¹Huchiin hiaite vaihawmna a ma ua na ngak dingte ahi uh.

¹Þetta eru þau lög, sem þú skalt leggja fyrir þá:

²Hebru sikha na lei leh, kum guk na a sep ding: a kum sagihnaah bangmah louin nuamlenin a pawt khe ding.

²Þegar þú kaupir hebreskan þræl, skal hann þjóna þér sex ár, en á sjöunda ári skal hann frjáls burt fara án endurgjalds.

³Amah tuma honglut leh, amahtumin a pawt khe ding: ji a nei a hihleh, huchiin a jiin amah a jui khe ding.

³Hafi hann komið einhleypur, skal hann og einhleypur burt fara, en hafi hann kvongaður verið, skal kona hans fara burt með honum.

⁴A puin ji apiaka, tapate hiam tanute hiam a neihsak leh, ji leh a tate a pua ahi ding ua, amah tumin a pawt khe ding.

⁴Hafi húsbóndi hans fengið honum konu og hafi hún fætt honum sonu eða dætur, þá skal konan og börn hennar heyra húsbónda sínum til, en hann skal fara burt einhleypur.

⁵Sikhain teltaka, Ka pu ka it, ka ji, leh ka tate ka it; nuamlenin ka pawt khe kei ding, a chileh:

⁵En ef þrællinn segir skýlaust: ,,Ég elska húsbónda minn, konu mína og börn mín, ég vil ekki frjáls í burtu fara,``

⁶Huchiin a puin vaihawmte kiangah amah a pi dia; kongkhak chiangah hiam kongkhak khuam chiangah hiam a pi ding; huan a puin vuhnain a bil a vut pailet ding; huchiin aman a pu na a sem tawntung ding.

⁶þá skal húsbóndi hans færa hann til Guðs og leiða hann að dyrunum eða að dyrastafnum, og skal húsbóndi hans stinga al í gegnum eyra honum, og skal hann síðan vera þræll hans ævinlega.

⁷Huan pasalin a tanu sikhanu dingin juak leh, sikhapate bangin a pai khe keiding.

⁷Þegar maður selur dóttur sína að ambátt, skal hún ekki burt fara á sama hátt sem þrælar.

⁸Amah khampa a pu a lungkimsak keileh, a tansak ding hi: a lakah kheltat takin a hihta chih theiin, melmak nam kianga juak dingin thuneihna a neikei.

⁸Geðjist hún eigi húsbónda sínum, sem ætlað hefir hana sjálfum sér, þá skal hann leyfa að hún sé leyst. Ekki skal hann hafa vald til að selja hana útlendum lýð, með því að hann hefir brugðið heiti við hana.

⁹Huan a tapa dinga a kham leh, tanute bawl dandanin amah a bawl ding hi.

⁹En ef hann ætlar hana syni sínum, þá skal hann gjöra við hana sem dóttur sína.

¹⁰Zi dang a neihsak leh; a annek, a puansilh, leh a kitenna man a sukniam louh ding.

¹⁰Taki hann sér aðra konu, skal hann ekki minnka af við hana í kosti eða klæðnaði eða sambúð.

¹¹Huan a tunga hiai thumte a hih keileh, sum leh pai louin amah nuamlenin, a pawt khe ding hi.

¹¹Veiti hann henni ekki þetta þrennt, þá fari hún burt ókeypis, án endurgjalds.

¹²A sihna dinga, mi vua peuhmah, sih sak ngeingei ding ahi.

¹²Hver sem lýstur mann, svo að hann fær bana af, skal líflátinn verða.

¹³Huchiin min buk kei henla, Pathianin amah a khut ah tankhe zota leh, huchi a hihin a taina ding mun ka honseh sak ding hi.

¹³En hafi hann ekki setið um líf hans, en Guð látið hann verða fyrir honum, þá skal ég setja þér griðastað, sem hann megi í flýja.

