¹ ای خداوند، تو خدای انتقام گیرنده هستی، خشم خود را آشکار ساز!

¹HERRE du hævnens Gud, du Hævnens Gud, træd frem i Glans;

² ای داور جهان، برخیز و متکبّران را به سزای كارهایشان برسان.

²stå op, du Jordens Dommer, øv Gengæld mod de hovmodige!

³ خداوندا، تا به کی شریران موفّق و کامران خواهند بود؟

³Hvor længe skal gudløse, HERRE, hvor længe skal gudløse juble?

⁴ تا به کی جنایتکاران بر خود خواهند بالید و بر کارهای خود افتخار خواهند نمود؟

⁴De fører tøjlesløs Tale, hver Udådsmand ter sig som Herre;

⁵ خداوندا، آنها قوم تو را از بین می‌برند و به آنانی که به تو تعلّق دارند، ظلم می‌کنند.

⁵de underkuer, o HERRE, dit Folk og undertrykker din Arvelod;

⁶ بیوه زنان و یتیمان و غریبانی را که در این سرزمین زندگی می‌کنند، می‌کشند.

⁶de myrder Enke og fremmed faderløse slår de ihjel;

⁷ می‌گویند: «خداوند نمی‌بیند و خدای اسرائیل متوجّه نمی‌شود.»

⁷de siger: "HERREN kan ikke se,Jakobs Gud kan intet mærke!"

⁸ ای قوم من، چقدر نادان هستید، کی می‌خواهید بفهمید؟

⁸Forstå dog, I Tåber blandt Folket! Når bliver I kloge, I Dårer?

⁹ آیا خدایی که گوش را به ما داد، نمی‌شنود! و یا خدایی‌ که چشم را آفرید، نمی‌بیند؟

⁹Skulde han, som plantede Øret, ej høre, han, som dannede Øjet, ej se?

¹⁰ او‌ که ملّتها را سرزنش می‌کند، آیا آنان را مجازات نخواهد‌ کرد؟ آیا او که همهٔ مردم را تعلیم می‌دهد، خودش متوجّه نمی‌شود؟

¹⁰Skulde Folkenes Tugtemester ej revse, han som lærer Mennesket indsigt?

¹¹ خداوند از افکار آدمیان آگاه است و می‌داند که افكار ما بیهوده است.

¹¹HERREN kender Menneskets Tanker, thi de er kun Tomhed.

¹² خوشا به حال کسی‌که تو او را تأدیب می‌کنی و شریعت خود را به او می‌آموزی.

¹²Salig den Mand, du tugter, HERRE, og vejleder ved din Lov

¹³ در روز سختی به او آرامش می‌بخشی؛ روزی‌ که گناهکاران را به مجازات می‌رسانی.

¹³for at give ham Ro for onde Dage, indtil der graves en Grav til den gudløse;

¹⁴ خداوند قوم خود را فراموش نمی‌‌کند و قوم برگزیدهٔ خود را هرگز رد نخواهد کرد.

¹⁴thi HERREN bortstøder ikke sit Folk og svigter ikke sin Arvelod.

¹⁵ بار دیگر عدالت به دادگاهها باز خواهد گشت و عادلان از آن پشتیبانی خواهند کرد.

¹⁵Den retfærdige kommer igen til sin Ret, en Fremtid har hver oprigtig af Hjertet.

¹⁶ در مقابل شریران، چه کسی از من دفاع خواهد کرد؟ در برابر مردم بدکار، چه کسی مرا یاری خواهد نمود؟

¹⁶Hvo står mig bi mod Ugerningsmænd? hvo hjælper mig mod Udådsmænd?

¹⁷ اگر خداوند به من کمک نمی‌کرد، تا به حال نابود شده بودم.

¹⁷Var HERREN ikke min Hjælp, snart hviled min Sjæl i det stille.

¹⁸ وقتی فریاد کردم که می‌افتم، تو ای خداوند از روی محبّت پایدارت، دستم را گرفتی.

¹⁸Når jeg tænkte: "Nu vakler min Fod", støtted din Nåde mig, HERRE;

¹⁹ هنگامی‌که اضطراب و نگرانی به من روی می‌آورد، تو ای خداوند مرا تسلّی می‌دهی و شادمان می‌سازی.

¹⁹da mit Hjerte var fuldt af ængstede Tanker, husvaled din Trøst min Sjæl.

²⁰ با داوران ظالم که قانون را ظالمانه اجرا می‌کنند، سر و کاری نداری.

²⁰står du i Pagt med Fordærvelsens Domstol, der skaber Uret i Lovens Navn?

²¹ آنان برای مردم درستکار دسیسه می‌چینند و اشخاص بی‌گناه را به مرگ محکوم می‌کنند.

²¹Jager de end den ret,færdiges Liv og dømmer uskyldigt Blod,

²² امّا خداوند پشتیبان من است و از من دفاع می‌کند. او آنان را به‌خاطر شرارتشان مجازات خواهد كرد و به سبب گناهانشان آنان را نابود خواهد نمود. بلی، خداوند، خدای ما آنها را بکلّی نابود خواهد ساخت.

²²HERREN er dog mit Bjærgested, min Gud er min Tilflugtsklippe;

²³ او آنان را به‌خاطر شرارتشان مجازات خواهد كرد و به سبب گناهانشان آنان را نابود خواهد نمود. بلی، خداوند، خدای ما آنها را بکلّی نابود خواهد ساخت.

²³han vender deres Uret imod dem selv, udsletter dem for deres Ondskab; dem udsletter HERREN vor Gud.