¹Na unaute uh bawngtal hiam, a belam uh hiam mang na muh un na daihsan maimah ding uh ahi keia, na unaute inah na pi sak nawn ngeingei ding uh ahi.

¹Þegar þú sér naut eða sauð bróður þíns á slæðingi, þá skalt þú ekki ganga fram hjá þeim, heldur skalt þú reka þau aftur til bróður þíns.

²Huan, na unaute uh in kiang naia om a hih kei ua, a neimi na theih louh uh hiam a hihleh, na in lam uah na pi tou ding ua, na kiang uah a om nilouh dinga, na unau un a zon hunhunin na nape nawn ding uhi.

²En ef bróðir þinn býr eigi í grennd við þig eða ef þú þekkir hann ekki, þá skalt þú taka það heim til þín og hafa hjá þér, uns bróðir þinn leitar þess. Þá skalt þú fá honum það aftur.

³A sabengtung uh leng huchimahbangin na hih ding uhi, huchimahbangin a puansilh te uh leng na hih ding uhi, huchimahbangin na unau thil mansak na muhpeuhmah uh na hih ding uh ahi, na daih beisan mawkmawk ding uh ahi kei.

³Eins skalt þú og fara með asna hans, og eins skalt þú fara með klæðnað hans, og eins skalt þú fara með hvern þann týndan hlut, er bróðir þinn hefir misst og þú fundið. Þú mátt eigi leiða það hjá þér.

⁴Na unaute uh sabengtung hiam, bawngtal hiam, lampia puk na muh un na daihsan maimah ding uh ahi keia, na phot pih ngeingei ding uh ahi.

⁴Ef þú sér asna eða uxa bróður þíns liggja afvelta á veginum, þá skalt þú ekki ganga fram hjá þeim. Þú skalt vissulega hjálpa honum til að reisa þá á fætur.

⁵Numeiin pasal van a silh ding ahi keia, pasalin numei puansilh a silh ding leng ahi sam sam kei; kuapeuh huchibang hih jaw TOUPA na Pathian uh theihin mi kihhuai ahi.

⁵Eigi skal kona ganga í karlmannsbúningi og eigi skal karlmaður fara í kvenmannsföt, því að hver sá, er slíkt gjörir, er Drottni Guði þínum andstyggilegur.

⁶Lampia vasa bu, singah hiam, leiah hiam, a nou hiam, a tui hiam om, a nou hiam a tui hiam, a piin a op lai na muh uleh a nou a pitoh na lak ding uh ahi keia:

⁶Ef fuglshreiður verður fyrir þér á leið þinni, uppi í tré eða á jörðinni, með ungum í eða eggjum, og móðirin liggur á ungunum eða eggjunum, þá skalt þú ekki taka móðurina ásamt ungunum.

⁷A pi khah ngeingei ding ahi, a nou bel na la thei ding uh: huchiin nou adingin a hoih dinga, na damsawt ding uhi.

⁷Þú skalt sleppa móðurinni, en taka ungana eina, til þess að þér vegni vel og þú lifir langa ævi.

⁸In khat na lam ua huaia mi a kiak ua na in uh sisan suahna in a hih louhna dingin na intung uh na um ding uh ahi.

⁸Þegar þú reisir nýtt hús, skalt þú gjöra brjóstrið allt í kring uppi á þakinu, svo að ekki bakir þú húsi þínu blóðsekt, ef einhver kynni að detta ofan af því.

⁹Huan, na grep huan ua thil chi nih na chin ding uh ahi kei; huchilouinjaw na chi tuh uh leh na grep huan ua thil tung tengteng TOUPA tuam ahi mai ding hi.

⁹Þú skalt eigi sá víngarð þinn tvenns konar sæði, svo að allt falli ekki undir helgidóminn, sæðið, sem þú sáir, og eftirtekjan af víngarðinum.

¹⁰Bawngtal leh sabengtung lei na let khawm sak ding uh ahi kei.

¹⁰Þú skalt ekki plægja með uxa og asna saman.

¹¹Samul leh pat gat khawm puan na silh ding ahi kei.

¹¹Þú skalt ekki fara í föt, sem ofin eru af tvenns konar efni, af ull og hör saman.

¹²Na kituamna puan uh a gei li ah mongkhih na bawl ding ahi.

¹²Þú skalt gjöra þér skúfa á fjögur skaut skikkju þinnar, þeirrar er þú sveipar um þig.

¹³Min ji a neiha, a kithuahpiha, a muhdah nawn thepthupa,

¹³Nú gengur maður að eiga konu, en fær óbeit á henni, er hann hefir samrekkt henni,

¹⁴Hiai numei ka kitenpiha, ka kithuahpiha, nungak siangthou a hihna ka mu keia, chia zahlak taka a bawla, a min a hihsiat leh,

¹⁴og ber á hana svívirðilegar sakir og ófrægir hana og segir: ,,Ég gekk að eiga þessa konu, en er ég kom nærri henni, fann ég ekki meydómsmerki hjá henni,``

¹⁵Nungak nu leh pan kulhkongpiah huai kho upate kiangah nungak siangthou a hihna a hohhihlang ding uh;

¹⁵þá skulu foreldrar stúlkunnar taka meydómsmerki hennar og fara með þau til öldunga borgarinnar í borgarhliðið,

¹⁶Huan, nungak pan upate kiangah, Hiai mi ka tanu ka nei saka, a ho nawn thepthup ngala;

¹⁶og faðir stúlkunnar skal segja við öldungana: ,,Dóttur mína gaf ég þessum manni að eiginkonu, en hann hefir óbeit á henni.

