¹Uain muhsithat ahia, zu khauh kilaihat ahi; huan kuapeuh huaia paikhial a pil kei hi.

¹Wino czyni pośmiewcę, a napój mocny zwajcę; przetoż każdy, co się w nim kocha, nie bywa mądrym.

²Kumpipa kihtakhuaina humpinelkai humham bang ahi: kuapeuh amah hihhehin amah hinna siatna dingin thil a hihkhial hi.

²Strach królewski jest jako, ryk lwięcia; kto go rozgniewa, grzeszy przeciwko duszy swojej.

³Mihing a dingin kinakna akipan kidangkoih zahtakhuaina ahi: hiamhleh mi hai peuhmahin kinakna a bawl ding hi.

³Uczciwa rzecz każdemu, poprzestać zwady; ale głupim jest, co się w nią wdaje.

⁴Mi thadahin phavangin lei a let kei ding; huaijiakin pawltak chiangin a zong dia, bangmah a neikei ding.

⁴Dla zimna leniwy nie orze; przetoż żebrać będzie we żniwa, ale nic nie otrzyma.

⁵Mihing lungtang ah thuphagel tui thuk bang ahi; himahleh theihsiamna nei min huai tuh a suah khe ding hi.

⁵Rada w sercu męża jest jako woda głęboka: jednak mąż rozumny naczerpnie jej.

⁶Mi tampiin amah tunga mi siam mi a tuak ding: himahleh mi ginom kuan a mu ding?

⁶Większa część ludzi przechwala się uczynnością swoją; ale w samej rzeczy, któż takiego znajdzie?

⁷Mi dik amah muanhuainaa om amah nungin a tate a hampha uhi.

⁷Sprawiedliwy chodzi w uprzejmości swojej; błogosławieni synowie jego po nim.

⁸Kumpipa vaihawmna mangtutphah tunga tuin a mitin gilou tengteng a theh jak hi.

⁸Król siedząc na stolicy sądowej rozgania oczyma swemi wszystko złe.

⁹Kuan, ka lungtang ka hihsianga, ka khelhna akipan ka siangthou, a chi thei dia?

⁹Któż rzecze: Oczyściłem serce moje? czystym jest od grzechu mego?

¹⁰Bukna chi tuamtuam leh, tehna chi tuamtuam, a nih tuaktuak un TOUPA ading kihhuai ahi.

¹⁰Dwojaki gwicht i dwojaka miara, to oboje obrzydliwością jest Panu.

¹¹Naupang nangawnin a thilhihin amah leh amah a kitheisaka, a nasep a siangthou hia, a dik hia chih.

¹¹Po zabawach swych poznane bywa i dziecię, jeźli czysty i prawy uczynek jego.

¹²Zathei bil leh, muthei mit, TOUPA a nih tuaktuakun a bawl hi.

¹²Ucho, które słyszy, i oko, które widzi, Pan to oboje uczynił.

¹³Ihmut it ken, na genthei kha ding hi; na mit hak in, huchiin tanghouin na tai ding hi.

¹³Nie kochaj się w spaniu, byś snać nie zubożał, otwórz oczy swoje, a nasycisz się chlebem.

¹⁴A leimiin, Bangmah ahi kei, bangmah ahi kei, a chi: himahleh a pai khit nungin, huaichiangin a kiuangsak hi.

¹⁴Złe to, złe to, mówi ten, co kupuje, a odszedłszy, ali się chlubi.

¹⁵Dangkaeng a om, rubi suang tampi: himahleh theihsiamna mukte juel suangmantam ahi uh.

¹⁵Wargi umiejętne są jako złoto i obfitość pereł, i kosztowne klejnoty.

¹⁶A puan mikhual adia mohkhuhna la in; huan amah mikhualte dia mohkhuh na kichiamna dingin len in.

¹⁶Weźmij szatę tego, któryć ręczył za obcego; a od tego, który ręczył za cudzoziemkę, weźmij zastaw jego.

¹⁷Juautheihna tanghou mihing adingin a khuma; himahleh a nungin a kam suanghumin a dim ding hi.

¹⁷Smaczny jest drugiemu chleb kłamstwa; ale potem piaskiem napełnione będą usta jego.

¹⁸Thiltup chiteng thuhoihgela hihkip ahi; huan pina pilin nang kidouna na bawl.

¹⁸Myśli radami utwierdzaj, a wojnę prowadź opatrznie.

¹⁹Kuapeuh tangthugen banga pai vialvialin thugukte a kitheisak hi: huaijiakin kuapeuh a mukte zapia hong kithuahpih dah in.

¹⁹Kto objawia tajemnicę, zdradliwie się obchodzi; przetoż z tymy, którzy pochlebiają wargami swemi, nie miej towarzystwa.

²⁰Kuapeuh a pa hiam a nu hiam hamsiat, jan khomial penpen ah a khawnvak heklup ahi ding hi.

²⁰Kto złorzeczy ojcu swemu albo matce swojej, zgaśnie pochodnia jego w gęstych ciemnościach.

²¹Kinohtaka gouluah muh tawpna vualjawl ahi kei ding hi.

²¹Dziedzictwu prędko z początku nabytemu naostatek błogosławić nie będą.

²²Gilou ka thuk ding, chi ken: TOUPA ngak in, aman a honhondam ding hi.

²²Nie mów: Oddam złem. Oczekuj na Pana, a wybawi cię.

²³Bukna chi tuamtuam TOUPA adingin kihhuai ahi: huan khaina diklou a hoih kei.

²³Obrzydliwością Panu dwojaki gwicht, a szale fałszywe nie podobają mu się.

²⁴Mihing painate TOUPA akipan ahi; huchi a hihchiangin bang chiin mihingin a lampi a theisiam dia?

²⁴Od Pana bywają sprawowane drogi męża; ale człowiek jakoż zrozumie drogę jego?

²⁵Mihing adingin, A siangthou, chih mawkmawk thang ahi, huan a nunga thukan dinga thuchiam.

²⁵Pożreć rzecz poświęconą, jest człowiekowi sidłem; a poślubiwszy co, tego zaś szukać, jakoby tego ujść.

²⁶Kumpipa pilin migiloute a haiha, a tunguah chilna kangtalaikhe a pai sak hi.

²⁶Król mądry rozprasza niezbożnych, i przywodzi na nich pomstę.

²⁷Mihing lungsim TOUPA khawnvak ahi, gilpi sunglam sungnungpenpen a veka zongin.

²⁷Dusza ludzka jest pochodnią Paóską, która doświadcza wszystkich skrytości wnętrznych.

²⁸Chitna leh thutakin kumpipa a hawia; huan a mangtutphah chitna-a let kip ahi.

²⁸Miłosierdzie i prawda króla strzegą, a stolica jego miłosierdziem wsparta bywa.

²⁹Tangvalte thupina a hatna uh ahi: huan putekte kilawmna a lutang kang uh ahi.Keh zoua satnain thil hoihlou a singsianga: satnain gilpi sunggil lamte a jel hi.

²⁹Ozdoba młodzieóców jest siła ich, a sędziwość poczciwością starców.

³⁰Keh zoua satnain thil hoihlou a singsianga: satnain gilpi sunggil lamte a jel hi.

³⁰Złemu są lekarstwem siności ran, i razy przenikające do wnętrzności żywota jego.