Paite

Spanish: Reina Valera (1909)

Psalms

107

1Aw TOUPA kiangah kipahthu hilh un; amah tuh a hoih ngala: a chitna leng khantawnin a om ding ahi ngala.
1ALABAD á Jehová, porque es bueno; Porque para siempre es su misericordia.
2TOUPA mi tatten huchibang gen uhen, doumi khut akipan a tatten.
2Digan lo los redimidos de Jehová, Los que ha redimido del poder del enemigo,
3Gam teng akipan a pi khawma, suahlam leh tumlam, simlam leh mallam akipan tekhawngin.
3Y los ha congregado de las tierras, Del oriente y del occidente, Del aquilón y de la mar.
4Gamdaia gam keu lampi ah a vakvak ua; mihing omna khua himhim a mu kei uhi.
4Anduvieron perdidos por el desierto, por la soledad sin camino, No hallando ciudad de población.
5Gilkial leh dangtakin a hinna uh a gilsung uah a bahta hi.
5Hambrientos y sedientos, Su alma desfallecía en ellos.
6Huaitakin a buaina uah TOUPA a sam ua, aman a lungkhamna ua kipanin a humbitta.
6Habiendo empero clamado á Jehová en su angustia, Librólos de sus aflicciones:
7Mihing omna khuaa a pai theihna ding un, lampi tangtak ah a pikheta hi.
7Y dirigiólos por camino derecho, Para que viniesen á ciudad de población.
8Aw, mihingten TOUPA a chitna jiak leh, mihing tate tunga a thillamdang hihte jiakin phat himhim le u aw!
8Alaben la misericordia de Jehová, Y sus maravillas para con los hijos de los hombres.
9Aman hinna thil lunggulh mahmah tuh a taisakin, hinna gilkial tuh vahsak jel ngala.
9Porque sació al alma menesterosa, Y llenó de bien al alma hambrienta.
10Mial nuaia leh sihna lima tu-a, gimthuakna leh sikkhau a hente mahmah;
10Los que moraban en tinieblas y sombra de muerte, Aprisionados en aflicción y en hierros;
11Pathian thu tungahte a hel ua, Tungnungpen lunggel tuh a ngaihneu jiak un:
11Por cuanto fueron rebeldes á las palabras de Jehová, Y aborrecieron el consejo del Altísimo.
12Aman a lungtang uh sepgimnain a minsakta a; a puk ua, panpihpa ding himhim lah a om ngal kei a.
12Por lo que quebrantó él con trabajo sus corazones, Cayeron y no hubo quien los ayudase;
13Huai takin a buaina uah TOUPA a sam ua, aman a buaina ua kipan a pi khia a, a hennate uh a suktat sakta hi.
13Luego que clamaron á Jehová en su angustia, Librólos de sus aflicciones.
14Mial nuai akipan leh sihna lim akipan a pi khia a, a henna uh a suktat sakta hi.
14Sacólos de las tinieblas y de la sombra de muerte, Y rompió sus prisiones.
15Aw, mihingten TOUPA a chitna jiakin leh, mihing tate tunga a thillamdang hihte jiakin phat himhim le u aw!
15Alaben la misericordia de Jehová, Y sus maravillas para con los hijos de los hombres.
16Aman dal kongkhakte tuh a chimsaka, a kalhna sik tawnte tuh a hihtanta ngala.
16Porque quebrantó las puertas de bronce, Y desmenuzó los cerrojos de hierro.
17Mi haite a tatlekna jiak un leh, a gitlouh-satlouhnate u jiakin a kihihgim nak uhi.
17Los insensatos, á causa del camino de su rebelión Y á causa de sus maldades, fueron afligidos.
18A hinna un nek theih chiteng a kiha; sihna kulh kongkhakte a naih jel uhi.
18Su alma abominó toda vianda, Y llegaron hasta las puertas de la muerte.
19Huaitakin a buaina uah TOUPA a sam ua, aman a mangbatna ua kipanin a hondam jel hi.
19Mas clamaron á Jehová en su angustia, Y salvólos de sus aflicciones.
20A thu tuh a sawl khia a, amau tuh a damsak jel hi, a mahthatna ding ua kipanin a humbit jel hi.
20Envió su palabra, y curólos, Y librólos de su ruina.
21Aw, mihingten TOUPA a chitna jiakin leh, mihing tate tunga a thillamdang hihte jiakinphat himhim leu aw!
21Alaben la misericordia de Jehová, Y sus maravillas para con los hijos de los hombres:
22Amau kipahthugen kithoihnate tuh lan uhenla, a thilhihte uh lasain hilh uhen.
