¹Huai janin kumpipa a ihmu theikei; tanchin chiamtehna laibu hontawi dingin thu a piaa, huan huaite kumpipa maah a sim uh.

¹Onej nocy król nie mogąc spać, kazał przynieść księgi historyi pamięci godnych, i kroniki; i czytano je przed królem.

²Kumpipa michilgehte laka mi nih Bigthan leh Teres, kongkhak vengten, kumpipa Ahasura tunga khutkhak sawmte tanchin Mordekaiin a gen chih a kigelh muhin a om hi.

²I znaleźli napisane, że oznajmił Mardocheusz zdradę Bigtana i Teresa, dwóch komorników królewskich z tych, którzy strzegli progu, że szukali ściągnąć rękę na króla Aswerusa.

³Huan kumpipan, Hiai jiakin Mordekai tungah bang zahtakna leh thupina hihin a om a? a chi a. Huan kumpipa sikha amah nasemten, Amah ding bangmah hih a om kei, a chi ua.

³Tedy rzekł król: Jakiejż dostąpił czci i zacności Mardocheusz dla tego? Na co odpowiedzieli słudzy królewscy, dworzanie jego: Nic za to nie odniósł.

⁴Huan kumpipan, Pisaa om kua ahia? a chi a. Huchiin Haman kumpipa in pisa ponungjaw ah, kumpipa kianga a bawlkholhsa khailupna khuama Mordekai khai ding gen dingin a honga.

⁴I rzekł król: Któż jest w sieni? (a Haman przyszedł był do sieni zewnętrznej pałacu królewskiego, chcąc mówić z królem, aby powieszono Mardocheusza na szubienicy, którą mu był nagotował.)

⁵Huan kumpipa sikhaten a kiangah, Ngaiin pisa ah Haman a ding thek hi, a chi ua. Huan kumpipan, Hong lut heh, a chi a.

⁵Tedy odpowiedzieli królowi słudzy jego: Oto Haman stoi w sieni. I rzekł król: Niech sam wnijdzie.

⁶Huchiin Haman a honglut a. Huan kumpipan a kiangah, Mi kumpipan a zahtak nop tungah bang kihih ding ahia? a chi a. Huan Hamanin a lunngtangin, Kumpipan kei kiang sanga zahtak kua kianga bawl nuam jaw ahia? a chi a.

⁶I wszedł Haman. Któremu król rzekł: Coby uczynić mężowi temu, którego król chce uczcić? (a Haman myślił w sercu swem: Komużby chciał król uczciwość większą wyrządzić nad mię?)

⁷Huan Hamanin kumpipa kiagnah, Kumpipan a zahtak nop mi adingin,

⁷I odpowiedział Haman królowi: Mężowi, którego król chce uczcić,

⁸Kumpipan a silh jel kumpi puansilh honla khia henla, sakol kumpipa tuan jelna leng, a lu janga kumpi lallukhu a koihna jel:

⁸Niech przyniosą szatę królewską, w którą się ubiera król, i przywiodą konia, na którym jeżdża król, a niech włożą koronę królewską na głowę jego;

⁹Huchiin puansilh leh sakol kumpipan lala thupi penpente laka khat khut ah pe khe leh, huaitea kumpipan zahtak a utpa a zep theihna ding un leh, khopi kongzing lakah sakol tungah tuangsak henla, a maah, Huchibangin kumpipan a zahtak noppa kiangah hihin a om ding, chiin phuang leng, a chi a.

⁹A dawszy onę szatę i onego konia do ręki którego z książąt królewskich, z książąt najprzedniejszych, niech ubiorą męża onego, którego król chce uczcić, a niech go prowadzą na koniu po ulicy miejskiej, a niech wołają przed nim: Tak się ma stać mężowi, którego król chce uczcić.

¹⁰Huailai takin kumpipan Haman kiangah, Kin inla, na chih bangin, puansilh leh sakol la inla, kumpipa kongpi-a tu jel Mordekai Judami tung mahmahah hihin: na gen tengteng bangmah vuaksuak kei heh, a chi a.

¹⁰Tedy rzekł król do Hamana: Spiesz się, weźmij szatę i konia, jakoś powiedział, a uczyó tak Mardocheuszowi Żydowi, który siedzi w bramie królewskiej, a nie opuszczaj nic z tego wszystkiego, coś mówił.

¹¹Huchiin Hamanin puansilh leh sakol a laa, Mordekai a jem-a, khopi kongzing lakah a tuang saka, a maah, Hichibangin kumpipan a zahtak nop mi tunga hih ahi ding, chiin, a phuangta hi.

¹¹Przetoż wziąwszy Haman szatę i konia, ubrał Mardocheusza, i prowadził go na koniu po ulicy miejskiej, wołając przed nim: Tak się ma stać mężowi, którego król chce uczcić.

¹²Huan Mordekai kumpipa kongpi ah a hongpai nawna. Himahleh Haman bel a in lamah kintakin a paia, sun leh a lutang khuhsain.

¹²Wrócił się potem Mardocheusz do bramy królewskiej, a Haman pokwapił się do domu swego z żałością, mając głowę nakrytą.

¹³Huchiin Hamanin a ji Zeres kiang leh a lawmte tengteng kiangah a tunga thiltung tengteng a gen vek a. Huaitakin a mipilte leh a ji Zeresin a kiangah, A maa na puk patna Mordekai Juda chi-a mi a hileh, amah na zou kei ding, himahleh a maah na puk ngut ding ahi, a chi ua.Amah toh a houlin san lai un, kumpipa michilgehte a hongpai ua, hongpita uhi.

¹³I powiedział Haman Zeresie, żonie swej, i wszystkim przyjaciołom swoim wszystko, co mu się przydało. I rzekli do niego mędrcy jego, i Zeres, żona jego: Ponieważ z narodu Żydowskiego jest Mardocheusz, przed któregoś obliczem począł upadać, nie przemożesz go, ale pewnie upadniesz przed obliczem jego.

¹⁴Amah toh a houlin san lai un, kumpipa michilgehte a hongpai ua, hongpita uhi.

¹⁴A gdy oni jeszcze mówili z nim, oto komornicy królewscy przyszli, a przymusili Hamana, aby szedł na ucztę, którą była Ester sprawiła.