1Huchibangin hiai mi thumte Job dawn a tawpta ua, amah mit a diktat a hih jiakin.
1A gdy przestali oni trzej mężowie odpowiadać Ijobowi, przeto, że się sobie zdał być sprawiedliwym:
2Huailaiin Buz mi Barakel tapa Elihu hehna a kuangkhia a, Ram innkuana mi: Job tungah a hehna kuangkhiaa, Pathian hizo loua amah siam a kitansak jiakin.
2Tedy się rozpalił gniewem Elihu, syn Barachela Buzytczyka z rodu Syryjskiego, przeciw Ijobowi się rozpalił gniewem, iż usprawiedliwiał duszę swoję, więcej niż Boga.
3A lawm thumte tungah leng a hehna a kuangkhiaa, dawnna ding neiloua, hinapia lah Job a mohpaih jiak un.
3Także przeciwko trzem przyjaciołom jego rozpalił się gniew jego, że nie znalazłszy odpowiedzi, przecię potępiali Ijoba.
4Amah sanga a upatjawk jiak uh, Job kianga thugen dingin Elihuin a ngak a.
4Bo Elihu oczekiwał, jako oni Ijobowi odpowiedzą, gdyż oni starsi byli w latach niż on.
5Huan hiai mi thumte kama dawnna a om kei chih a theihin, a hehna a kuangkhia hi.
5Ale widząc Elihu, że nie było odpowiedzi w ustach onych trzech mężów, rozpalił się w gniewie swoim.
6Huchiin Buz mi Barakel tapa Elihuin a dawnga: Ka naupanga, huan nou na upa mahmah uh; huaijaikin ka daia, ka lungsim ka hon ensak ngam kei hi.
6I odpowiedział Elihu, syn Barachela Buzytczyka, i rzekł: Jam najmłodszy w latach, a wyście starcy; przetoż wstydziłem się, i nie śmiałem wam oznajmić zdania swego.
7Huchiin ka chi, Niten thu a gen ding uh, huan kum tampiin pilna a sinsak ding hi.
7Myślałem: Długi wiek mówić będzie, a mnóstwo lat nauczy mądrości.
8Himahleh mihing lungsim a oma, huan Thilbangkimtheiin amaute theihsiamna a pia hi.
8Aleć duch, który jest w ludziach, i natchnienie Wszechmogącego daje rozum.
9A pilte mi thupite ahi kei ua, vaihawmna theisiamte leng upate ahi sam kei uh.
9Zacni nie zawsze mądrzy, a starcy nie zawżdy rozumieją sądu.
10Huaijiakin, hongngaikhia un; ken leng ka lungsim ka ensak ding, ka chi.
10Przetoż mówię: słuchaj mię; ja też oznajmię zdanie swoje.
11Ngai un, na thute uh ka ngaka, gen ding na zon khiak lai un, na thusutte uh ka ngaikhia.
11Otom oczekiwał słów waszych, a przysłuchiwałem się dowodom waszym, czekając, ażbyście doszli rzeczy.
12Ahi, kon limsaka, huan, ngai un, kuamah Job thuzoh zou na om kei uh, ahihkeileh na lak uah, a thute dawng.
12I przypatrywałem się wam, a oto żaden z was Ijoba przekonać nie mógł; i nie masz między wami, ktoby odpowiedział słowom jego.
13Pilna I muta, chi lou dingin pilvang un; mihing hilouin Pathianin amah a zou thei hi:
13Ale snać rzeczecie: Znaleźliśmy mądrość; sam go Bóg przekonywa, nie człowiek.
14Aman lah kei siatna dingin a thute ahihkeia; ken leng nou thugente in amah ka dawng sam kei ding.
14Aczci się Ijob nie zemną wdał w rzecz, a ja mu też nie waszemi słowy odpowiem.
15Lamdang asa ua, a dawng nawnta kei uh; gen ding thu khat leng a neikei uh.
15Polękali się, nie odpowiadają dalej; niedostaje im słów.
16Thu a genlouh jiak uh, a ding kinken ua, a dawn nawnlouh jiakin ka ngak diam?
16Czekałemci, ale nie mówią; umilknęli, a nic więcej nie odpowiadają.
17Ken leng ka dawn ding ka dong hia, ka lungsim ka ensak sam ding hi.
17Odpowiem ja też z mej strony; oznajmię ja też zdanie swoje.
18Thuin lah ka dim ngala; ka sunga khain a honsawl teitei hi.
18Bom pełen słów; ciasno we mnie duchowi żywota mego.
19Ngai un, ka gilpi pawtkhiakna neilou uain bang ahi; khuainulhaite bangin puakjak dingin mansain a om hi.
19Oto żywot mój jest jako moszcz bez oddechu, a jako beczka nowa rozpękłby się.
20Ka halh theihna dingin, ka pau ding; ka mukte ka hong dinga ka dawng ding hi.
20Będę tedy mówił, a wytchnę sobie; otworzę wargi swe, i odpowiem.
21Mihing himhim mihinna honzahtaksak kei un, ka hon ngen hi; kuamah kiangah leng maitangphatna min ka pe ding hi.Maitangphatna minte piak ding ka thei ngal keia; huchilouinjaw kei a honla zok ding hi.
21Nie będę teraz miał względu na żadną osobę, a z człowiekiem bez tytułów mówić będę.
22Maitangphatna minte piak ding ka thei ngal keia; huchilouinjaw kei a honla zok ding hi.
22Bo nie umiem tytułować, by mię w rychle nie porwał stworzyciel mój.