1
ای فرزندم، هرچه می‌گویم به‌خاطر بسپار و هرگز فراموش نکن
1Mein Sohn, bewahre meine Rede und birg meine Gebote in dir!
2
هرچه می‌گویم انجام بده تا زنده بمانی. تعالیم مرا مانند چشم خودت محافظت کن.
2Beobachte meine Gebote, so wirst du leben, und bewahre meine Lehre wie einen Augapfel!
3
آنها را حفظ کن و بر قلبت بنویس.
3Binde sie an deine Finger, schreibe sie auf die Tafel deines Herzens!
4
حکمت را خواهر خود محسوب کن و بینش را مانند نزدیکترین دوست خود بدان.
4Sprich zur Weisheit: Du bist meine Schwester! und sage zum Verstand: Du bist mein Vertrauter!
5
آنها تو را از زن شوهردار و از سخنان تملّق‌آمیز آنها دور می‌کنند.
5daß du bewahrt bleibest vor dem fremden Weibe, vor der Buhlerin, die glatte Worte gibt!
6
یک روز از پنجرهٔ اتاقم به بیرون نگاه می‌کردم.
6Denn als ich am Fenster meines Hauses durch das Gitter guckte
7
در بین جوانان بی‌تجربه، جوان احمقی را دیدم که در موقع تاریک شدن هوا، در کوچه‌ای به طرف خانهٔ زنی می‌رفت.
7und die Einfältigen beobachtete, bemerkte ich unter den Söhnen einen unverständigen Jüngling.
8
آن زن به طرف او آمد. لباس زنان هرزه را پوشیده بود و نقشه‌های پلیدی در سر داشت.
8Der strich auf der Gasse herum, nicht weit von ihrem Winkel, und betrat den Weg zu ihrem Haus
9
زنِ گستاخ و بی‌حیایی بود، از آن زنهایی که همیشه در خیابانها گردش می‌کنند و یا در گوشهٔ خیابانها و کوچه و بازارها می‌ایستند.
9in der Dämmerung, beim Einbruch der Nacht, da es dunkelte.
10
دستهایش را به گردن آن جوان انداخت او را بوسید و با نگاهی شرم آور گفت:
10Siehe, da lief ihm ein Weib entgegen im Hurenschmuck und verschmitzten Herzens,
11
«امروز نذر خود را ادا کرده، قربانی نموده‌ام و از گوشت آن غذا پخته‌ام.
11frech und zügellos. Ihre Füße können nicht zu Hause bleiben;
12
پس بیرون آمده دنبال تو می‌گشتم. خواستم تو را پیدا کنم و حالا پیدایت کردم.
12bald auf der Straße, bald auf den Plätzen, an allen Ecken lauert sie.
13
رختخواب خود را با پارچه‌های ابریشمی رنگارنگ مصری پوشانیده‌ام
13Die ergriff und küßte ihn, und mit unverschämter Miene sprach sie zu ihm:
14
و با بهترین عطرهای خوشبو آن را معطّر کرده‌ام.
14«Ich war ein Dankopfer schuldig, heute habe ich meine Gelübde bezahlt;
15
بیا برویم تا صبح عشق‌بازی کنیم و در آغوش هم لذّت ببریم،
15darum bin ich ausgegangen dir entgegen, um eifrig dein Angesicht zu suchen, und ich fand dich auch!
16
شوهرم در خانه نیست و به سفر درازی رفته‌است.
16Ich habe mein Lager mit Teppichen gepolstert, mit bunten Decken von ägyptischem Garn;
17
پول زیادی با خود برده و تا دو هفته دیگر برنمی‌گردد.»
17ich habe mein Bett besprengt mit Myrrhe, Aloe und Zimt.
18
سرانجام با زبان چرب و نرم و با چاپلوسی او را فریب داد.
18Komm, wir wollen der Liebe genießen bis zum Morgen, uns an Liebkosungen ergötzen!
19
ناگهان او مثل گاوی که به کشتارگاه می‌رود
19Denn der Mann ist nicht zu Hause, er hat eine weite Reise angetreten,
20
و مانند آهویی که خرامان به سوی تله پیش می‌رود تا تیری به قلبش زده شود و مانند پرنده‌ای که به طرف دام می‌رود، به دنبال آن زن به راه افتاد و نمی‌دانست که زندگی او در خطر است.
20er hat den Geldbeutel mitgenommen und kommt erst am Tage des Vollmonds wieder heim.»
21
پس ای پسران من توجّه کنید و به سخنان من گوش بدهید:
21Durch ihr eifriges Zureden machte sie ihn geneigt und bewog ihn mit ihren glatten Worten,
22
نگذارید چنین زنی قلب شما را اسیر کند. به دنبال او نروید.
22so daß er ihr plötzlich nachlief, wie ein Ochse zur Schlachtbank geht und wie ein Gefesselter zum Narrenhaus
23
او مردان زیادی را بیچاره کرده و عدّهٔ بی‌شماری را به مرگ کشانده است.
اگر به خانهٔ چنین زنانی بروی در راه دنیای مردگان هستی و این راه، کوتاهترین راه مرگ و نابودی است.
23(bis ihm der Pfeil die Leber spaltet), wie ein Vogel ins Netz hinein fliegt und nicht weiß, daß es ihn sein Leben kostet!
24
اگر به خانهٔ چنین زنانی بروی در راه دنیای مردگان هستی و این راه، کوتاهترین راه مرگ و نابودی است.
24So schenkt mir nun Gehör, ihr Söhne, und merkt auf die Reden meines Mundes!
25Dein Herz neige sich nicht ihren Wegen zu, und verirre dich nicht auf ihre Pfade;
26denn sie hat viele verwundet und zu Fall gebracht, und gewaltig ist die Zahl ihrer Opfer.
27Wege zur Unterwelt sind ihr Haus, führen hinab zu den Kammern des Todes!