¹Hiai thilte zohin, kumpipa Ahasura thangpaihna lungkimsaka omin, Vasti, bang ahia a hih, a siatna dia bang ahia thupiak chih a theigige hi.

¹To gdy się stało, a uśmierzył się gniew króla Aswerusa, wspomniał na Wasty, i na to, co była uczyniła, i na dekret, który był wydan przeciwko niej.

²Huchiin a nasep sak kumpipa sikhaten a kiangah, Kumpipa adingin nungak siangthou tuailai melhoih kizong henla:

²I rzekli dworzanie królewscy, słudzy jego: Niech poszukają królowi dzieweczek, panienek pięknej urody;

³Huan kumpipan a gama bial tengtengah heutu sep hen, huaiten nungak siangthou tuailai tengteng Susan inpi ah, numeite in ah, Hegai kumpipa michilgeh numeite kempa ina a hongpi khawm theihna ding un; huchiin siansakna ding a thilte uh amau kipe leh:

³A niech postanowi król starostów po wszystkich krainach królestwa swego, którzyby zebrali wszystkie dzieweczki, panienki pięknej urody, do Susan miasta stołecznego, do domu białych głów, pod dozór Hegaja, komornika królewskiego, stróża białych głó w, a dali im ochędostwa ich.

⁴Huan nungak kumpipa lungkimsak pen Vasti sikin kumpinu hi hen, a chi ua. Huai thilin kumpipa a lungkim saka; huchibangin a hihta hi.

⁴A panienka, któraby się upodobała w oczach królewskich, niech króluje miasto Wasty. I podobała się ta rzecz w oczach królewskich, i uczynił tak.

⁵Susan inpi ah Juda mi khuhiam khat, a min Mordekai, Jair tapa, Simei tapa, Benjamin mi a oma;

⁵A był Żyd w Susan, w mieście stołecznem, imieniem Mardocheusz, syn Jaira, syna Symhy, syna Cysowego, z pokolenia Benjaminowego.

⁶Amah bel Jerusalem akipana salte Juda kumpipa Jekonia Babulon kumpipa Nebukadnezzarin a pi manga omte toh pi mangin a om uhi.

⁶A ten był przeniesiony z Jeruzalemu z innymi pojmanymi, którzy byli przeniesieni z Jechonijaszem, królem Judzkim, których był zawiódł w niewolę Nabuchodonozor, król Babiloóski.

⁷Huchiin aman Hadassa, huai bel Esther, a pangak tanu ahi: aman lah pa a neikeia nu leng a neikei, huan huai nungak tuh a kilawmin a mel ahoih hi: a nu leh a pa a sih un, Mordekaiin amah a tanu mahmah dingin a la hi.

⁷Ten chował Hadassę, którą też zwano Ester, córkę stryja swego, przeto, iż nie miała ojca, ani matki; a była panienka pięknej urody, i wdzięcznej twarzy, którą Mardocheusz po śmierci ojca jej i matki jej za córkę przyjął.

⁸Huchiin hichi a honghi-a, kumpipa thupiak leh a thubawl a kijakin, nungak tampi Susan inpi, Hegai ina kaihkhawma aom lai un, Esther kumpipa in, Hegai, numeite kempa in ah a hongpi ua.

⁸A gdy się rozgłosiło rozkazanie królewskie, i wyrok jego, i gdy zgromadzono panienek wiele do Susan, miasta stołecznego, pod dozór Hegaja, wzięto też i Esterę do domu królewskiego pod dozór Hegaja, stróża białych głów.

⁹Huchiin nungakin amah a lungkim saka, amah siamna a ngahta a; huan aman siansakna dingin a thilte amah a pe paha, a tantuante toh, amah piak dinga kilawm, kumpipa in akipan nungak sagih: huan amaha leh a nungakte numei te ina mun hoih penpen ah asuanta hi.

⁹I podobała mu się ona dzieweczka, a znalazła łaskę w oczach jego. Przetoż jej zaraz kazał dać ochędostwo jej, i dział jej, i siedm panienek nadobnych kazał jej dać z domu królewskiego; nadto opatrzenia jej i panienek jej polepszył w domu białogłowskim.

¹⁰Estherin a mite a musak keia a tanaute leng a musak sam kei hi: Mordekaiin lah musak lou dingin amah thu a pe ngala.

¹⁰Ale nie oznajmiła Ester ludu swego, ani rodziny swej; albowiem jej był Mardocheusz przykazał, aby nie oznajmowała.

¹¹Huchiin Mordekai bel nitengin numeite in mun maiah a om gigea, Estherin bangchiin a hih jela, bang a honghi dia chih thei dingin.

¹¹Ale Mardocheusz na każdy dzieó przechadzał się przed sienią domu białogłowskiego, chcąc się dowiedzieć, jakoby się miała Ester, i coby się z nią działo.

¹²Huchi-a nungak chih kumpipa Ahasura kianga a valut hun uh a tun in, numeite adia dan dungjuia hih khinta a om nungin, kha sawm leh kha nih, (huchibangin lah a siansakna nite uh hihkimin a om ngala, huai tuh, mura thau toh kha guk, gim namtuite toh kha guk leh, numeite siansakna dinga thilte toh, )

¹²A gdy przychodził pewny czas każdej panny, aby weszła do króla Aswerusa, gdy się wypełniło przy niej wszystko według prawa białych głów przez dwanaście miesięcy; (bo się tak wypełniały dni ochędażania ich, mażąc się przez sześć miesięcy olejkiem z myrry, a przez drugie sześć miesięcy rzeczami wonnemi, i innem ochędostwem białogłowskiem.)

