¹ اسرائیل، بگو که چطور از زمان جوانی، دشمنانت تو را عذاب دادند.

¹(Sang til Festrejserne.) De trængte mig hårdt fra min ungdom - så siger Israel

² «از زمانی که جوان بودم، دشمنانم بر من ظلم کردند، امّا نتوانستند مرا از پای درآورند.

²de trængte mig hårdt fra min Ungdom, men kued mig ikke.

³ شانه‏هایم را با شلاق، مانند زمین شخم زده کردند.

³Plovmænd pløjed min Ryg, trak lange Furer;

⁴ امّا خداوند عادل مرا از بردگی آزاد کرد.»

⁴retfærdig er HERREN, han overskar de gudløses Reb.

⁵ کسانی‌که از صهیون نفرت دارند، سرنگون شوند.

⁵Alle, som hader Zion, skal vige med Skam,

⁶ مانند علف روییده بر روی بامها پیش از آن که نمو کنند، پژمرده گردند

⁶blive som Græs på Tage, der visner, førend det skyder Strå,

⁷ و کسی نتواند آنها را بچیند و یا به صورت بافه ببندد. هیچ رهگذری نگوید: «خداوند تو را برکت دهد یا ما به نام خداوند تو را برکت می‌دهیم!»

⁷og ikke fylder Høstkarlens Hånd og Opbinderens Favn;

⁸ هیچ رهگذری نگوید: «خداوند تو را برکت دهد یا ما به نام خداوند تو را برکت می‌دهیم!»

⁸Folk, som går forbi, siger ikke: "HERRENs Velsignelse over eder! Vi velsigner eder i HERRENs Navn!"