1Huchiin TOUPAN Aigupta gamah Mosi leh Aron kiangah thu a genta,
1Þá mælti Drottinn við þá Móse og Aron í Egyptalandi á þessa leið:
2Hiai kha nou adingin khate kipatna a hiding: nou adingin kum khata a kha masapen ahi ding,
2,,Þessi mánuður skal vera upphafsmánuður hjá yður. Hann skal vera fyrsti mánuður ársins hjá yður.
3Israel khawmpi tengteng kiangah thugenin, Hiai kha ni sawmniin a pipute uh in bang jelin, mi chihin amau a dingin belamnou a kilak chiat ding ua, in khatjet adingin belamnou khat jel:
3Talið til alls safnaðar Ísraelsmanna og segið: ,Á tíunda degi þessa mánaðar skal hver húsbóndi taka lamb fyrir fjölskyldu sína, eitt lamb fyrir hvert heimili.
4Belamnou adia inkuan a tawmluat leh, a mi zah dungjuiin amah leh a in zoma a inveng toh la khawm hen; mi chih a kham ding bang jelin belamnou na sim ding uh.
4En sé eitt lamb of mikið fyrir heimilið, þá taki hann og granni hans, sá er næstur honum býr, lamb saman eftir tölu heimilismanna. Eftir því sem hver etur, skuluð þér ætla á um lambið.
5Na belamnou uh gensiatbei, a pa kum khatna ahi ding: belamhon lak hiam kelte laka kipanin hiam na la khe ding uh:
5Lambið skal vera gallalaust, hrútlamb veturgamalt, og má vera hvort sem vill ásauðarlamb eða hafurkið.
6Huai kha mah a ni sawmlehli chiang na kem ding ua: nitaklamin Israel khawmpi omkhawm tengtengin a gou ding uh.
6Og þér skuluð varðveita það til hins fjórtánda dags þessa mánaðar. Þá skal öll samkoma Ísraelssafnaðar slátra því um sólsetur.
7Huan a sisan a la ding ua, a nekna ding in kongkhak biang khuam nihte ah leh kongkhak tungah na tat ding uh.
7Þá skulu þeir taka nokkuð af blóðinu og ríða því á báða dyrastafi og dyratré húsa þeirra, þar sem þeir eta lambið.
8Huai janin sa mei a hai, tanghou silngou sohlouh toh na ne ding uh; lou kha toh na ne ding uh.
8Sömu nóttina skulu þeir eta kjötið, steikt við eld. Með ósýrðu brauði og beiskum jurtum skulu þeir eta það.
9Sial nek kei unla, tui huan het kei un, meiin na hai zo ding uhi; a lutang a khete toh, leh huaia a sungkua toh.
9Ekki skuluð þér eta neitt af því hrátt eða soðið í vatni, heldur steikt við eld, höfuðið með fótum og innýflum.
10A jingchiang tanin a bangmah na valsak kei ding uh; huan a jingchiang tana omlaite meiin na hal ding uh.
10Engu af því skuluð þér leifa til morguns, en hafi nokkru af því leift verið til morguns, þá skuluð þér brenna það í eldi.
11Huan hichibangin na ne ding uh; na kong uh gaksain, na khedap uh na khe ua bulhsain, na khut ua na chiangkhun uh tawi sain; na kin nek ding ua: TOUPA paikan ankuang ahi.
11Og þannig skuluð þér neyta þess: Þér skuluð vera gyrtir um lendar yðar, hafa skó á fótum og stafi í höndum. Þér skuluð eta það í flýti. Það eru páskar Drottins.
12Tujan chiah Aigupta gam tawnsuak dinga, sunga piang masa tengteng, mi leh gan that ding ka hih jiakin; huan Aigupta pathian tengteng siatna dingin vaihawmna ka bawl ding: kei TOUPA ka hi.
12Því að þessa sömu nótt vil ég fara um Egyptaland og deyða alla frumburði í Egyptalandi, bæði menn og fénað. Og refsidóma vil ég láta fram koma á öllum goðum Egyptalands. Ég er Drottinn.
13Huan sisan nou adingin na omna inte uah chiamtehna ahi ding: huchia sisan ka muh chiangin, ka hon paikan dinga, Aigupta gam ka gawtlaia, nou hon hihse dingin na tunguah tua gawtna a om kei ding.
13Og blóðið skal vera yður tákn á þeim húsum, þar sem þér eruð: Er ég sé blóðið, mun ég ganga fram hjá yður, og engin skæð plága skal yfir yður koma, þegar ég slæ Egyptaland.
14Huchiin tuni nou a dingin theihgigena ahi ding; na khang teng un TOUPA kianga ankuang luinain na nei ding ua; khantawnin dana ankuangluinain na nei ding uh.
