¹Huchiin Elipha Teman miin a dawng a, hichiin a chi a:

¹A odpowiadając Elifas Temaóczyk rzekł:

²Mi pilin theihna bangmahlou toh dawnna a bawlin, suahlam huihin a gilpi a dimsak sak diam?

²Izali mądry ma na wiatr mówić? albo napełniać wschodnim wiatrem myśl swoję?

³Houlimna phatuamlou toh thu a ngaihtuahin, ahihkeileh hoih a hih theihna louh dinga thugente a ngaihtuah diam?

³Przytaczając słowa niepożyteczne, i mowy, z których nie masz pożytku?

⁴A hi, launa na hihmanga, huan Pathian maa kipiakzohna na dal lai hi.

⁴Zaiste ty psujesz bojaźó Bożą i znosisz modlitwy do Boga.

⁵Na thulimlouhnain lah na kam a sinsaka, zekhemhat mi lei na tel ngal a.

⁵Albowiem pokazują nieprawość twą usta twoje, chociażeś sobie obrał język chytrych,

⁶Nang mahmah kamin nang siamlouh ahontang saka, kei hilouin; ahi, nang demin nangmah mukte mahmahin a hontheihpih hi.

⁶Potępiają cię usta twoje, a nie ja; a wargi twoje świadczą przeciwko tobie.

⁷A piang mihing masapen na hi ahia? ahihkeileh tangte maa lakkhiaka om na hi maw?

⁷Czyś się najpierwszym człowiekiem urodził? czyś przed pagórkami utworzony?

⁸Pathian thuhilh guk na za ta hia? huan pilna na kikoih hoih hia?

⁸Izażeś tajemnic Bożych słuchał, a nie masz mądrości jedno w tobie?

⁹Ka theih louh uh bang na theia? koua omlou bang na theisiama?

⁹Cóż ty umiesz, czego my nie wiemy? albo cóż ty rozumiesz, czegobyśmy my nie rozumieli?

¹⁰Ka lak uah samkang leh mi upa mahmah a om tuaktuak, na pa sanga nakpia upajawte.

¹⁰I sędziwyć i starzec między nami jest starszy w latach niż ojciec twój.

¹¹Pathian nepnate leh siamtaka honhilh thute nang adia neu lua uhia?

¹¹I lekceż sobie ważysz pociechy Boskie? i maszże jeszcze co tak skrytego w sobie?

¹²Bangdia na lungtangin nang honpi mang ahia? Bang dia na mitte phia ahia?

¹²Czemuż cię tak uniosło serce twoje? Czemu mrugają oczy twoje?

¹³Huchia Pathian dema na lungsim na heia, na kam akipana huchibang thute na pawtkhiak sak.

¹³Że tak odpowiada Bogu duch twój, a wypuszczasz z ust twoich takowe mowy?

¹⁴Mihing bang ahia, a sian ding? numei apan piang amah kua ahia a diktat ding?

¹⁴Cóż jest człowiek, aby miał być czystym, albo żeby miał być sprawiedliwym, urodzony z niewiasty?

¹⁵Ngaiin, a mi siangthoute ah muanna a koih keia: ahi, a mitmuhin vante a siang kei uhi.

¹⁵Oto i w świętych jego niemasz doskonałości, i niebiosa nie są czyste w oczach jego.

¹⁶Mi kihhuai leh sia, mi thulimlouhna tui banga dawn, nak sian keina semin chia:

¹⁶Daleko więcej obrzydły jest, i nieużyteczny człowiek, który pije nieprawość jako wodę.

¹⁷Ka honensak ding, honja in; huan ka muhsa ka phuang ding:

¹⁷Okażęć, tylko mię słuchaj; a com widział, oznajmięć,

¹⁸(Huai tuh mi pilten a pipute ua kipan na gen ua, a im kei uh;

¹⁸Co mędrzy powiedzieli, a nie zataili, co mieli od przodków swoich;

¹⁹Amau kiangah kia gam tuh piakin a oma, huan mikhual kuamah a lak uah a pai kei uh: )

¹⁹Którym samym dana była ziemia, a żaden obcy nie przeszedł przez nię.