¹⁴Ahihhangin zekhema amah hihlum dingin, mi a insakinkhang tungah maingal takin honggamta leh; a sihna dingin, amah ka maitam akipanin na la ding hi.

¹⁴En fremji nokkur þá óhæfu að drepa náunga sinn með svikum, þá skalt þú taka hann, jafnvel frá altari mínu, að hann verði líflátinn.

¹⁵Huan kuapeuhmahin a pa hiam, a nu hiam vua leh, sihsak ngeingei ding ahi.

¹⁵Hver sem lýstur föður sinn eða móður sína skal líflátinn verða.

¹⁶Huan kuapeuhin mi guin, juak leh, a hihkeileh a khuta muh khiakin om leh, amah sihsak ngeingei ding ahi.

¹⁶Hver sem stelur manni og selur hann, eða hann finnst í hans vörslu, hann skal líflátinn verða.

¹⁷Huan kuapeuhin a pa hiam, a nu hiam hamsiatlohta leh sihsak ngeingei ding ahi.

¹⁷Hver sem bölvar föður sínum eða móður sinni skal líflátinn verða.

¹⁸Huan mite kisual uhenla, khatin khat suangin deng hiam, a khuttum hiamin tum henla, si louin, lupna ngak ta leh;

¹⁸Þegar menn deila og annar lýstur hinn steini eða hnefa, og fær hann ekki bana af, heldur leggst í rekkju,

¹⁹Thou nawnin, chiangkhun khunin kholak vak leh, a vawpa a hul dia; a hun sukbei man a pe dinga, amah a dam siang sak sipsip ding hi.

¹⁹ef hann þá kemst á fætur og gengur úti við staf sinn, þá sé sá sýkn saka, er laust. En bæta skal hann honum verkfallið og láta græða hann til fulls.

²⁰Min a sikhapa hiam, a sikhanu hiam chiangin vua henla, a khut lumin sileh: amah gawt ngeingei ding ahi.

²⁰Ef maður lýstur þræl sinn eða ambátt með staf, svo að hann deyr undir hendi hans, þá skal hann refsingu sæta.

²¹Ahihhang in nikhat hiam ni nih hiam apaisuak leh, gawt louh ding ahi: amah sum leh pai ahih jiakin

²¹En sé hann með lífi einn dag eða tvo, þá skal hann þó eigi refsingu sæta, því að þrællinn er eign hans verði keypt.

²²Mite kisualin, numei naunei hihnain, amaha kipanin a gah paihkhiain, a hihhangin siatnain jui kei leh: numeinu pasalin a tunga a chihbangbanga amah gawt ngeingei ding; vaihawmten a lep bang ua a liau ding ahi.

²²Ef menn fljúgast á og stjaka við þungaðri konu, svo að henni leysist höfn, en verður ekki annað mein af, þá haldi hann bótum uppi, slíkum sem bóndi konunnar kveður á hann, og greiði eftir mati gjörðarmanna.

²³Huan siatna mawngmawngin juita leh, huchiin hin tanga hin a piak ding ahi.

²³En ef skaði hlýst af, þá skalt þú láta líf fyrir líf,

²⁴Mit tanga mit, ha tanga ha, khut tanga khut, khe tanga khe,

²⁴auga fyrir auga, tönn fyrir tönn, hönd fyrir hönd, fót fyrir fót,

²⁵Hal tanga, hal, liam tanga liam, pawn tanga pawn.

²⁵bruna fyrir bruna, sár fyrir sár, skeinu fyrir skeinu.

²⁶Min a sikha mit hiam, a sikha nu mit hiam suk sakin, seta leh: a mit jiakin nuamlenin a khah ding ahi.

²⁶Ef maður slær þræl sinn eða ambátt á auga og skemmir það, þá skal hann gefa honum frelsi sitt fyrir augað,

²⁷Huan a sikhapa ha hiam, a sikhanu ha hiam sukhe taleh; a ha jiakin nuamlenin amah a khah ding ahi.

