¹Hiai Namte ahi TOUPAN Kanan gama gal sual ngei nai het lou zeetna dinga a omsakte,

¹Þessar þjóðir lét Drottinn vera kyrrar til þess að reyna Ísrael með þeim, alla þá, er ekkert höfðu haft að segja af öllum bardögunum um Kanaan.

²Huai Israel suan suante, tumaa bangmah thei naihetlou ten a hontheihna ding uh leh galsual dan sinsak ding kiaa omsak ahi uh;

²Þetta gjörði hann einungis til þess, að hinar komandi kynslóðir Ísraelsmanna mættu kynnast hernaði, sem eigi höfðu kynnst slíku áður.

³Huaite bel Philistiate kumpipa ngate, kanan mi tengtengte, Zidonte; Lebanon tanga om Hivte ahi ua, Baal-hermon tang akipana Hamath kho lutna phain.

³Þessar eru þjóðirnar: Fimm höfðingjar Filistanna, allir Kanaanítar, Sídoningar og Hevítar, sem bjuggu á Líbanonfjöllum, frá fjallinu Baal Hermon allt þangað, er leið liggur til Hamat.

⁴TOUPAN Mosi zanga a pipute uh tuh a napiakte a pom sin uh leh sin louh uh theihna dingin huaite bel Israelte zeetna ding ahi uh.

⁴Voru þeir eftir til þess að reyna Ísrael með þeim, svo að augljóst yrði, hvort þeir vildu hlýða boðorðum Drottins, er hann hafði sett feðrum þeirra fyrir meðalgöngu Móse.

⁵Huan, Israel suante Kanante, Hitte, Amorte, Perizte, Hivte, Jebuste lakah a om ua;

⁵Þannig bjuggu Ísraelsmenn mitt á meðal Kanaaníta, Hetíta, Amoríta, Peresíta, Hevíta og Jebúsíta.

⁶Huan, a tanute uh jiin a nei ua, huan, a tanute uh tapate uh tapate a neithuk sak ua, a pathiante uh na a sem uhi.

⁶Gengu þeir að eiga dætur þeirra og giftu sonum þeirra dætur sínar, og þjónuðu guðum þeirra.

⁷Huan, Israel suanten TOUPA mitmuhin thil gilou a nahih ua, TOUPA a Pathian uh a mangngilh ua, Baalte leh Astoret na a sem uh

⁷Ísraelsmenn gjörðu það, sem illt var í augum Drottins, og gleymdu Drottni, Guði sínum, og þjónuðu Baölum og asérum.

⁸Huchiin TOUPA Israelte tungah a hehtaa, Mesopotamia gam kumpipa Kusan-risathaim kiangah a juaktaa: huchiin Israel suante Kusan-risathaim thu nuaiah kum giat a om uh.

⁸Upptendraðist þá reiði Drottins gegn Ísrael, svo að hann seldi þá í hendur Kúsan Rísjataím, konungi í Aram í Norður-Mesópótamíu, og Ísraelsmenn þjónuðu Kúsan Rísjataím í átta ár.

⁹Huan, Israel suanten TOUPA a sap tak un, TOUPANIsrael suante hondampa a honbawl saka, huai main a honghondamtaa. huai bel Kaleb nau Kenaz tapa Othniel ahi.

⁹Þá hrópuðu Ísraelsmenn til Drottins, og Drottinn vakti Ísraelsmönnum upp hjálparmann, er hjálpaði þeim, Otníel Kenasson, bróður Kalebs og honum yngri.

¹⁰Huan, TOUPA kha a tungah a hongtunga, huchiin Mesopotamia gam kumpipa Kusan-risathaim a piaa; Kusan-risathaim a zouta hi.

¹⁰Andi Drottins kom yfir hann, svo að hann rétti hluta Ísraels. Fór hann í hernað, og Drottinn gaf Kúsan Rísjataím, konung í Aram, í hendur honum, og hann varð Kúsan Rísjataím yfirsterkari.

¹¹Huan, gam kum sawmli galmuangin a omta hi.

