1
من هنوز هم از خدا شکایت دارم و پیش او ناله میکنم،
امّا با اینهمه او از آزار من دست بردار نیست.
1Da antwortete Hiob und sprach:
2
ای کاش میدانستم که خدا را در کجا میتوانم بیابم
تا پیش تخت او بروم.
2Auch heute noch ist meine Klage bitter; seine Hand preßt mir schwere Seufzer aus!
3
دعوای خود را به پیشگاه او عرضه میکردم
و دلایل خود را به او میگفتم.
3O daß ich wüßte, wo ich Ihn fände! Ich würde zu seinem Throne gehen.
4
آنگاه میدانستم به من چه جواب میدهد
و چه میگوید.
4Ich würde ihm die Streitfrage vorlegen und meinen Mund mit Beweisen füllen;
5
آیا از قدرت و عظمت خود علیه من استفاده میکند؟
نه، یقین دارم که به سخنان من گوش میدهد.
5ich möchte wissen, was er mir antworten, und gerne sehen, was er zu mir sagen würde.
6
چون من شخص درستکاری هستم، میتوانم با او گفتوگو کنم
و او که داور من است، مرا برای همیشه تبرئه خواهد کرد.
6Würde er heftig mit mir streiten? Nein, er würde mich gewiß anhören.
7
امّا جستجوی من بیفایده است،
او را نه در شرق پیدا میکنم و نه در غرب.
7Da würde der Redliche bei ihm Recht finden, und ich würde auf ewig frei ausgehen von meinem Richter.
8
کارهای دست او را در شمال و جنوب میبینم،
امّا خودش دیده نمیشود.
8Wenn ich aber schon nach Osten gehe, so ist er nirgends; wende ich mich nach Westen, so werde ich seiner nicht gewahr;
9
او هر قدمی که برمیدارم میبیند
و وقتیکه مرا آزمایش کند، مانند طلای ناب بیرون میآیم.
9begibt er sich nach Norden, so erspähe ich ihn nicht, verbirgt er sich im Süden, so kann ich ihn nicht sehen.
10
من با ایمان کامل راه او را دنبال نموده
و از راه او انحراف نورزیدهام.
10Er aber kennt meinen Weg; er prüfe mich, so werde ich wie Gold hervorgehen!
11
اوامر او را بجا آورده
و کلام او را چون گنجی در دل خود نگاه داشتهام.
11Mein Fuß hat seinen Pfad innegehalten; seinen Weg habe ich bewahrt, ich bog nicht davon ab;
12
او تغییر نمیپذیرد
و هیچکس نمیتواند او را از تصمیمی که میگیرد، باز دارد.
12vom Gebote seiner Lippen wich ich nicht; in meinem Busen bewahrte ich die Reden seiner Lippen.
13
او نقشهای را که برای من کشیده است، عملی میسازد
و این تنها یکی از نقشههای اوست.
13Doch Er bleibt sich gleich, und wer will ihn davon abbringen? Was er will, das tut er.
14
وقتی به این چیزها فکر میکنم، از حضور او وحشت میکنم.
14Er vollführt, was mir bestimmt ist, und dergleichen hat er viel im Sinn.
15
خدای قادر مطلق جرأت مرا از بین برده
و مرا هراسان ساخته است.
ایکاش فقط میتوانستم در تاریکی ناپدید شوم و ظلمت غلیظ رویم را بپوشاند.
15Darum schrecke ich zurück vor ihm, und wenn ich daran denke, so fürchte ich mich davor.
16
ایکاش فقط میتوانستم در تاریکی ناپدید شوم و ظلمت غلیظ رویم را بپوشاند.
16Ja, Gott hat mein Herz verzagt gemacht, und der Allmächtige hat mich erschreckt.
17Daß ich aber nicht vergehe vor dem Anblick der Finsternis, hat er vor meinem Angesicht das Dunkel verdeckt.