14Þessi dagur skal vera yður endurminningardagur, og þér skuluð halda hann sem hátíð Drottins. Kynslóð eftir kynslóð skuluð þér hann hátíðlegan halda eftir ævarandi lögmáli.`
15Ni sagih tanghou silngou sohlouh na ne ding ua; ni masapen ni ngeiin na inte ua kipanin silngou na koihmang ding uh: ni masapen a kipan a ni sagih ni tana tanghou silngou soh ne peuhmah, huai mi Israel a kipan sat khiak ding ahi ngala.
15,Í sjö daga skuluð þér eta ósýrt brauð. Þegar á fyrsta degi skuluð þér flytja súrdeig burt úr húsum yðar, því að hver sem etur sýrt brauð frá fyrsta degi til hins sjöunda, hann skal upprættur verða úr Ísrael.
16Huan ni masapen niin kikhopna siangthou a om dinga, a ni sagih ni in nou dingin kikhop na siangthou a om ding: huai nitea nasep himhim bawl louh ding ahi, michih a nek ngeingei dingte chih louh, huai kia na hih thei ding uh.
16Á hinum fyrsta degi skuluð þér halda helga samkomu og sömuleiðis á hinum sjöunda degi helga samkomu. Á þeim dögum skal ekkert verk vinna, nema það megið þér tilreiða, sem hver og einn þarf sér til matar.
17Huchiin tanghou silngou sohlouh ankuangluina na tang ding ua; hiai ni maha Aigupta gama kipana na mite uh ka pi khiak jiakin: huaijiakin khantawnin na khang un danin hiai ni na tan ding uh ahi.
17Þér skuluð halda helga hátíð hinna ósýrðu brauða, því að einmitt á þessum degi leiddi ég hersveitir yðar út af Egyptalandi. Fyrir því skuluð þér halda heilagt þennan dag, kynslóð eftir kynslóð, eftir ævarandi lögmáli.
18A kha khatnaah, huai khaa a ni sawmlehli ni, nitaklamin, tanghou silngou sohlouh na ne ding ua, huai kha nitaklam a ni sawmnih leh khat matan.
18Í fyrsta mánuðinum skuluð þér ósýrt brauð eta frá því um kveldið hinn fjórtánda dag mánaðarins og til þess um kveldið hinn tuttugasta og fyrsta dag mánaðarins.
19Na in sung uah ni sagih silngou muhin a om ding a hikei: kuapeuhmah silngou soh ne, huai mi ngei Israel khawpia pat satkhiatding ah ngala, mi khual hiam hiin, a gamsunga piang hi mahleh.
19Í sjö daga skal súrdeig ekki finnast í húsum yðar, því að hver sem þá etur sýrt brauð, sá maður skal upprættur verða úr söfnuði Ísraels, hvort sem hann er útlendur eða innlendur.
20Silngou soh bangmah na ne dinguh ahi kei: na tenna peuhmah uah tanghou silngou sohlouh na ne ding uh, a chi, chiin.
20Þér skuluð ekkert sýrt brauð eta. Í öllum bústöðum yðar skuluð þér eta ósýrt brauð.```
21Huchiin Mosiin Israel upate a sam saka, a kianguah, Na inkuan bang jel un belamnou kai khia unlan kilak unla, paikanna gou un, a chi a.
21Þá stefndi Móse saman öllum öldungum Ísraelsmanna og sagði við þá: ,,Farið og takið yður sauðkindur handa heimilum yðar og slátrið páskalambinu.
22Hussop gaklop na la ding ua, belkuang sunga om sisanah na diah ding ua, belkuang sunga om sisanin kongkhak biang khuam tuak leh kongkhak tungna jep ding ua; jingsang masiah na lak ua kuamah a in kongkhak ah a vapawt khe ding ahi kei hi.
22Takið ísópsvönd og drepið honum í blóðið, sem er í troginu, og ríðið blóði úr troginu á dyratréð og báða dyrastafina. Og enginn yðar skal fara út fyrir dyr á húsi sínu fyrr en að morgni.
23Aiguptate that dinga TOUPA hongpai suak ding ahih jiakin; huchia kongkhak tunga leh kongbiang khuam nihtea sisan a muh chiangin TOUPAN huai kongkhak a paikan dinga, honthat diangin na in sung uah hihse mi a honglut a phal kei ding hi.
23Því að Drottinn mun fara yfir landið til þess að ljósta Egypta. Hann mun sjá blóðið á dyratrénu og báðum dyrastöfunum, og mun þá Drottinn ganga fram hjá dyrunum og ekki láta eyðandann koma í hús yðar til að ljósta yður.
24Huchiin khantawnin na tapate uh ding leh nou dingin danin hiai thil na tang ding uhi.