¹¹Var síðan friður í landi í fjörutíu ár. Þá andaðist Otníel Kenasson.

¹²Huan, Israel suanten TOUPA mitmuhin thil gilou a hih nawn ua: huchiin TOUPA mitmuha thil a na hihkhelh jiakun TOUPAN Moab kumpipa Eglon Israelte tunga hatin a bawla.

¹²Ísraelsmenn gjörðu enn af nýju það, sem illt var í augum Drottins. Þá efldi Drottinn Eglón, konung í Móab, móti Ísrael, af því að þeir gjörðu það, sem illt var í augum Drottins.

¹³Huan, aman Amon suante leh Amalekte a kai khawma; huan, Israelte a vasuala, tum khopi a luataa.

¹³Hann safnaði að sér Ammónítum og Amalekítum, fór því næst og vann sigur á Ísrael, og þeir náðu pálmaborginni á sitt vald.

¹⁴Huchiin Israelte Moab kumpipa Eglon thu nuaiah kum sawm leh kum giat a om uh.

¹⁴Ísraelsmenn þjónuðu Eglón, konungi í Móab, í átján ár.

¹⁵Himahleh Israel suanten TOUPA a sap tak un TOUPAN Gera tapa Ehud, Benjamin mi, mi veiling, hondampa a honbawl saka: huan, Israel suanten Moab kumpipa piak dingin kipahman a tawisak uhi.

¹⁵Þá hrópuðu Ísraelsmenn til Drottins, og Drottinn vakti þeim upp hjálparmann, Ehúð, son Gera Benjamíníta, en hann var maður örvhentur. Ísraelsmenn sendu hann með skatt á fund Eglóns, konungs í Móab.

¹⁶Huan, Ehudin namsau hiam tuah tong tana sau in a sek a; huai tuh a pheipi taklam puan nuaiah a taivom a.

¹⁶Ehúð hafði smíðað sér sax tvíeggjað, spannarlangt. Hann gyrti sig því undir klæðum á hægri hlið.

¹⁷Huan, Moab kumpipa Eglon kipahman a vapiaa: Eglon bel mi thau tak ahi.

¹⁷Og hann færði Eglón, konungi í Móab, skattinn, en Eglón var maður digur mjög.

¹⁸Huan, kipahman a vapiak khit takin, kipahman tawite a paisak nawn hi.

¹⁸Er hann hafði borið fram skattinn, lét hann mennina fara, er borið höfðu skattinn.

¹⁹Amah bel Gilgal kho kianga suangsek mun akipan a nungkik nawna, I aw kumpipa, honhilh ding thuguk neikei ve, a chi a. Huan, aman, Dai sisip un, achi a. Huchiin a kianga gingte teng in a pawt khiak san vek ua.

¹⁹En sjálfur sneri hann aftur hjá skurðmyndunum í Gilgal. Ehúð sagði við konung: ,,Leyndarmál hefi ég að segja þér, konungur.`` Konungur sagði: ,,Þei!`` og allir þeir gengu út, er kringum hann stóðu.

²⁰Huan, Ehud a kiangah a vahoha; amah bel a nipi dantan ah amah kiain a natua. Huan, Ehudin, Pathian in na kianga gen ding thu a honthukhak, achi a. Huan, tutphah akipan a ding hi.

²⁰Þá gekk Ehúð til hans, þar sem hann sat aleinn í hinum svala þaksal sínum, og mælti: ,,Ég hefi erindi frá Guði við þig.`` Stóð konungur þá upp úr sæti sínu.

²¹Huan, Ehudin akhut vei lamin a pheipi taklama namsau a doka, a gilpi ah a kui ek mawka:

²¹En Ehúð greip til vinstri hendinni og þreif sverðið á hægri hlið sér og lagði því í kvið honum.

²²A bul leng a lut tum toiha, huan, a namsau pen a thau in a hubita, a gilpia namsau lah a phawi ngal keia; a nungah a pailet hi.

²²Gekk blaðið á kaf og upp yfir hjöltu, svo að fal blaðið í ístrunni, því að eigi dró hann saxið úr kviði honum. Gekk hann þá út á þakið.

