¹TOUPA Pathian tapate ahongkilak ni uh a om nawna, huan a lak uah Setan leng a hongpai sama TOUPA maa kilak ding in.

¹I stało się niektórego dnia, gdy przyszli synowie Boży, aby stanęli przed Panem, przyszedł też szatan między nich, aby stanął przed Panem.

²Huan TOUPAN Setan kiangah, Kaw hongkipan na hia? a chi a. Huan Setanin TOUPA a dawnga, Leia langkhat langkhata hoha, a sunga tou vaka suk vak ka hi, a chi a.

²Tedy rzekł Pan do szatana: Gdzieś był, skąd idziesz? I odpowiedział szatan Panu, a rzekł: Okrążałem ziemię, i przechodziłem się po niej.

³Huan TOUPAN Setan kiangah, Ka sikha Job na ngaihtuah ngei hia? amah banga hoihkim leh mi tang, Pathian kihtaa hoihlou mudah leiah lah kuamah a om ngal keia: amah siatna dingin hon tangsak mah lechin, a ginomna a len chinten hi, a chi a.

³Zatem rzekł Pan do szatana: Przypatrzyłżeś się słudze memu Ijobowi, że mu nie masz równego na ziemi? Mąż to doskonały i szczery, bojący się Boga, a odstępujący od złego, i który jeszcze trwa w uprzejmości swojej; a tyś mię pobudził przeciw niemu, abym go niszczył bez przyczyny.

⁴Huan Setanin TOUPA a dawnga, Vun sikin vun, ahi, mihingin a neih tengteng hinna sikin a pe ding hi.

⁴I odpowiedział szatan Panu, i rzekł: Skórę za skórę, i wszystko, co ma człowiek, da za duszę swoję;

⁵Himahleh tuin na khut khainla, a guh leh a sa khoih lechin, huan na maitangah nang hon gense ding hi, a chi a.

⁵Ale ściągnij tylko rękę twoję, a dotknij kości jego, i ciała jego, ujrzysz, jeźliżeć w oczy złorzeczyć nie będzie.

⁶Huan TOUPAN Setan kiangah, Ngaiin, Amah na khut ah a om hi; a hinna leltak hawiin, a chi a.

⁶Tedy rzekł Pan do szatana: Oto w ręce twojej jest; wszakże żywot jego zachowaj.

⁷Huchiin Setan a pawt khiaa TOUPA ma akipanin, meima tumin a khepek nuai akipan a lujang tanin Job a gawta.

⁷Wszedłszy tedy szatan od oblicza Paóskiego, zaraził Ijoba wrzodem złym od stopy nogi jego aż do wierzchu głowy jego;

⁸Huchiin aman kikhuatna dingin belpei a laa; huan meivu lakah a tuta hi.

⁸Tak, że wziął skorupę, aby się nią skrobał; i siedział w popiele.

⁹Huchihlaiin a jiin a kiangah, Na ginomna len chinten lailai na hi hia? Pathian gensia inla, siin, a chi a.

⁹I rzekła mu żona jego: A jeszczeż trwasz w uprzejmosci twojej? Złorzecz Bogu, a umrzyj.

¹⁰Himahleh a kiangah, Numei haite thugente laka khat bangin thu na gen. Bang ahia? Pathian khut ah hoih i mu dia, hoihlou leng i mu kei dia hia? a chi a. Hiai tengtengah Jobin a muk in thil a hihkhial kei hi.

¹⁰I rzekł do niej: Tak właśnie mówisz, jako szalone niewiasty mawiają. Izali tylko dobre przyjmować będziemy od Boga, a złego przyjmować nie będziemy? W tem wszystkiem nie zgrzeszył Ijob usty swemi.

¹¹Huchia Job lawm thumten a tunga hiai hoihlou hongtung tengteng a jak un, amau mi chih amah mun akipanin a hong ua: Elipha Teman mi leh, Bildad Sua mi leh Zophar Naaman mi: huan amah kah ding leh amah lungmuan dingin hoh khawm dingin thuseh a bawl uhi.

¹¹A gdy usłyszeli trzej przyjaciele Ijobowi to wszystko utrapienie, które naó przypadło, przyszli każdy z miejsca swego: Elifas Temaóczyk, i Bildad Suhytczyk, i Sofar Naamatczyk; bo się byli namówili pospołu, aby przyszedłszy pożałowali go, i cieszyli go.

¹²Huan gamla pia a dak touh uleh, amah a theikei ua, huan nakpiin a kikou khia ua, a kapta uhi; huan a puannaktual uh michihin a botkek ua, a lu tang uah van lamah leivui a khita uhi.Huchiin a kiangah leitungah ni sagih leh jan sagih a tu ua, a kiangah kuamahin thu khat leng a gen kei uh: a lungkhamna a thupi mahmah chih lah a thei ngal ua.

¹²A podniósłszy oczy swoje z daleka, nie poznali go, i wyniósłszy głos swój płakali, a rozdarłszy każdy płaszcz swój miotali proch nad głowy swe ku niebu;

¹³Huchiin a kiangah leitungah ni sagih leh jan sagih a tu ua, a kiangah kuamahin thu khat leng a gen kei uh: a lungkhamna a thupi mahmah chih lah a thei ngal ua.

¹³I siedzieli z nim na ziemi siedm dni i siedm nocy, a żaden do niego słowa nie przemówił; bo widzieli, że się gwałtownie wzmagała boleść jego.