¹Huan, Josua sih nungin hichi ahia, Israel suanten, Kanante doua ei adia sual dingin kua ahia va hohtou masa phot peuhmah ding? chiin TOUPA a dong ua.

¹Eftir andlát Jósúa spurðu Ísraelsmenn Drottin og sögðu: ,,Hver af oss skal fyrstur fara í móti Kanaanítum til þess að berjast við þá?``

²Huan, TOUPAN, Juda va hoh heh: ngai un, a khut ah gam ka peta hi, a chi a.

²Drottinn sagði: ,,Júda skal fara í móti þeim, sjá, ég gef landið í hendur honum.``

³Huan, Judain a unau Simeon kiangah, Kanante sual ding ka gam tantuam ah hongpai tou samin; kei leng ka gamtantuamah ka hongpai na ding hi, a chi a. Huchiin Simeon a kiangah a hoh teitaa.

³Júda sagði við Símeon, bróður sinn: ,,Far þú með mér inn í minn hluta, svo að við báðir megum berjast við Kanaanítana. Þá skal ég líka fara með þér inn í þinn hluta.`` Fór þá Símeon með honum.

⁴Huan, Juda a vahoha; huchiin Kanante leh Perizte TOUPAN a khut uah a petaa: huan, Bezek khuaah mi singkhat a that uh.

⁴Og Júda fór, og Drottinn gaf Kanaaníta og Peresíta í hendur þeirra, og lögðu þeir þá að velli í Besek, _ tíu þúsundir manna.

⁵Huan, Bezek khua ah Adonibezek a mu ua: huan, a sual ua, Kanante leh Perizte a that ek uh.

⁵Þeir fundu Adóní Besek í Besek og börðust við hann og unnu sigur á Kanaanítum og Peresítum.

⁶Adoni-bezek bel a taia; huchiin a delh ua, a man ua, a khutpi leh a khepi a tansak uh.

⁶En Adóní Besek flýði og veittu þeir honum eftirför, tóku hann höndum og hjuggu af honum þumalfingurna og stórutærnar.

⁷Huan, Adoni-bezekin, kumpipa sawmsagih khutpi leh khepi tan khiakten ka dohkan nuaia anneng a tawm nak ua: ka hihbang geiha Pathianin honthuk eita ve, a chi a. Huan, Jerusalem khua ah a pi ua, huailaiah a sita hi.

⁷Þá mælti Adóní Besek: ,,Sjötíu konungar, sem höggnir voru af þumalfingur og stórutær, urðu að tína upp mola undir borði mínu. Eins og ég hefi gjört, svo geldur Guð mér.`` Síðan fóru þeir með hann til Jerúsalem og þar dó hann.

⁸Huan, Juda suanten, Jerusalem khua a dou ua, a la ua, namsauin a sual ua a khopi a hal uh.

⁸Júda synir herjuðu á Jerúsalem og unnu hana, felldu íbúana með sverðseggjum og lögðu síðan eld í borgina.

⁹Huan, huai nungin Juda suante Kanante tanggam a omte, simlama omte, phaijanga omte dou dingin a kuan suk ua.

⁹Eftir það héldu Júda synir ofan þaðan til þess að berjast við Kanaaníta, þá er bjuggu á fjöllunum, í Suðurlandinu og á láglendinu.

¹⁰Huan, Judain, Kanante Hebron khuaa omte a vasuala: (a main Hebron kho min Kiriath-arba ahi: ) huchiin Sesai te, Ahiman te, Talmai te a that uh.

¹⁰Júda fór móti Kanaanítunum, sem bjuggu í Hebron, en Hebron hét áður Kirjat Arba. Og þeir unnu sigur á Sesaí, Ahíman og Talmaí.

¹¹Huan, huai akipanin Debir khuaa omte a sual uh. (Ama in Debir kho min bel Kiriath-sepher ahi. )

¹¹Þaðan fóru þeir móti Debír-búum, en Debír hét áður Kirjat Sefer.

¹²Huan, Kalebin, Kuapeuh Kiriath-sepher khua suala, la peuhmah ka tanu Aksa ji dingin ka neisak ding, a chi a.

¹²Kaleb sagði: ,,Hver sem leggur Kirjat Sefer undir sig og vinnur hana, honum skal ég gefa Aksa dóttur mína að konu.``

¹³Huan, kaleb nau Kenazi tapa Othnielin a laa: huchiin a tanu Aksa ji dingin a neihsak ta hi.

