¹ ای خداوند، ای توانایی من! تو را دوست می‌دارم.

¹Für den Vorsänger. Von dem Knecht des HERRN, von David, welcher dem HERRN die Worte dieses Liedes sang, an dem Tage, da der HERR ihn aus der Hand aller seiner Feinde errettet hatte, auch aus der Hand Sauls. Er sprach: (H18-2) Ich will dich von Herzen lieben, HERR, meine Stärke!

² خداوند پشتیبان من است؛ پناهگاه مستحکم من، خدای من نجات‌دهندهٔ من است. او همانند یک پناهگاه از من محافظت می‌کند؛ او مرا حمایت می‌کند و مرا در امنیّت نگاه می‌دارد.

²(H18-3) Der HERR ist meine Felsenkluft, meine Burg und meine Zuflucht; mein Gott ist ein Fels, darin ich mich berge, mein Schild und das Horn meines Heils, meine Festung.

³ خداوند را که شایستهٔ سپاس و ستایش است، می‌طلبم و از شرّ دشمنان در امان هستم.

³(H18-4) Den HERRN, den Hochgelobten, rief ich an und wurde von meinen Feinden errettet!

⁴ طنابهای گور به دورم حلقه زده‌اند و امواج نابود‌کننده احاطه‌ام کرده‌اند.

⁴(H18-5) Todeswehen umfingen mich, Bäche Belials schreckten mich;

⁵ طنابهای گور به دورم حلقه زده‌اند و مرگ دام خود را بر سر راهم قرار داده.

⁵(H18-6) Stricke der Unterwelt umschlangen mich, es kamen mir Todesschlingen entgegen.

⁶ در مشکلاتم به حضور خداوند زاری نمودم. از خدای خود کمک خواستم. او از معبد بزرگ خود نالهٔ مرا شنید و فریاد من به گوشش رسید.

⁶(H18-7) Da mir angst ward, rief ich den HERRN an und schrie zu meinem Gott; er hörte in seinem Tempel meine Stimme, mein Schreien vor ihm drang zu seinen Ohren.

⁷ آنگاه زمین لرزید و تکان خورد. و بنیاد کوهستان از شدّت خشم او به لرزه افتاد. کوهها لرزیدند و اساس آنها متزلزل شد.

⁷(H18-8) Die Erde bebte und erzitterte, die Grundfesten der Berge wurden erschüttert und bebten, weil er zornig war.

⁸ از سوراخهای بینی او دود برآمد. از دهانش زغال برافروخته و آتشِ کُشنده بیرون آمد.

⁸(H18-9) Rauch stieg auf von seiner Nase und verzehrendes Feuer aus seinem Munde, Feuerglut brannte daraus hervor.

⁹ او آسمان را شكافت و فرود آمد و زیر پاهایش ابرهای سیاه بود.

⁹(H18-10) Er neigte den Himmel und fuhr herab, und Dunkel war unter seinen Füßen;

¹⁰ با سرعت بر فرشتهٔ بالدار خود پرواز کرد او بر بالهای باد پرواز کرد.

¹⁰(H18-11) er fuhr auf dem Cherub und flog daher, er schwebte auf den Fittichen des Windes.

¹¹ او با تاریکی خود را پوشاند و ابرهای سیاهِ باران‌زا احاطه‌اش کردند.

¹¹(H18-12) Er machte Finsternis zu seinem Gezelt, dunkle Wasser, dichte Wolken zur Hütte um sich her.

¹² نور درخشان حضور او با تگرگ و شعلهٔ افروخته، پردهٔ ابرهای سیاه را شکافت.

¹²(H18-13) Aus dem Glanze vor ihm gingen seine Wolken über von Hagel und Feuerglut;

¹³ خداوند نیز در آسمانها با صدای رعدآسا سخن گفت و صدای خداوند متعال شنیده شد.

¹³(H18-14) und der HERR donnerte im Himmel, der Höchste ließ seine Stimme erschallen, Hagel und Feuerglut.

¹⁴ تیرهای خود را پرتاب نمود و دشمنان خود را پراکنده ساخت و با رعد و برق، همه را آشفته کرد.

¹⁴(H18-15) Und er schoß seine Pfeile und zerstreute sie, schleuderte Blitze und schreckte sie.

¹⁵ کف دریا ظاهر شد، و بنیاد زمین آشکار گردید هنگامی که دشمنانت را توبیخ کردی و با خشم بر آنها غریدی.

¹⁵(H18-16) Da sah man Wasserbäche, und die Gründe des Erdbodens wurden aufgedeckt von deinem Schelten, o HERR, von dem Schnauben deines grimmigen Zorns!

¹⁶ خداوند دستش را از آسمان دراز کرد و مرا برگرفت؛ و از آبهای عمیق مرا بیرون كشید.

