¹Hiai khitin Jobin a kam a kaa, a ni a hamsiat ta hi.

¹Potem otworzył Ijob usta swoje, i złorzeczył dniowi swemu.

²Huan Jobin a dawnga hichiin a chi hi:

²I zawołał Ijob, mówiąc:

³Ka pianna ni leh jan, Pasal naupang paiin a om, a kichihna mangthang hen.

³Bodaj był zginął dzieó, któregom się urodził! i noc, w którą rzeczono: Począł się mężczyzna!

⁴Huai ni mialna hihen; tunglam akipan Pathianin kah dah hen, a tungah leng khovak tang kei hen.

⁴Bodaj się był on dzieó obrócił w ciemność! By się był o nim nie pytał Bóg z wysokości, i nie był oświecony światłością!

⁵Khomial leh sihna limin amau adingin huai ngen uhen; a tungah meipi kai hen; khua nimsak tengtengin huai tuh lausak uhen.

⁵Bodaj go była zaćmiła ciemność i cieó śmierci! by go był ogarnął obłok, i ustraszyła go gorącość dzienna!

⁶Jan a hihleh, mial sah bikbek a tungah tu hen; kum nite lakah kipak kei hen; khate simna ah tel kei heh.

⁶Bodaj była noc onę osiadła ciemność, aby nie szła w liczbę dni rocznych, i w liczbę miesięcy nie przyszła!

⁷Ngaiin, huai jan hut hen; huaiah kipah aw hong kei hen.

⁷Bodaj noc ona była samotna, a śpiewania aby nie było w niej!

⁸Huai ni hamsiat amauten hamsiat uhen, leviathan tokthou dinga mansaa om te.

⁸Bodaj ją byli przeklęli, którzy przeklinają dzieó, którzy są gotowi, wzruszać płacz swój!

⁹Huaia khomui aksite mial uhen: khovak zong henla, himahleh bangmah neikei hen; jingsang mitvunte leng mu sam kei hen:

⁹Bodaj się były zaćmiły gwiazdy przy zmierzkaniu jej! a czekając światła, aby się go była nie doczekała, ani nie oglądała zorzy porannej!

¹⁰Ka nu sul kongkhakte a khak louh jiakin, ka mit akipana buaina a sel louh jiakin.

¹⁰Iż nie zawarła drzwi żywota mego, a nie skryła boleści od oczu moich.

¹¹Sul akipana bang dia silou ka hia? gil akipan ka hongpai khiak laia bangdia kha khah lou kahia?

¹¹Przeczżem w żywocie nie umarł, albo, gdym z żywota wyszedł, czemum nie zginął?

¹²Bangdia khukten kei honsang uh ahia? Ahihkeileh bangdia ka tep ding, nawiten?

¹²Przeczże mię piastowano na kolanach? a przeczżem ssał piersi?

¹³Tuchiangin na lum khina na dai mai ding lah ka hi ngala; ka na ihmuta dia; huchiin ka nakhawlta ding hi:

¹³Albowiembym teraz leżał i odpoczywał; spałbym i miałbym pokój,

¹⁴Lei kumpipate leh thudotmite, amau adinga mun siate bawlte toh;

¹⁴Z królmi i z radcami ziemi, którzy sobie budowali na miejscach pustych;

¹⁵Ahihkeileh dangkaeng nei lalte, a inte uh dangkaa dimsakte toh;

¹⁵Albo z książętami, którzy mieli złoto, a napełniali domy swe srebrem,

¹⁶Ahihkeileh muh louha a hunloua piang bang na hilou ka hia, naungek khovak mu ngeiloute bang?

¹⁶Albo czemum się nie stał jako martwy płód skryty? albo jako niemowlątka, które nie oglądały światłości?

¹⁷Huaiah mi gilouten sukbuai a tawpsan ua; huan huaiah mitawlte a khawl uh.

¹⁷Tam niepobożni przestawają straszyć, i tam odpoczywają zwątleni w siłę.

¹⁸Huai ah suangkulha tangte nuamin a om khawm uh; nasep heutu aw a za kei uh.

¹⁸Tamże więźniowie sobie wydychają, a nie słyszą głosu trapiącego ich,

¹⁹Huaiah a lian leh a neu a om ua; huan a pu akipanin sikha a nuamlen.

¹⁹Mały i wielki tam sobie są równi a niewolnik wolny od pana swego.

²⁰Bangdia daha om kianga khovak piak ahia, khaa haksa sa kiangah hinna;

²⁰Przecz nędznemu dana jest światłość, a żywot tym, którzy są utrapionego ducha?

²¹Sihna deiha, lah a tunlouhnate kiangah; huan gou sel guk zon sanga thupia zongmite kiang ah;

²¹Którzy czekają śmierci, a nie przychodzi, choć jej pilniej szukają niż skarbów skrytych;

²²Han a tun lai ua, nakpitaka kipakte kiang ah?

²²Którzyby się z radością weselili, pląsając, gdyby znaleźli grób.

²³Bangdia mi a lampi sela om kiang leh Pathianin a umsuak kianga khovak piaka om ahia?

²³Przecz dana jest światłość mężowi, którego droga skryta jest, a którego Bóg ciężkościami ogarnął?

²⁴Ka thumna lah an ka nek main a hongtunga, ka maunate tui banga leihbuakin a om hi.

²⁴Albowiem kiedy mam jeść, wzdychanie moje przychodzi, a rozchodzi się jako woda ryczenie moje;

²⁵Ka kihtak thil lah ka tungah a hongtung ngala, ka laulau lah ka tungah a hongtung hi.Nuam ka sa keia, muan leng ka muang kei, khawlna leng ka neikei hi; himahleh buaina a hongpai hi.

²⁵Bo strach, któregom się lękał, przyszedł na mię, a czegom się obawiał, przydało mi się.

²⁶Nuam ka sa keia, muan leng ka muang kei, khawlna leng ka neikei hi; himahleh buaina a hongpai hi.

²⁶Nie byłem bezpieczny, anim się uspokoił, anim odpoczywał, a przecież na mię przyszła trwoga.