¹³Huailaiin hichibangin nungkanu tuh kumpipa kiangah a hong, numeite in akipan kumpipa ina hohpih dingin amah tuh a deihdeih piakin a om hi.

¹³Zatem panna wchodziła do króla, a o cokolwiek rzekła, to jej dano, aby z tem poszła z domu białogłowskiego aż do pokoju królewskiego.

¹⁴Nitaklamin a paia, a jingsangin numeite in nihna ah, kumpipa michilgeh Sasga, meite kimpa in ah a hong kika: kumpipa amah ah kipak napiin, kumpipa kiangah a honglutta keia, amah tuh mina sapin a om hi.

¹⁴W wieczór wchadzała, a rano się zaś wracała do drugiego domu białogłowskiego pod straż Saasgazy, komornika królewskiego, stróża założnic; nie wchadzała więcej do króla, ale jeźli się upodobała królowi, przyzywano jej z imienia.

¹⁵Huchi-a amah a tanu dinga lapa Mordekai pangak Abihail tanu, Esther kumpipa kianga a valut hun a hongtunin, Hegai kumpipa michilgeh, numeite kempaa seh chihngallouh bangmah a kan kei hi. Huchiin amah ente tengteng mitmuhin Estherin deihsakna a ngaha.

¹⁵A gdy przyszedł czas pewny Esterze, córce Abihaila, stryja Mardocheuszowego, (który ją był sobie wziął za córkę.) aby weszła do króla, nie żądała niczego, tylko co jej rzekł Hegaj, komornik królewski, stróż białych głów. I miała Ester łaskę w ocz ach wszystkich, którzy ją widzieli.

¹⁶Huchiin Esther kumpipa Ahasura kiang a kumpi in ah a kha sawmna, Tebeth kha a vaihawm kum sagihna kumin laklutin a omta hi.

¹⁶A tak wzięta jest Ester do króla Aswerusa, do domu jego królewskiego, miesiąca dziesiątego, (ten jest miesiąc Tebet,)roku siódmego królowania jego.

¹⁷Huchiin kumpipan numeite tengteng sangin Esther a it a, nungak siangthoute sangin a mitmuhin hehpihna leh deihsakna a mu hi; huchiin a lu tungah kumpi lallukhu a koiha, Vasti sikin kumpinu dingin amah a bawlta hi.

¹⁷I rozmiłował się król Estery nad wszystkie białe głowy, a miała łaskę i miłość u niego nad wszystkie panny, tak, iż włożył koronę królewską na głowę jej, a uczynił ją królową miasto Wasty.

¹⁸Huchih laiin kumpipan a lalte tengteng leh a sikhate tengteng adingin ankuang thupi, Esther ankuang mahmah a luitaa: bialte kiangah khawlna a bawla, kumpipa siamna bang jelin, thilpiakte a pia hi.

¹⁸Nadto sprawił król ucztę wielką na wszystkich książąt swoich, i sług swoich, to jest ucztę Estery, i dał odpoczynek krainom, i rozdawał dary, tak jako przystoi królowi.

¹⁹Huchi-a nungak siangthoute nih veina dia kaihkhawma a omlai un, Mordekai bel kumpipa kongpi ah a tu hi.

¹⁹A gdy powtóre zebrane były panny, a Mardocheusz siedział u bramy królewskiej;

²⁰Estherin a tanaute amusak keia a mite leng a musak sam kei; Mordekai thupiak bangin a hiha, amah kianga khanletsaka a om bang takin.

²⁰(A Ester nie oznajmiła była narodu swego, ani ludu swego, jako jej był rozkazał Mardocheusz; bo rozkazaniu Mardocheuszowemu dosyć czyniła Ester, jako gdy ją wychowywał u siebie.)

²¹Huailaia, Mordekai kumpipa kongpi-a a tutlaiin, kumpipa michilgeh laka nih, Bigthan leh Teres, kongkhak ngakte a heh ua, kumpipa Ahasura tunga khut kha dingin a zongta uhi.

²¹W oneż dni, gdy Mardocheusz siedział u bramy królewskiej, rozgniewał się Bigtan i Teres, dwaj komornicy królewscy, z tych, którzy strzegli progu, i szukali jakoby ściągnąć rękę na króla Aswerusa.

²²Huan huai thil Mordekaiin a theia, aman khumpinu kiangah a theisak hi; huan Estherin Mordekai minin huaia kumpipa a hilhta hi.Huchiin a thu a kikan aleh, huchibang ahi ngei chih a kimu khiaa, a nih un sing dawnah khailupin a om ua: huan tanchingelhna laibuah kumpipa maah a kigelhta hi.

²²Czego dowiedziawszy się Mardocheusz, oznajmił to królowej Esterze, a Estera to oznajmiła królowi imieniem Mardocheuszowem.

²³Huchiin a thu a kikan aleh, huchibang ahi ngei chih a kimu khiaa, a nih un sing dawnah khailupin a om ua: huan tanchingelhna laibuah kumpipa maah a kigelhta hi.

²³A gdy się tego dowiadywano, znalazło się tak; i powieszono obu na szubienicy, a napisano to w księgach kroniki przed królem.