¹Himahleh kei sanga naupang, a pate uh ka ganching uite toh koih dia ka sitten, kei nuihzabawlna in a hon zang uh.

¹Ale teraz śmieją się ze mnie młodsi nad mię w latach, których ojcówbym ja był nie chciał położyć ze psami trzody mojej.

²A hi, a khutte uh hata, huaiin kei bang a honlohtak dia, huai a hatna uh beisaten?

²Acz na cóżby mi się była siła rąk ich przydała? bo przy nich starość ich zginęła.

³Taksapna leh kialna in a tuikang ua; lei keu leh sia a kheuh uh,

³Albowiem dla niedostatku i głodu samotni byli, i uciekali na niepłodne, ciemne, osobne, i puste miejsce;

⁴Pawna annteh a lou ua; huan loukha zungte a an uh ahi.

⁴Którzy sobie rwali chwasty po chróstach, a korzonki jałowcowe były pokarmem ich.

⁵Mite lak akipan hawl khiakin a om ua; guta nung bangin amau nungah a kikou ua.

⁵Z pośrodku ludzi wyganiano ich; wołano za nimi jako za złodziejem,

⁶Guama hengte ah a teng ngei ding ua, lei leh suangpi hawmte ah.

⁶Tak, iż w łożyskach potoków mieszkać musieli, w jamach podziemnych i w skałach.

⁷Pawn lakah a ham ua; lahou nuaite ah a kise-khawm uh.

⁷Między chróstami ryczeli, pod pokrzywy zgromadzali się.

⁸Mihaite tate ahi ua, ahi, mi thulimloute tate; gama kipanin delhkhiak ahi uh

⁸Synowie ludzi wzgardzonych, i synowie ludzi bezecnych, podlejsi byli nad proch ziemi.

⁹Huan tuin kei a la uh ka honghia ahi, amaua dingin houlimna ka hi.

⁹Alem teraz pieśnią ich, i stałem się im przypowieścią.

¹⁰A honkih ua, kei akipan a tuam din uh, ka maia chil siat a kidek kei uh.

¹⁰Brzydzą się mną, a oddalają się odemnie, i na twarz moję plwać się nie wstydzą.

¹¹Pathianin lah Ka khau a khaha, a honhihgim hi, huan ka maah kamkaihna a khahkhia uh.

¹¹Bo Bóg powagę moję odjął i utrapił mię; dlatego oni wędzidło przed twarzą moją odrzucili.

¹²Ka khut taklam pangah mipi thuzohlouhte a thou ua; ka khe a a nawlkhin ua, huchiin a siatna lampi uh ka maah a koih uh.

¹²Po prawicy mojej młodzikowie powstawają, nogi moje potrącają, i torują na przeciwko mnie drogi zginienia swego.

¹³Ka lampi a hihsia ua, ka tuahsiatna a zong ua, kuaman a kham kei uh.

¹³Popsuli ścieszkę moję, i nędzy do nędzy mojej przyczynili, a nie potrzebują do tego pomocnika.

¹⁴Awng zapia paisuak bangin a hong ua: siatna lakah ka tungah a kikhuk uh.

¹⁴Jako przerwą szeroką napadają na mię, i na spustoszenie moje walą się.

¹⁵Launate ka tungah a hei ua, huih bangin ka minphatna a delhmang uh; huan meipi bangin ka hauhna a paimang hi.

¹⁵Obróciły się przeciwko mnie strachy, jako wiatr ściągają duszę moję; bo jako obłok przemija zdrowie moje.

¹⁶Huchiin tuin ka sungah ka kha buakkhiakin a om; gimthuakna niten kei a honman uh.

¹⁶A teraz we mnie rozlała się dusza moja; ogarnęły mię dni utrapienia;

¹⁷Janin ka guhte a sawi, huan kei honseuh natna ten khawl chih a neikei uh.

¹⁷Które w nocy wiercą kości moje we mnie, skąd żyły moje nie mają odpoczynku.

¹⁸Ka natna hi hat mahmahna jiakin ka puansilh a nina: ka puannak ngawng bangin kei a honggak hi.

¹⁸Dla wielkiej boleści zmieniła się szata moja, a jako kołnierz sukni mojej ściska mię.

¹⁹Buannawi ah a honpai luta, huan leivui leh meivu bang ka honghi hi.

¹⁹Wrzucił mię w błoto, a jestem podobien prochowi i popiołowi.

²⁰Na kiangah ka kikoua, huan non dawng kei hi: Ka dinga, huan kei non en maimaha.

²⁰Wołam do ciebie, a nie wysłuchujesz mię; stoję przed tobą, a nie patrzysz na mię.

²¹Ka tunga khel dingin na kilumleta: na ban hatnain kei non sawi hi.

²¹Odmieniłeś mi się w okrutnego, a mocą ręki twej sprzeciwiasz mi się.

²²Huihah non domkang tou a, huai tungah na hontuang sak; huan huih ah non lumlet let hi.

²²Podnosisz mię na wiatr, i wsadzasz mię naó, a zdrowemu rozsądkowi rozpłynąć się dopuszczasz.

²³Sihna na hontun ding chih lah ka thei ngala, huan mihing tengteng adia sehsa in ah.

²³Wiemci, że mię na śmierć podasz, i do domu wszystkim żyjącym naznaczonego.

²⁴Hitamahleh siatnaa pukgawp miin a ban jak lou ding hia? Ahihkeileh a tuahsiatna ah panpihna ngenin kikou lou ding hia?

²⁴Wszakże na grób nie ściągnie ręki swej, a gdy ich niszczyć będzie, wołać nie będą.

²⁵Buainaa om adingin ka kap kei maw? Tasamte adingin ka kha a dah kei maw?

²⁵Izalim nie płakał nad dniem utrapionego? izali się nie smuciła dusza moja nad ubogim?

²⁶Hoih ka ngak chiangin, hoihlou a hongpaia; khovak ka ngak chiangin, khomial a hongpai.

²⁶Gdym dobrego oczekiwał, oto przyszło złe; a gdym się spodziewał światłości, przyszła ciemność.

²⁷Ka lungtang a buai, khawl a mu ngei kei; gimthuakna nite ka tungah a hongtung.

²⁷Wnętrzności moje wezwrzały, a nie uspokoiły się, i ubieżały mię dni utrapienia.

²⁸Hihvoma omin ka vialvak, himahleh ni hihvom hilou-in; khawmpi ah ka dinga panpih deihin ka kikou hi.

²⁸Chodzę szczerniawszy, ale nie od słoóca; powstaję i wołam w zgromadzeniu.

²⁹Sehalte unaupa ka hia, vakengsangte lawm ka hi hi.

²⁹Stałem się bratem smoków, a towarzyszem strusiów młodych.

³⁰Ka vun a voma, kei akipan a pilh uh, huan kholumin ka guhte a kang hi.Huaijiakin ka kaihging sunna a suaka, ka mutging mikapte aw.

³⁰Skóra moja poczerniała na mnie, i kości moje wypiekły się od upalenia.

³¹Huaijiakin ka kaihging sunna a suaka, ka mutging mikapte aw.

³¹Obróciła się w lament harfa moja, a instrument mój w głos płaczących.