¹ خداوندا، تو مرا آزموده‏ای و می‌شناسی.

¹(Til Sangmesteren. Af David. En Salme.) HERRE, du ransager mig og kender mig!

² از نشستن و بر خواستن من آگاهی و تمام افکار و اندیشه‌های مرا از دور می‌دانی.

²Du ved, når jeg står op, du fatter min Tanke i Frastand,

³ تو از رفتار، کردار، کار و استراحت من آگاهی و تمام روشهای مرا می‌دانی.

³du har Rede på, hvor jeg går eller ligger, og alle mine Veje kender du grant.

⁴ حتّی پیش از آن که حرفی بر زبان آورم، تو ای خداوند، منظور مرا می‌دانی.

⁴Thi før Ordet er til på min Tunge, se, da ved du det, HERRE, til fulde.

⁵ حضور تو مرا از هر طرف احاطه نموده و با قدرت خود، مرا محافظت می‌کنی.

⁵Bagfra og forfra omslutter du mig, du lægger din Hånd på mig.

⁶ شناخت تو از من خیلی عمیق است؛ این فراتر از فهم من می‌باشد.

⁶At fatte det er mig for underfuldt, for højt, jeg evner det ikke!

⁷ از نزد تو کجا بگریزم و از حضور تو کجا پنهان شوم؟

⁷Hvorhen skal jeg gå for din Ånd, og hvor skal jeg fly for dit Åsyn?

⁸ اگر به آسمان بروم، تو در آنجا هستی. اگر به دنیای مردگان بروم، تو در آنجا هستی.

⁸Farer jeg op til Himlen, da er du der, reder jeg Leje i Dødsriget, så er du der;

⁹ اگر بر بالهای سحر بنشینم و از مشرق به دورترین نقطه در مغرب بروم،

⁹tager jeg Morgenrødens Vinger, fæster jeg Bo, hvor Havet ender,

¹⁰ تو برای رهبری من در آنجا خواهی بود. برای کمک به من تو در آنجا خواهی بود.

¹⁰da vil din Hånd også lede mig der, din højre holde mig fast!

¹¹ اگر از تاریکی خواهش کنم که مرا بپوشاند و یا روشناییِ اطراف من به تاریکی تبدیل گردد،

¹¹Og siger jeg: "Mørket skal skjule mig, Lyset blive Nat omkring mig!"

¹² حتّی تاریکی هم برای تو تاریک نخواهد بود و شب برای تو مانند روز روشن است، زیرا تاریکی و روشنایی برای تو یکی است.

¹²så er Mørket ej mørkt for dig, og Natten er klar som Dagen, Mørket er som Lyset.

¹³ تو تمام اجزای بدنم را ساختی و در رحم مادرم همهٔ آنها را به هم پیوند دادی.

¹³Thi du har dannet mine Nyrer, vævet mig i Moders Liv.

¹⁴ من تو را می‌ستایم، زیرا مرا به گونه‌ای عجیب ساخته‏ای، تمام کارهای تو بسیار شگفت‌انگیز است. من این را با تمام وجود می‌دانم.

¹⁴Jeg vil takke dig, fordi jeg er underfuldt skabt; underfulde er dine Gerninger, det kender min Sjæl til fulde.

¹⁵ وقتی استخوانهایم ساخته می‌شدند و در رحم مادر شکل می‌گرفتم و در نهان رشد می‌کردم، تو از وجود من آگاه بودی.

¹⁵Mine Ben var ikke skjult for dig, da jeg blev skabt i Løndom, virket i Jordens Dyb;

¹⁶ پیش از آن که به وجود بیایم و زندگی را آغاز کنم، روزهای عمرم را در دفتر خود ثبت نمودی.

¹⁶som Foster så dine Øjne mig, i din Bog var de alle skrevet, Dagene var bestemt, før en eneste af dem var kommet.

¹⁷ خداوندا، افکار تو آن‌قدر عالی و گرانبها هستند، که من آنها را درک نمی‌کنم.

¹⁷Hvor kostelige er dine Tanker mig, Gud, hvor stor er dog deres Sum!

¹⁸ اگر آنها را بشمارم، از ریگهای صحرا زیادترند. وقتی بیدار می‌شوم باز هم با تو هستم.

¹⁸Tæller jeg dem, er de flere end Sandet, jeg vågner - og end er jeg hos dig.

¹⁹ خدایا، شریران را نابود کن و جنایتکاران را از من دور نما.

¹⁹Vilde du dog dræbe de gudløse, Gud, måtte Blodets Mænd vige fra mig,

²⁰ آنها نام تو را به بدی یاد می‌کنند و به ضد تو حرفهای زشت می‌زنند.

²⁰de, som taler om dig på Skrømt og sværger falsk ved dit Navn.

²¹ خداوندا، آیا از کسانی‌که از تو نفرت دارند، نفرت نداشته‌ام؟ آیا از آنانی که از تو سرپیچی می‌کنند، متنفّر نبوده‏ام؟

²¹Jeg hader jo dem, der hader dig, HERRE, og væmmes ved dem, der står dig imod;

²² با تمام وجود از آنها متنفّرم و آنها را دشمن خود می‌دانم.

²²med fuldt Had bader jeg dem, de er også mine Fjender.

²³ خدایا، مرا تفتیش کن و از دل من باخبر شو، مرا بیازما و افکار مرا بخوان. ببین آیا خطایی در من هست، و مرا به راه جاودانی هدایت نما.

²³Ransag mig, Gud, og kend mit Hjerte, prøv mig og kend mine Tanker!

²⁴ ببین آیا خطایی در من هست، و مرا به راه جاودانی هدایت نما.

²⁴Se, om jeg er på Smertens Vej, og led mig på Evigheds Vej!