¹ خداوند را سپاس بگویید، زیرا که نیكوست و محبّت او پایدار و ابدی است.

¹Halleluja! Lov Herren, thi han er god, thi hans Miskundhed varer evindelig!

² آنانی که به وسیلهٔ خداوند نجات یافته‌اند بگویند، که خداوند آنان را از دست دشمنانشان رهایی داده است

²Så skal HERRENs genløste sige, de, han løste af Fjendens Hånd

³ و آنان را از شرق و غرب، از شمال و جنوب، از سرزمینهای بیگانه بازگردانیده است.

³og samlede ind fra Landene, fra Øst og Vest, fra Nord og fra Havet.

⁴ بعضی‌ها در بیابان آواره و سرگردان بودند و شهری نداشتند تا در آن سکونت نمایند.

⁴I den øde Ørk for de vild, fandt ikke Vej til beboet By,

⁵ گرسنه و تشنه بودند و جانشان به لبشان رسیده بود.

⁵de led både Sult og Tørst, deres Sjæl var ved at vansmægte;

⁶ در آن تنگنا، نزد خداوند فریاد کردند، و او آنها را از پریشانی نجات داد.

⁶men de råbte til HERREN i Nøden, han frelste dem at deres Trængsler

⁷ سپس آنها را از راهی مستقیم به شهری هدایت کرد که بتوانند در آن ساکن گردند.

⁷og førte dem ad rette Vej, så de kom til beboet By.

⁸ آنها باید از خداوند به‌خاطر محبّت پایدار و کارهای فوق‌العاده‌ای که برای انسان انجام داد شکرگزار باشند.

⁸Lad dem takke HERREN for hans Miskundhed, for hans Underværker mod Menneskens Børn.

⁹ او تشنگان را سیراب می‌کند و گرسنگان را با خوراکهای نیکو سیر می‌گرداند.

⁹Thi han mættede den vansmægtende Sjæl og fyldte den sultne med godt.

¹⁰ برخی در تاریکی و ظلمت، در زندان، در غُل و زنجیر به سر می‌برند.

¹⁰De sad i Mulm og Mørke, bundne i pine og Jern,

¹¹ زیرا از کلام خدا سرپیچی کردند و احکام خدای قادر متعال را بجا نیاوردند.

¹¹fordi de havde stået Guds Ord imod og ringeagtet den Højestes Råd.

¹² زیر بار کار و زحمت، پشت آنها خم شده، از پای افتاده بودند و کسی به کمكشان نرسید.

¹²Deres Hjerte var knuget af Kummer, de faldt, der var ingen, som hjalp;

¹³ در آن تنگنا، نزد خداوند فریاد کردند و او آنها را از پریشانی نجات داد.

¹³men de råbte til HERREN i Nøden, han frelste dem af deres Trængsler,

¹⁴ آنان را از تاریکی و ظلمت بیرون آورد و از غُل و زنجیر اسارت آزاد کرد.

¹⁴førte dem ud af Mørket og Mulmet og sønderrev deres Bånd.

¹⁵ آنها باید از خداوند به‌خاطر محبّت پایدار و کارهای فوق‌العاده‌ای که برای انسان انجام داد شکرگزار باشند.

¹⁵Lad dem takke HERREN for hans Miskundhed, for hans Underværker mod Menneskens Børn.

¹⁶ زیرا او دروازه‌های برنزی و میله‏های آهنین را درهم شکسته است.

¹⁶Thi han sprængte Døre af Kobber og sønderslog Slåer af Jern.

¹⁷ بعضی به‌خاطر روش گناه‌آلود خود رنج می‌کشیدند و به سبب شرارتهای خویش در عذاب بودند.

¹⁷De sygnede hen for Synd og led for Brødes Skyld,

¹⁸ اشتهای خود را از دست داده و پایشان به لب گور رسیده بود.

¹⁸de væmmedes ved al Slags Mad, de kom Dødens Porte nær

¹⁹ در آن تنگنا، نزد خداوند فریاد کردند و او آنها را از پریشانی نجات داد.

¹⁹men de råbte til Herren i Nøden, han frelste dem af deres Trængsler,

²⁰ او با کلامش آنها را شفا داده از مرگ رهانید.

²⁰sendte sit Ord og lægede dem og frelste deres Liv fra Graven.

²¹ پس آنها باید خداوند را به‌خاطر محبّت پایدارش و کارهای فوق‌العاده‌ای که برای انسان انجام داده شکر کنند.

²¹Lad dem takke HERREN for hans Miskundhed, for hans Underværker mod Menneskens Børn

²² برایش قربانی تشکّر تقدیم کنند و با سرودهای شاد، کارهای او را بیان نمایند!

