1Mi khempeuhte aw, hiai ngaikhia unla; khovela om tengtengte aw, bil na doh un.
1(Przedniejszemu śpiewakowi z synów Korego psalm.)
2Mi neu leh mi lian, mi hau leh mi jawng in leng.
2Słuchajcie tego wszystkie narody; bierzcie to w uszy wszyscy mieszkający na okręgu ziemi!
3Ka kamin pilna thu a gen dinga; ka lungtang ngaihtuah tuh theihsiamna thu ahi ding hi.
3Tak z ludu pospolitego, jako z ludzi zacnych, tak bogaty jako ubogi!
4Genteh thu ah ka bil ka doh dinga: ka thugil gen tuh kaihging in ka gentel ding hi.
4Usta moje będą opowiadały mądrość, a myśl serca mego roztropność.
5Ni hoihloute ah, ka khetul bula thulimlouhna in honum suak inleng, bangdingin ka lau dia!
5Nakłonię do przypowieści ucha mego, wyłożę przy harfie zagadkę moję.
6Amau sum muanga, amau hauhna thupitak suangten.
6Przeczże się mam bać we złe dni, aby mię nieprawość tych, którzy mię depczą, miała ogarnąć?
7Kuamah in a unau leng a tan theikei hial ding uh, Pathian kiangah tatna leng a piaksak thei sam kei ding uhi.
7Którzy ufają bogactwom swoim, a w mnóstwie dostatków swoich chlubią się.
8(A hinna uh tatna dingin thil thupi zat ding ahi a, khantawn a leng a ngimangim louh mai ding ahi).
8Gdyż brata swego nikt żadnym sposobem nie odkupi, ani może dać Bogu okupu jego zaó.
9A dam gige a, muatna a muhlouhna ding in.
9(Albowiem drogi jest okup duszy ich, i nie może się ostać na wieki.)
10Mi pilte leng a si ua, mi hai leh mi mawlte leng a mang tuaktuak ua, a sum uh midangte a nawtsiat jelte utuh a thei ngala.
10Aby żył na wieki, a nie oglądał grobu.
11A lungsim ngaihtuah dan utuh, a inte uh khantawna om ding bang leh, a om nate uh suan tengteng tana om ding bang in ahi; a gamte uh amau min mah a tamsak uhi.
11Bo widzimy, iż i mądrzy umierają, głupi i szalony zarówno giną, a zostawiają, obcym bogactwa swoje.
12Himahleh mihing pahtawi in a om gige kei ua: gamsa mangthangte bang phet ahi uhi.
12Myślą, że domy ich są wieczne, a przybytki ich trwają od narodu do narodu; przetoż je nazywają od imion swych na ziemi.
13Hiai tuh kihaimuante tuah ahia, a tan ua kipakte tawpna. Selah.
13Ale człowiek we czci nie zostaje, podobnym będąc bydlętom, które giną.
14Belam hon bangin Sheol a dinga seh ahi ua, sihna amau in a kivak ding hi: jingsang lamin mi diktatten a tunguah thu a nei ding ua; a omna himhim uh a omlouh na dingin, a kilawmna uh Sheol hihsiat ding ahi ding hi.
14Takowa myśl ich głupstwem ich jest, a przecież potomkowie ich pochwalają to usty swemi. Sela.
15Ka hinna bel Pathianin Sheol khua akipan a tan khe dinga; aman honkipahpih ding ahi ngala. Selah.
15Jako owce w grobie złożeni będą, śmierć ich strawi; ale sprawiedliwi panować będą nad nimi z poranku, a kształt ich zniszczony będzie w grobie, gdy ustąpią z mieszkania swego.
16Mi hihhauha a hong oma, a insung thupina a hongthupi huthut inleng, lau ken.
16Ale Bóg wykupi duszę moję z mocy grobu, gdy mię przyjmie. Sela.
17A sih hun chiang in bangmah a keng kei ding hi; a thupina in jui khe lou ding ahi ngala.
17Nie bójże się, gdy się kto zbogaci, a gdy się rozmnoży sława domu jego.
18A damlaiin nuamsa kisa mahleh, amah adia hoih a hih laiin phat loh mahleh.
18Bo umierając nie weźmie nic z sobą, ani za nim zstąpi sława jego.
19A suangte suante lam ah a pai dia, vak a mu ngeikei ding uh.Mihing, pahtawia oma, theihsiamna nei tuanlou jaw, gamsa mangthang jelte bang phet ahi uhi.
19A choć duszy swej za żywota swego pobłaża i chwalono go, gdy sobie dobrze czynił:
20Mihing, pahtawia oma, theihsiamna nei tuanlou jaw, gamsa mangthang jelte bang phet ahi uhi.
20Przecież musi iść za rodziną ojców swych, a na wieki nie ogląda światłości.
21Owóż człowiek, który jest we czci, a nie zrozumiewa tego, podobny jest bydlętom, które giną.