¹³Otníel Kenasson, bróðir Kalebs og honum yngri, vann þá borgina, og hann gaf honum Aksa dóttur sína að konu.

¹⁴Huan, hichi ahia, a kiang a vatunin a pa bel gam ngen dingin achiala: huan, sabengtung akipan a kuma; huan, Kalebin a kiangah, bang na deiha? a na chia,

¹⁴Þegar hún skyldi heim fara með bónda sínum, eggjaði hún hann þess, að hann skyldi beiðast lands nokkurs af föður hennar. Steig hún þá niður af asnanum. Kaleb spurði hana þá: ,,Hvað viltu?``

¹⁵Huan, a man a kiangah, Honvualjawlin; simlam gamah lah non na omsakta ngala, tuinakneite leng hon pelaiin, a chi a. Huchiin Kalebin tuinaknei Khangnungte a peta hi.

¹⁵Hún svaraði honum: ,,Gef mér gjöf nokkra, af því að þú hefir gefið mig til Suðurlandsins. Gef mér því vatnsbrunna.`` Gaf hann henni þá brunna hið efra og brunna hið neðra.

¹⁶Huan, Mosi puzon Ken suante Arad simlama Juda gamdai ah Juda suante toh tum khopi akipan a hoh tou ua; a lak uah a va teng theita uhi.

¹⁶Synir Kenítans, tengdaföður Móse, höfðu farið úr pálmaborginni með sonum Júda upp í Júdaeyðimörk, sem liggur fyrir sunnan Arad, og þeir fóru og settust að meðal lýðsins.

¹⁷Huan, Juda bel a unau Simeon toh a kisa ua, Zephath khuaa om Kanante a that ua, a hihchimit vek uhi. Huai khopi min Horma a chi uh.

¹⁷En Júda fór með Símeon bróður sínum, og þeir unnu sigur á Kanaanítunum, sem bjuggu í Sefat, og helguðu hana banni. Fyrir því var borgin nefnd Horma.

¹⁸Huan, Juda in Gaza khua a tuipiau tanin, Askelon khua a tuipiau tanin, Ekron khua a tuipiau tanin a lasam hi.

¹⁸Júda vann Gasa og land það, er undir hana lá, og Askalon og land það, er undir hana lá, og Ekron og land það, er undir hana lá.

¹⁹Huan, TOUPA Juda kiangah a oma; huchiin tang gama tengte a delh mang veka: guama tengte bel sik kangtalaite a neih jiak un a delh khe theikei hi.

¹⁹Og Drottinn var með Júda, svo að þeir náðu undir sig fjalllendinu, en þá, sem bjuggu á sléttlendinu, fengu þeir eigi rekið burt, því að þeir höfðu járnvagna.

²⁰Huan, Mosiin a nagensa bangin Hebron khua pen Kaleb a pia uh: huaia mi Anak tapa thumte bel a delh khia.

²⁰Þeir gáfu Kaleb Hebron, eins og Móse hafði boðið, og þeir ráku þaðan þá Anaks sonu þrjá.

²¹Huan, Benjamin suanten Jebuste Jerusalem khuaa omte a delh khia ua: Jebuste bel Benjamin suante toh tu tanin Jerusalemah a teng nilouh uhi.

²¹En Jebúsítana, sem bjuggu í Jerúsalem, gátu Benjamíns synir ekki rekið burt. Fyrir því hafa Jebúsítar búið í Jerúsalem ásamt Benjamíns sonum fram á þennan dag.

²²Huan, Joseph inkuante leng Bethel kho sual dingin a kisa tou ua: huan, a kiang uah TOUPA a om.

²²Ættmenn Jósefs fóru líka upp til Betel, og Drottinn var með þeim.

²³Huan, Joseph inkuanten Bethel khua ah enkhemite a sawl uhi. (Amain huai kho min Luz ahi. )

²³Og ættmenn Jósefs létu njósna í Betel, en borgin hét áður Lúz.

²⁴Huan, enkhemiten mi khat kho sung akipana hongpawt khia a mu ua, a kiangah, Hepih takin khopi sung lutna honensak dih ve, huchiin hoih takin ka honhih na ding uhi, achi ua.

²⁴Þá sáu njósnarmennirnir mann koma út úr borginni og sögðu við hann: ,,Sýn oss, hvar komast má inn í borgina, og munum vér sýna þér miskunn.``

²⁵Huan, khopi sung lutna a ensaka, huchiin namsauin huai khua a sual ua; huai mipa leh a inkuanpihte tengteng bel a hawi uhi.