²²og ofre Lovprisningsofre og med Jubel forkynnde hans Gerninger.

²³ بعضی با کشتی به دریا رفته، به تجارت مشغول شدند.

²³De for ud på Havet i Skibe, drev Handel på vældige Vande,

²⁴ آنها کارهای خداوند و کارهای عجیب او را در عمق دریاها مشاهده کردند.

²⁴blev Vidne til HERRENs Gerninger, hans Underværker i Dybet;

²⁵ به فرمان او بادی شدید برخاست و امواج دریا را متلاطم ساخت.

²⁵han bød, og et Stormvejr rejste sig, Bølgerne tårnedes op;

²⁶ کشتی‌ها گاهی به هوا پرتاب می‌شدند و گاهی به اعماق آب فرو می‌رفتند و سرنشینان آنها از ترس، نیمه‌جان شده بودند.

²⁶mod Himlen steg de, i Dybet sank de, i Ulykken svandt deres Mod;

²⁷ مانند مستان تلو‌تلو می‌خوردند و عقل خود را از دست داده بودند.

²⁷de tumled og raved som drukne, borte var al deres Visdom;

²⁸ در آن تنگنا، نزد خداوند فریاد کردند و او آنها را از پریشانی نجات داد.

²⁸men de råbte til HERREN i Nøden, han frelste dem af deres Trængsler,

²⁹ توفان را آرام کرد و امواج دریا ساکت شد.

²⁹skiftede Stormen til Stille, så Havets Bølger tav;

³⁰ آنها از آرامی خوشحال شدند و خداوند آنها را به بندر مقصود رسانید.

³⁰og glade blev de, fordi det stilned; han førte dem til Havnen, de søgte.

³¹ آنها باید خداوند را به‌خاطر محبّت پایدار و کارهای فوق‌العاده‌ای که برای انسان انجام داده، شکر کنند.

³¹Lad dem takke HERREN for hans Miskundhed, for hans Underværker mod Menneskens Børn,

³² عظمت و جلال او را در میان مردم بیان کنند و او را در حضور رهبران ستایش نمایند.

³²ophøje ham i Folkets Forsamling og prise ham i de Ældstes Kreds!

³³ خداوند رودخانه‌ها را به بیابان تبدیل می‌کند و چشمه‌های آب را خشک می‌سازد.

³³Floder gør han til Ørken og Kilder til øde Land,

³⁴ زمینهای حاصلخیز را به‌خاطر ساکنان شریر آن به شوره‌زار مبدّل می‌نماید.

³⁴til Saltsteppe frugtbart Land for Ondskabens Skyld hos dem, som - bor der.

³⁵ بیابانها را به برکه‌های آب، و زمینهای خشک را به چشمه‌سار تبدیل می‌کند.

³⁵Ørken gør han til Vanddrag, det tørre Land til Kilder;

³⁶ مردمان گرسنه را در آنجا ساکن می‌سازد تا برای خود شهری بسازند.

³⁶der lader han sultne bo, så de grunder en By at bo i,

³⁷ در آنجا به زراعت می‌پردازند و تاکستان غرس می‌کنند و حاصل آن را برمی‌چینند.

³⁷tilsår Marker og planter Vin og høster Afgrødens Frugt.

³⁸ قوم خود را برکت داد و فرزندان آنان را بسیار ساخت و نگذاشت که گلّه‏ها و رمه‏های ایشان کم شوند.

³⁸Han velsigner dem, de bliver mange, han lader det ikke skorte på Kvæg.

³⁹ چون قوم خدا، توسط ظلم و ستم دشمنان شکست می‌خوردند و به آنها توهین می‌شد،

³⁹De bliver få og segner under Modgangs og Kummers Tryk,

⁴⁰ خداوند رهبران ظالم را خوار و ذلیل و در ویرانه‏ها آواره ساخت.

⁴⁰han udøser Hån over Fyrster og lader dem rave i vejløst Øde.

⁴¹ امّا نیازمندان را از رنج رهانید و تعداد خانواده‌هایشان را مانند گلّه‏ها زیاد کرد.

⁴¹Men han løfter den fattige op af hans Nød og gør deres Slægter som Hjorde;

⁴² مردمان نیك، اینها را می‌بینند و خوشحال می‌شوند، امّا شریران خاموش می‌گردند. خردمندان به اینها دقّت کنند و محبّت پایدار خداوند را به یاد داشته باشند.

⁴²de oprigtige ser det og glædes, men al Ondskab lukker sin Mund.

⁴³ خردمندان به اینها دقّت کنند و محبّت پایدار خداوند را به یاد داشته باشند.

⁴³Hvo som er viis, han mærke sig det og lægge sig HERRENs Nåde på Sinde!