1Huailouin Elihuin a dawnga, hichiin a chi a:
1Nadto mówił Elihu, i rzekł:
2Ka thute ja un, nou mi pilte; nou theihna neite, bil hondoh un.
2Słuchajcież, mądrzy! mów moich, a nauczeni posłuchajcie mię.
3Dangtawngin ann achiam bangin, bilin thute a enchain hi.
3Bo ucho słów doświadcza, jako podniebienie smakuje pokarmu.
4A dik eia dingin I tel ding uh; I lak ua hoih bang ahia I thei ding uh.
4Obierzmy sobie sąd, a rozeznajmy między sobą, co jest dobrego.
5Job in lah, Ka dika, huan Pathianin ka dikna a la mang, a chi ngala:
5Ponieważ Ijob rzekł: Jestem sprawiedliwym, a Bóg odrzucił sprawę moję:
6Ka dikna huchin hita mahleh juautheia sim ka hia; tatlekna bei himahleng, ka liamna hihdam theihlouh ahi.
6I mamże kłamać, mając sprawiedliwą? Bolesny jest postrzał mój bez przewinienia.
7Muhsitna tui banga dawn bei, Job bang mihing kua ahia?
7Któryż jest mąż taki, jako Ijob, coby pił pośmiewisko jako wodę?
8Thulimlou nasemmite toh a hona pai, mi giloute toh om khawmmi.
8A coby chodził w towarzystwie czyniących nieprawość; i przestawałby z ludźmi niepobożnymi?
9Aman lah, Pathian laka ka kipahna ding bangmah ka lohtak kei, a chi ngala.
9Bo powiedział: Nie pomoże człowiekowi, choćby się podobał Bogu.
10Huaijiakin, nou theisiammite, honngaikhia un: Pathianin, gilou bangchiin a hih ngei mahmah dia; huan Thilbangkimhihtheiin thulimlou bangchiin a hih mahmah dia.
10Przetoż mię słuchajcie, mężowie rozumni! Niech będzie daleka niepobożność od Boga, i nieprawość od Wszechmocnego.
11Aman lah mihing thilhih amah kianga pe kik ding hi ngala, huan mi chiteng a lampite kianga pekik ding ahi.
11Bo on według uczynku płaci człowiekowi, a według drogi jego każdemu nagradza.
12A hi, mohkhuksakna thu ah, Pathianin giloutakin a hih kei dia, Thilbangkimhihtheiin leng vaihawmna a hihse sam kei ding hi.
12A zgoła Bóg przewrotnie nie czyni, a Wszechmocny nie podwraca sądu.
13Kuan ahia amah leitunga heututna pia? Ahihkeileh khovel pumpi kuan ahia a thua koih?
13Któż go przełożył nad ziemią? a kto wystawił cały okrąg świata?
14Mihing tunga a lungtang a ngaka, amah lama a kha leh a hu a lakkhawm leh;
14Jeźliby obrócił przeciwko niemu serce swoje, a ducha jego, i dech jego do siebie wziął:
15Sa tengteng a mangthang khawm ding ua, huan mihing leivui a suak nawn ding hi.
15Zginęłoby wszelkie ciało społu, a człowiekby się do prochu nawrócił.
16Theihsiamna na neih leh, hiai ja in: ka thute aw ngaikhia in.
16Maszli tedy rozum, słuchaj tego, a przyjmuj w uszy swe głos mowy mojej.
17Mi thudik huaiin vai a hawm ding hia? Huan dik leh hat amah na mohpaih ding hia?
17Azaż ten, który ma w nienawiści sąd, panować może? azaż tego, który jest wielce sprawiedliwy, niepobożnym uczynisz?
18Kumpipa kianga, Na hoih kei chih a kilawm hia? Ahihkeileh miliante kianga, Na gilou uh? Chih.
18Zaż potępisz tego, który może rzec królowi: O bezecny! a książętom: O niepobożny!
19Mi lalte mi hinna zahtak loua, mi genthei sanga mi hausate limsak zote kianga chih kilawm sem lou ding hia? Amaute tengteng lah a khut nasep ahi ngal ua.
19Który nie ma względu na osoby książąt, i nie waży sobie więcej bogacza nad ubogiego; bo oni wszyscy są czynem rąk jego.