²⁰Mi gilouin a damsung ni tengin natna a thuaka, nuaisiahhatmi adia khawlkhawm kumte zah mahmah.

²⁰Po wszystkie dni swoje sam siebie niepobożny boleśnie trapi, a nie wiele lat zamierzono okrutnikowi.

²¹Launa ging a bil ah a oma; hauhlaiin lokmi a tungah a hongpai ding hi:

²¹Głos straszliwy brzmi w uszach jego, że czasu pokoju pustoszący przypadnie naó.

²²Khomial akipan a hongkik ding chih a um keia, huan namsaua ngakin a om hi.

²²Nie wierzy, żeby się miał nawrócić z ciemności, obawiając się zewsząd miecza.

²³Tanghou zongin a tamvaka, Koia om ahia? chiin. Khomial ni a kiang chinah mansain a om chih a theikei hi.

²³Tuła się za chlebem, szukając gdzieby był; wie, że zgotowany jest dla niego dzieó ciemności.

²⁴Dahna leh haksatnain amah a lausaka; kumpipa galdou dia mansa bangin, amah a zou uhi.

²⁴Straszą go utrapienie i ucisk, i zmocnią się przeciwko niemu jako król gotowy do boju.

²⁵Pathian dou dinga a khut a likkhiak jiakin, Thilbangkimhihthei dou dinga kisathei taka a oma,

²⁵Bo wyciągną przeciw Bogu rękę swą, a przeciwko Wszechmocnemu zmocnił się.

²⁶A lum, a tuamna sahtaknei toh amah doua a tai teitei jiakin;

²⁶Natrze naó na szyję jego z gęstemi i wyniosłemi tarczami swemi.

²⁷A thaua a maitang a khuha, a gila thau a kholkhawma,

²⁷Bo okrył twarz swą tłustością swoją, a fałdów mu się naczyniło na słabiźnie.

²⁸Khopi tulsaa a tena, kuamah ten tuak louhna inte, segawp ngiingei dingte a luah jiakin;

²⁸I mieszka w miastach popustoszonych, i w domach, w których nie mieszkano, które się miały obrócić w kupę rumu.

²⁹A hau kei dinga, a neihlehlam a om gige kei dinga; amah leiah zung a kai kei ding;

²⁹Nie zbogaci się, i nie ostoi się majętność jego, ani się rozszerzy na ziemi doskonałość takowych.

³⁰Khomial akipan a suakta kei dinga, meikuangin a selnoute a kangkeu dinga, a paklunlaite huchin a mut mang ding.

³⁰Nie wynijdzie z ciemności; świeżą jego latorośl ususzy płomieó, a zginie od ducha ust jego.

³¹Amah kikhemin, banglou ah muang kei hen: bangmahlou lah a thukna hi ding ahi ngala.

³¹Nie wierzy, że w próżności jest, który błądzi; a że próżność będzie nagrodą jego.

³²A hun main hihzohin a om dia, huan ahiang nou kei ding hi.

³²Przed wypełnieniem dni swoich wycięty będzie, a różdżka jego nie zakwitnie.

³³Grepgui bangin a gah min lou a singpulh dia, oliv bangin a pak a pai khe ding.

³³Jako winna macica utraci niedojrzałe grona swoje, a jako oliwa kwiat swój zrzuci.

³⁴Pathianlimsaklou kithuahpihna lah hut ding ahia, golhna puaninte lah meiin kangmang ding ahi ngala.Siatna a pai ua, thulimlouhna a suakkhe sak uh, huan a lungtang un khemna a opkeuh uh.

³⁴Albowiem zgromadzenie obłudnych spustoszone będzie, a ogieó pożre przybytki pobudowane za dary.

³⁵Siatna a pai ua, thulimlouhna a suakkhe sak uh, huan a lungtang un khemna a opkeuh uh.

³⁵Poczęli kłopot, a porodzili nieprawość; a żywot ich gotuje zdradę.