¹Akoi abang hileh, Job, ka honngen hi, thugen ja inla ka thugen tengteng ngaikhiain.

¹A przetoż, Ijobie! słuchaj proszę mów moich, a wszystkie słowa moje przyjmij w uszy.

²Ngaiin, tuni, ka kam ka kaa, ka kamin ka pau hi.

²Oto teraz otworzę usta moje, a język mój będzie mówił w podniebieniu mojem.

³Ka thuten ka lungtang dikna a genkhe ding uh; huan ka mukten a theih ngei uh chihtaktakin a gen ding uhi.

³Szczerością serca mego będą słowa moje, a czyste zdania wargi moje mówić będą.

⁴Pathian Khain a honbawla huan Thil bangkim hihthei huin hinna a honpai hi.

⁴Duch Boży uczynił mię, a tchnienie Wszechmocnego ożywiło mię.

⁵Na theih leh, hondawng in; ka maah na thute a kizomzomin koihin, na panna ah ding in.

⁵Możeszli, odpowiedz mi; sporządź się, a staó przeciwko mnie.

⁶Ngaiin, nang bangin Pathian lamah ka om hi: kei leng tungmana bawl ka hi.

⁶Oto ja według słów twoich odpowiem ci za Boga, chociażem ja też z błota utworzony.

⁷Ngaiin, ka lauhuainain nang a honlausak kei ding, ka hahkatna leng na tungah a gik kei ding hi.

⁷Oto strach mój nie zatrwoży cię, a ręka moja nie obciąży cię.

⁸Chihtaktakin ka jakin na pautaa, huan na thute ging ka zata hi.

⁸A wszakżeś rzekł w uszy moje, i słyszałem głos słów moich.

⁹Ka siang hi, tatlekna bei; ka hoiha, kei ah thulimlouhna leng a om kei, chiin:

⁹Czystym ja bez przestępstwa; niewinnym ja, i nie masz we mnie nieprawości.

¹⁰Ngaiin, kei demna ding a jiak a mua melmain a honsimta hi;

¹⁰Oto znajduje Bóg przyczyny przeciwko mnie, a poczytuje mię za nieprzyjaciela swego.

¹¹Ka khete kol a bunsaka, ka lampite tengteng achiamteh hi.

¹¹Podaje w okowy nogi moje, a podstrzega wszystkich ścieżek moich.

¹²Ngaiin, ka hondawng ding, hiai na diklouhna ah; mihing sangin lah Pathian a lianzo ngala.

¹²Otości na to tak odpowiadam: W tem nie jesteś sprawiedliwy; bo większy jest Bóg, niż człowiek.

¹³Bangdia amah dou na hia, Ka thute a bangmahmah lah a dawng kei ding, chiin?

¹³Przeczże się z nim spierasz, żeć wszystkich spraw swoich nie objawia?

¹⁴Pathianin lah khatvei a gena, ahi, nihvei, mihingin limsak kei mahleh.

¹⁴Wszak Bóg mówi i raz i drugi, a człowiek tego nie uważa.

¹⁵Jana mang ah, mengmuhna ah, mite tunga ihmut kip a kiak laiin, lupna tunga ihmut laite in;

¹⁵We śnie w widzeniu nocnem, gdy twardy sen przypada na ludzie gdy śpią na łożu:

¹⁶Huailaiin mite bilte a honga, vaunatein amau a hihlaua,

¹⁶Tedy otwiera ucho ludzkie, a to, czem ich ćwiczy, pieczętuje,

¹⁷Huchia a thiltup akipana mihing a lakkika, mihing a kipana kisaktheihna a satkhiak theihna dingin;

¹⁷Aby człowieka odwiódł od złej sprawy jego, i pychę od męża aby odjął;

¹⁸Aman kokhuk akipan a kha a kep kik saka, namsaua kipan a hinna.

¹⁸Aby zahamował duszę jego od dołu, a żywot jego aby na miecz nie trafił.

¹⁹A lupna tungah natnaa sawiin leng a om, huan a guhtea kinakna omgige tohin:

¹⁹Każe go też boleścią na łożu jego, a we wszystkich kościach jego ciężką niemocą.

²⁰Huchiin a hinnain tanghou a kiha, huan a khain an lim.

²⁰Tak, że sobie żywot jego chleb obrzydzi, a dusza jego pokarm wdzięczny.

²¹Asa a tum manga, huchiin muh theihin a om kei; huan a kimulou a guhte hongdawk khia uh.

²¹Zniszczeje znacznie ciało jego, i wysadzą się kości jego, których nie widać było;

²²A hi, a kha kokhuk kiangah a hong naia, huan a hinna hihsemite kiangah.

²²I przybliża się do grobu dusza jego a żywot jego do rzeczy śmierć przynoszących.

²³A kianga angel, kamlet, sang khat laka khat, mihing kianga amah adia dik bang ahia chih etsakding a om leh;

²³Jeźli będzie u niego jaki Anioł wymowny, jeden z tysiąca, aby opowiedział człowiekowi powinność jego:

²⁴Huchia amah adinga chingtheia, Kokhuka pai sukna akipan amahsuaktasak un, tatna ka muta,

²⁴Tedy się nad nim Bóg zmiłuje, a rzecze: Wybaw go, aby nie zstępował do grobu, bom znalazł ubłaganie.

²⁵A sa naupanga sangin nou jaw hen; a tuailai nite lamah kik nawnta hen, chi angel.

²⁵I odmłodnieje ciało jego jako dziecięce, a nawróci się do dni młodości swojej.

²⁶Pathian kiangah a thuma, huan amah dingin deihsak theihin a om hi; huchiin nuamna toh a mai a mua: huan a diktatna a kiangah a pe nawn hi.

²⁶Będzie się modlił Bogu, i przyjmie go łaskawie, i ogląda z weselem oblicze jego, i przywróci człowiekowi sprawiedliwość jego;

²⁷Mite maah la asa a, Ka khialta a, a dik kana hekkawia thukin ka om kei!

²⁷Który poglądając na ludzi, rzecze: Zgrzeszyłem był, i co było prawego, podwróciłem; ale mi to nie było pożyteczno.

²⁸Kokhuk sunga paisukna akipan ka kha a tanta a, huan ka hinna vakna a muta ding hi, achia.

²⁸Lecz Bóg wybawił duszę moję, aby nie zstąpiła do dołu, a żywot mój aby oglądał światłość.

²⁹Ngaiin, hiai thilte tengteng Pathianin, mihing lak ah hihna, nihvei, ahi thumvei.

²⁹Oto wszystko to czyni Bóg po dwakroć i po trzykroć z człowiekiem,

³⁰Kokhuk akipan a kha pi kik dingin, huchia mihing vaknaa hihvaka a om theihna dingin.

³⁰Aby odwrócił duszę jego od dołu, a żeby oświecon był światłością żyjących.

³¹Chiamteh hoihin, Aw Job, honngaikhia in: dai inla, thu ka gen ding.

³¹Uważaj to, Ijobie, słuchaj mię; milcz, a ja będę mówił.

³²Gending mahmah na neih leh, hon dawng in: Pau in, siam hontansak lah ka ut ngala.Na neih kei leh, kei honngaikhia in: dai inla pilna ka honsinsak ding hi.

³²Wszakże maszli co mówić, a odpowiedzże mi; mów, bobym cię rad usprawiedliwił.

³³Na neih kei leh, kei honngaikhia in: dai inla pilna ka honsinsak ding hi.

³³A jeźli niemasz, słuchajże mię, a nauczę cię mądrości.