¹ خدایا، مرا محافظت فرما، زیرا به تو پناه آورده‌ام.

¹(En miktam af David.) Vogt mig, Gud, thi jeg lider på dig!

² به خداوند گفتم: «تو خداوند من هستی، و هر چیز نیكویی که دارم، از توست.»

²Jeg siger til HERREN: "Du er min Herre; jeg har ikke andet Gode end dig.

³ ایمانداران این سرزمین، اشخاص نجیبی هستند و دلخوشی من به ایشان است.

³De hellige, som er i Landet, de er de herlige, hvem al min Hu står til."

⁴ آنهایی که پیرو خدایان دیگر هستند، غم و اندوهشان زیاد می‌شود. در مراسم قربانی‌های آنها شرکت نمی‌کنم و نام آنها را ذکر هم نخواهم کرد.

⁴Mange Kvaler rammer dem, som vælger en anden Gud; deres Blodofre vil jeg ikke udgyde, ej tage deres Navn i min Mund.

⁵ خداوندا، تو همه‌چیز من هستی و آنچه را که نیاز دارم، به من عطا کرده‌ای. آیندهٔ من در دست توست.

⁵HERREN er min tilmålte Del og mit Bæger. Du holder min Arvelod i Hævd.

⁶ آنچه را که نصیب من کرده‌ای بسیار عالی و نیکوست.

⁶Snorene faldt mig på liflige Steder, ja, en dejlig Arvelod tilfaldt mig.

⁷ خداوند را شکر می‌کنم، زیرا که مرا راهنمایی می‌کند. شبانگاه نیز وجدانم به من هشدار می‌دهد.

⁷Jeg vil prise HERREN, der gav mig Råd, mine Nyrer maner mig, selv om Natten.

⁸ هرگز خدا را فراموش نمی‌کنم، او همیشه نزد من است، هیچ چیز نمی‌تواند مرا بلغزاند.

⁸Jeg har altid HERREN for Øje, han er ved min højre, jeg rokkes ikke.

⁹ بنابراین سپاسگزار و شادمان هستم و احساس امنیّت کامل می‌کنم.

⁹Derfor glædes mit Hjerte, min Ære jubler, endogså mit Kød skal bo i Tryghed.

¹⁰ زیرا تو مرا از قدرت مرگ رهایی می‌رهانی. من با وفاداری تو را خدمت کرده‌ام و تو جانم را در دنیای مردگان ترک نخواهی کرد. تو راه زندگی را به من نشان خواهی داد. حضور تو، مرا از خوشی لبریز می‌کند و به من شادی ابدی می‌بخشد.

¹⁰Thi Dødsriget giver du ikke min Sjæl, lader ikke din hellige skue Graven.

¹¹ تو راه زندگی را به من نشان خواهی داد. حضور تو، مرا از خوشی لبریز می‌کند و به من شادی ابدی می‌بخشد.

¹¹Du lærer mig Livets Vej; man mættes af Glæde for dit Åsyn, Livsalighed er i din højre for evigt.