¹⁶(H18-17) Er streckte seine Hand aus von der Höhe und ergriff mich, er zog mich aus großen Wassern;

¹⁷ او مرا از دست دشمنان قدرتمندم و از دست تمام آنانی که از من متنفّرند رهانید. آنها برایم خیلی قوی بودند.

¹⁷(H18-18) er rettete mich von meinem mächtigen Feind und von meinen Hassern; denn sie waren mir zu stark;

¹⁸ وقتی در سختی بودم، بر سرم ریختند، امّا خداوند از من حمایت کرد.

¹⁸(H18-19) sie hatten mich überfallen zur Zeit meines Unglücks; aber der HERR ward mir zur Stütze

¹⁹ او مرا کمک کرد تا از خطر رهایی یابم؛ او مرا نجات داد زیرا از من خشنود بود.

¹⁹(H18-20) und führte mich heraus in die Weite, er befreite mich; denn er hatte Wohlgefallen an mir.

²⁰ خداوند به‌خاطر نیكو‌كاری‌ام به من پاداش داد و به‌خاطر بی‌گناهی‌ام به من برکت داد.

²⁰(H18-21) Der HERR vergalt mir nach meiner Gerechtigkeit, nach der Reinheit meiner Hände lohnte er mir;

²¹ من دستورات خداوند را بجا آورده و روی خود را از خدا برنگردانیده‌ام،

²¹(H18-22) denn ich habe die Wege des HERRN bewahrt und bin nicht abgefallen von meinem Gott,

²² احکام او را انجام داده‌ و از اوامر او سرپیچی نکرده‌ام.

²²(H18-23) sondern alle seine Verordnungen hatte ich vor Augen und stieß seine Satzungen nicht von mir,

²³ در پیشگاه او بی‌عیب بوده‌ و از گناه خودداری کرده‌ام.

²³(H18-24) und ich hielt es ganz mit ihm und hütete mich vor meiner Sünde.

²⁴ بنابراین به‌خاطر نیكوکاری‌ام به من پاداش داد و به‌خاطر بی‌گناهی‌‌ام به من برکت عطا نمود.

²⁴(H18-25) Darum vergalt mir der HERR nach meiner Gerechtigkeit, nach der Reinheit meiner Hände vor seinen Augen.

²⁵ ای خداوند تو با اشخاص وفادار، وفادار هستی، و به مردم بی‌عیب، نیكویی می‌كنی.

²⁵(H18-26) Gegen den Gütigen erzeigst du dich gütig, gegen den Rechtschaffenen rechtschaffen,

²⁶ با کسانی‌که پاک هستند به پاکی رفتار می‌نمایی و با کسانی‌که کجرو هستند مخالفت می‌کنی.

²⁶(H18-27) gegen den Reinen erzeigst du dich rein, aber den Hinterlistigen überlistest du!

²⁷ تو فروتنان را نجات می‌بخشی و اشخاص متکبّر را سرنگون می‌کنی.

²⁷(H18-28) Denn du rettest das elende Volk und erniedrigst die hohen Augen.

²⁸ ای خداوند تو نور من هستی، تو تاریكی مرا روشن گردان.

²⁸(H18-29) Ja, du zündest meine Leuchte an; der HERR, mein Gott, macht meine Finsternis licht;

²⁹ با نیروی تو به دشمن یورش می‌برم و دژهای آنان را درهم می‌شکنم.

²⁹(H18-30) denn mit dir kann ich Kriegsvolk zerschmeißen und mit meinem Gott über die Mauer springen.

³⁰ راه خدا کامل و وعدهٔ خداوند قابل اطمینان است. او حافظ کسانی است که به او پناه می‌آورند.

³⁰(H18-31) Dieser Gott! Sein Weg ist vollkommen, die Rede des HERRN ist geläutert; er ist ein Schild allen, die ihm vertrauen.

³¹ خداوند تنها خداست؛ خدا تنها تکیه‌گاه ماست.

³¹(H18-32) Denn wer ist Gott außer dem HERRN, und wer ist ein Fels außer unserm Gott?

³² خداست که مرا قدرت بخشیده، و راه مرا امن ساخته است.

³²(H18-33) Der Gott, der mich mit Kraft umgürtete und meinen Weg unsträflich machte;

³³ پاهای مرا مانند پاهای آهو ساخته و بر کوهها استوارم نموده است.

³³(H18-34) er machte meine Füße den Hirschen gleich und stellte mich auf meine Höhen;

³⁴ دستهایم را برای جنگ تعلیم می‌دهد تا بتوانم قویترین کمان را به دست گیرم.

³⁴(H18-35) er lehrte meine Hände streiten und meine Arme den ehernen Bogen spannen;

³⁵ ای خداوند تو از من حمایت نموده و مرا نجات دادی؛ توجّه تو مرا قوی گردانید، و کمک تو مرا حفظ نمود.

