¹ خداوندا، از شدّت غم و اندوه به درگاه تو فریاد می‌کنم.

¹(Sang til Festrejserne.) Fra det dybe råber jeg til

² خداوندا، فریاد مرا بشنو و به دعای من توجّه فرما.

²o Herre hør min Røst! Lad dine Ører lytte til min tryglende Røst!

³ خداوندا، اگر گناهان ما را به یاد آوری، چه کسی تبرئه خواهد شد؟

³Tog du Vare, HERRE, på Misgerninger, Herre, hvo kunde da bestå?

⁴ امّا تو، خدای بخشنده هستی و ما باید به تو احترام بگذاریم.

⁴Men hos dig er der Syndsforladelse, at du må frygtes.

⁵ من بی‌صبرانه منتظر کمک از جانب خداوند هستم، زیرا به وعدهٔ او اعتماد دارم.

⁵Jeg håber.på HERREN, min Sjæl håber på hans Ord,

⁶ من بیشتر از نگهبانانی که منتظر طلوع صبح هستند، در انتظار خداوند می‌باشم.

⁶på Herren bier min Sjæl mer end Vægter på Morgen, Vægter på Morgen.

⁷ ای اسرائیل، بر خداوند توکّل کن، زیرا از روی محبّت پایدارش همیشه مایل است که شما را نجات بخشد. او قوم خود، اسرائیل را از تمام گناهانشان نجات می‏بخشد.

⁷Israel, bi på HERREN! Thi hos HERREN er Miskundhed, hos ham er Forløsning i Overflod.

⁸ او قوم خود، اسرائیل را از تمام گناهانشان نجات می‏بخشد.

⁸Og han vil forløse Israel fra alle dets Misgerninger,