¹ «در آن روز پادشاهی آسمان مثل ده دختر جوان خواهد بود كه چراغهای خود را برداشته به استقبال داماد رفتند.

¹Then shall the kingdom of the heavens be made like to ten virgins that having taken their torches, went forth to meet the bridegroom.

² پنج نفر از آنان دانا و پنج نفر نادان بودند.

²And five of them were prudent and five foolish.

³ دختران نادان چراغهای خود را با خود برداشتند ولی با خود هیچ روغن نبردند،

³They that were foolish took their torches and did not take oil with them;

⁴ امّا دختران دانا چراغهای خود را با ظرفهای پر از روغن بردند.

⁴but the prudent took oil in their vessels with their torches.

⁵ چون داماد در آمدن تأخیر كرد، همگی خوابشان برد.

⁵Now the bridegroom tarrying, they all grew heavy and slept.

⁶ «در نیمهٔ شب فریاد کسی شنیده شد كه می‌گفت: 'داماد می‌آید، به پیشواز او بیایید'

⁶But in [the] middle of [the] night there was a cry, Behold, the bridegroom; go forth to meet him.

⁷ وقتی دختران این را شنیدند، همه برخاسته چراغهایشان را حاضر كردند.

⁷Then all those virgins arose and trimmed their torches.

⁸ دختران نادان به دختران دانا گفتند: 'چراغهای ما در حال خاموش شدن است، مقداری از روغن خودتان را به ما بدهید.'

⁸And the foolish said to the prudent, Give us of your oil, for our torches are going out.

⁹ آنها گفتند: 'خیر، برای همهٔ ما کافی نیست، بهتر است شما پیش فروشندگان بروید و مقداری روغن برای خودتان بخرید.'

⁹But the prudent answered saying, [We cannot,] lest it might not suffice for us and for you. Go rather to those that sell, and buy for yourselves.

¹⁰ وقتی آنها رفتند روغن بخرند، داماد وارد شد. کسانی‌که آماده بودند با او به مجلس عروسی وارد شدند و در بسته شد.

¹⁰But as they went away to buy, the bridegroom came, and the [ones that were] ready went in with him to the wedding feast, and the door was shut.

¹¹ بعد كه آن پنج دختر دیگر برگشتند، فریاد زدند: '‌ای آقا، ای آقا در را به روی ما باز كن'

¹¹Afterwards come also the rest of the virgins, saying, Lord, Lord, open to us;

¹² امّا او جواب داد: '‌به شما می‌گویم كه اصلاً شما را نمی‌شناسم.'

¹²but he answering said, Verily I say unto you, I do not know you.

¹³ پس بیدار باشید زیرا شما از روز و ساعت این واقعه خبر ندارید.

¹³Watch therefore, for ye know not the day nor the hour.

¹⁴ «پادشاهی آسمان مانند مردی است كه می‌‌خواست سفر كند. پس غلامان خود را خوانده، تمام ثروتش را به آنان سپرد

¹⁴For [it is] as [if] a man going away out of a country called his own bondmen and delivered to them his substance.

¹⁵ و به هر یک به نسبت توانایی‌اش چیزی داد به یکی پنج هزار سکّهٔ طلا، به دیگری دو هزار سکّهٔ طلا، و به سومی هزار سکّهٔ طلا و پس از آن به سفر رفت.

¹⁵And to one he gave five talents, to another two, and to another one; to each according to his particular ability, and immediately went away out of the country.

¹⁶ مردی كه پنج هزار سکّهٔ طلا داشت زود رفت و با آنها تجارت كرد و پنج هزار سکّهٔ طلا سود برد.

¹⁶And he that had received the five talents went and trafficked with them, and made five other talents.

¹⁷ همچنین آن مردی كه دو هزار سکّهٔ طلا داشت دو هزار سکّهٔ دیگر سود آورد.

¹⁷In like manner also he that [had received] the two, [he also] gained two others.

¹⁸ امّا آن مردی كه هزار سکّهٔ طلا به او داده شده بود رفت و زمین را كَند و پول ارباب خود را پنهان كرد.

¹⁸But he that had received the one went and dug in the earth, and hid the money of his lord.

¹⁹ «بعد از مدّت زیادی ارباب برگشت و با آنها به تصفیه حساب پرداخت.

¹⁹And after a long time the lord of those bondmen comes and reckons with them.