20Mitphiat kallouin a si ua jankim lai mahmahin; mite a ling ua a pai mang ua, mihingkhut hilouin mihatte lakmangin a om uhi.
20Nagle umierają; a o północy wzruszony bywa naród, i przemija, a mocarz zniesiony bywa bez ręki ludzkiej.
21A mitte lah mihing lampite tungah a oma, huan a painate tengteng a mu hi.
21Oczy bowiem jego nad drogami człowieczemi, a on widzi wszystkie kroki jego.
22Thulimlou nasemmite buk theihna ding, khomial a omkei a, sihna limliap leng a om sam kei hi.
22Niemasz ciemności, ani cienia śmierci, kędyby się skryli ci, którzy czynią nieprawość.
23Vaihawmna a Pathian maa a pai dingin, mihing a ngaihtuah lailai a kiphamoh ngal keia.
23Bo na nikogo nie wkłada więcej, tak, żeby miał wchodzić w sąd z Bogiem.
24Lamte theihphak vual louhin aman mi hatte a hihjan veka, a mun uah midangte a tungkhia hi.
24Pociera bardzo wiele mocarzów, a inszych miasto nich wystawia.
25Huaijiakin a nasepte uh a thei hi; janin amau a lumleta, huchiin hihsiatin a om uhi.
25Przeto, iż zna sprawy ich, obraca im dzieó w noc, aby byli potarci.
26Midang mitmuh mahmahin mi giloute bangin amau a gawt hi.
26Poraża ich jako niepobożnych na miejscu jawnem.
27Amah zuihna akipan a pialkhiak ua, a lampitea a koi mahmah a limsaklouh jiakun:
27Przeto, iż odstąpili od niego, a żadnych dróg jego zrozumieć nie chcieli:
28Huchiin genthei kahna a kiang tung dingin a bawl ua, huan gimthuak kahna a ja hi.
28Aby przywiódł na nich wołanie znędzniałych, a pokazał, że wysłuchuje wołanie ubogich.
29Amah napau kei leh, huchiin kuan siamlouh a tangsak dia? huan aman a mai a sel leh, huchiin amah kuan a mu thei dia? namte kianga hih hiam, ahihkeileh, mihing kianga hih hiam zong a kibang hi:
29Gdy on sprawi pokój, któż go wzruszy? także, gdy skryje oblicze, któż go ujrzy? A to czyni tak całemu narodowi, jako każdemu człowiekowi,
30Huchia pathiantheilou min vai a hawm louha, huchia mite thanga awksak ding kuamah a omlouhna dingin.
30Aby dalej nie panował człowiek obłudny na upadek ludzki.
31Kuapeuhin Pathian kiangah, Gawtna ka thuakta, ka gilou nawn kei ding,
31Zaprawdę miałbyś mówić do Boga: Przepuść; poniosę, a nie będę się wzbraniał.
32Ka muh louh nang honsinsak in: gilou ka hih aleh ka hih nawn kei ding, a chi uhia?
32Nadto jeźlibym czego nie baczył, ty mię naucz; jeźlim nieprawość popełnił, nie uczynię tego więcej.
33A thukna na deih bangin a om diam, huchia na nial? Kei hilouin, nang na tel ngeingei ding lah ahi ngala.
33Izali według zdania twego będziesz płacił, żeć się to nie podoba, a żeś ty owo obrał, a nie on? Ale wieszli co lepszego, powiedz.
34Theisiammiten ka kiangah, A hi, a chi ding uh, a honja mi pil chitengin,
34Mężowie rozumni toż rzeką ze mną, a człowiek mądry przypadnie na to,
35Jobin theihna beiin thu a gena, huan a thute pilna bei ahi uh.
35Że Ijob nie mówi mądrze, a słowa jego nie są roztropne.
36Mihaite banga a dawnna thu ah, a tawp chiangin Job tungtang ngaihtuah le uh.Aman lah a khelhna ah helna a behlapa, I lak uah a khut a benga, Pathian kalhin a thute a pungsakta ngala.
36Boże, Ojcze mój! niech będzie Ijob doskonale doświadczony, przeto, iż nam odpowiada, jako ludziom złym.
37Aman lah a khelhna ah helna a behlapa, I lak uah a khut a benga, Pathian kalhin a thute a pungsakta ngala.
37Bo przestępstwa przyczynia do grzechu swego; chlubi się między nami, i mówi bardzo wiele przeciwko Bogu.