²³Huchiin Ehud bel inlimah a pawta, dantan kongkhaktein a khakkhum a, a kalh bibek.

²³Síðan gekk Ehúð út í gegnum forsalinn og lukti dyrunum á þaksalnum á eftir sér og skaut loku fyrir.

²⁴Huan, huchia a pawt khit nungin, a sikhate a hongpai ua; huan, a muh tak un ngaiin, dantan kongkhakte a na kikalh ngiungeua; A nipi dantan ah a vatuamom tadih hiin teh, achi ua.

²⁴En er hann var út genginn, komu þjónar konungs og sáu þeir að dyrnar á þaksalnum voru lokaðar og sögðu: ,,Hann hefir víst setst niður erinda sinna inni í svala herberginu.``

²⁵Huan, zumhuai khopin a ngak nilouh ua: huan, ngaiin, dantan kongkhakte a hong himhim kei a; huchiin tahbi a la ua, a hong ua: huan, ngaiin, a kumpipa uh pialkhangah, siin a na lumta hi.

²⁵Biðu þeir nú, þar til er þeim leiddist biðin. Og er hann enn ekki lauk upp dyrunum á þaksalnum, þá tóku þeir lykilinn og luku upp, og lá þá herra þeirra dauður á gólfinu.

²⁶Huan, Ehud lah huchia a ngak nilouh sungun a natai mang khintaa, huai suangsekna mun a khenga, Seira ah a tai.

²⁶Ehúð hafði komist undan meðan þeir hinkruðu við. Hann var kominn út að skurðmyndunum og komst undan til Seíra.

²⁷Huan, hichi ahia, huai mun a tunin Ephraim tanggam ah pengkul a muta, huan, Israel suante tanggam akipan a kiangah a pai suk ua, aman a ma uh a kaita hi.

²⁷Og er hann var þangað kominn, lét hann þeyta lúður á Efraímfjöllum. Fóru Ísraelsmenn þá með honum ofan af fjöllunum, en hann var fyrir þeim.

²⁸Huan, aman a kiang uah, Honjui dih ua: TOUPAN na melma uh Moabte honpe khinta ahi, a chi a. Huchiin a jui suk ua, Moab gam chin Jordan lui kahnate a la ua; kuamah a galkah uh a phal kei uh.

²⁸Og hann sagði við þá: ,,Fylgið mér, því að Drottinn hefir gefið óvini yðar, Móabítana, í hendur yður.`` Fóru þeir þá ofan á eftir honum og náðu öllum vöðum á Jórdan yfir til Móab og létu engan komast þar yfir.

²⁹Huai tungin Moabte sing khat tak mi hat ngenta leh mi hat hangsan hoih ngenta a that ua; khat lel leng tai khia a om kei uh.

²⁹Og þá felldu þeir af Móabítum um tíu þúsundir manna, og voru það allt sterkir menn og hraustir. Enginn komst undan.

³⁰Huchiin huai niin Moabte Israelte lakah a nazahlak uhi. Huan, gam kum sawmgiat sung galmuangin a om.Huan, a nungin Anath tapa Samgar a hong kilang sama, huai miin Philistiate mi za guk bawng sutna chiangin a sunluma: amahmahin Israelte a hondam hi.

³⁰Þannig urðu Móabítar á þeim degi að beygja sig undir vald Ísraels. Var nú friður í landi um áttatíu ár.Eftir Ehúð kom Samgar Anatsson. Hann felldi af Filistum sex hundruð manna með staf, er menn reka með naut. Þannig frelsaði hann einnig Ísrael.

³¹Huan, a nungin Anath tapa Samgar a hong kilang sama, huai miin Philistiate mi za guk bawng sutna chiangin a sunluma: amahmahin Israelte a hondam hi.

³¹Eftir Ehúð kom Samgar Anatsson. Hann felldi af Filistum sex hundruð manna með staf, er menn reka með naut. Þannig frelsaði hann einnig Ísrael.