1Bangachia nam chih heh uh ahia, bangchia mi chihin thil phatuam lou ngaihtuah uh ahia?
1Przeczże się poganie buntują, a narody przemyślają próżne rzeczy?
2Lei tunga kumpipate a kisa duamduam ua, heututen leng TOUPA leh a thaunilh tuh a sawm chiat ua,
2Schodzą się królowie ziemscy, a książęta radzą społem przeciwko Panu, i przeciw pomazaócowi jego, mówiąc:
3A gaknate uh hihtat in, a khauhualte uh ei akipan I pai mang ding uh, chiin.
3Potargajmy związki ich, a odrzućmy od siebie powrozy ich.
4Van a tupa a nui dia: TOUPAN amaute a nuihsan ding;
4Ale ten, który mieszka w niebie, śmieje się; Pan szydzi z nich.
5Huai khit chiangin hehin a kianguah tuh a gen dinga, thangpai takin amau tuh a hih mangbangta ding hi:
5Tedy będzie mówił do nich w popędliwości swojej, a w gniewie swoim przestraszy ich,
6Keimah mahin ka tang siangthou Zion ah ka kumpipa ka tusakta ahi, a chi a.
6Mówiąc: Jamci postanowił króla mojego nad Syonem, górą świętą moją.
7Thusehsa ka gen ding hi: TOUPAN ka kiangah, Nang jaw ka tapa na hi; a; tuniin ka honnei khia ahi;
7Opowiem ten dekret: Pan rzekł do mnie: Syn mój jesteś ty, Jam ciebie dziś spłodził.
8Hon ngenin, huchiin na gouluah dingin nam chih ka honpe dia, kawlmong tawp tanin na gou dingin leng ka honpe ding;
8Żądaj odemnie, a dam ci narody dziedzictwo twoje; a osiadłość twoję, granice ziemi.
9Amaute tuh sik chiangin na hihkham dia; belvelten bel a paih khap bang un na pai kham dinga. A chi-a.
9Potrzesz ich laską żelazną, a jako naczynie zduóskie pokruszysz ich.
10Huchiin kumpipate aw, pilta unla: leitunga vaihawmte aw, thuzohin omta un;
10Terazże tedy zrozumiejcie, królowie, nauczcie się sędziowie ziemi!
11Laudan siamin TOUPA na sem unla, ling khawmin kipan un;TOUPA tuh tawp unla, huchi keileh a heh dia, lam lakah na mangthang kha ding uh, a thangpai zok ding hi. Amah a a ginna uh koihte tengteng a hampha uhi.
11Służcie Panu w bojaźni, a rozradujcie się ze drżeniem.
12TOUPA tuh tawp unla, huchi keileh a heh dia, lam lakah na mangthang kha ding uh, a thangpai zok ding hi. Amah a a ginna uh koihte tengteng a hampha uhi.
12Pocałujcie syna, by się snać nie rozgniewał, i zginęlibyście w drodze, gdyby się najmniej zapaliła popędliwość jego. Błogosławieni wszyscy, którzy w nim ufają.