua, na in uah a om ding ua, kha khat mahmah a nu uh leh a pa uh a sun ding ua, huai khit chiangin, na kithuah pih ding ua, a pasal uh na hi ding ua, amau na ji uh ahi ding uhi.

¹³og fara úr fötum þeim, er hún var hernumin í. Síðan skal hún dvelja í húsi þínu og gráta föður sinn og móður heilan mánuð. Eftir það mátt þú ganga inn til hennar og samrekkja henni og hún vera kona þín.

¹⁴Huan, amaua kipahna na neih kei uleh a ututna ua a pai uh na phal ding uh ahi, sum leh paiin na juak ding uh ahi kei hiala, sumsinnain na bawl ding uh ahi kei, na daisakta ngal ua.

¹⁴En fari svo, að þú hafir eigi lengur þokka til hennar, þá skalt þú láta hana algjörlega lausa og mátt alls eigi selja hana við verði. Þú skalt ekki fara með hana sem ambátt, fyrir því að þú hefir spjallað hana.

¹⁵Min ji nih nei bang hita leh, khatpen deihin khatpen hota leh, a deihnu leh a huatnuin ta suan sak tuaktuak ta leh; huan tapa upapen a huatnu ta hi taleh;

¹⁵Ef maður á tvær konur, og hefir mætur á annarri en lætur sér fátt um hina, og þær fæða honum sonu, bæði sú er hann hefir mætur á og sú er hann lætur sér fátt um, og frumgetni sonurinn er sonur þeirrar, er hann lætur sér fátt um,

¹⁶A gou neih a tapate a khopsak hun chiangin a deihpen tapa a tapa upa a huatpen ta sanga deihsakna a bawl ding ahi keia:

¹⁶þá skal honum ekki heimilt vera, er hann skiptir því sem hann á meðal sona sinna, að gjöra son konunnar, sem hann hefir mætur á, frumgetinn fram yfir son þeirrar, er hann lætur sér fátt um og frumgetinn er,

¹⁷A huatpen ta, a ta upa pen, a neih tengteng akipan tan nih huai dinga a bawl ding ahi; a hatna bul ahi a, ta chil hihna a tuam ahi hi.

¹⁷heldur skal hann viðurkenna frumgetninginn, son þeirrar, er hann lætur sér fátt um, og gefa honum tvöfaldan hlut af öllu því, er hann á, því að hann er frumgróði styrkleika hans, honum heyrir frumburðarrétturinn.

¹⁸Min tapa phengphi tak, hel hat tak nei bang hita leh, a nu leh a pa thumang louin, a sawina uh limsakta keileh:

¹⁸Ef maður á þrjóskan son og ódælan, sem eigi vill hlýða föður sínum og móður, og hann hlýðnast þeim ekki að heldur, þótt þau hirti hann,

¹⁹A nu leh a pan a kai ding ua, a kho upate uh kiangah a kho kulh kongpi bul uah a pi ding uhi;

¹⁹þá skal faðir hans og móðir taka hann og fara með hann til öldunga borgar hans, að borgarhliðinu, þar sem hann á heima,

²⁰Huan, a kho upate uh kiangah, Hiai ka tapa uh phengphi tak leh helhat tak ahi a, ka thu uh leng a mang nuam keia; kizat bei hat leh kham hat mi ahi, a chi ding uhi.

²⁰og segja við öldunga borgar hans: ,,Þessi sonur okkar er þrjóskur og ódæll og vill ekki hlýða okkur, hann er svallari og drykkjurútur.``

²¹Huchiin khuaa mi tengtengin suangin a denglum ding uhi; huchibangin na lak ua kipan thil hoihlou na hihmang ding uh ahi; huan, Israel mi tangtengin a za ding ua, a lau ding uhi.

²¹Skulu þá allir borgarmenn lemja hann grjóti til bana. Þannig skalt þú útrýma hinu illa burt frá þér, og allur Ísrael skal heyra það og skelfast.

²²Huan, min sihna khop gilou a hiha, hihlup a hiha singdawna na khai uleh;A luang singah jankhuain a om ding ahi keia; huai ni mahmahin na vui ding uhi; singa khai peuhmah lah Pathian hamse thuak ahi ngala; TOUPA na Pathian un luah dinga a honpiak na gam uh na hih nit louhna ding un.

²²Þegar maður drýgir synd, sem varðar lífláti, og hann er líflátinn og þú hengir hann á tré,þá skal líkami hans ekki vera náttlangt á trénu, heldur skalt þú jarða hann samdægurs. Því að sá er bölvaður af Guði, sem hengdur er, og þú skalt ekki saurga land þitt, það er Drottinn Guð þinn gefur þér til eignar.

²³A luang singah jankhuain a om ding ahi keia; huai ni mahmahin na vui ding uhi; singa khai peuhmah lah Pathian hamse thuak ahi ngala; TOUPA na Pathian un luah dinga a honpiak na gam uh na hih nit louhna ding un.

²³þá skal líkami hans ekki vera náttlangt á trénu, heldur skalt þú jarða hann samdægurs. Því að sá er bölvaður af Guði, sem hengdur er, og þú skalt ekki saurga land þitt, það er Drottinn Guð þinn gefur þér til eignar.