¹Ka mit toh thukhun ka nabawlkhinta; bangchin nungak ka en theita dia oi?

¹Uczyniłem przymierze z oczyma swemi, abym nie pomyślał o pannie.

²Ahihleh tunglam Pathian akipanin ka tantuan bang a hita dia, tungsang Thilbangkimhihthei akipanin ka goutan?

²Bo cóż za dział od Boga z góry? a co za dziedzictwo Wszechmocnego z wysokości?

³Mi dikloute tungah tuahsiatna a tung kei mo, gitlouh nasemte tungah siatna?

³Azaż nie nagotowane zginienie złośnikom, a sroga pomsta czyniącym nieprawość?

⁴Aman ka lampite a mukhin keiin, ka kalsuante a sim vek kei ahia?

⁴Azaż on nie widzi dróg moich, a wszystkich kroków moich nie liczy?

⁵Thujuau toh na oma, hua ka khe khem dinga nakinoh ahih leh;

⁵Jeźlim chodził w kłamstwie, a spieszyła się na zdradę noga moja:

⁶(Bukna diktak ah honbuk dih ua, Pathianin ka thutakna thei hen! )

⁶Niech mię zważy na wadze sprawiedliwej, a niech Bóg pozna szczerość moję.

⁷Ka kalsuan lampi akipan anapial hiam, ka lungtang-in ka mitte anajui hiam, huan ka khutte ah nin himhim anabelh hiam:

⁷Jeźliż ustąpiła noga moja z drogi, a za oczyma memi szłoli serce moje, i do rąk moich jeźliż przylgnęła jaka zmaza:

⁸Huchi anahihleh, chi tuh ning, midangin ne hen; ahi, ka loua piang bulkalh khiak hi hen.

⁸Tedy niechże ja sieję, a inszy niech pożywa, a moje latorośle niech będą wykorzenione.

⁹Ka lungtang numei lama khema anaoma, huan ka innveng kongkhaka ka nangaktak leh:

⁹Jeźli zwiedzione jest serce moje do niewiasty, i jeźlim czyhał u drzwi przyjaciela mego:

¹⁰Huchi anahihtak leh ka jiin midan adingin an su henla, huan midangte amah tungah kun uhen.

¹⁰Niechajże mele innemu żona moja, a niechaj się nad nią inni schylają.

¹¹Huchibang gitlouhna hoih hetlou lah ahi ngala; ahi, vaihawmmite gawt ding thulimlouhna ngei,

¹¹Boć to jest sprosny występek, a nieprawość osądzenia godna,

¹²Siatna dinga kangbei leh, ka punna tengteng zungkalh ding mei hi ding lah ahi ngala.

¹²Gdyż ten ogieó aż do zatracenia pożera, a dochody moje wszystkie wykorzenić może.

¹³Ka tunga phunna a neihlai ua, ka sikhapa hiam ka sikhanu hiam makhua namusita, nakhualsak lou ka hih leh;

¹³Jeźlim stronił od sądu z sługą moim, albo z służebnicą moją, gdy ze mną sprzeczkę mieli,

¹⁴Pathian a thohkhiak chiangin bang ka hihta dia? Thu a kan hun chiangin bangin ka dawngta dia?

¹⁴(Bo cóżbym czynił, gdyby powstał Bóg? albo gdyby pytał, cobym mu odpowiedział?

¹⁵Kei sula honbawlpan amah a bawl kei mo? Huan khatin a honbawl tuak ahi kei mo?

¹⁵Izaż nie ten, który mię w żywocie uczynił, nie uczynił też i onego? a nie onże nas sam w żywocie wykształtował?)

¹⁶Migentheite a lunggulh uh ka napiak louha, ahihkeileh a vuaksuak dinga meithai mitte ka naomsak leh;

¹⁶Jeźliżem odmówił ubogim, czego chcieli, a oczy wdowy jeźliżem zasmucił;

¹⁷Ahihkeileh kei kiain ka an ka naneka, huaia pabeiin ananek kei leh;

¹⁷Jeźliżem jadł sztuczkę swoję sam, a nie jadała i sierota z niej;

¹⁸(Ii, ka tuailai akipanin pa bang ka hi, ka kiangah ana khanglianta; huan ka nu sul akipan amah pipa ka nahita hi: )

¹⁸(Albowiem sierota z młodości mojej rosła ze mną, jako u ojca; a jakom wyszedł z żywota matki mojej, byłem wdowie za wodza.)

¹⁹Kuapeuh taksap jiaka mangthang hiam, ahihkeileh tasam khuhna neilou hiam ka namuh leh;

¹⁹Jeźliżem widział kogo ginącego dla tego, że szaty nie miał, a nie dałem żebrakowi odzienia;

²⁰A kawngten kei a honna vualjawl louha, ka belam mula lumsaka ana om kei leh;

²⁰Jeźliże mi nie błogosławiły biodra jego, że się wełną owiec moich zagrzał;

²¹Kongpia panpihna ka muh jiaka pabeite siatna dinga ka khut ka nalik leh;

²¹Jeźliżem podniósł przeciwko sierocie rękę swoję, gdym widział w bramie pomoc moję:

²²Huchi anahihleh, ka liang ka liangjang akipan kia henla, a guh akipan ka ban kitan hen.

