¹ حکمت شما را دعوت می‌کند و دانایی شما را به سوی خود می‌خواند.

¹Ruft nicht die Weisheit laut, und läßt nicht die Klugheit ihre Stimme vernehmen?

² در جاهای بلند، در کنار جاده‌‌ها و سر چهار راهها ایستاده است.

²Oben auf den Höhen, draußen auf dem Wege, mitten auf den Straßen hat sie sich aufgestellt;

³ او کنار دروازهٔ شهرها و در جلوی در خانه‌ها فریاد می‌زند.

³zur Seite der Tore, am Ausgang der Stadt, beim Eingang der Pforten ruft sie laut:

⁴ ای تمام مردم روی زمین، من همهٔ شما را فرا می‌خوانم.

⁴An euch, ihr Männer, ergeht mein Ruf, und meine Stimme an die Menschenkinder!

⁵ اگر جاهل هستید، یاد بگیرید تا عاقل شوید. اگر نادان هستید، یاد بگیرید تا دانا شوید.

⁵Ihr Einfältigen, werdet klug, und ihr Toren, brauchet den Verstand!

⁶ گوش بدهید چون سخنانم بسیار عالی و آنچه می‌گویم کاملاً درست است.

⁶Höret, denn ich habe Vortreffliches zu sagen, und meine Lippen öffnen sich für das, was gerade ist.

⁷ آنچه می‌گویم حقیقت دارد، زیرا از دروغ نفرت دارم.

⁷Denn mein Gaumen redet Wahrheit, aber meine Lippen verabscheuen loses Geschwätz.

⁸ هرچه می‌گویم حقیقت است و هیچ ناراستی و فریب در آن نیست.

⁸Alle Reden meines Mundes sind gerecht, es ist nichts Verkehrtes noch Verdrehtes darin.

⁹ برای مردم دانا و فهمیده، کاملاً روشن و آشکار است.

⁹Den Verständigen sind sie ganz recht, und wer Erkenntnis sucht, findet sie richtig.

¹⁰ به جای پول، نصایح مرا انتخاب کنید و در عوض طلای ناب، عقل به ‌دست آورید.

¹⁰Nehmet meine Zucht an und nicht Silber, und Erkenntnis lieber als feines Gold.

¹¹ من حکمت هستم. ارزش من از جواهرات بیشتر است و هیچ چیزی در دنیا نیست که بتوانی آن را با من مقایسه کنی.

¹¹Ja, Weisheit ist besser als Perlen, und keine Kleinodien sind ihr zu vergleichen.

¹² من حکمت هستم، عاقل و دانا می‌باشم.

¹²Ich, die Weisheit, wohne bei dem Scharfsinn und gewinne die Erkenntnis wohldurchdachter Pläne.

¹³ احترام به خداوند یعنی نفرت کردن از بدی. من از غرور و تکبّر، از راههای بد و زبان دروغگو نفرت دارم.

¹³Die Furcht des HERRN ist ein Hassen des Bösen; Stolz und Übermut, schlechten Wandel und ein verdrehtes Maul hasse ich.

¹⁴ حکمت و مشورت کامل نزد من است. من عاقل هستم؛ و قوی و استوار می‌باشم.

¹⁴Von mir kommt Rat und Tüchtigkeit; ich bin verständig, mein ist die Kraft.

¹⁵ پادشاهان را کمک می‌کنم تا سلطنت نمایند و فرمانروایان با کمک من، عادلانه فرمان می‌دهند.

¹⁵Durch mich herrschen die Könige und erlassen die Fürsten gerechte Verordnungen.

¹⁶ تمام حکمرانان جهان با کمک من حکمرانی می‌کنند. مردمان شریف و فرمانداران از من کمک می‌گیرند.

¹⁶Durch mich regieren die Herrscher und die Edeln, alle Richter auf Erden.

¹⁷ کسانی‌که مرا دوست دارند، دوست می‌دارم و هر که مرا بجوید، مرا به ‌دست خواهد آورد.

¹⁷Ich liebe, die mich lieben, und die mich frühe suchen, finden mich.

¹⁸ ثروت و عزّت، سعادت و موفقیّت نزد من است

¹⁸Reichtum und Ehre kommen mit mir, bedeutendes Vermögen und Gerechtigkeit.

¹⁹ هر چیزی که به ‌وسیلهٔ من به دست آوری، از طلای ناب بهتر و از نقرهٔ خالص گرانبهاتر است.

¹⁹Meine Frucht ist besser als Gold, ja als feines Gold, und was ich einbringe, übertrifft auserlesenes Silber.

