¹Hiai thilte nungin kumpipa Ahasurain Haman Agag mi Hammedatha tapa a kaisangsaka, malam a nawtsaka, a kianga om lalte tengteng tunglamah a tutphah a koih hi.

¹Po tych sprawach wielmożnym uczynił król Aswerus Hamana, syna Hamedatowego, Agagiejczyka, i wywyższył go, i wystawił stolicę jego nad wszystkich książąt, którzy byli przy nim.

²Huchiin kumpipa sikhate tengteng, kumpipa kongpi-a omte niamchikin a kun ua, Haman a zahtak mahmah uh: kumpipan lah amah tungtang thu huchibangin thu a peta ngala, Himahleh Mordekai a kun keia, amah zahna a bawl sam kei.

²A wszyscy słudzy królewscy, którzy byli u bramy królewskiej, kłaniali mu się, i upadali przed Hamanem: albowiem tak był rozkazał król o nim. Ale Mardocheusz nie kłaniał się, ani upadał przed nim.

³Huchihlaiin kumpipa sikhate, kumpipa kongpi-a omten, Mordekai kiangah, Bangdia kumpipa thupiaka talek na hia? a chi ua.

³Przetoż rzekli słudzy królewscy, którzy byli w bramie królewskiej, do Mardocheusza: Czemuż ty przestępujesz rozkazanie królewskie?

⁴Huan hichi ahi a, ni tenga amah a houpih lai un, amau a ngaikhe keia, Mordekai thu pai ding hia pai lou ding chih thei dingin Haman a hilh uh: amah Juda mi ahi chih amaute lah a hilhta ngala.

⁴A gdy tak do niego na każdy dzieó mawiali, a nie usłuchał ich, oznajmili to Hamanowi, chcąc widzieć, jeźli się ostoją słowa Mardocheuszowe; bo im był powiedział, że był Żydem.

⁵Huchi-a Mordekai niam chika kun louin, amah a zahtak kei chih Hamanin a theihin, Haman a heh mahmah hi.

⁵A widząc Haman, iż się Mardocheusz nie kłaniał, ani upadał przed nim, napełniony jest Haman popędliwością.

⁶Himahleh Mordekai tung kiaa khutkhak bangthamlouin a ngaihtuaha; Mordekai mite lah amah a ensakta ngal ua; huchiin Hamanin Ahasura gam pumpi-a om Judate tengteng, Mordekai mite tana, hihgawp dingin a zongta hi.

⁶I miał to sobie za rzecz lekką, targnąć się na samego Mardocheusza; (bo mu było oznajmiono, z którego ludu był Mardocheusz,)przetoż się starał Haman, aby wytracił wszystkich Żydów, którzy byli po wszystkiem królestwie Aswerusowem, naród Mardocheu szowy.

⁷Kumpipa Ahasura kum sawm leh kum nihin, kha khatna, Nisan khain, Pur a san ua, huai bel ai ahi, Haman maah, nitengin, kha tengin, kha sawmlehnih, Adar kha tanin.

⁷A tak miesiąca pierwszego (ten jest miesiąc Nisan) roku dwunastego króla Aswerusa rozkazał Haman miotać Pur (to jest los) przed sobą ode dnia do dnia, i od miesiąca aż do miesiąca dwunastego; (ten jest miesiąc Adar.)

⁸Huan Hamanin kumpipa Ahasura kiangah, Mi kuate hiam kitheh jaka na gam bial sung tengtenga mite laka dalh a om ua; huan a dante uh mi tengteng dan toh a kibang keia; kumpipa dante lah a jui kei uh: huaijiakin amaute thuaktheih kumpipa punna ding ahi kei hi.

⁸Bo był rzekł Haman do króla Aswerusa: Jest lud niektóry rozproszony i rozsypany między ludem po wszystkich krainach królestwa twego, którego prawa różne są od praw wszystkich narodów, a praw królewskich nie przestrzegają; przetoż nie jest pożyteczno królowi, zaniechać ich.

