1Huan Jobin a gentehna thu a gen nawna, hichiin a chi a:
1Jeszcze dalej Ijob prowadził rzecz swoję, i rzekł:
2Aw nidanglai khate banga om hileng, Pathianin a honveh lai nite bangin;
2Któż mi to da, abym był jako za miesięcy dawnych, za dni onych, których mię Bóg strzegł;
3Ka lu tunga a khawnvak a tana, amah vakna a khomiala ka vak lai;
3Gdy pochodnia jego świeciła nad głową moją, a przy świetle jego przechodziłem ciemności;
4Ka hoihlai nitea ka om banga, ka puanin tunga a Pathian thuguk a om laiin;
4Jakom był za dni młodości mojej, gdy była przytomność Boża nad przybytkiem moim;
5Ka kianga Thilbangkimhihthei a om laia, ka kima ka tate a om lai un;
5Gdy jeszcze Wszechmocny był ze mną, a około mnie dziatki moje;
6Ka kalsuante bawngnawia sawp a hiha, suangpiin sathau luipite a honbut khiaklaiin:
6Gdy ścieszki moje opływały masłem, a opoka wylewała mi źródła oliwy;
7Khopia kongpi juana ka pai laiin, kongzinga ka tutna ka bawl laiin,
7Gdym wychodził do bramy przez miasto, a na ulicy kazałem sobie gotować stolicę moję.
8Tangvalten a honmu ua, huan a bu ua: huan upate a thou ua a ding uh:
8Widząc mię młodzi ukrywali się, a starcy powstawszy stali.
9Lalte houlim a kidek ua, huan a kam uah a khut uh a koih uh:
9Przełożeni przestawali mówić, a ręką zatykali usta swoje.
10Miliante aw a daia, huan a lei uh a kam dangtawng uah a belh hi.
10Głos książąt ucichał, a język ich do podniebienia ich przylegał.
11Bilin a honjak laiin, hampha a honchia; huan mitin a honmuh laiin, pom a honchia;
11Bo ucho słuchające błogosławiło mię, a oko widzące dawało o mnie świadectwo,
12A kap mi genthei, amah panpih ding kuamah neilou, pa bei leng ka suahtaksak jiakin.
12Żem wybawiał ubogiego wołającego, i sierotkę, i tego, który nie miał pomocnika.
13Mangthang dinga mansa vualjawlna ka tungah a hongtunga: huan meithai lungtang kipah jiaka lasa dingin ka omsaka.
13Błogosławieóstwo ginącego przychodziło na mię, a serce wdowy rozweselałem.
14Diktatna ka silha, huan a hontuam hi: ka dikna puannak thupi bang leh suangmantam bang ahi.
14W sprawiedliwość obłoczyłem się, a ona zdobiła mię; sąd mój był jako płaszcz i korona.
15Mittaw adingin mitte ka hi a, khebai adingin khete ka hi.
15Byłem okiem ślepemu, a nogą chromemu.
16Tasam adingin pa ka hia: huan ka theihlouh thubul ka zong khia hi.
16Byłem ojcem ubogich, a sprawy, którejm nie wiedział, wywiadywałem się.
17Diktatlou mi haijek ka hihtana, huan aha akipan a samat ka khahsak.
17I kruszyłem szczęki złośnika, a z zębów jego wydzierałem łup.
18Huan ken, Ka bu ah ka si dinga, piaunel bangin ka nite ka pungsak ding, ka chi a:
18Przetożem rzekł: W gniaździe swojem umrę, a jako piasek rozmnożę dni moje.
19Ka zungte tuite phain a dalh jaka, huan ka hiangah jankhuain daitui a kai:
19Korzeó mój rozłoży się przy wodach, a rosa trwać będzie przez noc na gałązkach moich.
20Kei ah ka thupina a thak gige a, huan ka khut ah ka thalpeu a thak gige.
20Chwała moja odmłodzi się przy mnie, a łuk mój w ręce mojej odnowi się.
21Miten a honngai ua, a ngak ua, ka thuhilh adingin a dai dide uh.
21Słuchano mię, i oczekiwano na mię, a milczano na radę moję.
22Ka thute zohin a pau nawn kei uh; huan ka thugen a tunguah a takkhia.
22Po słowie mojem nie powtarzano, tak na nich kropiła mowa moja.
23Huan vuah ngak bangin a honngak ua; huan vuah nanungte ading bangin lianpiin a kamka uh.
23Bo mię oczekiwali jako deszczu, a usta swe otwierali jako na deszcz późny.
24Kimuanna a neih louh chiangun a tunguah ka nuihmai a; huan ka mel tang a paikhe kei uh.A lampi ding uh ka telsaka, hausa bangin ka tua; sepaihpawl laka kumpipa bangin ka lenga, sunmite lungmuanmi bangin.
24Jeźlim żartował z nimi, nie wierzyli, a powagi twarzy mojej nie odrzucali.
25A lampi ding uh ka telsaka, hausa bangin ka tua; sepaihpawl laka kumpipa bangin ka lenga, sunmite lungmuanmi bangin.
25Jeźlim kiedy do nich przyszedł, siadałem na przedniejszem miejscu, i mieszkałem jako król w wojsku, a jako ten, który smutnych cieszy.