¹Min bawngtal hiam, belam hiam guin, gouin, hiam juak leh; bawngtal khat gunin bawngtal nga, belam khat gunin belam li a piak nawn ding ahi.

¹Ef maður stelur nauti eða sauð, og slátrar eða selur, þá gjaldi hann aftur fimm uxa fyrir einn uxa og fjóra sauði fyrir einn sauð.

²Guta inluh kimuin, a sihna dingin kivota leh, amah jiaka sisan suah ding ahi kei hi.

²Ef þjófur er staðinn að innbroti og lostinn til bana, þá er vegandinn eigi blóðsekur.

³A tungah ni suak leh, amah jiakin sisan suah ding ahi: bangmah a neih keileh, huchi a hihleh aguktak jiakin amah juak ding ahi.

³En ef sól er á loft komin, þá er hann blóðsekur. Þjófurinn skal greiða fullar bætur, en eigi hann ekkert til, skal selja hann í bætur fyrir stuldinn.

⁴Van guk a khutah a hingin teltakin kimu leh, bawngtal hiin, a hihkeileh sabengtung hiam, a hihkeileh belam; a munnih a piak nawn ding ahi.

⁴Ef hið stolna finnst lifandi hjá honum, hvort heldur það er uxi, asni eða sauður, þá skal hann gjalda tvöfalt aftur.

⁵Min lou hiam, grephuan hiam nekin om sakin, a gan lut sakin, midang lou ah taleh; amah lou hoihna pen leh amah grephuan hoihna pen akipanin ditna a bawl ding ahi.

⁵Ef maður beitir akur eða víngarð og lætur fénað sinn ganga lausan og hann gengur í akri annars manns, þá skal hann bæta með því, sem best er á akri hans eða í víngarði hans.

⁶Mei hongkangin, ling lak hongkuangin, huchiin buhvumte, hiam a hihkeileh buhdinglaite, a hihkeileh lou huaiin kangse taleh; a meikhahpan ditna a bawl ngeingei ding.

⁶Ef eldur kviknar og kemst í þyrna og brennur kerfaskrúf, kornstangir eða akur, þá bæti sá fullum bótum, er eldinn kveikti.

⁷Min a invengpa kep dingin dangka sum hiam van hiam pe khia henla, huai mi ina kipan kigu taleh; guta a kimuh leh a zahnihin pia hen.

⁷Nú selur maður öðrum manni silfur eða nokkra gripi til varðveislu og því er stolið úr húsi hans, og finnist þjófurinn, þá skal hann gjalda tvöfalt aftur.

⁸Guta a kimuh keia ahihleh, in neipa vaihawmte kianga pi ding ahi, a invengpa van tungah a khut a kha na hiam chih thei ding in.

⁸En finnist þjófurinn ekki, þá skal leiða húseigandann fram fyrir Guð, og synji hann fyrir með eiði að hann hafi lagt hendur á eign náunga síns.

⁹Tatlekna chi tengteng, bawngtal thu ah hiam, sabengtung thu ah hiam, belam thu ah hiam, puansilh thu ah hiam, van mang dan himhim hiam, huai midangin keia ahi a chih leh, a lang tuak thu vaihawmmite maa tut ding ahi; huan vaihawmte mohpaihpan a invengpa azahnih a piak ding ahi.

⁹Fari einhver óráðvandlega með uxa, asna, sauð, klæðnað eða hvað annað, er tapast hefir og einhver segir um: ,,Það er þetta,`` þá skal mál þeirra beggja koma fyrir Guð, og sá sem Guð dæmir sekan skal gjalda náunga sínum tvöfalt.

¹⁰Min a invengpa kiangah kep dingin sabengtung hiam, bawngtal hiam, belam hiam gan himhim hiam pekhia henla: si hiam, liam hiam, hawl mang hiama omin, kuamahin muta kei leh:

¹⁰Ef maður selur öðrum manni asna eða naut eða sauð eða nokkra aðra skepnu til varðveislu, og hún deyr eða lestist eða er tekin svo að enginn sér,

¹¹Huchiin TOUPA kichiamna amaute gel kalah a om ding: a invengpa van tungah a khut a kha kei chihna; huchiin a van neipan huai a pom dinga, a din kei ding hi.

¹¹þá skal til koma eiður við Drottinn þeirra í millum, að hann lagði ekki hönd á eign náunga síns, og skal eigandi þann eið gildan taka, en hinn bæti engu.

¹²Amah akipana guka a om leh, huai bel a neipa kiangah ditna a bawl ding ahi.

¹²En hafi því verið stolið frá honum, þá gjaldi hann bætur eigandanum.

¹³Boh nenin na omta leh, huchiin theihpih dingin hontawi henla, huan bohnen a ompen a din kei ding hi.

¹³Ef það er dýrrifið, þá skal hann koma með það til sannindamerkis. Það sem dýrrifið er skal hann ekki bæta.

¹⁴Min a invengpa banghiam leitawi henla, liamin, hiam si leh, huaiah a neipa a kiangah om keileh, a dit ngeingei ding ahi.

¹⁴Ef maður hefir fengið einhvern grip léðan hjá öðrum manni og hann lestist eða deyr, sé eigandi ekki viðstaddur, þá bæti hinn fullum bótum,

¹⁵Ahihhangin a neipa a kianga a om leh, a din kei ding: van khelh a hihleh, a khelh dia hongom ahi hi.