³⁵(H18-36) du gabst mir den Schild deines Heils, und deine Rechte stützte mich, und deine Herablassung machte mich groß;

³⁶ راه را برای قدمهایم وسیع ساختی تا پاهایم نلغزد.

³⁶(H18-37) du machtest mir Raum zum Gehen, daß meine Knöchel nicht wankten.

³⁷ دشمنانم را تعقیب کردم و آنها را گرفتم و تا آنها را از بین نبردم، بازنگشتم.

³⁷(H18-38) Ich jagte meinen Feinden nach und holte sie ein und kehrte nicht um, bis sie aufgerieben waren;

³⁸ آنها را بکلّی پایمال نمودم تا دیگر برنخیزند و به زیر پاهایم جان دادند.

³⁸(H18-39) ich zerschmetterte sie, daß sie nicht mehr aufstehen konnten; sie fielen unter meine Füße.

³⁹ تو برای مبارزه به من نیرو بخشیدی و دشمنانم زیر پاهایم جان دادند.

³⁹(H18-40) Du hast mich gegürtet mit Kraft zum Streit, du hast unter mich gebeugt, die sich wider mich setzten.

⁴⁰ دشمنانم را متواری ساختی و من کسانی را که از من نفرت داشتند، نابود کردم.

⁴⁰(H18-41) Du wandtest mir den Rücken meiner Feinde zu, und meine Hasser habe ich vertilgt.

⁴¹ آنها برای کمک زاری نمودند، امّا کسی به دادشان نرسید. خداوند را صدا کردند، امّا او به آنها جوابی نداد.

⁴¹(H18-42) Sie schrieen, aber da war kein Retter; zum HERRN, aber er antwortete ihnen nicht.

⁴² من آنها را همچون غبار خرد کردم، که باد آنها را پراکنده می‌کند و زیر پاهای خود مانند گل و لای کوچه، پایمال نمودم.

⁴²(H18-43) Und ich zerrieb sie zu Staub vor dem Winde, warf sie wie Kot hinaus.

⁴³ تو مرا از دست مردم ستیزه‌گر رهانیدی، و مرا فرمانروای ملتّها ساختی؛ و مردمی را که نمی‌شناختم، اکنون مرا خدمت می‌کنند.

⁴³(H18-44) Du rettetest mich aus den Zänkereien des Volkes und setztest mich zum Haupt der Heiden; ein Volk, das ich nicht kannte, dient mir;

⁴⁴ بیگانگان نزد من تعظیم می‌کنند و دستوراتم را فوراً اطاعت می‌نمایند.

⁴⁴(H18-45) sobald sie hören, folgen sie mir, die Kinder der Fremde schmeicheln mir;

⁴⁵ آنها دلسرد شده‌اند و با ترس و لرز از قلعه‌های خود بیرون می‌آیند.

⁴⁵(H18-46) die Kinder der Fremde verzagen und kommen zitternd aus ihren Schlössern.

⁴⁶ خداوند زنده است! حامی خود را ستایش می‌کنم، متبارک باد خدای قدرتمند که مرا نجات می‌دهد.

⁴⁶(H18-47) Es lebe der HERR, und gepriesen sei mein Fels, und erhoben werde der Gott meines Heils!

⁴⁷ او در برابر دشمنان، مرا پیروزی می‌بخشد و ملل جهان را به دست من مغلوب می‌سازد.

⁴⁷(H18-48) Der Gott, der mir Rache verlieh und die Völker unter mich zwang;

⁴⁸ او مرا از دست دشمنانم می‌رهاند، خداوندا تو مرا نزد دشمنانم سرفرازم می‌سازی و از چنگ مردم ظالم نجات می‌دهی.

⁴⁸(H18-49) der mich meinen Feinden entrinnen ließ und mich trotz meiner Widersacher erhöhte, mich errettete von dem gewalttätigen Mann!

⁴⁹ بنابراین من تو را در میان ملّتها ستایش می‌کنم و سرود ستایش برای تو می‌خوانم. خدا پیروزی بزرگی نصیب پادشاه خود می‌کند و به برگزیدهٔ خود، داوود، و فرزندان او برای همیشه رحمت و شفقت نشان می‌دهد.

⁴⁹(H18-50) Darum will ich dich, o HERR, loben unter den Nationen und deinem Namen singen,

⁵⁰ خدا پیروزی بزرگی نصیب پادشاه خود می‌کند و به برگزیدهٔ خود، داوود، و فرزندان او برای همیشه رحمت و شفقت نشان می‌دهد.

⁵⁰(H18-51) der seinem Könige große Siege verliehen hat und seinem Gesalbten Gnade erweist, David und seinem Samen bis in Ewigkeit.