¹ ایّوب، سخنان تو مرا متأسف ساخته و دیگر نمی‌توانم صبر کنم، مجبورم که جوابت را بدهم.

¹Så tog Na'amatiten Zofar til Orde og sagde

² سخنان تو توهین‌آمیز بودند، امّا من می‌دانم که چگونه به تو جواب بدهم.

²"Derfor bruser Tankerne i mig, og derfor stormer det i mig;

³ می‌دانی که از زمان قدیم از وقتی‌که انسان برای اولین بار بر زمین نهاده شد،

³til min Skam må jeg høre på Tugt, får tankeløst Mundsvejr til Svar!

⁴ سعادت و خوشی مردم بدکار، همیشه ناپایدار بوده است.

⁴Ved du da ikke fra Arilds Tid, fra Tiden, da Mennesket sattes på Jorden,

⁵ آنها هرقدر در زندگی پیشرفت کنند و جاه و جلالشان سر به فلک بکشد،

⁵at gudløses Jubel er kort og vanhelliges Glæde stakket?

⁶ سرانجام مانند فضلهٔ خود دور انداخته شده، برای همیشه نابود می‌گردند و آشنایانشان می‌گویند: «آنها کجا هستند؟»

⁶Steg end hans Hovmod til Himlen, raged hans Hoved i Sky,

⁷ همچون خواب و خیال محو می‌شوند، و دیگر دیده نخواهند شد

⁷som sit Skarn forgår han for evigt, de, der så ham, siger: "Hvor er han?"

⁸ بدکاران دیگر دیده نخواهند شد و از جایی که زندگی می‌کردند برای همیشه ناپدید می‌گردند.

⁸Han flyr som en Drøm, man finder ham ikke, som et Nattesyn jages han bort;

⁹ فرزندانشان از مردم فقیر گدایی می‌کنند و همهٔ آنچه را که از مردم بزور گرفته بودند، پس می‌دهند.

⁹Øjet, der så ham, ser ham ej mer, hans Sted får ham aldrig at se igen.

¹⁰ بدنهایشان که زمانی جوان و نیرومند بود، به گور می‌رود و خاک می‌شود.

¹⁰Hans Sønner bejler til ringes Yndest, hans Hænder må give hans Gods tilbage.

¹¹ آنها از شرارت لذّت می‌برند و طعم آن، دهانشان را شیرین نگاه می‌دارد،

¹¹Hans Ben var fulde af Ungdomskraft, men den lægger sig med ham i Støvet.

¹² امّا آنچه را که خورده‌اند، در شکمشان ترش کرده، به زهرمار تبدیل می‌شود

¹²Er det onde end sødt i hans Mund, når han gemmer det under sin Tunge,

¹³ و ثروتی را که بلعیده‌اند، قی می‌کنند. خدا همه را از شکمشان بیرون می‌کشد.

¹³sparer på det og slipper det ikke, holder det fast til sin Gane,

¹⁴ آنچه را که خورده‌اند، مانند زهر مار آنها را مسموم کرده، هلاک می‌سازد.

¹⁴så bliver dog Maden i hans Indre til Slangegift inden i ham;

¹⁵ آن‌قدر زنده نمی‌مانند که از نعمات روغن زیتون، شیر و عسل بهره‌ای ببرند

¹⁵Godset, han slugte, må han spy ud, Gud driver det ud af hans Bug,

¹⁶ و از دارایی و اموال خود استفاده کنند و لذّت ببرند.

¹⁶han indsuger Slangernes Gift, og Øgleungen slår ham ihjel;

¹⁷ زیرا آنها به مردم مسکین ظلم نموده، مال ایشان را غصب کردند و خانه‌ای را که خودشان نساخته بودند، بزور گرفتند.

¹⁷han skuer ej Strømme af Olie, Bække af Honning og Fløde;

¹⁸ در اندوختن ثروت، حریص هستند و قناعت ندارند.

¹⁸han må af med sin Vinding, svælger den ej, får ingen Glæde af tilbyttet Gods.

¹⁹ از مالی که دزدیده‌اند، چیزی برایشان باقی نمی‌ماند و خوشبختی آنها از بین خواهد رفت.

¹⁹Thi han knuste de ringe og lod dem ligge, ranede Huse, han ej havde bygget.

²⁰ در اوج سعادت، ناگهان مصیبت و بدبختی بر سرشان می‌آید و رنج و مصیبت دامنگیرشان می‌شود.

²⁰Thi han har ingen Hjælp af sin Rigdom, trods sine Skatte reddes han ikke;

²¹ در وقتی‌که همه‌چیز دارند و شکمشان سیر است، به غضب خدا گرفتار می‌شوند.

²¹ingen gik fri for hans Glubskhed, derfor varer hans Lykke ikke;

²² از شمشیر آهنین فرار می‌کنند، امّا هدف تیر برنزی قرار می‌گیرند.

²²midt i sin Overflod har han det trangt, al Slags Nød kommer over ham.

²³ وقتی تیر را از بدنشان بیرون می‌کشند، نوک برّاق آن جگرشان را پاره می‌کند و وحشت مرگ آنها را فرا می‌گیرد.

²³For at fylde hans Bug sender Gud sin Vredes Glød imod ham, lader sin Harme regne på ham.

²⁴ همهٔ مال و ثروتی را که اندوخته‌اند، نابود می‌شود و آتش ناگهانی، باقیماندهٔ دارایی آنها را از بین می‌برد.

²⁴Flyr han for Brynje af Jern, så gennemborer ham Kobberbuen;

²⁵ آسمانها گناهانشان را آشکار می‌سازند و زمین برضد آنها گواهی می‌دهد.

²⁵en Kni kommer ud af hans Ryg, et lynende Stål af hans Galde; over ham falder Rædsler,

²⁶ در اثر خشم خدا همهٔ اموالشان تاراج می‌شود. این است سرنوشت مردم بدکار که خدا برایشان تعیین کرده است.

²⁶idel Mørke er opsparet til ham; Ild, der ej blæses op, fortærer ham, æder Levningen i hans Telt.

²⁷ این است سرنوشت مردم بدکار که خدا برایشان تعیین کرده است.

²⁷Himlen bringer hans Brøde for Lyset, og Jorden rejser sig mod ham.

²⁸Hans Huses Vinding må bort, rives bort på Guds Vredes Dag.

²⁹Slig er den gudløses Lod fra Gud og Lønnen fra Gud for hans Brøde!