1Ka tapa, ka thute kemin, na kiangah ka thupiakte khol khawm in;
1HIJO mío, guarda mis razones, Y encierra contigo mis mandamientos.
2Ka thupiakte kem inla hing in; huan ka dan na mit tang bangin
2Guarda mis mandamientos, y vivirás; Y mi ley como las niñas de tus ojos.
3Na khutzungte tungah vial inla; na lungtang suangpek tungah gelh in.
3Lígalos á tus dedos; Escríbelos en la tabla de tu corazón.
4Pilna kiangah, ka sanggamnu na hi, chiin la, huan theihsiamna na tanaunu chiin:
4Di á la sabiduría: Tú eres mi hermana; Y á la inteligencia llama parienta:
5Numei lamdang akipan nang a honkep theihna ding un, a thutea maitangphatnu mikhual akipan.
5Para que te guarden de la mujer ajena, Y de la extraña que ablanda sus palabras.
6Ka in tohlet ah ka tohletkhakna ah ka en paisuaka;
6Porque mirando yo por la ventana de mi casa, Por mi celosía,
7Huan mi mawlte lakah ka ena, tuailaite lakah ka theikaka, tangval theihsiamna beipa,
7Vi entre los simples, Consideré entre los jóvenes, Un mancebo falto de entendimiento,
8A omnaning china kongzinga paisuaka, a in lam juana pai jelpa;
8El cual pasaba por la calle, junto á la esquina de aquella, E iba camino de su casa,
9Khomuiin, ni nitaklamin, jan mial bibek leh khomial ah.
9A la tarde del día, ya que oscurecía, En la oscuridad y tiniebla de la noche.
10Huan, ngaiin, numei khat, kijuak puansilh silh, lungtang kivain a nakituahpiha.
10Y he aquí, una mujer que le sale al encuentro Con atavío de ramera, astuta de corazón,
11Amah ahi lawlawa, a tum tuntuna; a khe a in ah a om gige kei:
11Alborotadora y rencillosa, Sus pies no pueden estar en casa;
12Konhzinga om ton a oma, mun liantea a om ton a oma, ning chiteng a buk jel hi.
12Unas veces de fuera, ó bien por las plazas, Acechando por todas las esquinas.
13Huchiin aman a manta, amah a tawpta, huan zummoh maitang tohin a kiangah:
13Y traba de él, y bésalo; Desvergonzó su rostro, y díjole:
14Lemna kithoihnate ka kiangah a om; tuiin ka thuchiamte ka peta hi,
14Sacrificios de paz había prometido, Hoy he pagado mis votos;
15Huaijiakin nang tuak dingin ka hongpai khiaa, na mel thanuamtaka zong dingin, ka honmuta hi,
15Por tanto he salido á encontrarte, Buscando diligentemente tu rostro, y te he hallado.
16Ka tutna nuam pialkhang phah ze hoihtea zep, ka phah khinta, Aigupta khau puan gialte toh.
16Con paramentos he ataviado mi cama, Recamados con cordoncillo de Egipto.
17Ka lupna murra, aloe, leh sinamonin ka namtui sakta.
17He sahumado mi cámara Con mirra, áloes, y cinamomo.
18Hongpai in, jingsang matan I itna dimset I la ding; itnain I kilungmuan tuah ding.
18Ven, embriaguémonos de amores hasta la mañana; Alegrémonos en amores.
19Ka pasal lah in ah a om ngal keia, khual gamla ah a zin hi:
19Porque el marido no está en casa, Hase ido á un largo viaje:
20Sum ip a kitawia; kha a lik chiangin in ah a hongpai ding, a chi a.
20El saco de dinero llevó en su mano; El día señalado volverá á su casa.
21A thugen siamnain amah a kipe sakta, a muka maitangphatnatein amah a sawlmang ta hi.
21Rindiólo con la mucha suavidad de sus palabras, Obligóle con la blandura de sus labios.
22Amah a jui paha, goh dinga bawngtal a pai bangin, hiam mihai bawlhoihna dia sikkhau khihmi bangin;
22Vase en pos de ella luego, Como va el buey al degolladero, Y como el loco á las prisiones para ser castigado;
23Thalin a sin a kap pailet tan; tang lama vasa a kintat bangin, huan huai tuh a hinna gun a hih a theikei hi.
23Como el ave que se apresura al lazo, Y no sabe que es contra su vida, Hasta que la saeta traspasó su hígado.
24Tuin, ka tapate, huaijiakin honngaikhia un, ka kama thute limsak un.
24Ahora pues, hijos, oidme, Y estad atentos á las razones de mi boca.
25Na lungtang amah lampi lam ah awn kei henla, lampite lamah pai mang kei hen.
25No se aparte á sus caminos tu corazón; No yerres en sus veredas.
26Amah lah tampi liamsain a pailumlettaa: ahi, a thahsate mi hat tampi ahi uh.A in Seol zotna lampi ahi, sihna dantante juana suk pai.
26Porque á muchos ha hecho caer heridos; Y aun los más fuertes han sido muertos por ella.
27A in Seol zotna lampi ahi, sihna dantante juana suk pai.
27Caminos del sepulcro son su casa, Que descienden á las cámaras de la muerte.