²⁷og ef hann lýstur tönn úr þræli sínum eða ambátt, þá gefi hann honum frelsi fyrir tönn sína.

²⁸Bawngtalin pasal hiam numei hiam siin, si leh uh: huchiin bawngtal denlup ngeingei ding ahi, huan a sa nek louh hial ding: ahihhangin a bawngtal neipen a hul ding.

²⁸Ef uxi stangar mann eða konu til bana, þá skal grýta uxann og ekki neyta kjötsins, og er eigandi uxans þá sýkn saka.

²⁹Ahihhangin huai bawngtal a malamin a kia phut hat na hitaleh, a neipen kianga hilhsa hiin, amah khumta keileh, himahleh pasal hiam numei hiam na thatta leh; bawngtal den lup ding ahia, a neipen leng sihsak ding ahi.

²⁹En hafi uxinn verið mannýgur áður og eigandinn verið látinn vita það, og geymir hann ekki uxans að heldur, svo að hann verður manni eða konu að bana, þá skal grýta uxann, en eigandi skal og líflátinn verða.

³⁰A tungah dangka sum kikoih leh, huan a tunga kikoih peuhpeuh a hinna tatna man din a pe ding.

³⁰En gjörist honum að bæta með fé, þá leysi hann líf sitt með svo miklum bótum sem honum verður gjört að greiða.

³¹Tapa hiam, tanu hiam na nasita leh, hiai vaihawmna bangin a tunga hih ding ahi.

³¹Hvort sem uxinn stangar son eða dóttur, skal með hann fara eftir þessu lagaákvæði.

³²Bawngtalin sikhapa hiam sikhanu hiam phu leh; a pu uh kiangah dangka sekel sawmthum a piak dinga, bawngtal a denlup ding uh ahi.

³²Ef uxinn stangar þræl manns eða ambátt, þá skal eigandi gjalda húsbónda þeirra þrjátíu sikla silfurs, og skal grýta uxann.

³³Pasalin kokhuk bawl henla, a hih keileh pasalin kokhuk tou henla, sin kei henla, huaiah bawngtal hiam sabengtung hiam ke leh,

³³Ef maður opnar brunn eða grefur brunn og byrgir eigi aftur, og uxi eða asni fellur í hann,

³⁴Kokhuk neipenin a bawl hoiha, amau neipa kianga dangka sum a piak ding; huchiin a gan si amaha ahi ding.

³⁴þá skal eigandi brunnsins bæta. Hann skal greiða eigandanum fé fyrir, en hafa sjálfur hið dauða.

³⁵Mi khat bawngtalin midanga hihna henla, si leh; a bawngtal hinglai pen a juak ding ua, a sum a kihawm ding uh; huan a bawngtal sipen leng a kihawm ding uhi.Ahihkeileh a malamin huai bawngtal phut hat ahi chih a kitheiha a neiin a khum kei chih a kitheih leh; bawngtal tanga bawngtal a piak ngeingei ding; huchiin a gan si amah tuam a hih ding ahi.

³⁵Ef uxi manns stangar uxa annars manns til bana, þá skulu þeir selja þann uxann, sem lifir, og skipta verði hans, og einnig skulu þeir skipta dauða uxanum.En ef það var kunnugt, að uxinn var mannýgur áður, og eigandi gætti hans ekki að heldur, þá bæti hann uxa fyrir uxa, en hafi sjálfur hinn dauða.

³⁶Ahihkeileh a malamin huai bawngtal phut hat ahi chih a kitheiha a neiin a khum kei chih a kitheih leh; bawngtal tanga bawngtal a piak ngeingei ding; huchiin a gan si amah tuam a hih ding ahi.

³⁶En ef það var kunnugt, að uxinn var mannýgur áður, og eigandi gætti hans ekki að heldur, þá bæti hann uxa fyrir uxa, en hafi sjálfur hinn dauða.