¹ چرا خدا وقتی را برای داوری تعیین نمی‌کند؟ تا به کی بندگان او انتظار بکشند؟

¹Hvorfor har ej den Almægtige opsparet Tider, hvi får de, som kender ham, ikke hans Dage at se?

² مردم شریر حدودِ زمین را تغییر می‌دهند تا زمین زیادتری به دست آورند. گلّهٔ مردم را می‌دزدند و به چراگاهِ خود می‌برند.

²De onde flytter Markskel, ranede Hjorde har de på Græs.

³ الاغانِ یتیمان را می‌ربایند و گاو بیوه زنان را گرو می‌گیرند.

³faderløses Æsel fører de bort, tager Enkens Okse som Borgen:

⁴ مردم مسکین را از حق خود محروم می‌سازند و نیازمندان از ترس آنها خود را مخفی می‌کنند.

⁴de trænger de fattige af Vejen. Landets arme må alle skjule sig.

⁵ مردم فقیر، مانند الاغهای وحشی به‌خاطر به دست آوردن خوراک برای خود و فرزندان خود، در بیابان زحمت می‌کشند.

⁵Som vilde Æsler i Ørkenen går de ud til deres Gerning søgende efter Næring; Steppen er Brød for Børnene.

⁶ در کشتزاری که مال خودشان نیست درو می‌کنند و در تاکستان شریران خوشه می‌چینند.

⁶De høster på Marken om Natten, i Rigmandens Vingård sanker de efter.

⁷ شبها برهنه و بدون لباس در سرما می‌خوابند.

⁷Om Natten ligger de nøgne, uden Klæder, uden Tæppe i Hulden.

⁸ در زیر بارانِ کوهستان خیس می‌شوند و در بین صخره‌‌ها پناه می‌برند.

⁸De vædes af Bjergenes Regnskyl, klamrer sig af Mangel på Ly til Klippen.

⁹ اشخاص ظالم، کودکان یتیم را از آغوش مادرانشان می‌ربایند و اطفال فقیران را در مقابل قرض خود گرو می‌گیرند.

⁹- Man river den faderløse fra Brystet, tager den armes Barn som Borgen.

¹⁰ این مردم مسکین، برهنه و با شکم گرسنه محصول دیگران را حمل می‌کنند.

¹⁰Nøgne vandrer de, uden Klæder, sultne bærer de Neg;

¹¹ در کارخانه‌ها روغنِ زیتون می‌کشند و شراب می‌سازند، بدون آن که خودشان مزهٔ آن را بچشند.

¹¹mellem Murene presser de Olie. de træder Persen og tørster.

¹² صدای ناله و فریاد ستمدیدگان و زخمیانِ در حال مرگ، از شهر به گوش می‌رسد که کمک می‌طلبند، امّا خدا به نالهٔ آنها توجّه نمی‌کند.

¹²De drives fra By og Hus, og Børnenes Hunger skriger. Men Gud, han ænser ej vrangt.

¹³ کسانی هستند که برضد نور طغیان می‌کنند! راه آن را نمی‌شناسند و در آن راه نمی‌روند.

¹³Andre hører til Lysets Fjender, de kender ikke hans Veje og holder sig ej på hans Stier:

¹⁴ آدمکشان، صبح زود برمی‌خیزند تا مردم فقیر و محتاج را به قتل برسانند، و در شب دزدی می‌کنند

¹⁴Før det lysner, står Morderen op, han myrder arm og fattig; om Natten sniger Tyven sig om;

¹⁵ زانیان منتظر سپیده‌دَم هستند و صورت خود را می‌پوشانند، بنابراین هیچ‌کس نمی‌تواند آنها را ببیند.

¹⁵Horkarlens Øje lurer på Skumring, han tænker: "Intet Øje kan se mig!" og skjuler sit Ansigt under en Maske.

¹⁶ شبها برای دزدی به خانه‌های مردم نقب می‌زنند و هنگام روز خود را پنهان می‌کنند و روی روشنی را نمی‌بینند.

¹⁶I Mørke bryder de ind i Huse, de lukker sig inde om Dagen, thi ingen af dem vil vide af Lys.

¹⁷ شب تاریک برای آنها همچون روشنی صبح است، زیرا سر و کارشان با وحشتِ تاریکی است. صوفر

¹⁷For dem er Mørket Morgen, thide er kendt med Mørkets Rædsler.

¹⁸ شخص شریر دستخوش سیل و توفان می‌شود و زمین او مورد لعنت خدا قرار می‌گیرد و بی‌ثمر می‌ماند.

¹⁸Over Vandfladen jages han hen, hans Arvelod i Landet forbandes, han færdes ikke på Vejen til Vingården.

¹⁹ خشکی و گرما، آب برف را تبخیر می‌کند و گناهکاران در کام مرگ فرو می‌روند.

¹⁹Som Tørke og Hede tager Snevand, så Dødsriget dem, der har syndet.

²⁰ حتّی مادرانشان هم آنها را از یاد می‌برند و فراموش می‌کنند؛ و آنها همچون درختی شکسته، توسط کرمها خورده می‌شوند.

²⁰Han er glemt på sin Hjemstavns Torv, hans Storhed kommes ej mer i Hu, Uretten knækkes som Træet.

²¹ به زنان بدون فرزند آزار می‌رسانند و به بیوه زنان احسان نمی‌کنند.

²¹Han var ond mod den golde, der ikke fødte, mod Enken gjorde han ikke vel;

²² خدا با قدرت خود ظالمان را نابود می‌سازد. آنها ظاهراً موفّق به نظر می‌رسند، امّا در واقع امیدی در زندگی ندارند.

²²dem, det gik skævt, rev han bort i sin Vælde. Han står op og er ikke tryg på sit Liv,

²³ شاید خدا به آنها در زندگی امنیّت ببخشد و از آنها حمایت کند، ولی همیشه مراقب رفتار آنهاست.

²³han styrtes uden Håb og Støtte, og på hans Veje er idel Nød.

²⁴ برای مدّتی موفّق می‌شوند، لیکن بزودی مثل علف، پژمرده می‌شوند و مانند خوشه‌های گندم، قطع می‌گردند. چه کسی می‌تواند سخنان مرا تکذیب کند؟

²⁴Hans Storhed er stakket, så er han ej mer, han bøjes og skrumper ind som Melde og skæres af som Aksenes Top.

²⁵ چه کسی می‌تواند سخنان مرا تکذیب کند؟

²⁵Og hvis ikke - hvo gør mig til Løgner, hvo gør mine Ord til intet?