¹⁵en sé eigandi við, bæti hann engu. Ef það var leigugripur, þá eru bæturnar fólgnar í leigunni.

¹⁶Khamsa hilou pasalin nungak khem henla, luppih leh, a ji dinga a neih ngeingei ding ahi.

¹⁶Ef maður glepur mey, sem ekki er föstnuð manni, og leggst með henni, þá skal hann hana mundi kaupa sér að eiginkonu.

¹⁷A numei pan a kianga a piak a nial bilbel leh, nungak siangthoute man dungjuiin sum a pe ding.

¹⁷En ef faðir hennar vill eigi gifta honum hana, þá skal hann greiða svo mikið silfur sem meyjarmundi svarar.

¹⁸Numei mitkhialdawitawi a hin na phal ding ahi kei.

¹⁸Eigi skalt þú láta galdrakonu lífi halda.

¹⁹Ganta luppih peuhmah sihsak ngeingei ding ahi.

¹⁹Hver sem hefir samlag við fénað skal líflátinn verða.

²⁰TOUPA kianga kia loungal, pathian himhim kianga kithoih peuhmah siat gamsak ding ahi.

²⁰Hver sem færir fórnir nokkrum guði, öðrum en Drottni einum, skal bannfærður verða.

²¹Mikhual na subuai hiam, na nuaisiah hiam ding ahi kei hi: Aigupta gama mikhual na hihtak jiakun.

²¹Útlendum manni skalt þú eigi sýna ójöfnuð né veita honum ágang, því að þér voruð sjálfir útlendingar í Egyptalandi.

²²Meithai hiam, naupang paneilou hiam nahihgenthei ding uh ahi kei.

²²Þér skuluð ekki leggjast á ekkjur eða munaðarleysingja.

²³Bangchipeuha amau na gentheihsaka, ka kianga a kah peuhmah uhleh, a kahna uh ka ngaikhe ngeingei ding;

²³Ef þú leggst á þau, og þau hrópa til mín, mun ég vissulega heyra neyðarkvein þeirra.

²⁴Huan ka thangpaihna a sou dinga, namsauin nou ka hon that ding; huchiin na jite uh meithai ahi ding ua, na tate uh paneilou ahi ding uh.

²⁴Þá skal reiði mín upptendrast, og ég skal drepa yður með sverði, svo að konur yðar verði ekkjur og börn yðar föðurlaus.

²⁵Na kiang ua om genthei na mite laka kuapeuh sum na leitawi sak leh, amah adinga punna bawlpa na hih louh dinga, a tunga punna na bawl louh ding ahi.

²⁵Ef þú lánar peninga fólki mínu, hinum fátæka, sem hjá þér er, þá skalt þú ekki vera við hann eins og okrari. Þér skuluð ekki taka leigu af honum.

²⁶Khamna dinga na inveng puansilh na lak himhima leh, ni a tumin a kianga na vapiak nawn ding ahi.

²⁶Ef þú tekur yfirhöfn náunga þíns að veði, þá skila þú honum henni aftur áður sól sest,

²⁷Huailah a kikhuhna sun ahi ngala, a vun adinga a puansilh ahi: bangin a ihmu dia? huan hichi ahi dinga, ka kianga a kah chiangin a kap ka za ding; hehpihthei ka hih jiakin.

²⁷því að hún er hið eina, sem hann hefir til að hylja sig með, hún skýlir líkama hans. Hvað á hann annars að hafa yfir sér, er hann leggst til hvíldar? Þegar hann hrópar til mín, skal ég heyra, því að ég er miskunnsamur.

²⁸Pathiante na kou ding ahi keia, na mite vaihawmmi leng na hamsiat ding ahi kei hi.

²⁸Þú skalt ekki lastmæla Guði og ekki bölva höfðingja þíns fólks.

²⁹Na thei min masate, na uaina pan lan dingin na zekai ding ahi kei, na tapate laka piang masapen kei non piak ding ahi.

²⁹Lát eigi undan dragast að færa fórn af korngnótt þinni og aldinsafa. Frumgetning sona þinna skalt þú mér gefa.

³⁰Huchibang mahin na bawngtalte lakah leng na hih ding, na belamte lakah; ni sagih sung a pi kianga a om ding; ni giat nia kei non piak ding ahi.Huan keidingin mi siangthoute na hi ding ua; gamlaka gamsa thah sa himhim na nek louh ding uh; uite kianga na paih ding uh.

³⁰Hið sama skalt þú gjöra af nautum þínum og sauðum. Sjö daga skal frumburðurinn vera hjá móður sinni, en hinn áttunda dag skalt þú færa mér hann.Helgir menn skuluð þér vera fyrir mér. Það kjöt, sem rifið er af dýrum úti á víðavangi, skuluð þér eigi eta, heldur kasta því fyrir hunda.

³¹Huan keidingin mi siangthoute na hi ding ua; gamlaka gamsa thah sa himhim na nek louh ding uh; uite kianga na paih ding uh.

³¹Helgir menn skuluð þér vera fyrir mér. Það kjöt, sem rifið er af dýrum úti á víðavangi, skuluð þér eigi eta, heldur kasta því fyrir hunda.