24Gætið þessa sem ævinlegrar skipunar fyrir þig og börn þín.
25Huan achiam banga, nou a honpiak ding gam, na tun chiangun, hichi ahi dinga, hiai silbawl na jui ding uhi.
25Og þegar þér komið í landið, sem Drottinn mun gefa yður, eins og hann hefir heitið, þá skuluð þér halda þennan sið.
26Huan hichi a honghi dinga, na tate un na kiang ua, Hiai silbawl bang na chihna uh ahia? A honchih chiangun,
26Og þegar börn yðar segja við yður: ,Hvaða siður er þetta, sem þér haldið?`
27Aiguptate a thaha, ei inte a tatkhiak laia, Aigupta gama Israel suante inte paikan pa, TOUPA paikanna kitheihna ahi, na chih ding uh, chiin. Huan miten a lutang uh a kunsak ua a beta uhi.
27þá skuluð þér svara: ,Þetta er páskafórn Drottins, sem gekk fram hjá húsum Ísraelsmanna í Egyptalandi, þá er hann laust Egypta, en hlífði vorum húsum.``` Þá féll lýðurinn fram og tilbað.
28Huan Israel suante a pai mang ua, TOUPAN Mosi lehAron thu a piak bangin a hih ua, Huchiin a hihta uhi.
28Og Ísraelsmenn fóru og gjörðu þetta. Þeir gjörðu eins og Drottinn hafði boðið þeim Móse og Aroni.
29Huan hichi a hitaa, jankim laiin TOUPAN Aigupta gam a piang masa tengteng a thatta, a laltutphah tunga tu Pharo ta masapen akipanin suangkulh sunga om sal ta masapen tanin; ganhon nou masapenpen tengtoh.
29Um miðnæturskeið laust Drottinn alla frumburði í Egyptalandi, frá frumgetnum syni Faraós, sem sat í hásæti sínu, allt til frumgetnings bandingjans, sem í myrkvastofu sat, og alla frumburði fénaðarins.
30Huchiin janin Pharo a thou a, amah leh, a sikhate leh, Aiguptate tengteng; huchiin Aigupta gamah kahna thupi a omta; in khat mahmah mi khat sih louhna om louh jiakin.
30Þá reis Faraó upp um nóttina, hann og allir þjónar hans, og allir Egyptar. Gjörðist þá mikið harmakvein í Egyptalandi, því að ekki var það hús, að eigi væri lík inni.
31Huan janin Mosi leh Aron asam saka, Thou unla, ka mite laka kipanin paikhia un, nou gel leh Israel suante, paiun, na gensa bang un, TOUPA na vasem un.
31Lét hann kalla þá Móse og Aron um nóttina og sagði: ,,Takið yður upp og farið burt frá minni þjóð, bæði þið og Ísraelsmenn. Farið og þjónið Drottni, eins og þið hafið um talað.
32Na bawnghonte uleh na ganhonte u leng, na chih bang un, pi unla, pai un; huchiin kei leng honvualjawl un, a chi a.
32Takið með yður bæði sauðfé yðar og nautgripi, eins og þið hafið um talað, farið því næst af stað og biðjið einnig mér blessunar.``
33Huchiin kin taka gama kipana a sawl khiak theihna ding un Aiguptaten mite a noh mahmah ua; Mi sisa hi vek ding i hi uh, a chih tak jiak un.
33Og Egyptar ráku hart eftir fólkinu til þess að koma þeim sem fyrst burt úr landinu, því að þeir sögðu: ,,Vér munum allir deyja.``
34Hichiin miten a tangbuang uh silngou soh main a la ua, a liangjang uah a tangbuanghaihnate uh puana khihsawnin.
34Fólkið tók þá deigið, sem það hafði, áður en það sýrðist, batt deigtrogin innan í klæði sín og bar þau á öxlum sér.
35Huchiin Mosi thu bangin Israel suante a omta ua; Aiguptate dangka suangmantam leh dangkaeng suangmantam leh puansilh a ngen uh:
35En Ísraelsmenn höfðu gjört eftir fyrirmælum Móse og beðið Egypta um gullgripi og silfurgripi og klæði,
36Huan Aiguptate mitmuhin TOUPAN mite deihsakna a piaa, huchiin a deih bang un huchibang thilte a kiang uah a pia uh. Huchiin Aiguptate a lok uh.
36og hafði Drottinn látið fólkið öðlast hylli Egypta, svo að þeir urðu við bæn þeirra, og þannig rændu þeir Egypta.
37Huan Israel suante Rameses akipan Sukkoth atung ua, naupangte simlouh pasal ngen khea pai nuai guk khawng ahi uh.