¹⁷Huan, ngai un, Na tanu nungak singthou a hihna ka mu kei chiin zahlak takin a bawla, himahleh hiaite ka tanu nungak siangthou a hihna ahi hi, a chi ding hi. Huchiin huai kho upate maah puan a phah ding uh.

¹⁷Nú ber hann svívirðilegar sakir á hana og segir: ,Ég fann eigi meydómsmerki hjá dóttur þinni.` En hér eru sannanir fyrir meydómi dóttur minnar!`` Og þau skulu breiða út rekkjuklæðið í augsýn öldunga borgarinnar.

¹⁸Huan, huai kho upaten mi a gawt ding ua;

¹⁸Og öldungar borgarinnar skulu taka manninn og refsa honum,

¹⁹Israel nungak siangthou a suk minsiat jiakin dangka sekel ja a liau sak ding ua, nungak pa a pe ding uhi, amah ji ahi dinga, a damsungin a khen theikei ding.

¹⁹og þeir skulu gjöra bætur á hendur honum, hundrað sikla silfurs, og greiða þá föður stúlkunnar, fyrir það að hann ófrægði mey í Ísrael. Og hún skal vera kona hans, honum skal eigi heimilt að skilja við hana alla ævi sína.

²⁰Himahleh huai mi thu a na dika, nungak nungak siangthou a hihna a lat keileh:

²⁰En ef það reynist satt, og sönnur verða eigi á það færðar að stúlkan hafi hrein mey verið,

²¹Nungak a pain kongpiah a pi khe ding ua a omna khuaa miten suangin a denglum ding uh, a pa ina kijuaka Israelte laka thil gilou haihuai mahmah a hih jiakin; huchibangin na lak ua kipan, huai thil hoih lou na hihmang ding uhi.

²¹þá skal fara með stúlkuna að húsdyrum föður hennar, og borgarmenn skulu lemja hana grjóti til bana, því að hún hefir framið óhæfuverk í Ísrael, með því að hórast í föðurgarði. Þannig skalt þú útrýma hinu illa burt frá þér.

²²Min pasal nei a luppih a muh uh leh a nih un a sih ding uh ahi, a lup pih pasal leh numei; huchibangin Israel laka kipan, huai thil hoihlou na hihmang ding uhi.

²²Ef maður er staðinn að því að liggja hjá konu annars manns, þá skulu þau bæði deyja, maðurinn, sem lá hjá konunni, og konan sjálf. Þannig skalt þú útrýma hinu illa úr Ísrael.

²³Nungak siangthou, mi zikham, min khuaa a muh ua, a luppih leh;

²³Nú er mey manni föstnuð, og karlmaður hittir hana innan borgar og leggst með henni,

²⁴A nih un kho kulh kongpiah na pi khe ding ua, suangin na denglum ding uhi; numei pen, khuaa om ngala, a kikou louh jiakin; huan pasal pen, a insakinkhang ji ahihminsiat jiakin; huchibangin na lak ua kipan, huai thil hoihlou na hihmang ding uh ahi.

²⁴þá skuluð þér leiða þau bæði að borgarhliðinu og lemja þau grjóti til bana, stúlkuna vegna þess að hún kallaði ekki, þó að hún væri inni í borginni, og manninn vegna þess að hann spjallaði konu náunga síns. Þannig skalt þú útrýma hinu illa burt frá þér.

²⁵Himahleh min gamnuaiah nungak, mi kham a muha, a chih teiteia a luppih leh a luppih pasal kia hihlup ding ahi:

²⁵En ef maðurinn hittir föstnuðu stúlkuna úti á víðavangi, og hann tekur hana með valdi og leggst með henni, þá skal maðurinn einn deyja, sá er með henni lagðist.

²⁶A nungak pen bangmah a chih ding uh ahi kei, nungak tungah jaw sihna khop khelhna a om kei; hichibang, mi a insakinkhang suala, that bang ahia:

²⁶En stúlkunni skalt þú ekkert gjöra. Hún hefir ekki framið neitt það, sem dauða sé vert, því að hér stóð eins á og þegar maður ræðst á náunga sinn og drepur hann.

²⁷Gamlakah a vatuak khaa, mi kham nungak a kikou a, panpih ding mi lah a om ngal kei ua.

²⁷Því að þar sem hann hitti hana úti á víðavangi, kann fastnaða stúlkan að hafa kallað, en enginn verið við til að hjálpa henni.

²⁸Min nungak siangthou kham louh a muha, a mata, a luppih a muh uleh;

²⁸Ef maður hittir mey, sem eigi er föstnuð, og hann tekur hana og leggst með henni og komið er að þeim,

²⁹A luppih pasalin nungak pa dangka sekel sawmnga a pe ding ahi, huan, a mah ji ahi ding, a hihminsiat tak jiakin; a damsungin a khen theikei ding hi.Min a pa ji a kitenpih ding ahi keia, a pa nik a lem sak ding ahi kei hi.

²⁹þá skal maðurinn, er lagðist með henni, greiða föður stúlkunnar fimmtíu sikla silfurs, en hún skal verða kona hans, fyrir því að hann hefir spjallað hana. Honum skal eigi heimilt að skilja við hana alla ævi sína.Eigi skal maður ganga að eiga konu föður síns né fletta upp ábreiðu föður síns.

³⁰Min a pa ji a kitenpih ding ahi keia, a pa nik a lem sak ding ahi kei hi.

³⁰Eigi skal maður ganga að eiga konu föður síns né fletta upp ábreiðu föður síns.