²⁵Og hann sýndi þeim, hvar komast mætti inn í borgina, og þeir tóku borgina herskildi, en manninum og öllu fólki hans leyfðu þeir brottgöngu.

²⁶Huan, huai mipa Hitte gamah a luta, khua a sata, huai kho min dingin Luz achia: tu tanin huai kho min a pu lailai hi.

²⁶Maðurinn fór til lands Hetíta og reisti þar borg og nefndi hana Lúz. Heitir hún svo enn í dag.

²⁷Huan, Manassi leh Beth-sean khua leh a khopela omte, Dor khua leh a khopela omte, Ibleam khua leh a khopela omte, Megido khua leh a khopela omte a delh khe kei; huai gamah bel Kanante a om nilouhta uhi.

²⁷Manasse rak eigi burt íbúana í Bet Sean og smáborgunum, er að lágu, í Taanak og smáborgunum, er að lágu, íbúana í Dór og smáborgunum, er að lágu, íbúana í Jibleam og smáborgunum, er að lágu, né íbúana í Megiddó og smáborgunum, er að lágu; og þannig fengu Kanaanítar haldið bústað í landi þessu.

²⁸Huan, hichi ahia, Israel suante a honghat hiaihiai nungsiah uh kanante nasem dia zat dingin a omsak ua, a delh khe siang vek kei uhi.

²⁸En er Ísrael efldist, gjörði hann Kanaaníta sér vinnuskylda, en rak þá ekki algjörlega burt.

²⁹Huan, Ephraimin Gezer khuaa kanan omte a delh khe kei; Kanante bel Gezel khua ah a lak uah a teng tei zota uhi.

²⁹Efraím rak eigi burt Kanaanítana, sem bjuggu í Geser; þannig héldu Kanaanítar áfram að búa í Geser meðal þeirra.

³⁰Zebuluin Kitron khua a omte leh Nahalal khuaa omte a delh khe kei; Kanante bel a lak uah a teng sam ua, nasema zat dingin a om zota uhi.

³⁰Sebúlon rak eigi burt íbúana í Kitrón né íbúana í Nahalól; þannig héldu Kanaanítar áfram að búa meðal þeirra og urðu þeim vinnuskyldir.

³¹Aserin Ako khuaa omte, Zidon khuaa omte, Ahlab khuaa omte, Akzib khuaa omte, Helba khuaa omte, Aphik khuaa omte, Rehob khuaa omte a delh khe kei:

³¹Asser rak eigi burt íbúana í Akkó né íbúana í Sídon, eigi heldur í Ahlab, Aksíd, Helba, Afík og Rehób.

³²Aser suante bel huai gama om kanante lakah a teng teita uhi: amau a delh khe kei uhi.

³²Fyrir því bjuggu Asserítar meðal Kanaaníta, er fyrir voru í landinu, því að þeir ráku þá eigi burt.

³³Naphtaliin Beth-semes khuaa omte, Beth-anath khuaa omte a delh khe kei; huai gama om kanante lakah a teng samta uhi: ahihhangin Beth-semes khuaa omte leh Beth-anath khuaa omte a na uh sepsak dingin a omta uhi.

³³Naftalí rak eigi burt íbúana í Bet Semes né íbúana í Bet Anat; fyrir því bjó hann meðal Kanaaníta, er fyrir voru í landinu, en íbúarnir í Bet Semes og Bet Anat urðu þeim vinnuskyldir.

³⁴Huan, Amorten Dan suante tanggam ah a hawl tou ua; guama a paisuak uh lah a pha ngal kei ua:

³⁴Amorítar þrengdu Dans sonum upp í fjöllin og liðu þeim ekki að koma niður á sléttlendið.

³⁵Amorte bel tangah khawng, Aijalon khuaa khawng, Saalbim khua ah khawng a om thek ua: himahleh Joseph inkuante khut bel a hata, a na uh sem dinga lak dingin a naomta uhi.Huan, Amorte gam chiang Akrabim tungkahna leh Sela akipanin a tungkah tou pek hi.

³⁵Þannig fengu Amorítar haldið bústað í Har Heres, í Ajalon og Saalbím, en með því að ætt Jósefs var þeim yfirsterkari, urðu þeir vinnuskyldir.Landamæri Amoríta lágu frá Sporðdrekaskarði, frá klettinum og þar upp eftir.

³⁶Huan, Amorte gam chiang Akrabim tungkahna leh Sela akipanin a tungkah tou pek hi.

³⁶Landamæri Amoríta lágu frá Sporðdrekaskarði, frá klettinum og þar upp eftir.