²²Tedy niech odpadnie łopatka moja od plec swych, a ramię moje z stawu swego niech wytracone będzie.

²³Pathian akipan tuahsia lah keia dingin launa ahi ngala, A thupina lah ka tuak ngam ngal keia.

²³Albowiem lękałem się skruszenia od Boga, a przed jego zacnością nie mógłbym się ostać.

²⁴Dangkaeng lametpena ka nabawla, dangkaeng hoih kiangah, ka muanna na hi, ka nachihtaka;

²⁴Jeźlim pokładał w złocie nadzieję moję, a do bryły złota mawiałem: Tyś ufanie moje;

²⁵Ka hauhna thupi jiaka hiam, ka khutin tam a nalam jiaka ka nakipaha;

²⁵Jeźlim się weselił z wielu bogactw moich, a iż wiele nabyła ręka moja;

²⁶A vak laia ni hiam, thupitaka pai pai kha hiam kana eta,

²⁶Jeźlim patrzał na światłość słoóca, gdy świeciło, a na miesiąc, gdy wspaniało chodził;

²⁷Huchia ka lungtang aguka khema a oma, ka kamin ka khut anatawptak aleh:

²⁷I dało się uwieść potajemnie serce moje, a całowały rękę moję usta moje:

²⁸Hiai leng thulimlouhna vaihawmmite gawt ding ahi: tunga Pathian kianga najuauta hi ding ka hih jiakin.

²⁸I toćby była nieprawość osądzenia godna; bobym się tem zaprzał Boga z wysokości.

²⁹Kei honmudah siatnaa ka nakipaha, ahihkeileh hoihlou a tunga a tun chianga ka nakipah uat aleh;

²⁹Jeźliżem się weselił z upadku nienawidzącego mię, a jeźlim się cieszył, gdy mu się źle powodziło.

³⁰(Ka melma hamsiat ding leh a henna thum dingin ka kam ka nakhialsak kei);

³⁰(I owszem nie dałem zgrzeszyć ustom moim, abym miał żądać przeklęstwa duszy jego.)

³¹Ka puaninaten, A ana kihihvah lou kua a oma, hon nachih kei ua leh;

³¹Azaż nie mawiali domownicy moi: Oby nam kto dał mięsa tego, nie możemy się i najeść?

³²(Kongzing ah mikhual ana giak ngei kei; khualzin adingin ka kongte ka nahongta)

³²Bo gość nie nocował na dworze, a drzwi moje otwierałem podróżnemu.

³³Adam banga ka angsunga ka thulimlouhna na sela, ka tatlekna na khuh ka hiha,

³³Jeźlim zakrywał, jako ludzie zwykli, przestępstwa moje, i chowałem w skrytości mojej nieprawość moję;

³⁴Ajiak, mi tampi launa thupitak ka neihjiak ahiha, sungte hon muhdaina launa jiak a huchia dai didea, popawt lou ka nahih leh-

³⁴I choćbym był mógł potłumić zgraję wielką, jednak i najpodlejszy z domu ustraszył mię; przetożem milczał, i nie wychodziłem ze drzwi.

³⁵Aw, kei honja mi nei leng maw: (Ngaiin, hiaiah ka min gelh a om hi. Thil bangkim hihtheiin hondawng hen; ) huan ka galin a gelh khiat matna nei leng maw:

³⁵Obym miał kogo, coby mię wysłuchał; ale oto ten jest znak mój, że Wszechmogący sam odpowie za mię, i księga, którą napisał przeciwnik mój.

³⁶Chihtaktakin ka liang jangah ka po dinga; lallukhu bangin kei ah ka kan den ding hi.

³⁶Czylibym jej na ramieniu swojem nie nosił? a nie przywiązałbym jej sobie miasto korony?

³⁷A kiangah ka kal suan zah ka phuang dinga; lal bangin ka kiang naiah ka hoh ding hi.

³⁷Liczbę kroków moich oznajmiłbym mu; jako do książęcia przystąpiłbym do niego.

³⁸Ka kam kei dema a kikoua, huaia lei lehsate a kah khawm uleh;

³⁸Jeźliż przeciw mnie ziemia moja wołała, a jeźliże z nią społem zagony jej płakały;

³⁹Sum loua huai gahte ka nanektaka, ahihkeileh huaia a neite a hinna uh ka natansak aleh:Buh hilouin loulingneite, barli-buh hilouin loubualte pou jaw hen.

³⁹Jeźliżem pożytków jej używał bez pieniędzy, i jeźlim do wzdychania przywodził dzierżawców jej:

⁴⁰Buh hilouin loulingneite, barli-buh hilouin loubualte pou jaw hen.

⁴⁰Miasto pszenicy niech wznijdzie oset, a miasto jęczmienia kąkol. Tu się skoóczyły słowa Ijobowe.