²⁰ کسی‌که پنج هزار سکّهٔ طلا به او داده شده بود آمد و پنج هزار سکّه‌ای را هم كه سود برده بود با خود آورد و گفت: 'تو این پنج هزار سکّه را به من سپرده بودی، این پنج هزار سکّهٔ دیگر هم سود آن است.'

²⁰And he that had received the five talents came to [him] and brought five other talents, saying, [My] lord, thou deliveredst me five talents; behold, I have gained five other talents besides them.

²¹ ارباب گفت: 'آفرین، ای غلام خوب و امین، تو در امر كوچكی امانت و درستی خود را نشان دادی، من حالا كارهای بزرگ را به تو خواهم سپرد. بیا و در شادی ارباب خود شریک باش.'

²¹His lord said to him, Well, good and faithful bondman, thou wast faithful over a few things, I will set thee over many things: enter into the joy of thy lord.

²² آنگاه مردی كه دو هزار سکّهٔ طلا داشت آمد و گفت: 'تو دو هزار سکّهٔ به من سپردی، این دو هزار سکّهٔ دیگر هم سود آن است.'

²²And he also that had received the two talents came to [him] and said, [My] lord, thou deliveredst me two talents; behold, I have gained two other talents besides them.

²³ ارباب گفت: 'آفرین، ای غلام خوب و امین تو در كار كوچكی امانت و درستی خود را نشان دادی و حالا كارهای بزرگ را به تو خواهم سپرد. بیا و در شادی ارباب خود شریک باش.'

²³His lord said to him, Well, good and faithful bondman, thou wast faithful over a few things, I will set thee over many things: enter thou into the joy of thy lord.

²⁴ سپس مردی كه هزار سکّه به او داده شده بود آمد و گفت: 'ای ارباب، من می‌دانستم كه تو مرد سختگیری هستی، از جایی‌که نکاشته‌ای درو می‌کنی و از جایی‌که نپاشیده‌ای جمع می‌نمایی،

²⁴And he also that had received the one talent coming to [him] said, [My] lord, I knew thee that thou art a hard man, reaping where thou hadst not sowed, and gathering from where thou hadst not scattered,

²⁵ پس ترسیدم و رفتم سکّه‌های تو را در زمین پنهان كردم. بفرما، پول تو اینجاست.'

²⁵and being afraid I went away and hid thy talent in the earth; behold, thou hast that which is thine.

²⁶ ارباب گفت: 'ای غلام بدسرشت و تنبل، تو كه می‌دانستی من از جایی‌كه نکاشته‌ام درو می‌کنم و از جایی‌که نپاشیده‌ام جمع می‌کنم،

²⁶And his lord answering said to him, Wicked and slothful bondman, thou knewest that I reap where I had not sowed, and gather from where I had not scattered;

²⁷ پس به همین دلیل می‌باید پول مرا به صرّافان می‌دادی تا وقتی من از سفر بر می‌گردم آن را با سودش پس بگیرم.

²⁷thou oughtest then to have put my money to the money-changers, and when I came I should have got what is mine with interest.

²⁸ سکّه‌ها را از او بگیرید و به آن‌کسی كه ده هزار سکّه دارد بدهید،

²⁸Take therefore the talent from him, and give it to him that has the ten talents:

²⁹ زیرا آن‌کس كه دارد به او بیشتر داده خواهد شد تا به فراوانی داشته باشد و آن‌کس كه ندارد، حتّی آنچه را هم كه دارد از دست خواهد داد.

²⁹for to every one that has shall be given, and he shall be in abundance; but from him that has not, that even which he has shall be taken from him.

³⁰ این غلام بی‌فایده را به تاریكی بیندازید جایی‌که گریه و دندان بر دندان ساییدن وجود دارد.'

³⁰And cast out the useless bondman into the outer darkness; there shall be the weeping and the gnashing of teeth.

³¹ «وقتی پسر انسان با جلال خود همراه با همهٔ فرشتگان می‌آید، بر تخت پادشاهی خود خواهد نشست

³¹But when the Son of man comes in his glory, and all the angels with him, then shall he sit down upon his throne of glory,

³² و تمام ملل روی زمین در حضور او جمع می‌شوند. آنگاه او مانند شبانی كه گوسفندان را از بُزها جدا می‌کند، آدمیان را به دو گروه تقسیم خواهد كرد.

