¹Huan hichi ahi a a nithum niin, Estherin a kumpi puansilh a silha, kumpipa in jawna, kumpipa pisa sungnungzopen ah a vading a: huan kumpipa bel in lutna jawna, kumpi in ah a laltutphah tungah a natu hi.

¹A dnia trzeciego ubrawszy się Ester w ubiór królewski, stanęła w sieni wewnętrznej domu królewskiego przeciw pałacowi królewskiemu. A król siedział na stolicy królewskiej swojej w pałacu królewskim przeciwko drzwiom domu.

²Huan hichi bang ahi a, kumpipan pisaa kumpinu Esther ding a muhin, a mitmuhin deihsakna a ngahta hi: huan kumpipan a khuta om dangkaeng lalchiang Esther lamah a sima. Huchiin Esther a hong naia, lalchiang dawn a khoih hi.

²A gdy ujrzał król Esterę królowę stojącą w sieni, znalazła łaskę w oczach jego, i wyciągnął król do Estery sceptr złoty, który trzymał w ręce swej. Tedy przystąpiwszy Ester dotknęła się koóca sceptru.

³Huan kumpipan a kiangah, Bang na deiha, kumpinu Esther? huan na ngetna bang ahia? piak na hi peuhmah dinga gam kimkhat tanin, leng, a chi a.

³I rzekł do niej król: Cóż ci królowa Ester? a co za prośba twoja? Choćbyś też i o połowę królestwa prosiła, tedyć będzie dano.

⁴Huan Estherin, Tuniin kumpipa leh Haman amaha dia ka bawl annekna ah hongpai un, kumpipan hoih a sak leh, a chi a.

⁴I odpowiedziała Ester: Jeźli się królowi podoba, niech przyjdzie król i Haman dzisiaj na ucztę, którąm dla niego nagotowała.

⁵Huan kumpipan, Haman kinoh sak un, Esther gen banga hih a hih theihna dingin, a chi a. Huchiin kimpipa leh Haman Esther annekna bawl ah a hong uh.

⁵I rzekł król: Zawołajcie co rychlej Hamana, aby dosyć uczynił woli Estery. Przyszedł tedy król i Haman na onę ucztę, którą była sprawiła Ester.

⁶Huan uain annekna ah kumpipan Esther kiang ah, Bang ahia na thumna? phal a hih theihna dingin: huan bang ahia na ngetna? gam kimkhat tanin leng bawl ahi ding, a chi a.

⁶Potem król rzekł do Estery, napiwszy się wina: Cóż za prośba twoja? a będzieć dano; co za żądość twoja? Choćbyś i o połowę królestwa prosiła, będzieć dano.

⁷Huan Estherin a dawnga Ka thumna leh ka ngetna hiai ahi;

⁷Na to odpowiedziała Ester, i rzekła: Żądość moja, i prośba moja ta jest:

⁸Kumpipa mitmuha deihsakna ka muh aleh, ka thumna phal ding, leh ka ngetna bawl dinga kumpipa a lungkim leh, kumpipa leh Haman amau adia ka bawl ding annekna ah hong le uh, huan kumpipan a chih bangin jingchiangin ka hih ding, a chi a.

⁸Jeźlim znalazła łaskę w oczach królewskich, a jeźli się królowi podoba, aby przyzwolił na prośbę moję, i wypełnił żądość moję, aby jeszcze przyszedł król i Haman na ucztę, którą im zgotuję, a jutro uczynię według słowa królewskiego.

⁹Huchiin huai niin nuamsa leh lung kipakin Haman a pai kheta a: himahleh Mordekai kumpipa kongpi-a om, amah dia ding lou-a tat leng tang lou Hamanin a muhin, Mordekai tungah a heh pha mahmah hi.

⁹A tak wyszedł Haman dnia onego wesoły, i z dobrą myślą; ale gdy ujrzał Haman Mardocheusza w bramie królewskiej, że ani powstał, ani się ruszył przed nim, napełniony był Haman przeciwko Mardocheuszowi popędliwością.

¹⁰Huchiin leng Haman a kiip teiteia, in ah a paita; huan mi a sawla a lawmte leh a ji Zeresh a hontonpiha.

¹⁰Wszakże zatrzymał się Haman, aż przyszedł do domu swego, a posławszy wezwał przyjaciół swoich, i Zeres, żony swej.

¹¹Huan Hamanin a kiang uah, a hauhsakna thupina leh, a tate tamdan leh, kumpipan a kaisang sakna thil tengteng leh kumpipa sikhate lalte tunga a masaksak tuam dan khawng a gen hi.

¹¹I powiadał im Haman o sławie bogactw swoich, i o mnóstwie synów swych, i o wszystkiem, jako go uwielbił król, i jako go wywyższył nad innych książąt i sług królewskich.

¹²Hamanin, A hi, Estherin annekna a bawl ah mi kuamah kumpipa toh kei chih louhngal a hoh sak kei; huan jingchiangin leng kumpipa toh kei a honsam khawma.

¹²Nadto rzekł Haman: Nawet nie wezwała Ester królowa z królem na ucztę, którą nagotowała, tylko mnie a jeszcze i na jutro jestem od niej z królem wezwany.

¹³Hitamahleh hiaite tengteng keia dingin bangmah a phatuam kei, Mordekai Judapa kumpipa kongpi-a tu ka muh laiteng, a chi laia.Huan a ji Zeres leh alawmte tengtengin a kiangah, Khailupna khuamtong sawmngaa sang kibawl henla, jingsang in nang kumpipa kiangah thugen inla huaia Mordekai khailup ahih theih na dingin; huchiin vualnuam takin kumpipa toh annekna ah hoh le uchin, a chi ua. Huan hiaiin Haman a kipak saka; huchiin khailupna khuam a bawl sakta hi.

¹³Ale mi to wszystko za nic, pokąd ja widzę Mardocheusza Żyda, siedzącego u bramy królewskiej.

¹⁴Huan a ji Zeres leh alawmte tengtengin a kiangah, Khailupna khuamtong sawmngaa sang kibawl henla, jingsang in nang kumpipa kiangah thugen inla huaia Mordekai khailup ahih theih na dingin; huchiin vualnuam takin kumpipa toh annekna ah hoh le uchin, a chi ua. Huan hiaiin Haman a kipak saka; huchiin khailupna khuam a bawl sakta hi.

¹⁴I rzekła mu Zeres, żona jego, i wszyscy przyjaciele jego: Niech postawią szubienicę wysoką na pięćdziesiąt łokci, a rano mów do króla, aby powieszono Mardocheusza na niej, a idź z królem na ucztę z weselem. I upodobała się ta rada Hamanowi, i kazał postawić szubienicę.