37Tóku Ísraelsmenn sig nú upp frá Ramses og fóru til Súkkót, hér um bil sex hundruð þúsund fótgangandi manna, auk barna.
38Huchiin mihelten leng amau a jui tou uh; bawnghonte leh, ganhonte, ganta tampi mahmah leng.
38Þar að auki fór með þeim mikill fjöldi af alls konar lýð, svo og stórar hjarðir sauða og nauta.
39Silngou sohlou ahih jiakin, Aigupta gama kipana honpuak uh tangbuang tanghou beu silngou sohlouhin a kang uh; Aigupta gam akipana sawn khiaka a om ua, a tam theih nawn louh jiak un, annek bangmah a kibawl kholh man kei himhim uhi.
39Og þeir bökuðu ósýrðar kökur af deiginu, sem þeir höfðu með sér úr Egyptalandi, því að deigið hafði ekki sýrst, þar eð þeir voru reknir burt úr Egyptalandi og máttu engar viðtafir hafa og höfðu því ekkert búið sér til veganestis.
40Huchibangin Aigupta gama teng, Israel suante tam sung, kum za li leh sawmthum ahi.
40Ísraelsmenn höfðu þá búið í Egyptalandi fjögur hundruð og þrjátíu ár.
41Huan kum za li leh sawmthum tawpin hichi ahia, huai ni ngeiin hichi a hong hia, Aigupta gam akipanin TOUPA mi tengteng a pai kheta uh.
41Og að liðnum þeim fjögur hundruð og þrjátíu árum, einmitt á þeim degi, fóru allar hersveitir Drottins út af Egyptalandi.
42Aigupta gam akipana amau a honpi khiak jiakin TOUPA adia huaijan nakpi taka tan ding ahi: hiai TOUPA jan Israel suanten a khangkhang ua a tan ding uh ahi.
42Þetta er vökunótt Drottins, með því að hann leiddi þá út af Egyptalandi. Þessa sömu nótt halda allir Ísraelsmenn helga sem vökunótt Drottins frá kyni til kyns.
43Huchiin TOUPAN Mosi leh Aron kiangah, Hiai Paikan ankuang dan ahi: huaia mikhualin a nek louh ding:
43Drottinn sagði við þá Móse og Aron: ,,Þetta eru ákvæðin um páskalambið: Enginn útlendur maður má af því eta.
44Himahleh michih sikha suma leisa, a zek na sum nungin, huaichiangin huaia aman a ne ding hi.
44Sérhver þræll, sem er verði keyptur, má eta af því, er þú hefir umskorið hann.
45Gamdangmi leh sikha goihin huaia ne ding ahi kei hi.
45Enginn útlendur búandi eða daglaunamaður má eta af því.
46In khata nek ding ahi; in akipanin saa bangmah na la thang ding ahi kei; huaia a guh leng na sutan ding uh ahi kei.
46Menn skulu eta það í einu húsi. Ekkert af kjötinu mátt þú bera út úr húsinu. Ekkert bein í því megið þér brjóta.
47Israel khawmpi tengtengin a zuih ding uh ahi.
47Allur söfnuður Ísraels skal svo gjöra.
48Huan na kiang ua mikhual a om ua, TOUPA adia paikan ankuang a um ding uleh, a pasal tengteng zeksum ding ahi, huai khit chiangin hongpai nai henla, um hen; huan amah gamsunga piang tobang ahi ding: mi zeksum louhin hua a nek louh ding a hih jiakin.
48Ef nokkur útlendingur býr hjá þér og vill halda Drottni páska, þá skal umskera allt karlkyn hjá honum, og má hann þá koma og halda hátíðina, og skal hann vera sem innborinn maður. En enginn óumskorinn skal þess neyta.
49Khotualmi ading leh, na lak ua mikhual tam adingin dan khat a om ding hi, a chi.
49Sömu lög skulu vera fyrir innborna menn sem fyrir þá útlendinga, er meðal yðar búa.``
50Huchibangin Israel suante tengtengin a hih ua; TOUPAN Mosi leh Aron thu a piak bangin, huchibangin a hih uh.Huai ni mahin hichi ahi a, TOUPAN Aigupta gama kipanin Israel suante a pawlpite un a pi kheta ngei hi.
50Allir Ísraelsmenn gjörðu svo, þeir gjörðu svo sem Drottinn hafði boðið þeim Móse og Aroni.Einmitt á þessum degi leiddi Drottinn Ísraelsmenn út af Egyptalandi eftir hersveitum þeirra.
51Huai ni mahin hichi ahi a, TOUPAN Aigupta gama kipanin Israel suante a pawlpite un a pi kheta ngei hi.
51Einmitt á þessum degi leiddi Drottinn Ísraelsmenn út af Egyptalandi eftir hersveitum þeirra.