22Y sacrifiquen sacrificios de alabanza, Y publiquen sus obras con júbilo.
23Tuipi-a long liana vapai suka, tui za tak tung khawnga na sem semten:
23Los que descienden á la mar en navíos, Y hacen negocio en las muchas aguas,
24Huaiten TOUPA thilhihte leh, tui thupi-a a thillamdang hihte a mu jel uhi.
24Ellos han visto las obras de Jehová, Y sus maravillas en el profundo.
25Aman thu a pia a, huihpi a nungsaka, huaiin a tuikihawtte tuh a sangsak hi.
25El dijo, é hizo saltar el viento de la tempestad, Que levanta sus ondas.
26Vanah a pai tou luamluam ua, thukpi ah a pai suk nawn luamluam jel uhi: mangbatna jiakin a hinna uh a zulbei jel hi.
26Suben á los cielos, descienden á los abismos: Sus almas se derriten con el mal.
27Zukham bangin a sawi hoihoi ua, a tuan loklok ua, omdan ding himhim a theikei nak uhi.
27Tiemblan, y titubean como borrachos, Y toda su ciencia es perdida.
28Huaitakin a buaina uah TOUPA a sam ua, aman a mangbatna ua kipanin a pi jel hi.
28Claman empero á Jehová en su angustia, Y líbralos de sus aflicciones.
29Huihpi a daisak duama, huchiin a tuikihawtte a dai duam jel hi.
29Hace parar la tempestad en sosiego, Y se apaciguan sus ondas.
30Huan, a daihtak jiakin a kipak ua; huchiin aman a omna ding uh longkhawlna ah a pi tung jel hi.
30Alégranse luego porque se reposaron; Y él los guía al puerto que deseaban.
31Aw, mihingten TOUPA a chitna jiakin leh, mihing tate tunga a thillamdang hihte jiakin phat mahmah le u-aw!
31Alaben la misericordia de Jehová, Y sus maravillas para con los hijos de los hombres.
32Amau tuh mite kikhopna ah amah phat uhenla, upate tutana ah phat uhen.
32Y ensálcenlo en la congregación del pueblo; Y en consistorio de ancianos lo alaben.
33Aman luipite tuh gamdai a suaksak jela, tuinakte leng lei keu a suaksak jel hi.
33El vuelve los ríos en desierto, Y los manantiales de las aguas en secadales;
34Gam hoih tuh gam keu mah leng a suaksak jel, a sunga omte genhak jiakin.
34La tierra fructífera en salados, Por la maldad de los que la habitan.
35Gamdai tuh dilin a suaksak jela, gam keu leng tuinak a suaksak jel hi.
35Vuelve el desierto en estanques de aguas, Y la tierra seca en manantiales.
36Huaiah gilkialte a omsaka, omna ding khua a bawl ua.
36Y allí aposenta á los hambrientos, Y disponen ciudad para habitación;
37Loute a neih ua, grep huante a bawl ua, a gah hong pungte a muh theihna ding un.
37Y siembran campos, y plantan viñas, Y rinden crecido fruto.
38Amau tuh vual a jawla, huchiin nakpi taka hihpunin a om ua; a gante uh a kiam a phal kei hi.
38Y los bendice, y se multiplican en gran manera; Y no disminuye sus bestias.
39Huan, nuaisiahte, gimthuaknate, lungkhamna te jiakin a kiamta hiaihiai ua, a kun ngiungiauta leuleu uhi.
39Y luego son menoscabados y abatidos A causa de tiranía, de males y congojas.
40Aman miliante tungah muhsitna a sungbuaa, gamdai, lampi himhim omlouhna ah a vak saksaka.
40El derrama menosprecio sobre los príncipes, Y les hace andar errados, vagabundos, sin camino:
41Himahleh gentheite tuh gimthuakna akipanin mun sangah a khatou hi, gan hon bangin inkuanpihte asiamsak hi.
41Y levanta al pobre de la miseria, Y hace multiplicar las familias como rebaños de ovejas.
42Mi diktatten huai a mu ding ua, a kipak ding uh; thulimlouhna tengtengin a kam a hum ding hi.Kuapeuh pilin huaite a kem hoih ding ua, TOUPA chitnate a ngaihtuah ding uhi.
42Vean los rectos, y alégrense; Y toda maldad cierre su boca.
43Kuapeuh pilin huaite a kem hoih ding ua, TOUPA chitnate a ngaihtuah ding uhi.
43¿Quién es sabio y guardará estas cosas, Y entenderá las misericordias de Jehová?