¹ خدایا به دعای من گوش بده و وقتی‌که زاری می‌کنم خود را از من پنهان مکن.

¹(Til sangmesteren. Med strengespil. En maskil af David.) Lyt, o Gud, til min Bøn, skjul dig ej for min tryglen,

² دعای مرا بشنو و مستجاب فرما. از شدّت نگرانی، فکرم پریشان است.

²lå mig Øre og svar mig, jeg vånder mig i Klage,

³ از تهدید دشمنان هراسانم و ظلم مردم ظالم مرا آشفته کرده است. آنها مرا عذاب می‌دهند و از من نفرت دارند.

³jeg stønner ved Fjendernes Råb og de gudløses Skrig; thi Ulykke vælter de over mig, forfølger mig grumt;

⁴ دلم افسرده و غمگین است. وحشت مرگ مرا فراگرفته است.

⁴Hjertet er angst i mit Bryst, Dødens Rædsler er faldet over mig.

⁵ ترس و وحشت مرا احاطه کرده و از پا انداخته است.

⁵Frygt og Angst falder på mig, Gru er over mig.

⁶ می‌گویم: «ای کاش مانند کبوتر بال می‌داشتم، پر می‌زدم و به جای آرامی می‌رفتم.

⁶Jeg siger: Ak, havde jeg Vinger som Duen, da fløj jeg i Ly,

⁷ ای کاش به دوردستها پرواز می‌کردم، و خانهٔ خود را در بیابان می‌ساختم،

⁷ja, langt bort vilde jeg fly og blive i Ørkenen. - Sela.

⁸ پناهگاهی می‌جُستم و از توفان بلا در امان می‌ماندم.»

⁸Da søgte jeg skyndsomt Tilflugt for rivende Storm og Uvejr.

⁹ خداوندا، زبان شریران را مغشوش گردان، زیرا آنها شهر را به آشوب کشیده‌اند.

⁹Herre, forvir og split deres Tungemål! Thi Vold og Ufred ser jeg i Byen;

¹⁰ شب و روز دیوارهای شهر را دور می‌زنند و جنایت و فساد می‌آفرینند.

¹⁰de går Rundgang Dag og Nat på dens Mure;

¹¹ فساد و شرارت همه‌جا را فراگرفته و خیابانهای شهر پُر از فریب و نیرنگ است.

¹¹Ulykke, Kvide og Vanheld råder derinde, Voldsfærd og Svig viger aldrig bort fra dens Torve.

¹² اگر دشمن به من توهین می‌کرد، آن را تحمّل می‌کردم و یا اگر رقیب من به ضد من برخاسته بود، خود را پنهان می‌نمودم.

¹²Det var ikke en Fjende, som hånede mig - det kunde bæres; min uven ydmygede mig ej - ham kunde jeg undgå;

¹³ امّا این تو هستی، شریک و همکار و دوست نزدیک من.

¹³men du, en Mand af min Stand, en Ven og fortrolig,

¹⁴ ما با هم گفت‌وگوهای شیرین داشتیم و با یکدیگر برای عبادت به معبد بزرگ می‌رفتیم.

¹⁴og det skønt vi delte Samværets Sødme, vandrede endrægtelig i Guds Hus.

¹⁵ مرگ ناگهانی نصیبشان شود، زنده به گور شوند، زیرا دلها و خانه‌های آنان پُر از شرارت و جنایت است.

¹⁵Over dem komme Død, lad dem levende synke i Dødsriget! Thi der er Ondskab i deres Bolig, i deres Indre!

¹⁶ امّا من از خداوند، خدای خود یاری می‌‌‌‌خواهم و او مرا رهایی خواهد داد.

¹⁶Jeg, jeg råber til Gud, og HERREN vil frelse mig.

¹⁷ صبح و ظهر و شب به درگاه خدا ناله می‌کنم و او دعای مرا مستجاب خواهد کرد.

¹⁷Jeg klager og stønner ved Kvæld, ved Gry og ved Middag; min Røst vil han høre

¹⁸ وقتی با دشمنان بسیار در میدان جنگ نبرد می‌کنم، او مرا با پیروزی بسلامت بازمی‌گرداند.

¹⁸og udfri min Sjæl i Fred, så de ikke kan komme mig nær; thi mange er de imod mig.

¹⁹ خدا که پادشاه ازلی است، مرا خواهد شنید و آنها را سرکوب خواهد كرد، زیرا آنها از او نمی‌ترسند و راه خود را تغییر نمی‌دهند.

¹⁹Gud, som troner fra Fortids Dage, vil høre og ydmyge dem. - Sela. Thi der er ingen Forandring hos dem, og de frygter ikke for Gud.

²⁰ دوست سابق من، دست خود را علیه دوستانش بلند کرده و پیمان خود را شکسته است.

²⁰På Venner lagde han Hånd og brød sin Pagt.

²¹ سخنان چرب و نرم می‌زند، امّا در باطن از من نفرت دارد. حرفهایش در ظاهر بسیار شیرین، امّا مانند شمشیر تیز و کُشنده است.

²¹Glattere end Smør er hans Mund, men Hjertet vil Krig, blødere end Olie hans Ord, skønt dragne Sværd.

²² مشکلات خود را به خداوند بسپار و او آنها را برایت حل خواهد کرد، او هرگز نمی‌گذارد که اشخاص وفادار شکست بخورند. امّا تو ای خدا، این آدمهای قاتل و حیله‌گر را پیش از وقت به گور خواهی فرستاد، قبل از اینکه نیمی از عمرشان را سپری کنند. امّا من بر تو توکّل می‌کنم.

²²Kast din Byrde på HERREN, så sørger han for dig, den retfærdige lader han ikke i Evighed rokkes.

²³ امّا تو ای خدا، این آدمهای قاتل و حیله‌گر را پیش از وقت به گور خواهی فرستاد، قبل از اینکه نیمی از عمرشان را سپری کنند. امّا من بر تو توکّل می‌کنم.

²³Og du, o Gud, nedstyrt dem i Gravens Dyb! Ej skal blodstænkte, svigefulde Mænd nå Hælvten af deres Dage. Men jeg, jeg stoler på dig!