¹ «آیا می‌دانی که بُز کوهی چه وقت می‌زاید؟ آیا وضع حمل آهو را مشاهده کرده‌ای؟

¹Kennst du die Zeit, da die Steinböcke gebären, oder hast du beobachtet, wann die Hindinnen werfen?

² آیا مدّت حاملگی و زمان زاییدن او را می‌دانی؟

²Zählst du die Monde, die sie erfüllen sollen, und weißt du die Zeit ihres Gebärens?

³ بچّه‌هایش در صحرا بزرگ و قوی می‌شوند، بعد از پدر و مادر جدا شده، دیگر برنمی‌گردند.

³Sie legen sich nieder, werfen ihre Jungen und sind ihrer Wehen los.

⁴ چه کسی به الاغ وحشی آزادی داد و آن را رها کرد؟

⁴Ihre Jungen erstarken, wachsen im Freien auf, verlassen sie und kommen nicht mehr zurück.

⁵ من بیابان را خانه‌اش و شوره زارها را مسکنش ساختم.

⁵Wer hat den Wildesel frei laufen lassen, und wer hat die Bande des Wildlings aufgelöst,

⁶ شور و غوغای شهر را دوست ندارد و صدای چوپان به گوشش نمی‌رسد.

⁶dem ich die Steppe zur Wohnung angewiesen habe, das salzige Land zum Aufenthalt?

⁷ دامنهٔ کوهها چراگاه آن است و آنجا در جستجوی علف می‌باشد.

⁷Er lacht der lärmenden Stadt, und das Geschrei des Treibers hört er nicht;

⁸ آیا گاو وحشی می‌خواهد تو را خدمت کند؟ آیا در کنار آخور تو می‌خوابد؟

⁸er ersieht die Berge zu seiner Weide und läuft allen grünen Kräutern nach.

⁹ آیا می‌توانی آن گاو را با ریسمان ببندی تا زمینت را شخم بزند؟

⁹Wird der Büffel willig sein, dir zu dienen? Bleibt er an deiner Krippe über Nacht?

¹⁰ آیا به قوّت زیادش اعتماد داری که کارهایت را به او بسپاری؟

¹⁰Kannst du den Büffel mit einem Stricke binden, daß er dir Furchen mache oder hinter dir her den Talgrund egge?

¹¹ آیا باور می‌‌کنی که اگر او را بفرستی محصولت را می‌آورد و در خرمنگاه جمع می‌کند؟

¹¹Vertraust du ihm wegen seiner großen Kraft und überlässest du ihm deine Arbeit?

¹² شترمرغ با غرور بال می‌زند، امّا پر و بال آن طوری نیست که بتواند پرواز کند.

¹²Rechnest du auf ihn, daß er dir deine Ernte einbringe oder deine Tenne fülle?

¹³ شترمرغ به روی زمین تخم می‌گذارد، تا خاک آن را گرم نگه دارد.

¹³Die Straußin schwingt fröhlich ihre Flügel; sind es aber fromme Schwingen und Federn?

¹⁴ غافل از اینکه ممکن است کسی آن را زیر پا له کند یا حیوانی وحشی آن را پایمال کند.

¹⁴Nein, sie überläßt ihre Eier der Erde und läßt sie im Sande ausbrüten.

¹⁵ با جوجه‌های خود با چنان خشونتی رفتار می‌کند که گویی مال خودش نیستند و به زحمتی که کشیده بی‌تفاوت است و اگر جوجه‌هایش بمیرند، اعتنا نمی‌کند.

¹⁵Sie vergißt, daß ein Fuß sie zertreten und ein wildes Tier sie verderben kann.

¹⁶ زیرا خدا به او شعور نداده و او را از عقل محروم کرده است.

¹⁶Sie ist hart gegen ihre Jungen, als gehörten sie ihr nicht; es macht ihr keinen Kummer, wenn sie sich umsonst abgemüht hat;

¹⁷ امّا هرگاه بالهای خود را باز کند و بدود، هیچ اسب و سوارکاری به او نمی‌رسد.

¹⁷denn Gott hat ihr die Weisheit versagt und ihr keinen Verstand zugeteilt.

¹⁸ آیا این تو بودی که اسب را قدرتمند ساختی؟ و به آن یال دادی؟

¹⁸Zur Zeit, da sie ihre Flügel in die Höhe schlägt, verlacht sie Roß und Reiter.

¹⁹ آیا تو او را وادار می‌سازی که مثل ملخ جست و خیز کند و شیههٔ ترسناک بکشد؟

¹⁹Hast du dem Roß Stärke verliehen und seinen Hals mit der flatternden Mähne umhüllt?

²⁰ می‌بینی که چگونه با غرور سُم خود را بر زمین می‌کوبد و از نیروی خود لذّت می‌برد و به جنگ می‌رود.

²⁰Lehrst du es springen wie eine Heuschrecke, daß sein stolzes Schnauben furchtbar klingt?

²¹ ترس در دلش راه ندارد و بدون هراس با شمشیر مقابله می‌کند.

²¹Es scharrt den Boden, freut sich seiner Stärke und läuft den Waffen entgegen;

²² از سر و صدای اسلحه و برق نیزه و گُرز نمی‌ترسد.

²²es lacht der Furcht, ist unverzagt und weicht vor dem Schwerte nicht zurück;

²³ با شنیدن صدای نعرهٔ جنگ، دیگر آرام نمی‌گیرد و با خشم و هیجان به میدان جنگ می‌تازد.

²³ber ihm klirrt der Köcher, blitzen Speer und Wurfspieß.

²⁴ با شنیدن صدای شیپور شیهه می‌کشد و از دور بوی جنگ به مشامش می‌رسد و فریاد و خروش فرماندهان، او را به هیجان می‌آورد.

²⁴Es scharrt den Boden mit Ungestüm und bleibt nicht stehen, wenn die Posaune ertönt;

²⁵ آیا تو به شاهین آموخته‌ای که چگونه پرواز کند و بالهای خود را به سوی جنوب بگشاید؟

²⁵sobald die Posaune erklingt, spricht es: Hui! Von ferne wittert es die Schlacht, die Donnerstimme der Führer und das Feldgeschrei.

²⁶ آیا عقاب به فرمان تو آشیانهٔ خود را بر فراز قلّهٔ بلند می‌سازد؟

²⁶Macht es dein Verstand, daß der Habicht fliegt und seine Flügel gen Süden ausbreitet?

²⁷ ببین ‌که چطور بالای صخره‌‌ها خانه می‌سازد و بر سنگهای تیز می‌نشیند.

²⁷Schwingt sich auf dein Geheiß der Adler empor und legt sein Nest in der Höhe an?

²⁸ از آنجا شکار خود را زیر نظر می‌گیرد و چشمان تیزبینش، از دور آن را می‌بیند. جایی که لاشه باشد، حاضر می‌شود و جوجه‌هایش خون آن را می‌مکند.

²⁸Er wohnt in Felsspalten und horstet auf Klippen und Bergesspitzen.

²⁹ جایی که لاشه باشد، حاضر می‌شود و جوجه‌هایش خون آن را می‌مکند.

²⁹Von dort aus erspäht er sich Beute, seine Augen schweifen weit umher;

³⁰seine Jungen schlürfen Blut, und wo ein Aas ist, da ist er.