²⁰ راههای من عدالت و حقیقت است.

²⁰Ich wandle auf dem Pfade der Gerechtigkeit, mitten auf der Bahn des Rechts,

²¹ به کسانی‌که مرا دوست می‌دارند، ثروت می‌بخشم و انبارهای آنها را پر می‌کنم.

²¹auf daß ich meinen Liebhabern ein wirkliches Erbteil verschaffe und ihre Schatzkammern fülle.

²² خداوند، در زمانهای خیلی قدیم، قبل از هر چیز مرا آفرید و من، اولین مخلوق خداوند هستم.

²²Der HERR besaß mich am Anfang seiner Wege, ehe er etwas machte, vor aller Zeit.

²³ من از روز اول آفریده شدم. در ابتدا، پیش از آن که جهان آفریده شود.

²³Ich war eingesetzt von Ewigkeit her, vor dem Anfang, vor dem Ursprung der Erde.

²⁴ قبل از اقیانوسها به دنیا آمدم، قبل از آنکه چشمه‌های آب به وجود آیند.

²⁴Als noch keine Fluten waren, ward ich geboren, als die wasserreichen Quellen noch nicht flossen.

²⁵ قبل از کوهها متولّد شدم؛ پیش از اینکه تپّه‌ها به وجود آیند.

²⁵Ehe die Berge eingesenkt wurden, vor den Hügeln ward ich geboren.

²⁶ قبل از اینکه خداوند، زمین و صحراها و حتّی ذرات خاک زمین را خلق کند، من وجود داشتم.

²⁶Als er die Erde noch nicht gemacht hatte und was außerhalb derselben liegt , die ganze Summe des Weltenstaubs,

²⁷ وقتی‌که او آسمان را خلق می‌کرد، و افق را در اطراف اقیانوسها می‌گسترانید، من آنجا بودم.

²⁷als er den Himmel abzirkelte, war ich dabei; als er auf dem Meeresspiegel den Horizont abgrenzte,

²⁸ وقتی‌که او ابرها را در آسمان، و چشمه‌ها را در اعماق زمین قرار می‌داد،

²⁸als er die Wolken droben befestigte und die Brunnen der Tiefe mauerte;

²⁹ زمانی که حدود دریاها را معیّن می‌کرد تا آبها از حدود خود تجاوز نکنند و زمانی که زمین را بنیاد می‌نهاد، من نزد او بودم.

²⁹als er dem Meer seine Schranke setzte, damit die Wasser seinen Befehl nicht überschritten, als er den Grund der Erde legte,

³⁰ من مانند یک معمار در حضور او و منبع شادی روزانه‌اش بودم. پیوسته در نزد او شادی می‌کردم،

³⁰da stand ich ihm als Werkmeister zur Seite und zu seinem Entzücken Tag für Tag und spielte vor seinem Angesicht allezeit;

³¹ و از جهان و از مردمش خشنود بودم.

³¹ich spielte auf seinem Erdkreis und hatte mein Ergötzen an den Menschenkindern.

³² حال ای جوانان گوش کنید: آنچه می‌گویم انجام دهید تا شادمان باشید.

³²Und nun, ihr Söhne, gehorchet mir! Wohl denen, die meine Wege bewahren!

³³ به آنچه آموختید توجّه داشته باشید. عاقل باشید و از آنها سرپیچی منمایید.

³³Gehorchet der Zucht und werdet weise und seid nicht zügellos!

³⁴ کسانی‌که به سخنان من گوش می‌دهند، و کسانی‌که هر روز در مقابل خانهٔ من می‌ایستند و بیرون در انتظار می‌کشند، خوشحال خواهند شد.

³⁴Wohl dem Menschen, der mir also gehorcht, daß er täglich an meiner Pforte wacht und die Pfosten meiner Tür hütet;

³⁵ کسی‌که مرا به دست می‌آورد، زندگی حقیقی را پیدا می‌کند و خداوند از او خشنود خواهد شد. کسی‌که مرا به دست نمی‌آورد، به خودش صدمه می‌زند. کسی‌که از من نفرت دارد، مرگ را دوست می‌دارد.

³⁵denn wer mich findet, der findet das Leben und erlangt Gnade von dem HERRN;

³⁶ کسی‌که مرا به دست نمی‌آورد، به خودش صدمه می‌زند. کسی‌که از من نفرت دارد، مرگ را دوست می‌دارد.

³⁶wer mich aber verfehlt, schadet seiner eigenen Seele; alle, die mich hassen, lieben den Tod!