³²and all the nations shall be gathered before him; and he shall separate them from one another, as the shepherd separates the sheep from the goats;

³³ گوسفندان را در دست راست و بُزها را در دست چپ خود قرار خواهد داد.

³³and he will set the sheep on his right hand, and the goats on [his] left.

³⁴ آنگاه پادشاه به آنانی كه در سمت راست او هستند خواهد گفت: 'ای کسانی‌که از جانب پدر من بركت یافته‌اید! بیایید و وارث سلطنتی شوید كه از ابتدای آفرینش عالم برای شما آماده شده است.

³⁴Then shall the King say to those on his right hand, Come, blessed of my Father, inherit the kingdom prepared for you from [the] world's foundation:

³⁵ چون وقتی گرسنه بودم به من خوراک دادید، وقتی تشنه بودم به من آب دادید، هنگامی‌که غریب بودم مرا به خانهٔ خود بردید،

³⁵for I hungered, and ye gave me to eat; I thirsted, and ye gave me to drink; I was a stranger, and ye took me in;

³⁶ وقتی عریان بودم مرا پوشانیدید، وقتی بیمار بودم به عیادت من آمدید و وقتی‌که در زندان بودم از من دیدن كردید'

³⁶naked, and ye clothed me; I was ill, and ye visited me; I was in prison, and ye came to me.

³⁷ آنگاه نیكان پاسخ خواهند داد: 'ای خداوند چه وقت تو را گرسنه دیدیم كه به تو خوراک داده باشیم و یا چه موقع تو را تشنه دیدیم كه به تو آب داده باشیم؟

³⁷Then shall the righteous answer him saying, Lord, when saw we thee hungering, and nourished thee; or thirsting, and gave thee to drink?

³⁸ چه زمان غریب بودی كه تو را به خانه بردیم یا برهنه بودی كه تو را پوشاندیم؟

³⁸and when saw we thee a stranger, and took thee in; or naked, and clothed thee?

³⁹ چه وقت تو را بیمار یا زندانی دیدیم كه به دیدنت آمدیم؟'

³⁹and when saw we thee ill, or in prison, and came to thee?

⁴⁰ پادشاه در جواب خواهد گفت: 'بدانید آنچه به یکی از كوچكترین پیروان من كردید، به من كردید.'

⁴⁰And the King answering shall say to them, Verily, I say to you, Inasmuch as ye have done it to one of the least of these my brethren, ye have done it to me.

⁴¹ «آنگاه به آنانی كه در سمت چپ او هستند خواهد گفت: 'ای ملعونان، از من دور شوید و به آتش ابدی كه برای ابلیس و فرشتگان او آماده شده است بروید،

⁴¹Then shall he say also to those on the left, Go from me, cursed, into eternal fire, prepared for the devil and his angels:

⁴² زیرا وقتی گرسنه بودم به من خوراک ندادید، وقتی تشنه بودم به من آب ندادید،

⁴²for I hungered, and ye gave me not to eat; I thirsted, and ye gave me not to drink;

⁴³ وقتی غریب بودم مرا نپذیرفتید، وقتی برهنه بودم مرا نپوشانیدید و وقتی بیمار و زندانی بودم به دیدن من نیامدید.'

⁴³I was a stranger, and ye took me not in; naked, and ye did not clothe me; ill, and in prison, and ye did not visit me.

⁴⁴ آنان نیز جواب خواهند داد: 'چه موقع تو را گرسنه یا تشنه یا غریب یا عریان یا بیمار یا زندانی دیدیم و كاری برایت نكردیم؟'

⁴⁴Then shall *they* also answer saying, Lord, when saw we thee hungering, or thirsting, or a stranger, or naked, or ill, or in prison, and have not ministered to thee?

⁴⁵ او جواب خواهد داد: 'بدانید آنچه به یکی از این كوچكان نكردید به من نكردید' و آنان به كیفر ابدی خواهند رسید، ولی نیكان به حیات جاودانی وارد خواهند شد.»

⁴⁵Then shall he answer them saying, Verily I say to you, Inasmuch as ye have not done it to one of these least, neither have ye done it to me.

⁴⁶ و آنان به كیفر ابدی خواهند رسید، ولی نیكان به حیات جاودانی وارد خواهند شد.»

⁴⁶And these shall go away into eternal punishment, and the righteous into life eternal.