¹Huchiin kumpipa leh Haman kumpinu Esther toh annekna ah a hong ua.

¹A tak przyszedł król i Haman na ucztę do Estery królowej.

²Huan uain annekna ah a ni nihniin kumpipan Esther kiangah, Bang ahia na thumna, kumpinu Esther? huan a honphal sak ding uh: huan bang ahia na ngetna? Gamkimkhat hial leng bawlin a om ding, a chi a,

²I rzekł zasię król do Estery drugiego dnia, napiwszy się wina: Cóż za prośba twoja, królowo Ester? a będzieć dano; co za żądość twoja? Choćbyś też i o połowę królestwa prosiła, stanieć się.

³Huan Esther kumpinun a dawnga, Aw kumpipa, na mitmuha deihsakna ka muha, kumpipa kipahna a hih leh, ka thumna ah ka hinna piakin om ningin, huan ka ngetna ah ka mite:

³Tedy odpowiedziała królowa Ester, i rzekła: Jeźlim znalazła łaskę przed oczyma twemi, o królu! a jeźli się królowi podoba, niech mi będzie darowany żywot mój na prośbę moję, i naród mój na żądość moję.

⁴Juakin lah ka omta ngal ua, kei leh ka mite, hihgawpa om dingin, thaha om dingin leh mang dingin. Sikhapa ding leh sikhanu dinga juaka om hi le ung jaw, melmain kumpipa siatna gunbawl theita kei mahleh, dai dide ding hi vengin, a chi a.

⁴Albowiemeśmy zaprzedani, ja i naród mój, abyśmy byli wygładzeni, wymordowani i wytraceni. Gdybyśmy za niewolników i niewolnice sprzedani byli, milczałabym, choćby i tak ten nieprzyjaciel nasz nie mógł nagrodzić tej szkody królowi.

⁵Huan kumpipa Ahsurain thu a gena huan kumpinu Esther kiangah, Kua ahia, kaw om ahia, huchibang a lungtang sunga tum ngam? a chi a.

⁵Tedy odpowiedział król Aswerus, i rzekł do Estery królowej: Któż to jest? a gdzie ten jest, którego serce tak nadęte jest, aby to śmiał uczynić?

⁶Huan Estherin, Melma leh gal, hiai giloupa Haman mah, a chi a. Huchiin kumpipa leh kumpinu maah Haman a lauta hi.

⁶Irzekła Ester: Mąż przeciwnik, a nieprzyjaciel najgorszy jest ten Haman. I strwożył się Haman przed królem i królową.

⁷Huan uain annekna akipan a heh jiakin kumpipa a dinga inpi huan sungah a luta: huchiin kumpinu Esther kianga a hinna ngen dingin Haman a dingta hi; kumpipan a siatna dingin hoihlou a tup a om chih lah a thei ngala.

⁷Tedy król wstał w popędliwości swojej od onej uczty, a szedł do ogrodu przy pałacu; ale Haman został, aby prosił o żywot swój Estery królowej; bo wiedział, że mu zgotowane było nieszczęście od króla.

⁸Huan kumpipa inpi huan akipan uain annekna mun ah a hongkik a; huchiin Esther omna tutphahnem tungah Haman a puka. Huchiin kumpipan, In sunga ka maa kumpinu nangawn sual ding ahi hia? a chi a. Kumpipa kam a kipana thu pawt bangin, Haman maitang a tuamsakta uhi.

⁸Potem król wrócił się z ogrodu, który był przy pałacu, do domu, gdzie pił wino; a Haman upadł był na łoże, na którem siedziała Tedy rzekł król: Izali jeszcze i gwałt chce uczynić królowej u mnie w domu? A gdy te słowa wyszły z ust królewskich, zaraz twarz Hamanową nakryto.

⁹Huailaiin kumpipa maa om jel michilgehte laka khat, Harvonain, En un, Hamanin Mordekai, kumpipa guma thugenpa adia a bawl, khailupna khuam tong sawmngaa sang, Haman in ah a ding hi, a chi a. Huan kumpipan huai ah amah khailum un, a chi a.Huchiin Mordekai adia a bawlkholhsak khailupna khuam tungah Haman a khailumta uhi. Huchiin kumpipa thangpaihna a daita.

⁹Wtem rzekł Harbona, jeden z komorników, przed królem: Oto jeszcze szubienica, którą był zgotował Haman na Mardocheusza, który się starał o dobre królewskie, stoi przy domu Hamanowym wzwyż na pięćdziesiąt łokci. I rzekł król: Powieście go na niej.

¹⁰Huchiin Mordekai adia a bawlkholhsak khailupna khuam tungah Haman a khailumta uhi. Huchiin kumpipa thangpaihna a daita.

¹⁰I powieszono Hamana na onej szubienicy, którą był zgotował Mardocheuszowi. A tak uspokoił się gniew królewski.