⁹Kumpipa deihlam a hih leh, hihgawpa a omna ding un lai kigelh leh: huan kumpipa nasepnaa heutute khut ah ken dangka talent sang sawm ka pe ding, kumpipa sumbawmte a tawi lut dingin a chi a.

⁹Jeźli się tedy królowi zda, niech będzie napisano, aby byli wytraceni. A ja dziesięć tysięcy talentów srebra odważę do rąk przełożonych nad tą pracą, aby je odnieśli do skarbu królewskiego.

¹⁰Huan a khut akipan kumpipan a zungbuh a suaha, Agag mi Hammedatha tapa Haman kiangah, Juda te melmapa kiangah a pia hi.

¹⁰Tedy zdjął król pierścieó swój z ręki swej, i dał go Hamanowi Agagiejczykowi, synowi Hamedatowemu, nieprzyjacielowi żydowskiemu.

¹¹Huchiin kumpipan Haman kiangah, Dangka na kianga piak ahi, mipi leng, amau tunga pha na saksak hih dingin, a chi a.

¹¹I rzekł król do Hamana: Srebroć to daruję, i ten lud, abyś z nim czynił, coć się podoba.

¹²Huchihlaiin a kha khatna, a ni sawm leh thum niin, kumpipa laigelhmite a sam lut ua, kumpipa heutuliante leh kumpipa bial chiha omte tengteng leh mi chiteng lalte Hamanin thu a piak peuhmah dungjuiin a kigelhta hi; bial chih kiangah huaia kigelh dungjuiin, mi chihteng kiang ah a pau bang jel un; kumpipa Ahasura minin a kigelha, kumpipa zungbuhin suai a kaisawn hi.

¹²Przetoż przyzwano pisarzy królewskich miesiąca pierwszego, trzynastego dnia tegoż miesiąca, i napisano wszystko, jako był rozkazał Haman, do książąt królewskich, i do starostów, którzy byli nad każdą krainą, i do hetmanów każdego narodu, do każdej krainy według pisma jej, i do każdego narodu według języka jego. Imieniem króla Aswerusa napisano, i zapieczętowano sygnetem królewskim.

¹³Huchiin, Adar kha, kha sawm leh nih a ni sawm leh thum ni mahmaha, ni khata, Juda mite tengteng a tek a khang naupang noute leh numeite hihgawp ding, that ding leh mangthang sak dingin, kumpipa bial sung tengteng ah dakin laikhakte a khak ua, a sum uh gallaka lak sak dingin.

¹³I rozesłano listy przez posłów do wszystkich krain królewskich, aby wygładzono, wymordowano, i wytracono wszystkich Żydów, od młodego aż do starca, dziatki i niewiasty, dnia jednego, trzynastego dnia miesiąca dwunastego, (ten jest miesiąc Adar.) a korzyść ich aby rozchwycono.

¹⁴Laigelh kopi, thupiak bial chitenga piak khiak dingin huai ni adia kimansaa a om theihna ding un, mi tengteng kiangah a suah uhi.Kumpipa thupiakin dakte kinoh takin a pawt khia ua, Susan inpi ah thupiak a kipekhiaa: huan kumpipa leh Haman dawn dingin a tu ua; himahleh Susan khopi a lungjing hi.

¹⁴A tać suma była tych listów, aby obwołano po wszystkich krainach, i oznajmiono wszystkim narodom, żeby byli gotowi na on dzieó.

¹⁵Kumpipa thupiakin dakte kinoh takin a pawt khia ua, Susan inpi ah thupiak a kipekhiaa: huan kumpipa leh Haman dawn dingin a tu ua; himahleh Susan khopi a lungjing hi.

¹⁵Tedy wyjechali posłowie spieszno z rozkazaniem królewskiem; przybito też wyrok w Susan, w mieście stołecznem, a król i Haman siedzieli pijąc; ale miasto Susan było zatrwożone.